3กล้าดียังไง

บทที่3

พลั่ก! ตุบ! เธอชนผู้ชายข้างหลังอย่างจัง​ ก่อนจะล้มลงกับพื้น เป็นนิโคลัสที่ยืนอยู่ มีผ้าเช็ดตัวพันร่างเอาไว้หลวม ๆ มองรสรินทร์ด้วยความโกรธ แววตาของเขาราวกับมีเปลวเพลิงสุมอยู่ เขาขบกรามแน่นจนนูนเป็นสันจ้องหน้าเธอด้วยความโกรธเคือง

“กล้ามากที่กล้ามาล้วงคองูเห่าถึงที่นี่” เขาพูดผ่านไรฟันด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม ผู้ชายตรงหน้าเธอตอนนี้น่ากลัว ถ้ารู้ว่าจะน่ากลัวแบบนี้ เธอจ้างคนอื่นทำแทนไปแล้ว ไม่มาทำด้วยตัวเองหรอก เธอไม่คิดว่าชายชู้ของพี่สะใภ้ของเธอ จะเป็นผู้ชายน่ากลัวแบบนี้

“ปะ... เปล่า ฉันแค่มาผิดบ้าน” รสรินทร์เอ่ยออกไป ยิ่งทำให้นิโคลัสโกรธมากกว่าเดิม

“ผิดบ้านเหรอ!!! ไปบอกเด็กอมมือมันยังไม่เชื่อเลย!!!” นิโคลัสพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน จนทำให้รสรินทร์นึกกลัว​ เธอรีบถอยหลังทันที แต่เขาก็ก้าวเท้าเข้ามาหาเธอไม่หยุด

“ฉันมาผิดบ้านจริง ๆ”

“มึงรู้ไหมกูเกลียดอะไรมากที่สุด”

“...”

“คงไม่รู้สินะ”

“...”

“กูเกลียดผู้หญิงโกหกตอแหลแบบมึงไง”

“กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาทันที เมื่อนิโคลัสปรี่เข้ามากระชากหัวเธอแรง ๆ ​ พร้อมกับรั้งไปข้างหลังให้เธอเชิดหน้าขึ้น เธอรู้สึกหวาดกลัวชายตรงหน้า จนร่างกายสั่นสะท้าน

“และคนที่กล้าเข้ามาแอบถ่ายกูถึงในบ้าน”

“...”

“มึงจะได้รู้ว่าจะเจออะไรบ้าง”

“กรี๊ด! ปล่อยฉันนะไอ้เลว ไอ้โรคจิต!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อชายคนนั้นกระชากหัวเธอแล้วลากไปกับพื้น และแน่นอน เธอรู้สึกเจ็บมากมายเหลือเกิน

“นายครับ” อีธานเอ่ยเรียกเจ้านายเมื่อได้เห็นการกระทำป่าเถื่อนของเจ้านาย เพราะเขารู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะโดนอะไรบ้าง มันทำให้เขาชักหวั่น

“ทำไม! มึงอยากเจ็บตัวแทนมันใช่ไหม!” นิโคลัสตวาดดังลั่น อีธานกับอีวานถึงกับหุบปากทันที เมื่อได้เห็นแววตากรุ่นโกรธของเจ้านาย​ อารมณ์โกรธขนาดนี้ใครจะอยากเสี่ยง คนอย่างเจ้านายเขาไม่เคยอ่อนโยนกับใคร เขาไม่อยากคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะโดนอะไรบ้าง​ เธอต้องเจ็บปางตายแน่นอน แต่เขาก็ไม่สามารถจะช่วยอะไรได้เลย เพราะถ้าเกิดเขาขัดใจเจ้านายคนที่จะซวยก็คือเขา

“ปะ... เปล่าครับ”

“มึงสองตัวทำงานไม่ได้เรื่อง ให้คนอื่นแอบเข้าบ้านมาได้​ พวกมึงมันไม่ได้เรื่องอะไรสักอย่าง ถ้าเกิดว่าเป็นศัตรูของกูมันคงจะฆ่ากูตายห่าแล้วมั้ง”

“ขอโทษครับนาย”

“ปล่อยฉันนะไอ้โรคจิต!!!” รสรินทร์พยายามแกะมือของเขาออกจากผมของเธอ แต่เหมือนความพยายามของเธอจะสูญเปล่า เพราะเขาเพิ่มแรงมากกว่าเดิม จนเธอแสบไปหมดทั้งหัวเพราะแรงกระชากผม

“มึงรู้ไหมว่ากูไม่ชอบให้ใครมาสั่ง” นิโคลัสเอ่ยเสียงเข้ม​ เขาไม่ชอบให้ใครมาสั่ง ไม่ว่าคนคนนั้นจะเป็นใครก็ช่าง

