Share

please8

last update Last Updated: 2024-12-18 09:22:07

พอกลับมาถึงที่ไร่ธนินก็เดินเข้ามานั่งที่โซฟาในห้องนั่งเล่นอย่างหมดแรง จนแม่ของเขามองออกและเกิดสงสัยว่ามีเรื่องอะไรที่ทำให้ลูกชายของเธอนั่งหน้าระห้อย

"กลับมาแล้วเหรอ ตำรวจว่าอย่างไรบ้าง"

คุณหญิงถามขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าลูกชายเธอเองก็ใจจดใจจ่ออยากรู้ว่าคดีของลูกชายเธอไปถึงไหนแล้ว

"ตำรวจจับคนร้ายได้แล้วครับ คนร้ายรับสารภาพว่าเขาเป็นคนลงมือฆ่าพี่แต่ที่เขาทำลงไปเพราะพี่ต่อสู้ เขาบอกตำรวจว่าเข้ามาปล้นของ"

เมื่อคุณหญิงได้ยินถึงกลับจะเป็นลมล้มพับ ธนินรีบมาพยุงแม่ของเขาไว้

"ป้าพร ป้าพรครับเอายาดมมาให้คุณแม่หน่อยครับ คุณแม่เป็นลม"

ป้าพรรีบวางแทนคุณลงแล้วไปหยิบเอายาดมยาหอมที่กล่องยามาให้ธนิน แทนคุณเองก็เหมือนจะรู้เรื่องเขาเดินเข้าไปหาคุณหญิงแล้วจับมือแถมยังเรียกท่านอีก

"ย่า ย่ากั๊บ"

ป้าพรกับธนินมองไปที่เด็กชายที่รีบเดินอุ้ยอ้ายเข้ามาจับที่แขนของคุณหญิงด้วยความเป็นห่วง

"ป้าพรครับเดี๋ยวพาแทนคุณออกไปก่อนนะครับ ผมจะพาคุณแม่ขึ้นไปพักข้างบนห้อง "

"ได้ค่ะ เดี๋ยวป้าจะเอาแทนคุณไปนอนกลางวันด้วย "

ป้าพรก็ได้พาแทนคุณไปอีกห้อง ส่วนธนินก็อุ้มแม่ของเขาไปที่ห้องนอน เขารู้ว่าแม่ของเขาเสียใจขนาดไหน ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เขาจะตามหาตัวคนที่ทำมารับโทษให้สาสมที่เขาได้ทำกับครอบครัวของเขาขนาดนี้ ไม่ว่าจะเป็นคนใหญ่คนโตหรือมีเส้นสายเขาเองก็ไม่กลัวทั้งนั้น เมื่อเทียบกับความสูญเสียที่เขาได้เสียไป

ธนินห่มผ้าให้คุณแม่นอนพักผ่อน เขาก็ออกมาเดินตรงไปหาแทนคุณที่ตอนนี้ยังไม่นอน

"คุณหญิงเป็นอย่างไรบ้างคะ "ป้าพรถามด้วยความเป็นห่วง

"ผมให้ท่านนอนพักผ่อนไปแล้วครับ แล้วทำไมเจ้าหนูแทนคุณยังไม่นอนสักทีล่ะเนี่ยะ"

ธนินยื่นมือไปอุ้มแทนคุณมาไว้ในอ้อมกอด

"แทนคุณเป็นเด็กที่แสนรู้มากๆ เลยนะคะ เหมือนแกจะเป็นห่วงคุณหญิง เรียกย่า ย่า ไม่หยุดเลย ช่างน่าแปลกนะคะ"

"คุณย่าไม่เป็นอะไรแล้วครับ แทนคุณคนเก่งก็นอนได้แล้วนะ ปานนี้คุณแม่ของแทนคุณจะเป็นอย่างไรบ้างนะวันนี้แดดร้อนด้วยสิ"

"นั่นสินะคะ วันนี้รู้สึกว่าแดดจะร้อนผิดปกติ."

