Beranda / โรแมนติก / เสน่หาเมียเก็บ / EP.12 แม่บ้านประจำตัวคุณชาย

Share

EP.12 แม่บ้านประจำตัวคุณชาย

last update Terakhir Diperbarui: 2024-11-09 16:38:40

“ใช่จ้ะ หนูมีปัญหาอะไรหรือเปล่าจ๊ะ ที่คุณชายท่านเลือกหนู ก็แปลว่าหนูมีคุณสมบัติที่ท่านต้องการ” เหมยอิงพูดเสียงเรียบเพราะความจริงนั้นเธอถูกบังคับด้วยลูกอ้อนมากกว่า พร้อมกับสัญญาที่คุณชายให้ไว้ 1 ข้อ

            ‘นะครับแม่เหมย ผมอยากได้เธอมาเป็นแม่บ้านประจำตัวผมจริงๆ’

            นั่นคือคำพูดหนักแน่นที่มาพร้อมกับสีหน้าออดอ้อนของคุณชายไรเฟิล เด็กชายตัวน้อยที่เคยได้ดื่มกินน้ำนมของเธอตั้งแต่อ้อนแต่ออก พอโตขึ้นคุณชายก็เลยติดนิสัยต้องกินนมก่อนนอนทุกคืน แต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะคิดกินนมเอเชีย เพราะทุกครั้งก็เห็นว่าคุณชายอิมพอร์ตมาจากทางโซนยุโรปทั้งสิ้น และครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่คุณชายร้องขอแกมบังคับ

            แต่เธอจะทำอย่างนั้นได้เหรอ จู่ๆ จะมายกอินถวาให้คุณชายดื้อๆ คงไม่ได้หรอก คนไม่ใช่ผักใช่ปลา ทั้งหมดอินถวาต้องยอมรับเอง เพราะผู้หญิงไทยมีวัฒนธรรมเคร่งครัดไม่ต่างจากผู้หญิงจีน หากเธอไม่ได้เต็มใจในสิ่งนั้น หลากปัญหาก็จะตามมาไม่จบสิ้น และคนแก้ปัญหาไม่พ้นจะเป็นเธอแน่ นั่นคือลางสังหรณ์ที่ตามมา เมื่อสบสายตาคมเข้มเว้าวอนคู่นั้น

            ‘ไม่ได้หรอกค่ะคุณชาย หนูพุดซ้อนน่ะเพื่อนของแม่เหมยฝากฝังมา คุณชายก็ได้อ่านข้อเสนอของหนูพุดซ้อนตอนที่เธอเรียกร้องมาแล้วนี่คะ นั่นแหละค่ะ เธอต้องทำงานเก็บเงินเพื่อใช้หนี้ให้กับที่บ้าน ไม่เหมาะที่จะเป็นแม่บ้านของคุณชายหรอกค่ะ’

            ‘เหมาะสิครับ เธอเหมาะมากเลยล่ะ แม่เหมยน่ะไม่รู้หรอกครับว่าเธอเหมาะแค่ไหน นะครับ ขอผมเถอะ ให้บังคับก็เอา’

            นั่นน่ะถือเป็นคำประกาศิตของคุณชายแห่งคฤหาสน์ลีหรือเปล่า สิ่งที่เธอปฏิเสธไม่ได้ แต่เธอเสนอเงื่อนไขได้ และเงื่อนไขข้อนั้นคุณชายก็ต้องทำตาม ไม่อย่างนั้นเธอจะรายงานคุณนายลี

            “แต่หนู เอ่อ... หนู... หนูคิดว่าหนูคงทำไม่ได้น่ะค่ะ”

