ความเจ็บปวด

มินตรา.....

"มุ่ยอย่าเสียใจไปเลยนะลูก แม่เชื่อว่าสักวันวินจะกลับมาจำทุกอย่างได้จำมุ่ยได้"

"ตอนนี้มุ่ยไม่มั่นใจแล้วค่ะแม่ว่าถ้าความจำกลับคืนมาแล้วเขาจะยังรักมุ่ยเหมือนเดิมหรือเปล่าบางทีการที่วินจำมุ่ยไม่ได้มันอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับวินกับมุ่ยก็ได้ค่ะ"

ที่คอนโด...

"ขอบใจนะน้องติณณ์ที่มาส่งพี่"

"ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ ว่าแต่ที่พี่พูดกับแม่พี่พี่คิดแบบนั้นจริงๆเหรอ พี่จะไม่เสียใจเหรอที่วินมันจำพี่ไม่ได้"

"เสียใจสิ พี่เสียใจมากพี่โทษตัวเองมาตลอดว่าเป็นเพราะพี่ที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้"

"ผมจะช่วยทำให้มันกลับมาจำพี่ให้ได้"

"อย่าเลยน้องติณณ์มันไม่มีประโยชน์อะไร"

"แต่พี่เป็นเมียมันนะพี่จะปล่อยให้ผัวพี่ไปแบบนี้เหรอ"

"น้องติณณ์!!!"

"ถึงมาวินมันจะจำพี่ไม่ได้แต่ผมก็จะไม่ยอมให้ยัยรักมาแย่งผัวพี่ไปเด็ดขาดต่อให้ยัยรักเป็นน้องสาวของผมก็เหอะ"

.....................................

เป็นเวลาเกือบสองอาทิตย์แล้วที่ฉันมาอยู่ที่คอนโดของมาวินเพียงลำพังคนเดียว บางวันแม่หมวยก็จะมานอนเป็นเพื่อนเพราะกลัวว่าฉันจะเสียใจคิดมากซึ่งฉันก็พยายามไม่ทำให้ตัวเองเป็นภาระของทุกคนพยายามยิ้มแย้มแต่ดูเหมือนแม่จะรู้ว่าฉัน