บทที่ 144 สัญญาสองครอบครัว

บรรยากาศยามค่ำคืนของบ้านดาลัลนั้นสวยงามเป็นพิเศษเพราะเฟอร์นิเจอร์หรูหราที่นำเข้ามาจากต่างประเทศนั้นส่องประกายวิบวับสะท้อนกับไฟแชนเดอเลียทรงระย้าที่ติดอยู่เหนือเพดานห้องอาหาร

นิ่มฟ้านั่งตัวเกร็งอยู่ข้างมาสชำเลืองมองเด็กชายเป็นพัก ๆ ขณะที่ด้านข้างของเธอมีน้ำเงี้ยวนั่งประกบเหมือนพยายามสอดส่องพี่สาวคนโปรด ส่วนพ่อกับแม่ก็แลกเปลี่ยนบทสนทนากันอย่างสนุกสนาน

น้องแฝดอีกสองคนอย่างหมูยอกับแป้งจี่นั่งอยู่ข้างบะแต๋งและน่านฟ้า ทว่าตอนแรกเจ้าน้องชายตัวแสบดึงดันจะมานั่งกับเธอและน้ำเงี้ยว แต่ไม่รู้ว่าพี่ชายของเธอกระซิบกระซาบอะไรใส่หูของหมูยอ น้องน้อยขี้วีนของเธอจึงว่านอนสอนง่ายขึ้นในพริบตา

ไม่นานนักอาหารอินเดียจากร้านอาหารเก่าแก่ 'ประภา มาซาล่า' ของน้าราสมาลัยก็ถูกจัดวางบนโต๊ะที่ประดับด้วยดอกชมนาดลอยน้ำส่งกลิ่นหอมผ่อนคลาย

"ป๊าดดด ปาเล๊อะปาเต๊อะ" น้ำเงี้ยวตาลุกวาวเพราะเห็นอาหารเต็มไปหมด

"อันนี้กินยังไงเหรอคะ" นิ่มฟ้าชี้ไปที่ถาดอาหารแสตนเลสที่มีแป้งกับแกงสีแดง

"นี่คือแผ่นแป้งนานก็คล้ายกับโรตีบ้านเรา แต่จะมีกลิ่นแบบกระเทียม ชีส และหัวหอมให้เลือก อันนี้พี่ให้แม่ทำแบบกลิ่นหัวหอมมาให้ แล้วเราก็ฉีกแบบนี้แล้วก