            “ทำไมล่ะจ๊ะ ฉันอ่านคุณสมบัติที่หนูส่งมา ก็เพียบพร้อมทุกอย่างนะ หนูก็ยังต้องช่วยงานในครัวนะ เพียงแต่หน้าที่หลักของหนูก็คือ ดูแลคุณชายทุกอย่าง ตั้งแต่ห้องนอน ห้องทำงาน ห้องน้ำ จัดเตรียมเรื่องเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย และดูแลในส่วนที่คุณชายต้องการเพิ่มเติม ไม่ได้ยากอะไรนี่ หรือว่าหนูมีความลำบากใจอย่างอื่น บอกฉันได้นะ ฉันจะได้แจ้งให้คุณชายทราบ ว่าหนูไม่สะดวกที่จะรับใช้ท่าน”

            อินถวานั่งนิ่งพยายามคิดตามให้เห็นภาพที่เหมยอิงบอก ทว่ามือที่ประสานกันไว้บนตักกลับบีบเข้าหากันแน่น เพราะภาพที่เห็นนั้นคือ เรือนร่างสูงใหญ่และใบหน้าหล่อเหลาที่เพียงเห็นแวบแรกเธอก็จดจำได้ถึงในขณะนี้ และหากเธอต้องทนเห็นภาพนั้นทุกวัน โดยเฉพาะในพื้นที่ส่วนตัวของคุณชายลีด้วย อะไรๆ ก็อาจจะโจ่งแจ้งแดงแจ๋ ชนิดที่ทุกรูขุมขนของเขาเธอต้องได้เห็นในสักวันแน่

            แค่คิดเลือดลมก็คล้ายจะฉีดพล่านให้เธอต้องสะกดเก็บอาการ เพราะสิ่งที่ต้องทำตอนนี้ก็คือตัดสินใจ เธอควรบอกเหมยอิงไปตรงๆ เหรอ ว่าเธอไม่สะดวก เธอไม่กล้าที่จะไปรับใช้คุณชายลี เพราะเธอเป็นโรคแพ้ความหล่อของหนุ่มยุโรป เพราะใครใช้ให้ใบหน้านั้นก็กระเดียดไปทางยุโรปมากกว่าเอเชียล่ะ และหากคุณชายลีมาทำชีกอกับเธอ มีหวังจะเป็นเธอนี่แหละที่ยอมให้คุณชายทำตามอำเภอใจทุกอย่าง

            แค่เมื่อเช้าเธอก็ต้องเรียกขวัญเรียกหัวใจตัวเองที่บินไกลให้กลับมา นี่เหมยอิงยังจะผลักไสให้หัวใจของเธอเต้นไม่ถูกจังหวะอีก และสุดท้ายแล้วใครล่ะที่จะเดือดร้อน จะไม่เป็นเธอเหรอ เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นจริง เธอจะอยู่ที่คฤหาสน์ลีในฐานะอะไรล่ะ ไม่อยากจะคิดเลย

            “ว่ายังไงล่ะจ๊ะ ตกลงว่าหนูจะทำหรือเปล่า เฮ้อ!”

            เสียงทอดถอนหายใจหลังคำถามของเหมยอิงทำให้อินถวาต้องช้อนสายตาขึ้นมองคุณแม่บ้านใหญ่ และก็เห็นว่าสีหน้าของเหมยอิงนั้นมีความกังวลใจอย่างมากมายจนเธอต้องถาม

            “คุณแม่บ้านใหญ่จะลำบากใจเพราะหนูหรือเปล่าคะ”

            “เอ่อ... ไม่หรอกจ้ะ ถ้าหนูไม่สะดวกเดี๋ยวฉันจะไปคุยกับคุณชายให้เอง กลัวแต่เรื่องเดียวนั่นแหละ”

            “เรื่องอะไรเหรอคะ ถ้าหนูไม่ทำตามที่คุณชายต้องการ จะมีอะไรร้ายแรงเหรอคะ คุณแม่บ้านใหญ่คะ บอกหนูเถอะค่ะ ถ้าหนูต้องทำให้คุณแม่บ้านใหญ่ลำบากใจ หนู...”

