LOGINShare
เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - ตื่นจากภวังค์ฝัน 3
Last Updated:
2025-05-23 13:24:48
Latest chapter
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - ตื่นจากภวังค์ฝัน 5
“ชีวิตเจ้าที่ต้องทนทุกข์อยู่ในตำหนักเย็นแห่งนี้ยังอีกยาวไกล อย่าเพิ่งรีบร้อนปลิดชีวิตตนเอง”หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองบุรุษที่นางเคยรัก เคยมีช่วงเวลาที่ตกอยู่ในบ่วงเสน่หาร่วมกัน เคยคาดหวังรอคอยถึงชีวิตคู่ที่อบอุ่นพร้อมหน้า ทว่าคนตรงหน้านี้กลับไม่เหลือเค้าของผู้ที่อยู่ในห้วงความทรงจำอีกต่อไป กลับเป็นบุรุษที่เต็มไปด้วยความเห็นแก่ตัวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เป็นผู้ชายที่พร้อมจะสลัดนางออกไปจากชีวิตเพื่อลาภยศของตนอย่างแท้จริง...หลีอ๋องปล่อยให้อดีตคนรักมองเขาจนพอใจ เขาพรูลมหายใจอย่างนึกสมเพช จากนั้นจึงหันหลังค่อยๆ เดินจากไป หญิงสาวจ้องมองแผ่นหลังสง่างามของอีกฝ่ายเขม็ง ขบฟันกรืดกรอดจนแทบแหลกละเอียด ก่อนตัดสินใจเอ่ยเรียก“ท่านอ๋อง!”เมื่อหลีอ๋องหันกลับมาครั้ง หญิงสาวก็เข้ามาประชิดตัวแล้วทำให้มิอาจปัดป้องหลบหนี รู้ตัวอีกทีสองแขนของนางก็สวมกอดเขาไว้แน่นอีกครั้ง พร้อมริมฝีปากอิ่มที่ประกบเข้าที่ริมฝีปากของชายหนุ่ม เพื่อมอบจูบอ่อนหวานเฉกเช่นที่พวกเขาเคยถ่ายเทแลกเปลี่ยนเวลาลอบพบกัน...สายลมด้านนอกตำหนักปิงตี้เหลียนหวีดหวิวพร้อมพัดพาความหนาวเย็นเสียดกระดูก ทว่าฮ่องเต้และจินฉานก็ยังไม่มีทีท่าขยับ ราวกับรอ
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - ตื่นจากภวังค์ฝัน 4
...เนื่องจากนั่งอยู่ที่เก้าอี้กุ้ยเฟยเป็นระยะเวลานาน ขาทั้งสองข้างจึงไม่สามารถขยับเดินเหินได้ดั่งใจ จำต้องใช้แขนข้างหนึ่งยันตัวเองให้ลุกขึ้น ก่อนก้าวโผเผเข้าไปหา มือซึ่งทั้งสิบนิ้วสวมแหวนเงินเปรอะเปื้อนเลือดและน้ำเหลืองจากการกอดกล่องใส่ซากทารกมาเนิ่นนานตรงเข้าสวมกอดอีกฝ่าย ใบหน้าซุกซบลงกับอกกว้าง น้ำตาหลั่งริน “ดี...ดียิ่ง เป็นเช่นนี้แสดงว่าท่านได้คืนตำแหน่งอ๋องแล้ว ความสัมพันธ์ระหว่างเราฮ่องเต้ยอมรับแล้วใช่หรือไม่? ที่ท่านมาวันนี้เพื่อมารับพวกเราแม่ลูกไปอยู่กับท่านใช่หรือไม่?”หลีอ๋องหรืออดีตต้าซืออู่คงมองเจ้าของริมฝีปากที่กล่าวพร่ำเพ้อไม่หยุดปากด้วยรอยยิ้ม..รอยยิ้มที่แสดงถึงความสมเพชสังเวชอย่างถึงที่สุด เขาผละจากอ้อมกอดอย่างนึกรังเกียจ ทว่าเนื่องด้วยจำเป็นต้องส่งยิ้มอบอบอุ่น ทั้งที่ในใจนั้นสุดแสนจะผะอืดผะอม จนรอยยิ้มที่พยายามปั้นออกมาดูพิลึกพิลั่น แต่หลีอ๋องยังคงเอื้อนเอ่ย “ไม่ใช่เช่นนั้นหรอก ที่ข้ามาที่นี่เพราะมีเรื่องหนึ่งอยากจะบอกให้เจ้าได้รับรู้”เซวียนเฟยพลันร่างกายแข็งทื่อ ดวงตากลอกไปมาท่าทางหวาดหวั่น นางจับมือเขาไว้แน่นแล้วพยายามดึงเขาให้เดินไปพร้อมกับนางพลางเอ่ยเพียงพร่า “ไ
