บทที่ 6 รอยปริศนา [2]

ยิ่งคืนนี้สายลมพัดเอื่อยเย็นสบายกว่าทุกคืน และยังหมดแรงไปกับงานอดิเรกอย่างทำสวนและหาของป่า ทำให้หนิงเซียนหลับลึกกว่าทุกวัน อีกทั้งเจ้าตัวยังตื่นสายกว่าปกติ เมื่อรู้สึกตัวตื่นเพราะได้ยินเสียงดังโหวกเหวกจากการพูดคุยของผู้คนด้านนอก ร่างบางก็ถึงกับสะดุ้งตื่นตกใจ

“สายป่านนี้แล้วหรือ ไม่น่าโลภมากเก็บผลไม้มาเยอะเลยเรา ปวดเนื้อปวดตัวเมื่อยขาอย่างไรไปหมดเลยเรา” หญิงสาวก้าวลงเตียงด้วยอาการขาสั่นปวดเมื่อยไปทั้งตัว ราวกับว่าตนโหมทำงานหนักมากเกินไป จนร่างกายรับไม่ไหว ทั้งที่ก็แค่หาของป่าตามปกติเหมือนที่เคยทำ เห็นทีว่าต่อไปนี้ต้องออกกำลังกายบ้างเสียแล้ว ร่างกายจะได้แข็งแรงไม่ล้มป่วยได้ง่าย

เมื่อตั้งหลักได้ร่างบางบิดขี้เกียจเล็กน้อย ก่อนจะลงจากเตียงเก็บที่นอนให้เข้าที่ แต่ก็มิวายมองไปเห็นรอยคราบเลอะเปรอะเปื้อนอยู่บนผ้าปูที่นอน หนิงเซียนได้แต่สงสัย

“หรือว่าข้าจะนอนน้ำลายไหลแล้วดิ้นมาถึงกลางเตียง” แต่ว่ามันดูคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นรอยคราบเช่นนี้ที่ไหนมาก่อนกันนะ แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก หญิงสาวหยิบเอาชุดใหม่และผ้าปูที่นอนออกไปด้านนอก อาบน้ำชำระร่างกายสักหน่อยจะได้สดชื่นขึ้น ส่วนผ้าปูที่นอนคงต้องรีบซักไม่เช่นนั้นจะแห้งไม่ทัน

“หืม เหตุใดหน้าอกข้าถึงได้มีรอยเล่า” บนเนินอกมีรอยแดงอยู่หลายจุด หนิงเซียนใช้กระจกทองเหลืองอันเก่าเท่าฝ่ามือส่องตรวจดูตรงจุดอื่นก็ไม่พบอะไร มีเพียงเนินอกเท่านั้นที่เกิดรอย นางจึงคิดเอาเองว่ามันคงจะเป็นเพราะตอนที่นางเข้าป่า แล้วไปโดนตัวอะไรกัดหรือไม่ก็ถูกไม้ดีดกระมัง แต่เมื่อใช้นิ้วกดดูก็ไม่รู้สึกเจ็บแต่อย่างใด แล้วมันเกิดจากอะไรกันเล่า....เกิดเรื่องที่ทำให้นางประหลาดใจแต่เช้าเลยให้ตายสิ

เมื่อคิดหาเหตุผลเท่าไรก็คิดไม่ออก นางจึงเลิกที่จะหาต้นสายปลายเหตุ ในยามนี้รู้สึกหิวจนแสบท้องไปหมด คงต้องหาอะไรทานเสียก่อนเผื่อว่าจะช่วยให้สมองโล่งปลอดโปร่ง จากนั้นค่อยออกไปทำงานสวน

ในครัวยังพอมีข้าวสวยที่เหลือจากเมื่อคืน หนิงเซียนจึงทำข้าวต้มเกลือกินกับปลาย่าง มื้อกลางวันค่อยทำแกงหน่อไม้ใส่เห็ดที่ได้มาจากเข้าป่าเมื่อวาน คิดได้ดังนั้นหญิงสาวรีบเข้าครัวทำอาหารสำหรับมื้อเช้าโดยไว ในระหว่างรอให้ข้าวต้มและปลาย่างสุก ก็ไม่ลืมล้างเห็ดและต้มแหนงหน่อไม้ทิ้งไว้ เพื่อที่ว่าถึงมื้อกลางวันจะได้พร้อมทำทานได้เลย จะได้ไม่เป็นการเสียเวลาต้องรอต้มหน่อไม้ให้มีรสจืด

หลังจากกินอาหารเสร็จ งานต่อไปของเช้าวันนี้คือการรดน้ำผักในสวนหลังบ้าน ทว่าเมื่อมาถึงกลับพบว่ามันดูเปียกชุ่มราวกับว่าถูกรดน้ำไปได้ไม่นานนี้เอง หนิงเซียนได้แต่ยืนเกาหัวด้วยความงงงวยและไม่เข้าใจเลยสักนิด วันนี้มันอะไรกัน ตื่นมาก็เจอแต่เรื่องแปลกประหลาด น้ำเต็มอ่าง สวนผักก็เหมือนมีใครมารดน้ำให้