Share

ครรภ์มงคล 3

Author: lianlian
last update Last Updated: 2025-05-17 10:18:42

...

ฮ่องเต้ก้าวเท้าเร็วๆ อย่างลืมสำรวมกิริยาเข้ามาถึงในห้องบรรทมของจินฉาน จินเฟยเห็นดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นถวายบังคม โอรสสวรรค์เพียงพยักหน้ารับ แล้วจึงนั่งลงบนเก้าอี้ที่จินเฟยเคยนั่ง คว้ามือของจินฉานไปกุมไว้ ท่าทีตื่นเต้นระคนยินดี “หมอหลวงที่ตรวจเจ้ามารายงานกับเรา เจ้าตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว”

จินเฟยได้ยินเช่นนั้นพลันลอบเบิกตามอง ที่หลานสาวของนางบอกว่าตำหนักผิงอันของนางมีเกลือเป็นหนอนคือเช่นนี้

ทว่า...คือใครกันเล่า? แน่นอนว่าเว้นชุนเยี่ยนที่เป็นข้ารับใช้ดั้งเดิมจากป๋ายอี้ ที่เหลือนั้นก็มีเพียงข้ารับใช้จากต้าเจวียนคือ เฉิงฮวาน ปี้อัน เสี่ยวกุ้ยจื่อและเสี่ยวอันจื่อ ในสี่คนนี้คือผู้ใดกัน

จินฉาน เพียงหลุบตาลงต่ำ ใบหน้าแดงระเรื่อ ท่าทีขวยเขินอย่างที่สุด “ในที่สุดฝ่าบาทก็ทรงทราบแล้ว”

“เด็กโง่ ชุนเยี่ยนบอกว่าหลายวันมานี้เจ้าไม่ค่อยสบาย ซ้ำยังอาเจียนช่วงเช้าบ่อยครั้ง ไฉนจึงไม่ตามหมอหลวงมาตรวจอาการ ปล่อยให้ร่างกายอ่อนแอจนหมดสติเช่นนี้ เกิดลูกของเราเป็นอันใดไปจะให้ทำเช่นไรเล่า” สุรเสียงที่ฮ่องเต้เอื้อนเอ่ยนั้น ดูอบอุ่นอ่อนโยนเปี่ยมด้วยความห่วงใยยิ่งนัก

“ตอนนั้นหม่อมฉันเองยังไม่แน่ใจ ถ้าเร่งร้อนตาม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ผลส้มอี๋หลิง 4

    …เมื่อยามรัตติกาลมาถึง จินฉานเพียงทำสมาธิอยู่ในห้องพระเพียงลำพังโดยไม่ยอมให้ชุนเยี่ยนอยู่ปรนนิบัติ ทั้งยังสั่งให้ดับโคมและเทียนที่มีอยู่ในห้องให้หมด เหลือเพียงแสงจากเดือนเพ็ญส่องสว่างนวลสาดลอดผ่านช่องหน้าต่างที่ฉลุลายอย่างวิจิตรตระการ อาบไล้ใบหน้านวลผ่องของสตรีผู้ที่กำลังจะกลายเป็นแม่คนในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าให้ดูเปล่งปลั่งงดงามระคนน่าพรั่นพรึงอีกเท่าตัว นางนั่งนิ่งต่อหน้าองค์พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ข้างๆ ที่กระถางกำยานที่ยังมีควันลอยเอื่อยส่งกลิ่นหอมละมุน นางยกมือแตะที่ฝากระถางกำยานเบาๆ ปล่อยให้แหวนทองคลายตัวออกจากนิ้วช้าๆ แล้วปล่อยให้เลื้อยหายลับเข้าไปในช่องปล่อยควันกำยาน สิ่งมีชีวิตคล้ายหนอนทอประกายหม่นขดตัวนอนนิ่งอยู่ในนั้นไม่ขยับตัว กระทั่งจินฉานหยิบบางอย่างออกมาจากตะกร้าสานพลางเอ่ย “ที่จริง ทุกคืนสิบห้าค่ำ หนอนไหมทองอย่างเจ้าจำเป็นต้องดื่มกินเลือดเนื้อจากศพเพื่อเสริมอำนาจ แต่ที่ต้าเจวียนแห่งนี้สงบสุขเกินไป ไม่เหมือนอดีตแดนมิคสัญญีอย่างป๋ายอี้ที่มีศพกองเป็นภูเขาให้เจ้าได้สูบกินเลือดเนื้ออย่างสุขสำราญ ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาจึงได้ให้แต่กินซากสัตว์เท่าที่จะหาได้ แต่วันนี้เป็นโอกาส