            เพราะสีหน้าเหมยอิงที่ลำบากใจมากขึ้นอีกเท่าตัว ก็ทำให้เธอต้องถามออกไปให้รู้แน่ จะมาหงิมๆ ไม่พูดไม่ถามคงไม่ใช่นิสัยของอินถวา แต่... ถามไปแบบคิดน้อยแบบนั้น จะส่งผลกระทบอะไรมาอีกล่ะคราวนี้ และอินถวาก็รู้ตัวว่าไม่ควรเลยที่เธอจะถามออกไป เธอน่าจะคิดให้มากก่อนจะพูดอย่างที่แม่สอนเอาไว้          

            “ฉันกลัวว่าคุณชายจะโมโหน่ะ เพราะท่านก็จ่ายค่าจ้างล่วงหน้าหนึ่งปีตามที่หนูร้องขอมา ทั้งที่เราไม่เคยให้ใครเลยนะ และสิ่งที่ท่านต้องการให้ทำ หนูกลับปฏิเสธ โดยที่ฉันก็ไม่รู้เหตุผล แต่ช่างเถอะ ยังไงฉันจะคุยกับคุณชายเอง อาซู อาหนิง พาพุดซ้อนเข้าไปในครัวไป อธิบายงานประจำวันให้พุดซ้อนฟังด้วยล่ะ”

            อินถวาชั่งใจ ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เพราะสีหน้าของเหมยอิงนั้นไม่ดีจริงๆ และคงไม่ดีแน่หากทั้งหมดนั้นมีต้นเหตุมาจากเธอ แค่วันแรกก็ทำให้คนอื่นต้องลำบากใจซะแล้ว ถ้าแม่รู้เข้า แม่ต้องบอกว่าเธอทำผิดแน่ แต่เธอควรตัดสินใจอย่างไร เมื่อคุณชายลีก็น่ากลัวต่อจิตใจเธอเหลือเกิน และขณะนี้เหมยอิงกำลังจะไปจัดการกับคำปฏิเสธของเธอ

            “คุณแม่บ้านใหญ่คะ เดี๋ยวก่อนค่ะ”

            เหมยอิงชะงักเท้าก้าวเดินเมื่อได้ยินเสียงร้องเรียกหวานๆ ดังขึ้นที่ด้านหลัง ดวงตารีเล็กของคุณแม่บ้านสบสายตากับอาซูและอาหนิง พร้อมตวัดสายตาขึ้นเพื่อเป็นสัญญาณให้ทั้งสองสาวออกไป เพราะเธอจะเป็นคนพาอินถวาไปประจำตำแหน่งแม่บ้านของคุณชายเอง

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.63 ส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ (จบบริบูรณ์)

    “ได้สิครับ ผมสัญญาจะทำให้ดีที่สุด เริ่มต้นจากส่งเมียจ๋าขึ้นสวรรค์ก่อน” “อ่ะ! ว้าย! ไรเฟิล...” อินถวาหมดหนทางจนต้องอุทานเพราะสิ่งที่เธอควรทำก็คือปิดริมฝีปากของตัวเองที่จะกรีดร้องจากความเสียวซ่านนั้นออกมา เพราะไรเฟิลวาดลวดลายผ่านปลายลิ้น ตั้งแต่ทั่วพื้นที่ของอกอวบจนดูดดุนเบาๆ ที่ยอดอก ก่อนจะลากริมฝีปากและปลายลิ้นมาตามร่องอกมาคลอเคลียอยู่ที่หน้าท้องที่ยื่นนูน จนคนที่อยู่ด้านในประท้วงตอดตุบๆ “ลูกจ๋า... พ่อจะเข้าไปเยี่ยม” “ไรเฟิล... บ้าจริง...” “บ้าที่ไหนกันครับ ผมจะไปเยี่ยมลูก ลูกจ๋า... รอพ่อนะครับ” “อื้อ... บ้า...” ไรเฟิลหัวเราะพาริมฝีปากไปสู่จุดหมายที่อินถวารอคอย ก่อนจะชะงักเพราะดอกไม้งามสีชมพูอ่อนที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าดูอูมใหญ่กว่าเดิม รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า เพราะรูปร่างที่เต็มไม้เต็มมือขึ้นกว่าเดิมบวกกับอวัยวะที่ขยายใหญ่ขึ้นเพื่อรองรับชีวิตน้อยๆ ก็ยิ่งทำให้เรือนร่างของคุณแม่มือใหม่นี้ดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ รวมทั้งกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่เจืออยู่ก็ทำให้ไรเฟิลอดใจไว้ไม่ไหว จมูกโด่งจึงจดลงดอมดมควา