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - ตื่นจากภวังค์ฝัน 3
เซวียนเฟยช้อนตาขึ้นมองด้วยความฉงน แล้วเอ่ย “ข้าจะให้ลูกกินนม เขาหิวแล้ว เสียงร้องไห้ดังไปทั่ว เจ้าไม่ได้ยินเลยหรือ?”หยวนจิ่นขนลุกชูชันพลางหันรีหันขวางมองไปรอบๆ จนแน่ใจแล้วว่าไม่ได้ยินเสียงตามที่เซวียนเฟยกล่าวอ้างแม้แต่น้อย แต่ก็ไม่มีความกล้าพอที่จะใช้คำพูดตามจริงทำร้ายจิตใจ ได้แต่จัดสาบเสื้อที่ชุ่มไปด้วยเลือดและน้ำเหลืองที่ไหลซึมออกมาจากรอบฝากล่องของอีกฝ่ายให้เข้าที่ พยายามส่งยิ้มฝืดเฝื่อนแล้วกล่าวเสียงอ่อน “อาห์ ที่แท้นายหญิงต้องการให้นมองค์ชายน้อย แต่ว่าเท่าที่หม่อมฉันเห็น ท่านไม่ได้ดื่มน้ำและรับประทานอาหารอย่างเต็มที่มาหลายวันแล้ว เกรงว่าน้ำนมจะมีไม่เพียงพอ ท่านควรจะรับประทานอะไรบ้าง” ว่าพลางผละออกจากเซวียนเฟยอย่างแนบเนียน “อย่างไรเสียให้หม่อมฉันไปดูที่ห้องเครื่องเสียหน่อย ว่ามีอะไรพอให้นายหญิงรับประทานได้บ้าง ท่านรออยู่ตรงนี้ อย่าเพิ่งไปไหนนะเพคะ”เซวียนเฟยพยักหน้าช้าๆ ท่าทีสงบเสงี่ยมว่าง่ายนั้นทำให้หยวนจิ่นเบาใจ จึงเดินไปยังห้องเครื่องเพื่อเตรียมอาหารให้ตามที่ได้ว่าไว้โดยปล่อยให้เจ้านายของตนอยู่เพียงลำพังนาฬิกาน้ำที่วางอยู่ที่มุมห้องบ่งบอกเวลาว่าผ่านไปสองเค่อแล้ว อาจเป็นเพราะอา
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - ตื่นจากภวังค์ฝัน 2
จินฉานร้องอาห์พลางพยักหน้าอย่างเข้าใจ จากนั้นจึงเอ่ยถามต่อ “แล้วต้าซืออู่คงล่ะเพคะ เป็นเช่นไรบ้าง”ฮ่องเต้เลิกคิ้ว “เหตุใดถึงอยากรู้”จินฉานเพียงยิ้มน้อยๆ กล่าว “วันก่อนหม่อมฉันได้ไปงานเลี้ยงน้ำชาที่ตำหนักของฟู่เหม่ยเหริน ได้ยินเหล่าพี่สาวน้องสาวเล่าลือกันว่าต้าซือร่วมสวดอำนวยพรให้พี่เซวียนเฟยไม่สำเร็จ ซ้ำยังทำให้นางให้กำเนิดสิ่งอัปมงคล ฝ่าบาททรงกริ้วนัก สั่งปลดต้าซือจากเจ้าอารามแล้วนำไปไต่สวน ลงทัณฑ์ทรมานสารพัด จนป่านนี้แล้วเสียงของต้าซือยังร้องโหยหวนออกจากฝ่ายราชทัณฑ์ไม่หยุด” จินฉานว่าพลางลูบแขนตนเองไปมา ท่าทางขนพองสยองเกล้า “หม่อมฉันฟังแล้วกลัวยิ่งนัก แต่เชื่อมั่นว่าฝ่าบาทมิใช่คนพระทัยโหดเหี้ยมปานนั้น เห็นว่าวันนี้เป็นโอกาสดี หม่อมฉันเลยทำใจกล้า ทูลถามฝ่าบาทโดยตรง”ฮ่องเต้จ้องมาที่อีกฝ่ายนิ่ง จนจินฉานขยับตัวอย่างรู้สึกอึดอัด “หม่อมฉัน...