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ผลส้มอี๋หลิง 3

    ...เมื่อจินฉานกลับมาจากอารามหลวง ก็พบว่าจินเฟยรอนางอยู่ในตำหนักผิงอันก่อนแล้ว เมื่อพบหน้า ยังไม่ทันที่จินฉานจะแสดงความเคารพ จินเฟยก็เปิดประเด็นทันที “เป็นอย่างที่ข้าคาดไว้ มีผู้เป็นจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ ใช้พระนามฮองเฮานำสุรากำมะถันแดงมาให้เจ้าดื่มในเทศกาลตวนอู่”จินฉานร้อง อ้อ ออกมาคำหนึ่งจากนั้นจึงเอ่ยถาม “เป็นผู้ใดกัน”“เป็นนางกำนัลของหลิวกุ้ยเฟยชื่อ เสี่ยวถง” นางเอ่ยเรียบๆ“แล้วตอนนี้นางกำนัลนางนั้นอยู่ที่ใดแล้ว”“อยู่ที่สำนักราชทัณฑ์ หลังจากทรมานอยู่นานจึงยอมรับสารภาพ”จินฉานปรายตามองผู้เป็นอา ยกยิ้มบางเบา “นางยังมิตายใช่หรือไม่”“ยังไม่ตาย แต่ก็สภาพร่อแร่เต็มที”เด็กสาวมองแหวนทองที่มีลักษณะเป็นข้อคล้ายข้อปล้องของสัตว์เลื้อยคลานที่สวมใส่ติดนิ้วอยู่เสมอ ก่อนส่งยิ้มให้กับมันราวกับเป็นสหายรู้ใจ “เช่นนั้นก็ดี หลานฝากอาหญิงช่วยทำอีกเรื่องหนึ่ง”“ว่ามาสิ”“ท่านช่วยส่งหมอไปดูแลนางกำนัลคนนั้นให้ข้าที”จินเฟยได้ยินพลันขมวดคิ้วฉับทันที “ทุกทีลงมือโดยสีหน้าไม่เปลี่ยน ปราศจากความเห็นใจมาโดยตลอด ไฉนวันนี้จึงเกิดจิตคิดเมตตาอยากรักษาศัตรูขึ้นมา”จินฉานกลับไม่ตอบคำถามทันที ก่อนเอ่ยเรียบๆ “อาหญ