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.62 นิทานเรื่อง คุณชายลีหลงเมีย

    ไรเฟิลประคองร่างอวบอิ่มของอินถวามานั่งที่โต๊ะยาวด้านข้าง เขาบอกเล่าเรื่องราวต่างๆ ให้เธอรับรู้ เริ่มตั้งแต่ค่ำคืนแห่งการดินเนอร์นั้น นั่นคือแผนการของพ่อแม่ เพื่อให้ท่านยอมรับในตัวของอินถวา และยอมรับว่าความรักของเขาคือความจริง ไม่ใช่เพียงหลงเสน่หาชั่วครั้งชั่วคราว เริ่มจากอินถวารักเงินหรือว่ารักตัวเขากันแน่ ซึ่งเธอก็พิสูจน์แล้วว่าเงินจำนวน 50 ล้านที่พ่อเขาเขียนเช็คให้เธอนั้น อินถวาไม่แม้แต่จะเปิดดู ด่านแรกเธอผ่านไปได้ แต่ด่านที่ 2 ที่ใช้ระยะเวลาเป็นตัวชี้วัด ใน 3 เดือนที่ต้องจากกันอย่างเข้าใจผิด อินถวาจะยังซื่อสัตย์กับเขาหรือไม่ ทั้งๆ ที่เธอก็เห็นว่าเขานั้นทรยศเธอไปแล้ว และอินถวาก็ไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย จากข่าวที่ได้รับจากเหมยอิงและมาร์กอส นั่นคืออินถวาไม่มีใครเลย เธอตั้งหน้าตั้งตาสร้างธุรกิจขนมไทยร่วมสมัยและใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่กับครอบครัว ส่วนตัวเขาเองก็ต้องอดทนกับการไม่ได้เห็นหน้าเธอ เขาต้องไปทำงานทุกวัน ต้องอยู่ในวงล้อมของผู้หญิงที่สวยงามมากมาย ทั้งซินเทียก็มาคลอเคลียกับเขาไม่ห่าง ใน 3 เดือน หากเขายังยึดมั่นอยู่กับอินถวา พ่อกับแม่ถึงจะ

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.61 เจ็บปวดไม่ต่างกัน

    ทว่าดวงตาสวยหวานของอินถวากลับหลับพริ้มแต่ก็ยังเห็นว่ามีหยาดน้ำเอ่อคลออยู่ ระยะเวลา 3 เดือนที่จากกัน เขารู้ว่าเธอก็ทุกข์ ส่วนเขานั้นก็ทุกข์อย่างแสนสาหัสเพราะนี่คือ บทพิสูจน์ที่จะทำให้พ่อแม่ยอมรับเธอ “พุดซ้อนครับ ได้โปรดลืมตาขึ้นมองผม ผมอยากเห็นดวงตาของคุณ อยากเห็นผมอยู่ในนั้น อยู่ในสายตาของคุณอีก พุดซ้อนครับ ได้โปรดเถอะ” อินถวากลั้นสะอื้น แค่ได้ยินน้ำเสียงสั่นเครือปนเว้าวอนอย่างนั้น เธอก็แทบจะซุกซบใบหน้าลงกับอกของเขา เพราะเธอเองก็คิดถึงเขาเหลือเกิน เวลา 3 เดือนที่ผ่านไปทำให้เธอมองเห็นโลกในต่างมุมมากขึ้น อารมณ์ชั่ววูบของเธอในวันนั้นทำให้ผลุนผลันจากมา แต่เมื่อคิดคำนวณทุกเหตุการณ์ก็จะพบว่า สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นช่างประจวบเหมาะ นั่นเพราะพ่อและแม่ของเขาต้องการให้เกิดอยู่แล้ว และเป็นเธอเองที่ติดกับดักที่ท่านสร้างขึ้น เพราะเธอไม่มีทางรู้ได้เลยว่าไรเฟิลที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียงของซินเทียนั้น คนทั้งคู่เมคเลิฟกันจนเหนื่อยอ่อน หรือว่านั่นคือไรเฟิลถูกทำให้หลับ เพราะกับเธอนั้น เขาก็ไม่เคยเหนื่อยจนสลบถ้ายังไม่ถึงเช้า และหากเรื่องราวเป็นไปอย่างที่เธอคาดเดา

