เล่ห์รักนายมาเฟีย

"แกออกไปจากบ้านฉันเลยนะ แกมันตัวซวย ออกไป!!!"

เสียงจากบิดาของเธอ กำลังตะโกนไล่เธอออกจากบ้าน เพียงเพราะเธอเถียงแม่เลี้ยงเธอ ทิชา ได้แต่ร้องไห้และเก็บข้าวของที่โดนโยนออกมา

"ทำไมพ่อไม่ฟังหนูเลย พ่อเชื่อแต่แม่ ไม่เคยฟังเหตุผลหนูบ้างเลย"

เธอกล่าวทั้งน้ำตา

"แกมันเลี้ยงไม่เชื่อง ออกไปจากบ้านฉันเลยนะ นังลูกเลว!”

พ่อของเธอกล่าวด้วยน้ำเสียงโมโห

"ไล่มันเลยพี่เข้ม ฉันแค่เตือนมันดี ๆ แต่มันก็ไม่ฟังฉันเลย”

นวล แม่เลี้ยงของทิชากล่าว

"ได้ สักวัน พ่อจะเสียใจที่พ่อทำกับหนูแบบนี้”

ทิชาปาดน้ำตาและกล่าวทิ้งท้ายกับผู้เป็นพ่อก่อนจะหอบข้าวของออกจากรั้วบ้านไป

ทิชา สาวสวยวัย 21 ปี เธอกำลังเรียนอยู่ปี 3 มหาลัย G

พ่อของเธอ เข้ม เลิกกับแม่ของเธอ รินลดา ตั้งแต่เธอยังเด็ก และแต่งงานใหม่กับ นวล เธอมักจะมีปากเสียงกับแม่เลี้ยงประจำ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เพราะแม่เลี้ยงไม่ชอบหน้าเธอ และมักจะหาทางกลั่นแกล้งเธอเสมอ เหมือนกับรอบนี้ แค่เธอจะออกไปหาเพื่อน แม่เลี้ยงเธอกับดุด่า หาว่าเธอออกไปเที่ยวเตร่ พอพ่อเธอมาได้ยิน ก็ไล่เธอออกจากบ้านทันทีโดยไม่ฟังเธอเลย

ทิชาหิ้วกระเป๋าเดินไปตามถนน พลางโทรหาเพื่อนสนิทของเธอ

"ฮัลโหล ดาว ฉันโดนพ่อไล่ออกจากบ้านอ่ะ ขอไปนอนกับแกสักคืนได้ไหมว่ะ”ทิชากล่าวกับเพื่อนสนิทของเธอ

"แกทะเลาะกับนังแม่เลี้ยงนั่นอีกแล้วสินะ แกอยู่ไหน เดี๋ยวฉันออกไปรับ"

ดาวพูดด้วยน้ำเสียงโมโห เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เพื่อนของเธอ มีปัญหากับแม่เลี้ยง

"ฉันเพิ่งออกจากบ้านมา เดี๋ยวฉันไปรอแกที่คาเฟ่เดิมนะ”ทิชากล่าวด้วยเสียงสั่น ๆ

"ได้ ๆ 10 นาทีถึง”

เฮ้อ ชีวิตฉัน ทำไมมันเฮงซวยอย่างนี้นะ

***********

คาเฟ่ D

"ดาว ทางนี้ ๆ”

ทิชาเรียกเพื่อนของเธอทันทีที่เห็นดาวเดินเข้ามาในร้าน

"เป็นไงบ้างแก นังนั่นมาหาเรื่องไรแกอีก”ดาวถามด้วยน้ำเสียงโมโห

ฉันแค่จะออกมาหาแก แม่ก็หาว่าฉันจะออกไปแรดหน่ะสิ ฉันเลยเถียงไป แล้วพ่อมาได้ยินพอดี”ทิชาบอก

"แล้วแกจะเอาไงต่อ"

"รอบนี้ฉันคงไม่กลับไปแล้วล่ะ ฉันว่าจะหางานทำ อีกไม่กี่เดือนก็ฝึกงานแล้ว เดี๋ยวค่อยหาหออยู่เอา"

"เดี๋ยวฉันช่วยหาให้ คืนนี้แกไปนอนคอนโดฉันก่อนแล้วกัน ป่ะ ไปกันเถอะ”ดาวกล่าวพร้อมกับเข้ามาช่วยถือของไปขึ้นรถ

"ขอบใจแกมากนะ เพื่อนรักกกก"

"ย่ะ นี่แกบอกยัยลดา กับยัยน้ำชาหรือยัง”ดาวถาม

"ยังอ่ะ ค่อยบอกพรุ่งนี้นะ ฉันไม่อยากให้พวกนั้นห่วงฉันมากไป"

"เออ อย่าลืมบอกพวกมันล่ะ”

"จ้า จ้า”

ทิชา ลดา ดาว และน้ำชาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยม.ปลาย พวกเธอสนิทกันมาก และสอบเข้ามาเรียนม.เดียวกัน เรียกว่าเป็นกลุ่มเพื่อนรัก เพื่อนตายได้เลย

คอนโดหรูแห่งหนึ่ง

"แกนอนห้องรับแขกนะ ห้องฉันรก อ่ะ 55555"

"แกยังไม่เลิกนิสัยซกมกอีกหรอดาว”

ทิชาบ่นเพื่อนของเธอที่ยังไม่เลิกนิสัยไม่เก็บห้อง

"นี่แก เลิกบ่นฉันก่อนเถอะ รีบไปอาบน้ำนอนได้แล้ว พรุ่งนี้เรียนเช้านะ”