หม่อมฉันสมควรตาย ไม่ควรถามอันใดไร้สาระเช่นนี้”แต่อีกฝ่ายกลับส่ายหน้าช้าๆ ท่าทียังเอื้อเอ็นดูมิคลาย “เรามิได้จะตำหนิเจ้า แต่เรากำลังคิดว่าฟู่เหม่ยเหรินนี่เป็นสตรีปากมาก วาดขาเติมตาให้มังกรเก่งมาแต่ไหนแต่ไร ว่างๆ เราจะให้นางคัดตำราสักสิบจบน่าจะช่วยได
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - ตื่นจากภวังค์ฝัน 1
ศพของทารกผู้นั้นลือกันว่าถูกนำไปฝังบริเวณลานทิ้งศพของเหล่านางกำนัลขันทีอย่างเงียบๆ ไร้นาม ไร้พิธีศพ ไร้การสถาปนายศหลังจากสิ้นพระชนม์ ไม่มีการกล่าวถึง ทั่วทั้งวังหลวงต่างปฏิบัติกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคราวนั้นเป็นเพียงฝันร้ายตื่นหนึ่ง ไม่เคยมีตัวตนอันแสนอัปลักษณ์ที่เซวียนเฟยให้กำเนิดอุบัติขึ้นในตำหนักปิงตี้เหลียนมาก่อนช่วงนี้ฮ่องเต้มิอาจบรรทมที่ตำหนักใหญ่ได้ จึงได้แต่แวะเวียนไปยังตำหนักต่างๆ แต่สถานที่ที่ทำให้เขารู้สึกสงบใจลงได้อย่างที่สุดคงมีแต่งตำหนักผิงอันของอี๋ผิน ระยะหลังมานี้ถ้าไม่ต้องออกว่าราชการในตอนเช้า ก็มักจะขลุกอยู่แต่ในตำหนักผิงอัน โดยให้หลี่ฮุ่ยนำฎีกามาอ่านที่ตำหนัก ซึ่งจินฉานเองก็มิได้ทำสิ่งใดเป็นการรบกวนให้รำคาญใจ หลังจากชงชากาหนึ่งถวาย ก็มักจะหาหนังสือมาอ่าน ไม่ก็หางานฝีมือมาทำอยู่ไม่ห่างกัน ใช้เวลาร่วมกันยาวนานหลายชั่วยามอย่างสงบจากนั้นจึงร่วมรับประทานอาหารกลางวันและเย็น จากนั้นจึงให้จินฉานถวายการปรนนิบัติฮ่องเต้แล้วเข้าบรรทม เป็นเช่นนี้ต่อเนื่องนานนับครึ่งเดือนจนกลายเป็นภาพชินตาวันหนึ่งท่ามกลางบรรยากาศที่เริ่มหนาวเย็นในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ใบเฟิงจากต้นเฟิงที่ปลูกอย
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - เด็กน้อย 4
“แต่ว่าพี่หญิงเซวียนเฟย...” จินเฟยเอ่ยแย้งเสียงเบา ทว่าฮ่องเต้ไม่มีท่าทีเคืองโกรธ กลับยินยอมอธิบายโดยดี “ห้องคลอดเป็นเรื่องของหมอตำแยและตัวผู้เป็นแม่ของเด็ก พวกเรารออยู่เช่นนี้ก็มิอาจเข้าไปช่วยเหลืออันใดได้ สู้ไปอยู่ที่อื่น อย่าได้เกะกะพวกเขาทำงานอีกเลย”ฮองเฮาและจินเฟยแม้จะรู้สึกไม่เห็นด้วย แต่ก็มิได้กล่าวอันใดมากความเนื่องด้วยมิใช่ธุระปะปังอันใดของตนไม่ เพียงแค่รับคำอย่างสำรวม แล้วเดินตามฮ่องเต้ไปยังตำหนักปีกอีกที่ ยิ่งเดินเสียงของเซวียนเฟยที่กำลังอยู่ในช่วงเป็นตายยิ่งห่างไกลลงไปทุกที สุดท้ายตำหนักปีกที่เคยเงียบสงบนั้นก็อบอวลไปด้วยบรรยากาศที่ชื่นมื่นไร้กังวลจนเสียงชุลมุนวุ่นวายของตำหนักส่วนกลางนั้นถูกกลบไปเสียสิ้น...