ตอนที่29.

ตอนที่29.

“เหรอจ๊ะ ดีจังเลยนะ แม่ดีใจกับปรางจริงๆ เออ.. แล้วคุณเชนล่ะปราง แม่ไม่เห็นเขามาเยี่ยมเลย วันผ่าตัดเห็นเขาแค่แวบเดียวเอง แม่อยากขอบคุณเขาที่ช่วยค่าผ่าตัด บอกแล้วว่าไม่ต้องๆ ก็ดื้อจะให้แม่ผ่าตัดให้ได้”

นางปิ่นถามยิ้มๆ แต่รอยยิ้มนั้นดูเซียวๆ ไม่สดชื่นซึ่งเฌอปรางคิดว่าคงเป็นเพราะยังอยู่ในช่วงพักฟื้น

“แม่คะ อีกหน่อยก็ได้กลับบ้านแล้วค่ะ พักผ่อนเยอะๆ นะคะ” เธอเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีเมื่อมารดาเอ่ยถึงราเชนทร์

“จ้ะ แต่คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน”

“แม่คะ พูดอะไรน่ะ ไม่เอาค่ะ”

“เอ่อ.. แม่ลืมน่ะจ้ะ เออ แล้วคุณเชนกับปรางเป็นอย่างไรจ๊ะ”

เฌอปรางเข้าใจคำถามของมารดา เธอก้มหน้าหลบตาก่อนจะตอบมารดาไปตามความจริง

“แม่คะ ปรางกับคุณเชนไม่ได้มีอะไรกันค่ะ เขาไม่ได้คิดอะไรกับปรางมากไปกว่าคนรู้จัก เราไม่ได้รักกันอย่างที่แม่เข้าใจหรอกค่ะ”

“เหรอจ๊ะ น่าเสียดายจัง แม่คิดว่าเขาหลงรักลูกแม่เสียอีก เฮ้อ แม่นึกว่าที่เขาทำทั้งหมดเพราะคุณเชนรักปรางเสียอีก”

“ไม่หรอกค่ะแม่ คุณเชนเขาไม่ได้ทำเพราะรักปราง...”

แต่เขาให้ปรางทำงานบางอย่างให้เขาต่างหาก เธอบอกมารดาเสียงเบาเก็บคำที่หนักอึ้งในใจไว้

คำพูดคุยของเฌอปรางกับมารดาทำให้นิโค