บทที่8เสร็จพร้อมกัน

"ส่งมาเลยค่ะ"ชายหนุ่มในชุดลำลองธรรมดายืนมองหญิงสาวซึ่งกำลังขนย้ายทุเรียนจำนวนหลายร้อยลูกขึ้นรถกระบะ เธอทำมันด้วยความคล่องแคล่วและชำนาญจนเขาเองยังรู้สึกทึ่งไม่คิดว่าผู้หญิงตัวเล็ก ๆ จะมีความสามารถถึงขนาดนี้

เธอทำงานหนักจริงพอ ๆ กับผู้ชายอกสามศอกอย่างพวกเขา แม้เธอจะเหนื่อยมีเม็ดเหงื่อออกตามร่างกายแต่เธอก็ไม่คิดจะบ่นเลยสักคำ

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด

เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้นทำให้เมฆาที่กำลังยืนดูหญิงสาวทำงานรู้สึกหัวเสียเมื่อมีคนโทรมาขัดจังหวะ

"มีอะไร"น้ำเสียงห้วน ๆ กรอกตามสายเมื่อเห็นว่าอัคคีน้องชายตัวดีของเขาโทรมา เมฆาเดินเลี่ยงออกมาเพื่อไม่ให้การคุยโทรศัพท์ของเขารบกวนเวลาทำงานของเธอ

"เป็นยังไงบ้าง ทางนั้น"

"ก็ไม่ยังไง แต่ก็ไม่ได้เลวร้าย"

"อย่าบอกนะว่ามึงจับคุณนารีกดลงบนเตียงไปแล้ว"อัคคีตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงตกใจทำให้เมฆาถึงกับกลอกตามองบน

"ยัง"

"โล่งไป"

"มึงจะกลัวอะไร"

"หึ มึงนี่แหละตัวดีที่พวกกูต้องกลัว อย่าพึ่งรีบทำอะไรล่ะ เธอไม่ใช่คนที่มึงจะเล่น ๆ ด้วยนะ"เมฆารับฟังในสิ่งที่น้องชายพูด พลางหันหน้าไปมองยังร่างเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อของนารีซึ่งเธอกำลังยืนช่วยลูกน้องคนงานขนย้ายทุเรียนขึ้นท้ายรถกระบะ

"กูไม่รีบทำอะไรเธอหรอก"

"..."

"อยากจะกินของหวาน ก็ต้องรอนาน ๆ ไม่ใช่เหรอ"แววตามุ่งมั่นจ้องร่างเซ็กซี่ของนารีไม่วางตา ทรวดทรงองค์เอวของเธอที่เขาได้เห็นในค่ำคืนนั้นยังคงติดตาของเขาไม่เลือนหาย

"เวรเอ๊ย"ชายหนุ่มสบถออกมาด้วยความหัวเสียหลังจากวางสายน้องชาย เขารีบเก็บโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าแล้วรีบเดินออกไปจากตรงนั้นด้วยความเร่งรีบจนนารีเห็นผิดความปกติและน้ำเสียงไม่สบอารมณ์ที่เขาเป่งออกมาจากเมื่อครู่

ปัง

เมฆาปิดประตูห้องนอนเสียงดังเมื่อเขาเดินกลับเข้ามาในห้องด้วยความเร่งรีบ กางเกงขาสั้นตัวสวยถูกถอดออกทำให้แก่นกายซึ่งเริ่มขยายใหญ่ดีดออกมา 

"อ๊าส์"ฝ่ามือใหญ่เริ่มขัดรูดชักลำแก่นกาย ชายหนุ่มหลับตาพริ้มหวนนึกถึงร่างเพรียวบางมีสัดส่วนเต็มไม้เต็มมือน่าขย้ำของนารีที่เขาได้เห็นในห้องน้ำคืนนั้น

"ฮึก อ๊าส์"ยิ่งรสสัมผัสจากฝ่ามือเล็กที่ได้ลองจับแก่นกายของเขาในเมื่อครู่มันยังคงติดอยู่ ถ้าเป็นไปได้เขาอยากจะจับเธอกดลงเตียงให้ได้เดี๋ยวนี้และในตอนนี้ด้วยซ้ำ

"อ๊าส์ คุณนารี ซี๊ด"น้ำเสียงแหบพร่าถูกเปล่งออกมาจากคนตัวใหญ่ ใบหน้าหล่อเปียกชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อเมื่ออารมณ์ของเขาในตอนนี้ร้อนไม่ต่างกับบรรยากาศในบ้านไม้ 

ใบหน้าหล่อของเมฆาแหงนหน้าขึ้นมองฝ้าเพดาน ริมฝีปากแห้งผากราวกับคนขาดน้ำมานานหลายวันจนเขาต้องใช้วิธีการแลบปลายลิ้นสากออกมาเลียริมฝีปากให้กลับมาชุ่มฉ่ำเหมือนเก่า ฝ่ามือใหญ่ของเขายังคงขัดเหลาแก่นกายซึ่งตอนนี้มันใหญ่จนคับฝ่ามือชาย ลำกายกระตุกหงึกหัวสีหวานบานฉ่ำคล้ายกับว่ามันจะปริแตกออกมา

"อ๊าส์ นารีได้โปรด"น้ำเสียงของเขาไม่ต่างจากสัตว์ร้ายที่กำลังทุกข์ทรมานจากการบาดเจ็บจากกับดักของนายพราน อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่านอยากที่มันจะดับลงได้ง่าย ร่างกายสมบูรณ์แบบไร้ที่ติของเมฆายืนขัดลำกายอยู่ตรงหน้าประตู โดยมีคนซุ่มแอบดูอยู่ผ่านช่องโหว่โดยที่เขาไม่รู้ตัวเพราะกำลังหลงมัวเมาอยู่กับอารมณ์พิศวาสอยู่ในตอนนี้