ทว่าบรรยากาศรื่นรมย์นั้นก็ถูกกลบด้วยเสียงกรีดร้องจากตำหนักกลาง จินฉานเพียงปรายตาไปมองยังประตู พลันเห็นหยวนจิ่น นางกำนัลคนสนิทของเซวียนเฟย วิ่งเข้ามาในตำหนักปีกอย่างลืมสำรวมกิริยา สุดท้ายเข่าสองข้างพลันอ่อนยวบทรุดลงเบื้องหน้าฮ่องเต้และฮองเฮาที่หยุดเดินหมากกลางคัน ก่อนฟุบหน้าลงกับพื้นกราบทูลเสียงสั่นเครือจนเหมือนกับจะร้องไห้ “กราบทูลฝ่าบาท กราบทูลฮองเฮา นายหญิง...นายหญิง
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - เด็กน้อย 3
...กว่าฮ่องเต้จะยอมเสด็จมาตำหนักปิงตี้เหลียน ขันทีน้อยผู้นั้นจำต้องมาทูลเชิญถึงสามครั้งสามครา จนคราที่สี่ที่จินฉานบอกว่าจะขอตามมาด้วย ฮ่องเต้จึงยอมโอบเอวกลมประคองหญิงสาวนั้นมายังตำหนักด้วยท่าทีที่ไม่รีบร้อนแต่ประการใดท่ามกลางสถานการณ์ที่วุ่นวายของตำหนักปิงตี้เหลียน มีฮองเฮาและจินเฟยล่วงมาถึงก่อนแล้ว ฮองเฮามีท่าทีตื่นเต้นระคนยินดีขณะที่ทูลรายงาน “ฝ่าบาทเพคะ เมื่อครู่หมอหญิงฟู่ออกมารายงานว่าการคลอดของน้องหญิงเซวียนเฟยนั้นราบรื่นอย่างยิ่ง คิดว่าไม่เกินสองชั่วยามพระโอรสคงคลอดออกมาอย่างปลอดภัยเพคะ”ฮ่องเต้เพียงปรายตามองนางกำนัลที่วิ่งเข้าออกห้องบรรทมพร้อมอ่างน้ำร้อนที่เปลี่ยนจากน้ำใสกระจ่างควันกรุ่น เป็นสีแดงเข้มที่มีกลิ่นสนิมเหล็กลอยคลุ้งชวนให้คลื่นเหียน ในหูยังแว่วเสียงครางแผ่วเบาดังเค้าแมวครวญของเซวียนเฟยดังลอดออกมาเป็นระยะๆ จากนั้นจึงหันไปถามจินเฟยด้วยสีหน้าไม่เปลี่ยน “แล้วที่อารามหลวงมีความเคลื่อนไหวอันใดบ้าง”จินเฟยอมยิ้มราบเรียบขณะยืนอยู่เยื้องจากฮองเฮาไปเล็กน้อย “เฉกเช่นกับตอนที่ลูกหลานของราชวงศ์ของต้าเจวียนที่เกิดกับสนมลำดับเฟยเช่นทุกครั้ง ทางอารามจะจัดพิธีสวดเพื่ออำนวยพรให้การค
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - เด็กน้อย 2
เซวียนเฟยมองหน้าหยวนจิ่นอีกครั้ง ประกายคลุ้มคลั่งเมื่อครู่เลือนหายไปสิ้นจากแววตาคู่งามทั้งสองข้าง นางยกมือขึ้นบีบไหล่นางกำนัลคนสนิท เอ่ยเสียงแผ่ว “ที่เจ้าพูดมาล้วนถูกต้อง ข้าต้องมีชีวิตรอดและให้กำเนิดบุตรชายอย่างปลอดภัย เพื่อภายหน้าข้าจะได้เฝ้าดูน้ำหน้าเหล่าผู้ที่เคยหยามเหยียดดูแคลนข้าพินาศสิ้น!”