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ผลส้มอี๋หลิง 2

    “ช่างเถิด” เซวียนเฟยมองอีกฝ่ายที่ถูกตบด้วยสีหน้าเฉยเมย “มาช่วยข้าแต่งตัวเร็วเข้า ข้าไม่ต้องการไปยังอารามหลวงสาย”“เพคะ” หยวนจิ่นรับคำจากนั้นจึงช่วยเซวียนเฟยเกล้าผมอย่างงดงามประณีตที่สุด ใจหนึ่งก็ลอบถอนใจอย่างโล่งอก มีเพียงแค่ช่วงเวลานี้เท่านั้นที่เจ้านายของตนจะกลับมาอารมณ์ดีอีกครั้ง ทุกวันขึ้นสิบห้าค่ำ นางมักใช้เหตุไปกราบไหว้พระขอพรให้บุตรในครรภ์แข็งแรง คลอดอย่างราบรื่นที่อารามหลวงเพื่อหาโอกาสพบต้าซืออู่คง ทว่าไปกี่ครั้งต้าซือล้วนติดธุระมิออกมาต้อนรับ ทว่าก่อนที่เซวียนเฟยจะกลับ ต้าซือจะให้ลูกศิษย์มอบส้มน้ำตาลกรวดที่ใช้เป็นของสำหรับไหว้พระในอารามให้นางนำกลับไปรับประทานเพื่อเป็นสิริมงคล อีกทั้งยังช่วยให้สตรีที่ยังคงแพ้ท้องอย่างเซวียนเฟยหายคลื่นไส้และเจริญอาหาร นางจำได้ถึงสีหน้าปีติยินดีของเซวียนเฟย จดจำมือขาวเนียนดั่งหยกที่บรรจงปอกส้มอย่างละเมียดละไม ละเลียดชิมรสชาติหวานปานน้ำตาลกรวดสมชื่อของมันทีละกลีบอยู่นานกว่าจะหมด ทั้งยังรอยยิ้มเคลิบเคลิ้มหลงใหล ดวงตาสองข้างที่มีน้ำตารื้นคลอหน่วย ในขณะที่กล่าวกับนางว่า ‘หยวนจิ่น เจ้าดูเถิด แม้เขาจะไม่สะดวกมาพบข้า แต่เขาก็ไม่เคยลืมตัวข้ากับลูกเลย’ซ

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ผลส้มอี๋หลิง 1

    “อย่างนั้นหรือ อี๋เหม่ยเหรินก็ตั้งครรภ์เช่นกัน” เซวียนเฟยเอ่ยเรียบๆ เมื่อหยวนจิ่นนางกำนัลคนสนิทมารายงานความเคลื่อนไหวที่ตำหนักผิงอัน ขณะที่นางกำลังประทินโฉมอย่างพิถีพิถัน สีไต้ในมือที่กำลังวาดคิ้วใบหลิวเรียวงามสั่นน้อยๆ ก่อนตัดสินใจวางสีไต้เขียนคิ้วบนโต๊ะประทินโฉม แล้วใช้มือลูบท้องตนเองเบาๆ “สามเดือน...เท่ากับตัวข้าใช่หรือไม่”“เพคะ เห็นว่าวันเวลาตรงตามที่บันทึกแดงของวังหลวงได้บันทึกเอาไว้ทุกประการ” หยวนจิ่นพยักหน้าช้าๆ “อี๋เหม่ยเหรินตั้งครรภ์ไล่เลี่ยนายหญิงเช่นนี้ ถ้าเกิดว่านายหญิงคลอดก่อนขึ้นมา...”ยังไม่ทันที่หยวนจิ่นจะกล่าวจบ ฝ่ามือของเซวียนเฟยพลันตบเข้าที่แก้มของนางกำนัลคนสนิทจนหน้าหัน ดวงตางดงามจ้องเขม็ง ก่อนเอ่ย “เจ้ากล่าวเหลวไหลอันใด อะไรคือข้าต้องคลอดก่อนกำหนด ในเมื่อข้าตั้งครรภ์ในระยะเวลาไล่เลี่ยกับอี๋เหม่ยเหริน ย่อมต้องคลอดในเวลาใกล้กับนางถึงจะถูกต้อง”หยวนจิ่นยกมือแตะแก้มที่เริ่มขึ้นรอยแดงเห่อ น้ำตาผุดรื้นขึ้นมาพร้อมกล่าวประทานอภัยด้วยเสียงแผ่วหวิว นับตั้งแต่เซวียนเฟยได้รับฉากกั้นลายกิ่งทับทิมเคียงนกกาเหว่าจากฮองเฮาในวันนั้น หยวนจิ่นและคนในตำหนักปิงตี้เหลียนก็ไม่ได้อยู่อย่