ร่องสีหวานภายใต้กางเกงขายาวถูกกระตุ้นด้วยภาพตรงหน้าทำให้น้ำหวานจำนวนมากไหลทะลักออกมาจนกางเกงในสีขาวเปียกชุ่มเป็นดวงกว้าง ร่างเล็กเปียกชื้นไปด้วยหยาดเหงื่อสั่นระริกไม่ต่างจากจุดกลางกายสาวมันคันยุกยิกผลิตน้ำหวานออกมาไม่หยุด

ดวงตากลมโตของเธอยังคงต้องมองลำกายของเมฆา ลำใหญ่ขยายเต็มฝ่ามือยามเมื่อเขาขยับขึ้นลง รอบลำกายเต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนดูน่ากลัวและชวนให้น่าสัมผัสในเวลาเดียวกัน

มันทั้งใหญ่ทั้งยาวขาวอวบ 

นารีได้แต่ยืนมองพลางกลืนน้ำลายลงคอ นานเท่าไหร่แล้วนะที่เธอไม่ได้สัมผัสกับท่อนเอ็นแบบนั้น 

"อะ...อ๊าส์"เสียงครางจากให้ห้องทำให้นารีได้สติเธอรีบเดินออกไปจากตรงจุดนั้นเมื่อเห็นว่าน้ำสีขาวขุ่นจำนวนมากกำลังไหลทะลักเต็มฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่ม

เขาเสร็จแล้ว แต่เธอยังไม่เสร็จที ร่องเปียกชื้นกระตุกตอบตอนนี้เธอมีความต้องการเป็นอย่างมาก สิ่งเดียวที่จะช่วยให้เธอหายขาดจากความทรมานในครั้งนี้ได้ คือการที่เธอต้องช่วยตัวเอง

พรึ่บ

เสื้อผ้าบนร่างกายของนารีถูกถอดออกโดยทันทีเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้อง ความต้องการของเธอในตอนนี้สูงพอ ๆ กับความต้องการของเมฆาในเมื่อครู่ 

"อืม"เพียงแค่ปลายนิ้วสัมผัสลงบนร่องสีหวานเต็มไปด้วยเมือกใสร่างเพรียวบางของนารีก็สั่นสะท้าน เธอจินตนาการไปถึงลำใหญ่ขาวอวบของเมฆาพลางกดปลายนิ้วขยับเข้าออกในช่องทางรักอันแสนคับแคบของตัวเอง

แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ

ยามเมื่อขยับนิ้วเรียวเข้าออกช่องช้ำแฉะก็ทำให้เกิดเสียงอันน่าอัศจรรย์ ภายในช่องทางรักของเธอนั้นตอดรัดนิ้วเรียวจนยากที่จะขยับ ความต้องการเริ่มพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ พลางนึกจินตนาการการว่าตอนนี้ร่องสีหวานของเธอมีลำกายของเมฆาขยับเข้าออก 

"อ๊าส์"เสียงหวานครางออกมา ฝ่ามืออีกข้างบีบเคล้นเต้าอวบพลางใช้ปลายนิ้วบดบี้ขยี้ยอดถันสีชมพู ตอนนี้เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังลอยเหนืออยู่บนชั้นอากาศจนไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าหนัก ๆ ของใครบางคนกำลังเดินตรงมายังห้องนอนของเธอ

"อะ...อ๊าส์"ฝ่าเท้าของเมฆาหยุดชะงักเมื่อเขาได้ยินเสียงอันแสนคุณเคยดังมาจากทางห้องนอนของหญิงสาว ดวงตาคมเข้มของเขาลุกวาวเมื่อเห็นบานประตูห้องนอนของเธอปิดไม่สนิท

สองฝ่าเท้าของเขาไม่รอช้า เมฆาย่องเบาไปยังตรงช่องโหว่เพื่อต้องการดูปฏิกิริยาของคนด้านในว่าครั้งนี้เธอจะเร่าร้อนขนาดไหน และมันก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง ลำกายที่ยังคงขยายใหญ่กระตุกหงึกอยู่ใต้ผ้าขาวม้า ดวงตาคมกริบจ้องมองไปยังเนื้ออวบอิ่มทรงสามเหลี่ยมไร้ซึ่งขนให้รำคาญใจ

เขาอยากจะใช้ลำกายของเขาแทรกเข้าไปในร่องของเธอจวนจะแทบบ้า เมฆาล้วงมือเข้าไปใต้ผ้าขาวม้าออกแรงขยับแก่นกายไปพร้อมกับการที่หญิงสาวสอดใส่ขยับนิ้วเรียวเข้าออกในช่องทางรักของเธอ

"อ๊าส์"เพียงไม่นานทั้งสองก็เดินทางมาจนถึงจุดสุดยอด น้ำหวานไหลทะลักออกมาเต็มฝ่ามือพอ ๆ กับน้ำสีขาวขุ่นที่แตกออกมาจากปลายกระบอกปืนใหญ่ของเมฆาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันมากเมื่อเขาได้ช่วยตัวเองในยามที่ได้จ้องมองเรือนกายอันขาวผ่องของเธอไปด้วย

เขาจ้องมองน้ำสีขาวขุ่นบางส่วนที่หยดลงบนพื้นพลางแสะยิ้มออกมา เขาจงใจที่จะทิ้งหลักฐานเอาไว้ให้หญิงสาวได้นอนกระสับกระส่ายเล่นก่อนเมฆาจะเดินจากไป