บทนำ 1

  “อื้ม ไม่ไหว จุกค่ะเบา ๆ หน่อยสิคะ ฉันยังไม่เคย...”  เสียงหวานแผ่วเบาคลอเคลียใบหน้าคมเข้มด้วยความรู้สึกวาบหวาม มุกรดาใบหน้าเหยเกแต่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกยอมรับตรง ๆ ว่าโดนชายหนุ่มหน้าตาดีคนนี้ตกอย่างแรงทั้งที่เพิ่งเคยเจอหน้ากันแค่สามครั้ง ความหล่อเหลา รูปร่างสูงสง่า สมาร์ต และโคตรตรงสเปกทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหว ไม่คิดว่าการรับงานเอ็นฯ ในครั้งนี้จะทำให้เธอได้รู้จักกับความแปลกใหม่อย่างที่ไม่เคยมาก่อน 

 นั่นสินะ เธอไม่เคยให้ผู้ชายคนไหนได้รุกล้ำพื้นที่สงวน มากแค่จับมือถือแขน แตะนิดแตะหน่อยเพื่องานเท่านั้น 

 มุกรดาทำงานกลางคืนเป็นเด็กเสิร์ฟ พร้อมกับรับงานเอ็นฯ ควบคู่ไปกับงานพริตตี้ งานเอ็นฯ เป็นอาชีพหนึ่งที่ฮอตฮิตในปัจจุบัน ด้วยงานที่รวดเร็วฉับไว เงินดี เพียงแค่นั่งดริงก์ เล่นเกม และทำกิจกรรมตามแต่ผู้ว่าจ้างต้องการจบงานต่างก็แยกย้าย 

 แต่สำหรับเธอไม่เคยรับงานเอ็นอื่น ๆ หรือเรียกง่าย ๆ คือขายบริการ เพราะคิดว่าชีวิตที่มีบรรทัดฐานจากความยากจนหาเช้ากินค่ำก็น่าหดหู่และเศร้าหมองอยู่แล้ว จึงไม่อยากให้ชีวิตตกต่ำไปมากกว่านี้เหมือนที่เพื่อนรักอย่างนุนีติ์และครอบครัวขอไว้ ฉะนั้นจึงไม่รับงานเอ็นฯ อัปประเภทอื่นทั้งที่รู้ว่าเงินที่ได้อู้ฟู่มากก็ตาม 

 เสียงร้องครางดังระงมทั่วทั้งห้อง ร่างเปลือยเปล่าสองร่างกำลังตระกองกอดกันกลมบนเตียงนอนหนานุ่มภายในโรงแรมหรูแห่งหนึ่งในย่านเศรษฐกิจ ต่างโรมรันพันตูฟัดเหวี่ยงกันอย่างเร่าร้อนคล้ายโหยหาซึ่งกันด้วยไฟปรารถนาที่ซุกซ่อน ความร้อนฉ่าของสาวใต้ร่างที่ดูงก ๆ เงิ่น ๆ แสนจะไร้เดียงสาเอียงอายได้อย่างน่ารักทำเอาพงษ์ปกรณ์ถึงกับพึงพอใจอยู่ไม่น้อย ชายหนุ่มไม่ได้คิดจริงจังกับผู้หญิงคนไหนเลยแม้แต่คนเดียวผ่านมาและผ่านเลย เนื่องด้วยภาระหน้าที่เขายังไม่พร้อม หรืออาจจะหาคนที่ถูกใจไม่เจอ

 แต่! หญิงสาวร่างอรชรหุ่นอวบอัดที่นอนระทวยอยู่ใต้ร่าง กลับปลุกความหื่นกระหายของเขาได้อย่างน่าอัศจรรย์

 “ทำไม? ครั้งแรกเหรอ ไม่ต้องกลัวปล่อยมันไปตามธรรมชาติ ฉันจะเป็นคนควบคุมเกมนี้เอง” เสียงทุ้มแหบพร่ากระเส่าของร่างแกร่งกำลังทับทาบขับเคลื่อนความเป็นตัวตนบนเรือนร่างอรชร ส่วนเว้าโค้งที่เต็มแน่นเย้ายวนน่าสัมผัส มือหนาบีบเคล้นจนขึ้นรอยแดง พงษ์ปกรณ์ตอกอัดความเป็นชายใส่ไม่ยั้งด้วยความแปลกใหม่ของสาวสวยใต้ร่างที่ยัง เวอร์จิ้น ให้ตายเถอะ! เขาไม่คิดว่าจะยังมีผู้หญิงที่ยังเก็บพรหมจรรย์เอาไว้ และงานของเธอก็ไม่น่าจะรอดในเรื่องอย่างว่าไปได้ ช่างตลกสิ้นดี 

 เขาเจอผู้หญิงมาก็มากมายหลายรูปแบบ ทั้งดารา นางแบบ ลูกหลานตระกูลร่ำรวย แต่ไม่เคยมีใครเข้ามายึดครองพื้นที่ในหัวใจของเขาได้ อีกทั้งยังไม่อยากลงหลักปักฐานกับใคร กว่าชีวิตของเขาจะมาถึงวันนี้ได้ก็ผ่านร้อนผ่านหนาวมาตั้งมากมาย 

บิดามารดาเสียชีวิตตั้งแต่อายุสิบห้าด้วยอุบัติเหตุ เหลือเพียงตัวคนเดียวที่ต้องกระเสือกกระสนเอาตัวรอด ญาติพี่น้องก็ไม่ได้รักใคร่ไยดีต่างแก่งแย่งทรัพย์สมบัติของครอบครัวไปจนหมด เขาจึงกลัวการต้องไว้ใจและให้ใจกับใคร

  “เธอชอบไหม มุกรดา” พงษ์ปกรณ์เอ่ยถามเสียงกระเส่าแหบพร่าความปรารถนาจวนเจียนแตกสลายกลายเป็นความหอมหวาน

แต่มุกรดากลับไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้สมองของเธอขาวโพลนด้วยไฟสวาท ริมฝีปากร้อนละเลงดูดดึงยอดถันที่แข็งชูชันด้วยความร้อนแรงทั้งขบกัดลงลิ้นระรัวใส่ไม่ยั้ง ฝากฝังรอยเขี้ยวคมบริเวณผิวเนื้อนวลทำเอาสาวใต้ร่างถึงกับผวาสั่นสะท้านด้วยความไม่เคยและแปลกใหม่ ท่อนล่างก็ขับเคลื่อนโหมกระพือไม่มีทีท่าจะหยุด มันช่างปวดร้าวแสนทรมานแต่สุขหรรษาอย่างบอกไม่ถูก