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ครรภ์มงคล 4

    จินฉานกล่าวไม่ออก เพียงแค่พยักหน้ารับอย่างเสียกิริยา ท่าทางน่าสงสารอักโข จินเฟยที่ครุ่นคิดมาจนถึงเมื่อครู่จึงเอ่ย “แปลกยิ่ง เมื่อครู่ชุนเยี่ยนบอกว่าฮองเฮาส่งสุรากำมะถันแดงไปให้ตำหนักผิงอัน ทว่าเท่าที่หม่อมฉันทราบ ในงานเทศกาลตวนอู่ทุกปี สุรากำมะถันแดงจะรับประทานร่วมกันในงานเลี้ยงแข่งเรือมังกร พระนางเป็นผู้รู้ธรรมเนียมปฏิบัติดี ย่อมไม่มีทางทำอะไรออกนอกลู่นอกทางแน่ เกรงว่าจะมีจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสือ ใช้พระนามของฮองเฮา หาข้ออ้างกลั่นแกล้งอี๋เหม่ยเหรินเพคะ”“จินเฟยพูดมามีเหตุผล” ฮ่องเต้เอ่ยเรียบๆ “เช่นนั้นเรายกหน้าที่สืบสวนหาข้อเท็จจริงแก่เจ้า มีความคืบหน้าเมื่อใด ก็ให้จัดการตามความเหมาะสม มิต้องรายงานเรา”“หม่อมฉันรับบัญชา” จินเฟยค้อมศีรษะรับคำสั่ง ฮ่องเต้เพียงบีบมือจินฉานอีกสองสามครั้ง จากนั้นจึงเดินทางกลับ โดยให้เหตุผลว่ายังมีฎีกาที่สะสางไม่เสร็จเมื่อความสงบคืนสู่ตำหนักผิงอันอีกครั้ง สองอาหลานเพียงสบตากัน แย้มยิ้มสนทนา“หลานนึกไม่ถึงว่าอาหญิงจะเหี้ยมโหด สตรีผู้นั้นวิปลาสไปแล้วท่านก็ยังมิละเว้นนาง”“แต่ก็ยังมิเท่าหลานรักเช่นเจ้าที่เป็นผู้เปิดประเด็น ข้าเพียงแค่เติมเชื้อไฟลงไปเล็กน้อยเท่

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ครรภ์มงคล 3

    ...ฮ่องเต้ก้าวเท้าเร็วๆ อย่างลืมสำรวมกิริยาเข้ามาถึงในห้องบรรทมของจินฉาน จินเฟยเห็นดังนั้นจึงรีบลุกขึ้นถวายบังคม โอรสสวรรค์เพียงพยักหน้ารับ แล้วจึงนั่งลงบนเก้าอี้ที่จินเฟยเคยนั่ง คว้ามือของจินฉานไปกุมไว้ ท่าทีตื่นเต้นระคนยินดี “หมอหลวงที่ตรวจเจ้ามารายงานกับเรา เจ้าตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว”จินเฟยได้ยินเช่นนั้นพลันลอบเบิกตามอง ที่หลานสาวของนางบอกว่าตำหนักผิงอันของนางมีเกลือเป็นหนอนคือเช่นนี้ทว่า...คือใครกันเล่า? แน่นอนว่าเว้นชุนเยี่ยนที่เป็นข้ารับใช้ดั้งเดิมจากป๋ายอี้ ที่เหลือนั้นก็มีเพียงข้ารับใช้จากต้าเจวียนคือ เฉิงฮวาน ปี้อัน เสี่ยวกุ้ยจื่อและเสี่ยวอันจื่อ ในสี่คนนี้คือผู้ใดกันจินฉาน เพียงหลุบตาลงต่ำ ใบหน้าแดงระเรื่อ ท่าทีขวยเขินอย่างที่สุด “ในที่สุดฝ่าบาทก็ทรงทราบแล้ว”“เด็กโง่ ชุนเยี่ยนบอกว่าหลายวันมานี้เจ้าไม่ค่อยสบาย ซ้ำยังอาเจียนช่วงเช้าบ่อยครั้ง ไฉนจึงไม่ตามหมอหลวงมาตรวจอาการ ปล่อยให้ร่างกายอ่อนแอจนหมดสติเช่นนี้ เกิดลูกของเราเป็นอันใดไปจะให้ทำเช่นไรเล่า” สุรเสียงที่ฮ่องเต้เอื้อนเอ่ยนั้น ดูอบอุ่นอ่อนโยนเปี่ยมด้วยความห่วงใยยิ่งนัก“ตอนนั้นหม่อมฉันเองยังไม่แน่ใจ ถ้าเร่งร้อนตาม