“ปล่อยฉันนะ! ถ้าฉันแอบเข้าบ้านนาย นายก็แจ้งตำรวจมาจับฉันสิ!” แม้ในใจจะนึกกลัวเขาอยู่ไม่น้อย แต่ตอนนี้เธอต้องมีสติ และพยายามพูดหว่านล้อมคนตรงหน้า

“ปล่อยเหรอ มึงฝันอยู่หรือเปล่า” นิโคลัสเค้นเสียงถามคนตรงหน้า​ ยิ่งกระชากผมเธอให้แรงมากกว่าเดิมจนผู้หญิงตรงหน้าของเขาเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด

“กรี๊ด! ปล่อยฉันนะไอ้บ้าไอ้โรคจิต!!!” รสรินทร์กรีดร้องออกมาทันที เมื่อเขาจับแขนเธอข้างหนึ่ง มืออีกข้างไม่ยอมปล่อยผมของเธอ เขาลากร่างเธอถูลู่ถูกังจะเข้าไปในห้อง

“นายครับนาย” อีธานรีบเดินเข้ามาห้าม

“หน้าที่มึงคืออะไรไอ้อีธาน!!!” นิโคลัสปรายตามองอีธาน อีธานก้มหน้าลงทันที

“ขอโทษครับนาย” อีธานเอ่ยขอโทษเมื่อได้เห็นสายตาของเจ้านาย อีธานรู้ว่าเจ้านายกำลังโกรธจัด คงห้ามไม่ฟังแน่นอน คงเป็นคราวซวยของผู้หญิงตรงหน้าแล้ว

“ออกไปทำหน้าที่ของมึงซะ!!!” นิโคลัสเอ่ยออกมาด้วยเสียงเหี้ยมเกรียม มองหน้าอีธานและตอนนี้เขาเอาจริง

“ช่วยฉันด้วย” รสรินทร์เอ่ยออกมา พร้อมส่งสายตาอ้อนวอนอีธาน เธอเริ่มหวาดกลัว ชายที่เป็นเจ้านายของอีธานแล้ว​ ถ้าเธอออกไปได้เธอจะไม่กลับมาหาข้อมูลอะไรเกี่ยวกับชายชู้ของดาวนภาเลย

“ขอตัวก่อนนะครับ” อีธานเอ่ยก่อนจะเดินออกมาพร้อมกับถอนหายใจแรง ๆ คงช่วยอะไรไม่ได้นอกจากนี้ ทำอย่างไรได้เธอรนหาที่เอง​ ถ้าช่วยคนที่ซวยเป็นเขากับน้องชายแน่นอน

“มาช่วยฉันก่อน กรี๊ด!!!” รสรินทร์กรีดร้องเมื่อชายคนนี้ลากเธอเข้าไปในห้องพร้อมกับปิดประตู จากนั้นก็กระชากเธอลุกขึ้นแล้วเหวี่ยงไปที่เตียง

“กรี๊ด!!! ปล่อยนะไอ้โรคจิต! เธอกรีดร้องทันที นิโคลัสพุ่งเข้ามาคร่อมร่างรสรินทร์เอาไว้

“ปล่อยนะ กรี๊ด!” เธอกรีดร้องออกมาพร้อมกับเอามือทุบอกแกร่งของนิโคลัส เขาจับมือเธอเอาไว้พร้อมกับกดลงบนเตียงแรง ๆ

“หึ” เขาหัวเราะผ่านลำคอออกมาเบา ๆ มองคนที่ดิ้นอยู่ใต้ร่าง คนที่กล้าลองดีกับเขามันไม่ได้ออกไปง่าย ๆ แน่นอน

“กรี๊ด!!!

“ร้องเลยร้องให้ตายก็ไม่มีใครช่วยมึงได้หรอก” นิโคลัสแสยะยิ้มร้ายมองหน้าผู้หญิงที่สั่นใต้ร่างเขาด้วยความสะใจ คนที่คิดจะลองดีกับเขา มันต้องจดจำไปตลอดชีวิต

“อย่าทำอะไรฉันเลย ฮึก! ปล่อยฉันไปเถอะ” เธอเอ่ยเสียงสั่นเครือ มองหน้าชายที่คร่อมร่างเธอเอาไว้อย่างอ้อนวอน​ หยาดน้ำตาสีใสเอ่อคอจากนั้นก็ไหลรินอาบแก้มนวลของเธอ

“หึ คนที่กล้าลองดีกับกูส่วนใหญ่มันไม่รอดนะ ถ้าไม่ตายมันก็ถูกขายไปอยู่ซ่อง”

“นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮึก! นายอยากได้อะไรก็เอาไปเลย กล้องตัวนั้นราคาแพงมาก ฉันให้นายเลยก็ได้นายอย่าทำอะไรฉันก็พอ” รสรินทร์พยายามปรับเสียงไม่ให้สั่น พร้อมกับพยายามพูดจาหว่านล้อม ให้ชายคนที่คร่อมเธออยู่ตอนนี้ใจอ่อน

“ราคากล้องตัวนั้น มันก็แค่เศษเงิน กูมีมากกว่านั้นไม่รู้กี่ล้าน  ๆ เท่า อย่าคิดว่ากูจะใจอ่อน” นิโคลัสขึ้นมานั่งทับที่ท้องรสรินทร์จากนั้นก็หยิบเชือกตรงหัวเตียงมา

“กรี๊ด! นายจะทำอะไรไอ้บ้า โรคจิต” รสรินทร์กรีดร้องออกมา ราวกับคนเสียสติ เมื่อนิโคลัสจับเชือกมัดข้อมือของเธอกับหัวเตียง จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วเดินลงจากเตียง

“...”

“นายจะปล่อยฉันใช่ไหม ฉันจะไม่มาที่นี่อีก จะหายไปจากชีวิตนายเลย กล้องนายก็เอาไปเลยฉันจะไม่เอาอะไรสักอย่าง นายปล่อยฉันไปนะอย่าทำอะไรฉันเลย นายอย่าใจร้ายกับผู้หญิงอย่างฉันเลยนะ”

“อย่าคิดว่ากูจะใจอ่อน กูแค่เหนียวตัว กูจะอาบน้ำกูอาบเสร็จมึงโดนกูจัดการแน่ ๆ” นิโคลัสชี้หน้ารสรินทร์พร้อมกับเดินเข้าไปในห้องน้ำ เขาลงอ่างพร้อมกับแช่น้ำอย่างสบายใจ ทำไมเขาต้องสงสารผู้หญิงอย่างเธอ ในเมื่อเธอรนหาที่เอง

“ทำไมมันไม่หลุด” เธอพยายามดิ้นรนอย่างไรก็ไม่เป็นผล รังเกียจเตียงนี้ก็รังเกียจ เพราะเตียงนี้ชายคนนั้นกับดาวนภาเคยเริงรักกัน เธอรังเกียจขยะแขยงมากที่สุด เธอพยายามอยู่นานมากจนข้อมือมันแดงไปหมด เชือกก็ไม่หลุด

แกร่ก!!! เสียงเปิดประตูห้องน้ำ พร้อมกับร่างนิโคลัสที่เดินออกมา โดยไม่มีเสื้อผ้าปกปิดร่างกายเลยสักชิ้น รสรินทร์เบิกตาโพลงด้วยความตกใจเมื่อได้เห็นแก่นกายขนาดยักษ์ของนิโคลัส ที่ผงาดชูชันมีเส้นเลือดปูดโปนเต็มไปหมด

“ไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต! ไอ้วิตถาร!” รสรินทร์สบถด่าเขาออกมาทันที ผู้ชายคนนี้มันหน้าไม่อาย มาเดินถอดผ้าให้เธอดูได้อย่างไรกัน เธอไม่ได้อยากจะมองหรืออยากจะเห็นอะไรแบบนี้เลยสักนิด เขามันน่ารังเกียจที่สุด

“ปากดีนักนะมึง” เขาขึ้นมานั่งคร่อมเธอเอาไว้พร้อมกับเอามือบีบปากของเธอแรง ๆ จนเธอเจ็บไปหมด เธอมองหน้าเขาด้วยความคับแค้นใจ ไม่ว่าเหตุผลอะไรก็ช่างเขาไม่มีสิทธิ์ทำกับเธอแบบนี้

“คนสารเลว” รสรินทร์เอ่ยคำหยาบคายใส่นิโคลัสทันที ยิ่งสร้างความโกรธให้เขามากกว่าเดิม

“สารเลวพอที่จะเอามึงทั้งคืน เก็บปากมึงไว้ครางเถอะ”

“หึ” รสรินทร์แสยะยิ้ม แม้ในใจของเธอจะหวาดกลัวเขามากมายเพียงใดก็ตาม

“คนที่มันกล้ามาแอบถ่ายกูถึงบ้าน กูจะให้มันออกไปแต่เพียงร่างเท่านั้น!” นิโคลัสเอ่ยออกมา เขาทำธุรกิจมืดหลายอย่าง ไม่เคยมีใครกล้าลองดีกับเขา นอกจากคนที่นอนอยู่บนเตียงตรงหน้าของเขาตอนนี้​ คนที่กล้าล้วงคองูเห่าอย่างเขาจุดจบมันไม่ได้สวยงามหรอกนะ