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.60 พาร่างกายนี้มาหาหัวใจ

    “ค่ะแม่ พุดก็ว่าจะรับอีกแค่สองคนเท่านั้นค่ะ ไม่อย่างนั้นพุดจะดูแลไม่ทั่วถึง ถ้าขนมไม่ได้คุณภาพจะกลายเป็นผลเสียแทน แล้วน้าอิฐล่ะคะ เช้านี้พุดยังไม่เห็นเลย ไปธนาคารเหรอคะแม่” เธอถามหาน้าชาย เพราะปกติจะเห็นอยู่ในออฟฟิศฝั่งตรงกันข้าม แต่เช้านี้เธอยังไม่เห็นเลย “ไปสนามบินน่ะ” “ไปทำไมคะ มีอะไรเหรอ” “ก็เรื่องที่น้าอิฐเขาจะนำเข้าอะไหล่รถนั่นแหละ วันนี้ทางนั้นเขาบินมา น้าอิฐก็เลยไปรับ” น้ำเสียงเศร้าๆ ของแม่ทำให้อินถวาโอบกอดรอบเอวเจ้าเนื้อของแม่เอาไว้ เธอรู้ว่าแม่รักธุรกิจเต็นท์รถมือสองนี้มาก เพราะนี่คือสิ่งที่สร้างรายได้จนแม่สามารถส่งเสียเธอเรียนจนจบ และก็เป็นเหตุผลหลักที่เธอไปทำงานที่ฮ่องกง เพราะไม่อยากให้แม่ต้องสูญเสียสิ่งนี้ไป แต่วันเวลาก็ไม่แน่นอน ในภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ รถยนต์มือสองขายยากและก็ยังหาซื้อมาใส่เต็นท์ได้ยากเช่นกัน น้าอิฐจึงปรึกษากับแม่ว่าควรลดซื้อรถยนต์แต่เปลี่ยนมานำเข้าอะไหล่แทน และหากมีคู่ค้าอยู่ที่จีนหรือที่ญี่ปุ่นก็จะดีมาก เพราะการสั่งนำเข้าหรือการหาอะไหล่ที่ยากๆ ก็จะทำได้อย่างเร่งด่วน และตอนนี้แม่ก็วางมื