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ครรภ์มงคล 2

    จินเฟยเมื่อได้ยินว่าเป็นของฮ่องเต้ จึงได้ชะงักมือ แล้วเปลี่ยนมาใช้ปลายปลอกเล็บสะกิดเกลือที่ถ้วยมาเพียงเล็กน้อยแล้วโรยใส่ในถ้วยชาของตน จินฉานเห็นดังนั้นจึงถามต่อ “แล้วของขวัญของเซวียนเฟยเล่า”“ของเซวียนเฟย เนื่องจากนางตั้งครรภ์ ฮองเฮาจึงประทานของขวัญชิ้นใหญ่ เป็นฉากกั้นลายกิ่งทับทิมเคียงนกกาเหว่า วาดโดยจิตรกรเลื่องชื่อของเมืองหลวง จากนั้นจึงให้ซ่างกงฝ่ายเย็บปัก ปักหยกและทับทิมแดงแทนใบและเมล็ดผลทับทิม นับว่าหรูหราเฉิดฉันสมฐานะสนมที่ตั้งครรภ์บุตรของโอรสสวรรค์โดยแท้”จินฉานได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มออกมา ขณะใช้มือปอกเปลือกส้มอย่างแช่มช้า “เซวียนเฟยได้เห็นของขวัญล้ำค่าจากฮองเฮา มิแสดงสีหน้าอันใดบ้างหรือ?”จินเฟยเลิกคิ้วถาม “มีอันใดผิดปกติเช่นนั้นหรือ?”จินฉานโยนเปลือกส้มทิ้งลงยังแจกันปากกว้าง จากนั้นจึงบิกลีบส้มเข้าปากเคี้ยวช้าๆ “นกกาเหว่า จริงอยู่ว่ามีความหมายมงคล ยิ่งบวกกับภาพกิ่งทับทิมยิ่งถือว่าอวยพรให้มีบุตรชายมากๆ เป็นเด็กที่เกิดจากครรภ์มงคล ทว่านกกาเหว่าตามธรรมชาติมีนิสัยเสียอยู่ข้อหนึ่ง คือไม่เลี้ยงลูกของตนเอง เวลาวางไข่มักวางไข่ที่รังของนกตัวอื่น และถีบไข่ของนกในรังนั้นจนตกลงมาแตกเสียหาย

