บทที่ 72 มื้อนี้มีแต่ผัก

มื้อค่ำของวันแห่งการเฉลิมฉลองที่หุยหุยลืมตาดูโลก เหนือฟ้าจัดการนำผักหลากหลายชนิดในตู้เย็นมารังสรรเมนูประหนึ่งเชฟกะทะรั่ว

"ฮ่า ๆ ๆ ขี้แตกแน่นอนผัวขา" เหนือฟ้าผัดยอดใบมันมังกรหยกไฟลุกพรึ่บพรั่บ

ภาคีที่กำลังนั่งศึกษาอาหารสำหรับผู้มีบุตรยากจึงเหล่ดวงตามองแม่ครัวสาวที่กำลังโชว์ฝีไม้ลายมือจนไฟแทบพุ่งทะลุถึงเพดานบ้าน

"หนุนน้อย ไฟจะไหม้เฮือนหมู่เฮาก่อ ผัดภาษาอะหยัง ผัดให้ดี ๆ หน่อยเน้อ" บะแต๋งที่กำลังนั่งแทะถั่วลิงสงต้มอยู่บนพื้นรีบตักเตือนแม่ที่กำลังโชว์ฝีมือทำอาหารราวกับจะเผาบ้านของตนเอง

"ก็แม่ผัดยอดมันไฟแดงไงครับ มันก็ต้องไฟลุกงี้แหละ" เหนือฟ้าควงตะหลิวโชว์

ฟึ่บ! ฟึ่บ!

โป๊ก!

"โอ้ย!" ภาคีจับหน้าผากของตนเองที่โดนตะหลิวเมียโฉบลงมาโดนหัว "บะหนุนน้อย อ้ายเจ๋บเน้อ"

"ว้าย เอ่อ เหนือขอโทษนะคะ" เหนือฟ้าปิดเตาแก๊สแล้วเปิดฝาตู้เย็นเอาเจลประคบออกมาส่งให้สามี ยิ้มเจื่อนเล็กน้อยเพราะภาคีทำหน้าบึ้งส่งให้

เมื่ออาหารมื้อค่ำโดยเชฟบะหนุนน้อยเสร็จเรียบร้อย "กับข้าวเสร็จแล้วค่ะ โอ้ย เดี๋ยวเหนือไปอึ๊อึ๊ก่อนนะคะ ปวดท้องมาก กินกันไปก่อนเลยนะพ่อลูก" เหนือฟ้ารีบเล่นละครตบตา ตีเนียนตั้งกับข้าวที่มีแต่ผักไว้ให้ลูกกับ