ธนินยื่นแทนคุณให้กับป้าพร

"งั้นป้าพรเอาแทนคุณไปนอนกลางวันได้แล้วครับ เดี๋ยวผมจะเข้าไปดูที่ไร่สักหน่อย"

ป้าพรเองเธอก็มองออกว่าเจ้านายของเธอนั้นน่าจะชอบหญิงสาวลูกหนึ่งนี่เข้าแล้ว ที่เขาจะไปเพราะน่าจะเป็นห่วงหนูริน

"ได้ค่ะ แล้วนั่นถุงอะไรคะ "

"อ้อผมซื้อชุดมาให้แทนคุณนะครับเห็นน่ารักดี ฝากป้าพรลองใส่ให้แกบ้างนะครับว่าพอดีตัวหรือเปล่า ผมไปก่อนนะครับ"

ธนินได้ขับรถไปที่ไร่ เขาไปที่โรงคัดแยกส้มเมื่อไม่เห็นริน เขาเลยเข้าไปถามคนงานแถวๆ นั้นอย่างร้อนใจ

"ป้าครับ รินไปไหนครับ"

ป้าคนงานรีบตอบธนินทันที

"อ้อ วันนี้หนูรินไม่ได้มาที่นี่หรอกค่ะ พอดีคนงานที่เก็บส้มหยุดกันหลายคนทำให้คนเก็บส้มไม่พอ หนูรินน่าจะช่วยอยู่ในไร่นะคะ"

เมื่อธนินได้ยินเขารีบไปที่ไร่ส้มทันที อากาศร้อนขนาดนี้มีหวังคนตัวเล็กอย่างเธอได้ไข้จับแน่ๆ

เมื่อเขามาถึงก็พบตะวันกับรินที่นั่งพักร้อนอยู่ด้วยกัน แต่ที่เขาผิดตาและรู้สึกร้อนรุ่มในใจที่สุดก็คือ ตะวันกำลังเช็ดเหงื่อให้กับริน แถมเธอยังไม่ปฏิเสธเขาอีกต่างหาก ทำไมเธอถึงชอบยั่วคนอื่นอย่างนี้ เขาเพียงคิดในใจก่อนเดินเข้าไปหาทั้งคู่

"อะแฮ่ม!! "

เมื่อตะวันได้ยินเสียงของธนินเขารีบวางมือออกจากใบหน้าสวยของรินทันที มีเพียงรินที่มองเขาด้วยตากลมแป้ว

"มาตั้งแต่ตอนไหน คุณธนิน "

เมื่อธนินเห็นรอยยิ้มของเธอและสายตาที่ไม่รู้ปะสีปะสาอะไรก็ยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดใจมากขึ้น

"ก็มาตั้งแต่เห็นพวกเธอสองคนนั่งพลอดรักกันนั้นแหละ ช่างหน้าไม่อายคนอื่นก็อยู่กันมากมาย"

หญิงสาวได้แต่งงและไม่เข้าใจคำพูดของเขา

"ผมไม่ได้พลอตรักกับน้องรินนะครับ ผมเห็นเธอเหงื่อออกก็แค่จะเช็ดให้ "

"ใครถามนายกัน ไปทำงานได้แล้ว เดี๋ยวก็ไปส่งไม่ทัน วันนี้นายต้องเอาส้มไปส่งนิ อย่ามัวโอ้เอ้ทำอย่างอื่น"

กลายเป็นตะวันที่โดนดุและเป็นที่ระบายอารมณ์ของธนิน

"งั้นฉันก็ขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ "

รินเองก็ลุกขึ้นจะเดินตามตะวันไปแต่โดนธนินคว้าแขนเอาไว้

"คุณนั่งอยู่ตรงนี้ก่อนผมยังไม่ได้ให้คุณไป"

"อะไรของคุณคะ ทีพี่ตะวันคุณยังให้เขาไปทำงานเลย "

"ทำไมเป็นห่วงกันขนาดนั้นเลยรึไง ห่างกันสักนิดจะเป็นจะตายหรืออย่างไร"