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ครรภ์มงคล 1

    แสงแดดอ่อนยามสายสาดลอดผ่านช่องหน้าต่างอาบไล้ใบหน้าเผือดซีดน้อยๆ ให้ดูละมุนนุ่มนวล เนื่องจากเพิ่งฟื้นตัว นางจึงสวมเพียงชุดนอนสีฟ้าอ่อน มีปิ่นทองสองขาเสียบที่ผมดำยาวสลวยซึ่งเกล้าเป็นมวยต่ำ ในมือมีถ้วยโจ๊กเนื้อขาวข้นกับแผ่นขิงสดที่ถูกรับประทานไปเล็กน้อย จินฉานเอ่ยพลางส่งยิ้มอ่อนบางให้ขณะที่จินเฟยนั่งลงที่ข้างเตียงแล้วกุมมือข้างหนึ่งของนางไว้ด้วยความห่วงใย “อาหญิง”“สีหน้าดูดีขึ้นกว่าวันนั้น แสดงว่าฝ่าบาทใส่ใจเจ้าเป็นพิเศษ” จินเฟยเอ่ยพลางปรายตามองกล่องแดงกล่องแล้วกล่องเล่าที่วางอยู่ตรงโถงทางเดินเข้าตำหนักกำลังถูกลำเลียงไปเก็บทีละใบๆ อย่างรวดเร็ว“อาหญิงกล่าวเกินไป น้ำพระทัยฝ่าบาทกว้างใหญ่ไพศาล ไม่เพียงแต่หม่อมฉันที่ได้รับ ได้ยินว่าเซวียนเฟยเองก็ได้รับของขวัญจากฝ่าบาทและเหล่าสนมนางในมากมายเช่นกัน” นางกล่าวอย่างถ่อมตน “ว่าแต่อาหญิงมาเยี่ยมหลานวันนี้ มีสิ่งใดให้หลานรับใช้”จินเฟยยื่นมือไปแตะที่หลังมือขาวเนียนของจินฉาน เผยให้เห็นกำไลหยกสีเขียวเข้มเนื้อแวววาวตัดกับผิวพรรณขาวสล้างและอาภรณ์ขาวพระจันทร์ที่สวมใส่ “ข้าได้รับพระราชเสาวนีย์จากพระนางฮองเฮา ให้มาเยี่ยมเยียนและมอบของกำนัลให้เจ้า เซวียนเ

  • เล่ห์แค้นจินฉาน   ผลเตียนเฉีย 4

    จินเฟยทูลลาแล้วเดินออกจากตำหนักเฟิ่งหวงด้วยท่าทีชดช้อย พร้อมนางกำนัลขันทีที่นำของกำนัลนั้นเดินตามหลังไป ฮองเฮาเพียงถอนใจแผ่ว นางเหลือบมองถ้วยชาที่จินเฟยดื่มจนถึงเมื่อครู่ นางชี้นิ้วไปยังถ้วยชานั้น ท่าทางไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง “นำถ้วยชานั้นไปทำลายทิ้งเสีย ตัวข้ามิอยากเห็นของที่จินเฟยนั้นใช้อีกต่อไป”นางกำนัลเคลื่อนไหวตามคำสั่งอย่างคล่องแคล่วว่องไว จากนั้น ปี้หลี่นางกำนัลอีกนางจึงรีบเทินชาถ้วยใหม่มาถวาย ก่อนเอ่ยเสียงเบา “พระนางฮองเฮาดูเหน็ดเหนื่อยยิ่ง”ฮองเฮาเพียงรับถ้วยชาไว้แต่ไม่ดื่ม “สนทนากับนางจิ้งจอกมากเล่ห์ผู้นั้นมีหรือจะไม่เหน็ดเหนื่อย”“หม่อมฉันเห็นใจพระองค์นัก แต่ถึงอย่างไรก็มีเรื่องหนึ่งที่หม่อมฉันรู้สึกว่าจินเฟยยังมีดีอยู่บ้างที่ทำให้พระนางคิดแผนการกำจัดทั้งองค์ชายสามและหลิวกุ้ยเฟยสองแม่ลูก”โฉมงามใช้ปลอกเล็บทองคำประดับพลอยเคาะที่ถ้วยชาเบาๆ “จินเฟยจะไม่รู้ตัวก็ดี หรือจงใจให้ข้ารู้จักพืชมีพิษชนิดนั้นก็ช่าง แต่นั่นก็ทำให้ตัวข้าได้โอกาสถอนการสนับสนุนองค์ชายสามและหลิวกุ้ยเฟยได้อย่างไม่น่าเกลียดนัก ที่จริงข้าอยากจะทำดีกับนางมากกว่านี้เสียหน่อยเพื่อเป็นการตอบแทน แต่เมื่อนึกถึงพระกรุณ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status