หยวนจิ่นพยักหน้าทั้งน้ำตาที่พร่างพรู นางตัดสินใจตักโจ๊กที่ถือค้างไว้เมื่อครู่แล้วยื่นช้อนให้อีกฝ่าย ทว่าเมื่อเห็นว่าโจ๊กในถ้วยเริ่มเย็นชืดจึงทำท่าจะไปเปลี่ยน ทว่าเซวียนเฟยกลับยิ้มเอ่ย “ไม่ต้องไปเปลี่ยนหรอก ข้ากินได้” ว่าพลางก็หยิบถ้วยโจ๊กและช้อนจากมือหยวนจิ่นมาตักกินทีละคำด้วยตนเอง โดยมีฟู่หยวนหลี่ที่สังเกตการณ์อยู่ห่างๆ เผยอรอยยิ้มบางด้วยรู้สึกโล่งอกที่อีกฝ่ายยอมบำรุงตนเองได้สักที...“ฉานเอ๋อร์ เจ้าคิดอันใดอยู่”ฮ่องเต้ตรัสถามด้วยเสียงราบเรียบ ขณะที่เห็นอีกฝ่ายมองเหม่อไปยังข้างนอกหน้าต่าง ต้นหลิงเสี่ยว (รุ่งอรุณ) ที่ปลูกไว้ข้างหน้าต่างกำลังแย้มกลีบบานเต็มที่รับแสงตะวัน ซ้ำยังยื่นช่อดอกผ่านช่องหน้าต่างมาอวดโฉมให้นางดู จินฉานยกมือสัมผัสกลีบนุ่มเนียนนั้นเล่นพลางเอ่ย “หม่อมฉันเพียงแต่คิดอิจฉาฝ่
เล่ห์แค้นจินฉาน เรื่องราวในวังที่มิได้เล่าขาน - เด็กน้อย 1
ยิ่งใกล้กำหนดคลอดเข้ามาเท่าใด เซวียนเฟยนั้นกลับจิตใจหดหู่เศร้าหมอง นางอยู่ในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนเตียงพลางลูบครรภ์นูนโตของตน ในใจรู้สึกทั้งรักและหวาดกลัวเด็กน้อยที่กำลังจะเกิดมาคนนี้ไม่น้อย ยามปกตินั้นเจ้าตัวน้อยจะนอนนิ่งสงบเสงี่ยมอยู่ในท้องฟังนางอ่านหนังสือหรือร้องเพลง เมื่อรู้สึกพอใจก็จะเตะท้องนางเบาๆ จนถึงกับคิดไปว่าช่างเป็นเด็กที่อ่อนโยนรักมารดาของตนเหมือนกับบิดาบังเกิดเกล้าของเขายิ่งนัก ทว่าเมื่อถึงเวลาในช่วงคืนสิบห้าค่ำและคืนแรมสิบห้าค่ำของทุกเดือน มีเพียงสองวันนี้ที่บุตรในครรภ์ของนางจะกลายเป็นมารร้าย ดิ้นพล่านไปทั่วท้องของนาง ท้องซึ่งเคยนูนกลมถูกสิ่งที่คล้ายขาเล็กๆ ข้างหนึ่งถีบออกมาสุดแรงจนหน้าท้องโป่งใสเห็นเส้นเลือดเขียวพร้อยประหนึ่งถุงน้ำที่กำลังจะระเบิดแตกออก เมื่อเห็นยามใดเซวียนเฟยมักจะหวาดกลัวแทบสิ้นสติจนนึกอยากคว้ากรรไกรที่วางอยู่กับชุดเย็บปักที่นางไว้ใช้เย็บเสื้อผ้าและเครื่องใช้ของลูกมากรีดแหวกท้องของนางออกแล้วโยนทารกน้อยที่อาละวาดราวกับไม่ใช่มนุษย์ทิ้งออกไปเพื่อให้หลุดพ้นจากความเจ็บปวดทรมานเนื่องจากสุขภาพทั้งกายและใจที่สลับดีร้ายมาเกือบครึ่งปี แม้จะพยายามดื่มยาน้ำหร
You may also like
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.6M viewsทั่วทั้งใต้หล้าข้ายอมสยบเพียงนาง
ชวี่เหว่ย7.2K viewsทะลุมิติมาเป็นเศรษฐีนีในยุคโบราณ
ต้าซินซิน8.9K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง31.3K viewsบรรณาการไม่หาญรัก
จันทร์ส่องแสง588 viewsพระรองตัวร้ายย่อมคู่กับตัวประกอบอย่างข้า
วอลจู1.0K viewsไอดอลข้ามมิติ พิชิตรักแม่ทัพหน้าตาย
ชาไทยเย็น4.5K viewsสามีอยากดื่มสุราต้องช่วยข้าทำสวน
องค์หญิงโนเนม440 views