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.59 บ้านอินถวา

    “ถ้าถือว่าผมเป็นเพื่อน ให้เพื่อนคนนี้ไปส่งให้ถึงเมืองไทยนะครับ เพื่อนจะได้สบายใจ ว่าได้ส่งเพื่อนถึงสถานที่ที่ปลอดภัยแล้ว ไม่ลำบากหรอกครับ” อินถวาพยักหน้ารับดวงตารื้นไปด้วยหยาดน้ำ ก่อนจะขอตัวไปซื้อพลาสเตอร์แปะแก้เมาเครื่องบินก่อน โดยมีมาร์กอสมองตามร่างงามระหงที่เดินตรงไปยังร้านขายยา ดวงตาสีฟ้ามีแววกังวลใจก่อนจะล้วงเอาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงที่สั่นไม่หยุดขึ้นมา ‘ไรเฟิล’ แม้หน้าจอโทรศัพท์จะระบุชื่อคนโทรเข้าแบบนั้น แต่มาร์กอสกลับเลือกที่จะปิดเครื่อง เพราะในเวลานี้ทุกคนควรได้รับโอกาสในการไตร่ตรอง เกือบ 3 ชั่วโมงจากฮ่องกงมาเมืองไทย อินถวาไม่ได้พูดอะไรเลย มีเพียงน้ำตาของเธอเท่านั้นที่เคลื่อนไหวไม่หยุด ทว่าเพียงถึงจุดหมายรอยยิ้มอย่างมีความสุขที่สุดก็ฉายชัดขึ้น ดั่งว่าเธอคนนี้ไม่ได้นำความทุกข์ใจกลับมาจากฮ่องกงด้วย “ส่งฉันเพียงเท่านี้ก็พอแล้วค่ะ ฉันถึงบ้านแล้ว ฝากคุณมาร์กอสขอโทษคุณวิคเตอร์กับคุณนายลีแทนฉันด้วยนะคะ สำหรับทุกเรื่องที่ฉันเสียมารยาทไว้ และฝากขอโทษคุณแม่บ้านใหญ่ ลุงฉี อาซู กับอาหนิงที่ฉันจากมาโดยไม่ได้ลา” “แล้วคุณไรเฟิลล่ะครับ คุ

  • เสน่หาเมียเก็บ   EP.58 หญิงชายก่ายกก

    “ถ้าเราท้องขึ้นมาล่ะ จะทำยังไง ไรเฟิลจะหาว่าเรามีลูกเพื่อไว้จับเขาหรือเปล่า และพ่อแม่เขาอีกล่ะ เขาจะทำยังไงกับเรา”อินถวาพึมพำก่อนจะสะดุ้งเพราะเสียงโทรศัพท์ภายในดังขึ้น เธอรีบเดินไปที่โทรศัพท์แต่ยังไม่วายจะชำเลืองมองไปที่ตึกใหญ่ เพราะคนที่โทรมาคือคนในตึกนั้น ดวงตาสวยมีแววเศร้ามองโทรศัพท์อย่างชั่งใจเพราะไรเฟิลไปดินเนอร์กับครอบครัวที่ตึกใหญ่และสัญญาว่าจะรีบกลับมาให้เร็วที่สุด ทั้งที่เธอเองก็เผื่อใจไว้อยู่แล้วว่าคงไม่เร็วแน่ เธอก็ไม่อยากได้ยินว่าเขาจะขออยู่ต่ออีกกี่ชั่วโมง จะกลับดึกกว่านี้ หรือว่าค่ำคืนนี้จะไม่กลับ “ฮัลโหล...” เสียงหวานเอ่ยทักเป็นภาษาอังกฤษ ไม่ใช้ ‘ไหว’ ที่เป็นภาษาจีนกวางตุ้ง เพราะคิดว่าคนที่โทรมาในยามดึกนี้คงมีแค่ไรเฟิลคนเดียวเท่านั้น ทว่าเสียงที่ตอบกลับมากลับทำให้อินถวารีบคว้าเสื้อคลุมและเดินออกจากตึกเล็กมุ่งตรงไปสู่ตึกใหญ่ในทันที เพียงไม่นานเธอก็มาถึงจุดหมายที่ใครคนนั้นบอกเอาไว้ ห้องนอนชั้น 2 ของปีกซ้าย ประตูห้องที่เปิดแง้มไว้ทำให้อินถวาถือวิสาสะเดินเข้าไปทันที ในนาทีที่หัวใจเธอใกล้จะระเบิดก็ขอให้เธอได้เห็นกับตาตัวเอง และสิ่งที่มองเ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status