ดาวบอกพลางค้อนใส่ฉัน

"จ้า รู้แล้ว ๆ ฝันดีแก"

"เออ ๆ ฝันดี ๆ”

ฉันเข้าห้องมาแล้วโยนกระเป๋าไปไว้มุมห้อง แล้วรีบไปอาบน้ำเตรียมเข้านอน พร้อมกันเรื่องในหัวเต็มไปหมด

เอาไงดีนะ ไหนจะค่าเรียน ค่ากิน ค่าอยู่ แถมที่พักอีก

คงต้องหางานทำไปพลาง ๆ แล้วสิ

ฉันคิดพลางหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้าที่สะสมมาทั้งวัน

วันรุ่งขึ้น มหาลัย G

"ห่ะ แกโดนไล่ออกจากบ้านหรอ แล้วจะไปอยู่ไหน อยู่กับใคร เอาเงินที่ไหนใช้ แล้วทำไมเพิ่งบอกพวกฉัน!!!!"

พอมาถึงมหาลัย ฉันโดนลดากับน้ำชาบ่นยับเลย เพราะเพิ่งมาบอกพวกมันตอนที่เจอกันที่มอ.

"โอ้ย แก ถามทีล่ะคนสิ ฉันตอบไม่ทัน"

"แกเล่ามาเลยนะ เรื่องมันเป็นไงมาไง ทำไมโดนไล่ออกมา”

ฉันเล่าให้พวกนางฟังทั้งหมด

"พ่อแกนี่ก็แปลกนะ ฟังเมียแต่ไม่ฟังลูก”ลดากล่าว

"นั่นสิแก แล้วแกจะเอาไงต่อ ทิชา”น้ำชากล่าวขึ้นบ้าง

"ฉันว่าจะหางานทำไปพลาง ๆ ระหว่างเรียนแล้วก็หาหอพักอยู่ไปก่อนอ่ะ ฉันพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง แอบซุกไว้ อิอิ"

ทิชากล่าว ด้วยน้ำเสียงสดใส

"พวกแกช่วยฉันหางานหน่อยน้าาาาา เพื่อนเลิฟฟฟฟฟ”ฉันกล่าวด้วยน้ำเสียงออดอ้อน

"ย่ะ ต้องช่วยอยู่แล้วไหมล่ะ เพื่อนทั้งคน”ดาวบอก

"เอางี้ไหม ฉันมีงานแนะนำแก แกสนม่ะ”ยัยชาถาม

"งานไรอ่ะ”

"แกรู้จักคุณ ทิวเทพม่ะ ที่เป็นนักธุรกิจอ่ะ แฟนฉันบอกว่า เขาหาคนมาช่วยงานอยู่นะ แต่แกต้องไปคุยรายละเอียดเอานะ ฉันไม่รู้รายละเอียดเหมือนกันเดี๋ยวฉันบอกแฟนชั้นแนะนำให้”

"ปลอดภัยแน่นะแก”

"โอ้ยยยยย แน่นอนสิ คุณทิวเทพเขาไม่ค่อยอะไรมากหรอก ฉันเจอทีไรกะไม่เห็นเขาพูดสักที นั่งเงียบเชียว แถมหล่อด้วยน้าาาา ถ้าไม่ติดว่าฉันมีแฟนนะ ฉันจะจีบเลย อิอิ"

"ฉันจะฟ้องแฟนแก ยัยชา”ฉันกล่าวด้วยน้ำเสียงหมั่นไส้

"ว่าไง แกจะลองไปคุยดูไหม ฉันจะได้บอกพี่ไทเกอร์ให้”

"ลองดูก็ได้ ไม่มีไรให้เสียแล้วนิ”

"เยี่ยม เดี๋ยวได้วันแล้วฉันบอกนะ ฉันต้องไปเรียนแล้ว เจอกันเลิกเรียนนะ เพื่อน ๆ”

ยัยน้ำชาวิ่งไปตึกพร้อมโบกมือบ๊ายบาย

"แยกย้ายกันไปเรียนเถอะ เจอกันหลังเลิกเรียนนะ”ลดาบอกพลางหยิบกระเป๋าแล้วลุกออกไป

"โอเคแก ป่ะดาว ไปเรียนเถอะ”ฉันลุกขึ้นพลางฉุดแขนยัยดาวมาด้วย

LINE สี่สาวแสบทรวง

น้ำชา: ฉันบอกพี่ไทให้แล้ว เค้าบอกพรุ่งนี้ไปเจอกันที่ผับ A 1 ทุ่มนะ

ทิชา: ไวมากกก แต๊งกิ้วเพื่อนเลิฟฟฟฟ

ลดา: ให้ฉันกับดาวไปด้วยไหม

ทิชา: ไม่ต้องหรอก ยัยชาคนเดียวก็พอ

ดาว: โอเค งั้นคืนนี้แกค้างที่คอนโดฉันก่อนก็ได้ ได้ที่อยู่ค่อย ย้ายออกแล้วกัน

ทิชา: ฮืออออ ดาวเพื่อนร้ากกกกก

ดาว: อย่ามาปากหวานใส่ฉัน ขนลุกย่ะ

น้ำชา:เดี๋ยวฉันไปรับนะ 6 โมงเย็นพรุ่งนี้

ทิชา:โอเคจ้า

นี่คือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ชีวิตของฉันเปลี่ยนไป