เธอทนไม่ไหวในคำพูดของเขา ที่เธอเองก็ไม่รู้ว่าเธอไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจ

"คุณเป็นอะไรของคุณกันแน่คะ มาถึงก็เอาแต่ต่อว่าคนอื่น ฉันกับพี่ตะวันเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย แต่ถึงเป็นก็ไม่ได้เกี่ยวกับคุณสักนิด"

เมื่อธนินได้ยินดังนั้นเขาก็คิดได้ ใช่สิเขามีสิทธิอะไรไปหงุดหงิดที่เห็นรินอยู่กับชายอื่น ในเมื่อเขากับเธอไม่ได้เป็นอะไร แล้วทำไมเขาต้องหวงเธอขนาดนี้ด้วย เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน เมื่อเขาตอบเธอไม่ได้ เขาทำได้เพียงเดินหนีเธอไป

รินเองก็ได้แต่มองตามหลังธนินที่เดินจากไปโดยไม่พูดอะไร เธอก็ไปทำงานของเธอต่อ จนถึงเวลาเลิกงานวันนี้เธอได้กลับพร้อมกับชาวบ้านแถวนั้นเพราะตะวันเอาส้มไปส่งที่ตลาด ส่วนธนินไม่รู้ว่าเขาได้กลับไปที่บ้านตอนไหน เธอเข้าไปรับแทนคุณก็ไม่เจอกับธนิน

"ป้าพรคะ คุณธนินไม่อยู่เหรอคะ"

"อ้าวแล้วหนูไม่เจอกับคุณธนินที่ไร่เหรอจร๊ะ"

"เจอค่ะ แต่คุณธนินกลับมาก่อน"

"อ้อ ป้าเห็นคุณธนินกลับมาแถมยังอารมณ์เสียกลับมาอีกด้วยที่ไร่เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า"

"เปล่านี่คะ งั้นรินขอตัวพาแทนคุณกลับบ้านพักก่อนนะคะ วันนี้รินเหนื่อยมากๆ เลยค่ะ "

"จร๊ะ งั้นไปพักผ่อนนะ บายบ๊ายหนูแทนคุณ"

ป้าพรโบยมือให้แทนคุณแทนคุณเองก็ทำท่าทางบายบ๊ายคืนให้ป้าพรเช่นกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง   please 36 the end

    บทที่ 36 บทสุดท้าย หลังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดรินได้กลับมาที่ไร่ธนากรและธนินกับคุณหญิงก็ได้มาพร้อมกันกับริน ได้จัดงานทำบุญเพื่อระรึกถึงพี่ชายของธนินกับพี่สาวของริน ข่าวการตายและการทำสิ่งผิดกฏหมายของมานพก็ได้ออกข่าวตามช่องต่างๆ ตำรวจที่รับสินบนและหุ้นส่วนที่ทำงานร่วมกับเขาก็ถูกจับไปจนหมดรินได้ย้ายมาอยู่ที่ไร่ธนากรเพราะต้องมาทำหน้าที่ดูแลไร่แทนเจ้าหนูแทนคุณจะโตและสามารถมารับหน้าที่ตรงนี้ได้ ทำให้เธอกับธนินไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันแต่ทว่าเขาเองก็มาหาเธอแทบทุกวันอยู่ดี“เรื่องทุกอย่างคลี่คลายแล้ว และลงตัวคุณแม่เองก็มีความสุขในการเลี้ยงหลานแล้วเมื่อไหร่ผมกับคุณจะมีความสุขกับเขาเสียทีละครับ”รินที่นั่งทำบัญชีอยู่ก็ต้องหันมาสนใจคำพูดของธนินที่วันนี้เขาเข้ามาหารินที่ไร่“ทุกวันนี้รินก็มีความสุขมากแล้วนะคะ”“แต่ผมไม่นี่ครับ ผมอยากนอนหลับไปพร้อมกับคุณตื่นมาเมื่อไหร่ก็เจอคุณที่นอนอยู่ข้างๆ แต่งงานกับผมนะครับ อย่าทรมานผมอยู่อย่างนี้เลยนะ รู้มั้ยว่าผมอิจฉาพี่ตะวันขนาดไหน ทุกวันนที่ตะวันกับส้มพลอตรักกันทุกที่ในไร่ ผมก็ได้แต่นั่งดู”“โธ่ รินก็คิดว่าเรื่องอะไร ทุกวันนี้รินก็มอบความรักให้พี่ธนินจนหม

  • เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง   please 35

    บทที่ 35 จุดจบของมานพ ที่ไร่ภูแสงจัดงานอย่างใหญ่โตอย่างสมฐานะของมานพ เขาได้เชิญแขกมาทั่วทุกสารทิศรวมทั้งคนของไร่ธนินทรด้วย เพื่อเย้ยธนิน"เจ้าสาวสวยมากเลยนะคะ""ขอบคุณค่ะ " ช่างแต่งหน้าได้เอ่ยปากชมรินอย่าไม่ขาดปาก แต่รินที่มีสีหน้ากังวลไม่รู้ว่าวันนี้จะผ่านไปได้ด้วยดีหรือไม่"คุณรินคะ คุณมานพให้ขึ้นมาตามใกล้จะถึงเวลาแล้ว" เนียนได้ขึ้นมาตามรินตามคำสั่งของเจ้านาย รินยืนขึ้นมองตนเองในกระจกก่อนจะก้าวเท้าออกจากห้องและเดินลงบรรไดมาเห็นมานพที่แต่งตัวด้วยชุดเจ้าบ่าว เขาเองก็เป็นคนที่หล่อมากเลยทีเดียวรินเองยังเสียดายในความหล่อของเขา แต่ทำไมจิตใจของเขาถึงได้โหดเหี้ยมเพียงนี้"เจ้าสาวของผมวันนี้ช่างสวยจริงๆ" เมื่อมานพเห็นรินในชุดเจ้าสาวสีขาวผ่องใสบวกกับที่รินแต่งหน้าทำให้มานพเองก็ตกตลึงในความสวยของรินทุกครั้งไป เขาผายมือรับเจ้าสาวของเขาเพื่อเดินออกมาตอนรับแขกๆ ในงาน รินมองเห็นธนินที่มางานแต่งนี้กับตะวันพร้ออมพยักหน้าให้กำลังริน"วันนี้คนเยอะจังนะคะ"'"ก็วันนี้เป็นวันสำคัญของผม คนก็ต้องมาร่วมแสดงความยินดีกับผมนะสิครับ""ค่ะ รินว่าวันนี้ก็เป็นวันสำคัญของรินเช่นกัน มันเป็นวันที่สำคัญมากๆ ในชีวิตเล

  • เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง   please 34

    บทที่ 34 แต่งงานกับผมมั้ย รินขึ้นมาตรงบรรไดและหลบไม่ให้มานพเห็นเมื่อเขาไม่เห็นรินลูกน้องของเขาก็พูดกับมานพขึ้นมา"โชคดีนะครับที่เราไม่ได้เอาของผิดกฏหมายไว้ในบ้าน คุณมานพนี่ฉลาดจริงๆ""ใครมันจะโง่เอาของแบบนั้นไว้ที่บ้านกัน ไม่งั้นฉันก็โดนจับไปนานแล้วนะสิ ว่าแต่ฉันอยากรู้จริงๆ เลยว่าใครเป็นคนไปแจ้งความกับตำรวจนายช่วยไปสืบให้ฉันหน่อย""ผมคิดว่าน่าจะเป็นคนในนะครับ ผมละอดสงสัยคุณรินไม่ได้เลย ""แล้วทำไมนายต้องสงสัยรินด้วยฮ่ะ ""คุณมานพลืมแล้วหรือครับว่าคุณเป็นคนสั่งฆ่าพี่สาวของคุณรินและพี่เขยของเขา เขาอาจจะมาแก้แค้นคุณหรือเปล่า”"แกหุบปากไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ถ้าแกไมพูดคนอื่นเขาจะรู้กันได้อย่างไร ตอนนี้คนที่ฆ่าครอบครัวนั้นก็ถูกจับตัวไปแล้วแถมยังยอมรับไปแล้วว่าปล้นฆ่าเพื่อชิงทรัพย์ แกก็อย่าโง่หน่อยเลย แกก็รู้ว่าคุณรินความจำเสื่อมเธอจะไปรู้ได้อย่างไรว่าฉันเป็นคนสั่งฆ่าตอนนี้ัเป็นคนดีในสายตาเขาคุณรินไปแล้ว ไม่มีวันที่เธอจะคิดเช่นนั้นแน่นอน แกก็หุบปากของแกเอาไว้ด้วยเรื่องนี้มันผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว ""ครับๆ ได้ครับผมขอโทษครับที่บังอาจไปสงสัยในตัวคุณริน เดี๋ยวผมจะไปสืบให้นนะครับ แล้วของที่เราไปฝากไ

  • เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง   please 33

    บทที่ 33 รินเข้ามาอยู่ในบ้านมานพ เมื่อมาถึงห้องมานพก็ให้รินพักผ่อน เขาก็ได้กลับมาห้องของตนเองพร้อมโทรไปหาส้มจะถามเรื่องรินหรือว่าเธอเข้ามาหาเขาจะมีแผนอะไรกันแน่"ว่ายังไงคะคุณมานพ""ฉันมีเรื่องจะถามเธอ วันนี้รินมาหาฉันที่บ้านพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้า ฉันอยากรู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้น""เมื่อวานตอนเย็นส้มไปเดินสำรวจดู ก็เห็นว่าคุณธนินจะเข้าไปหารินที่ห้องแล้วรินเธอความจำเสื่อมจำธนินไม่ได้เลยว่าคิดว่าคุณธนินจะเข้าไปทำมิดีมิร้ายเลยโวยวายว่าจะไม่อยู่ที่นี่ พอทุกคนกลับไปนอนกันรินก็หนีออกจากไร่ไป ตอนนี้ทุกคนตามหาตัวกันให้ทั่ว""นี่เรื่องจริงใช่มั้ย แล้วเรื่องที่รินยังจำธนินไม่ได้ก็เรื่องจริงสินะ""ใช่ค่ะ แล้วตอนนี้ส้มก็ได้เอกสารมาแล้วนะคะ เดี๋ยวส้มจะหาเวลาเอาไปให้ คุณมานพออกมาหาส้มที่ตลาดหน่อยได้มั้ยคะ""ได้สิ แต่วันนี้ฉันยังไม่ว่าง ถ้าวันไหนฉันว่างฉันจะโทรไป แค่นนี้นะ""อย่าลืมค่าขนมนะคะ""เธอนี่มันหน้าเงินชัดๆ ถ้าเอกสารที่เธอได้มามันตรงกับที่ฉันต้องการฉันจะจ่ายเธออย่างสมน้ำสมเนื้อ""ส้มจะรอวันนั้นนะคะ"หลังจากที่วางสายมานพก็ออกไปข้างนอกเพราะมีนัดกับหุ้นส่วนไว้จะไปดูที่ทางของไร่ธนากรที่เขาต้อง

  • เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง   please 32

    บทที่ 32 แผนของริน เมื่อทุกคนไม่สนใจส้มเธอจึงรีบหนีออกมา พอดีกับทางไร่ได้ออกไปส่งส้มที่ตลาดพอดี เธอจึงขอติดรถไปด้วยตอนนี้เธอคงจะอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ได้ ถ้าจะกลับไปหามานพก็กลัวว่าเขาเองจะฆ่าเธอและแม่ เธอจึงตัดสินใจกลับบ้านไปเก็บเสื้อผ้าเพื่อหนีออกไปอยู่ที่อื่น ตอนนี้เรื่องอื่นไม่สำคัญเท่าชีวิตของเธอแล้ว"อ้าวแล้วนี่นางส้มมันไปไหนของมันเนี่ยะ" ป้าพรหันมาดูก็ไม่เจอส้มแล้ว"ช่างเถอะครับแม่ เธอคงไม่กล้าจะอยู่ที่นี่เพราะอายที่ทำเรื่องงามหน้าไว้ ผมว่าเธอน่าจะกลับไปที่้านของเรา เดี๋ยวผมจะไปดูเธอเอง""แล้วตะวันจะเอาอย่างไรกับส้มต่อไป” คุณหญิงเอ่ยถามตะวัน ตะวันตอบออกมาด้วยความเป็นลูกผู้ชายเต็มตัว"ถึงส้มจะร้าย และเราก็รู้แล้วว่าส้มถูกจ้างมาผมก็ยังจะรับส้มเป็นเมียผมอยู่ครับ อย่างน้อยผมกับส้มเราก็มีอะไรกันจริงๆ ส่วนเรื่องนิสัยผมว่าผมน่าจะให้ส้มเปลี่ยนเพื่ออนาคตที่ดีได้ ""เอาอย่างนั้นก็ได้ คนเราต้องรู้จักให้อภัยกันทุกคนต่างก็เคยทำผิดกันหมดทุกคน ไปเถอะไปบอกส้มว่าทุกคนให้อภัย หนูรินให้อภัยมั้ยจร๊ะ' คุณหญิงหันมาถามริน"รินให้อภัยก็ได้ค่ะ เป็นเพราะรินเองที่ไม่หนักแน่นเชื่อความรักที่คุณธนินมีให้ริน ไม่

  • เสน่ห์รักสาวลูกหนึ่ง   please 31

    บทที่ 31 รินจำได้ ทันทีที่รินรับสายและเห็นหน้าของคนที่อยู่ในมือถือก็จำได้ทันที"คุณหญิง เจ้าหนูแทนคุณ"ธนินได้ยินก็ดีใจคิดว่ารินจำได้ละจะจำเขาได้เช่นกัน"คุณจำได้ "(หนูจำฉันได้ใช่มั้ย ดูสิเจ้าหนูแทนคุณคิดถึงหนูมากเลย รีบรักษาตัวให้หายจะได้กลับมาหาเจ้าหนูนะลูก)"คุณหญิงคะ ช่วยรินด้วยรินกลัวผู้ชายคนนี้มากเลย อยู่ๆ ก็มาหาว่ารินเป็นคู่หมั้นของเขา "(ใครกัน ธนินนะหรือ เขาเป็นลูกชายของฉันเองและเป็นคู่หมั้นของหนูจริงๆ จร๊ะ) เมื่อรินได้ยินเธอจึงคิดว่านี่อาจจะเป็นเรื่องจริงแล้วทำไมความทรงจำระหว่างเธอกับเขาถึงได้ถึงไม่มีในความทรงจำของรินเลย"เรื่องจริงหรือคะ แล้วพี่วริษากับพี่ธนาพ่อของเจ้าหนูแทนคุณละคะไปอยู่ไหน แล้วทำไมเจ้าหนูถึงไปอยู่กับคุณหญิงได้"คุณหญิงได้ยินชื่อที่เธอไม่ได้ยินมานานก็ถึงกับต้องตกใจ(หนูรินว่าอะไรนะ พ่อกับแม่ของเจ้าหนูแทนคุณชื่ออะไร)"ก็พี่วริษากับพี่ธนาเจ้าของไร่ธนากรไงคะ " ธนินที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ รินจึงรีบแย่งมือถือไปจากเธอ"คุณแม่ครับ เดี๋ยวผมจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังตอนนี้ผมขอถามความจริงจากรินก่อนนะครับ"(ได้สิ) คุณหญิงทำอะไรไม่ถูกเธอร้องไห้ออกมาหลานที่เธอตามหามาตลอดกลั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status