LOGINShare
ไม่มีสิทธิ (1)
Last Updated:
2025-12-13 17:20:13คอนโดใบข้าว ใบข้าว
“เสียดาย พรุ่งนี้ฝันต้องไปทำธุระกับพ่อ อดไปดูหนังกับข้าวเลย” ทอฝันทำหน้าเศร้าเพราะอุตส่าห์นัดกันไว้แล้ว
“ไว้ไปวันหลังก็ได้ กลับได้แล้วขับรถดี ๆ นะ” ฉันเอามือบีบแก้มทอฝันและส่งยิ้มให้ก่อนจะลงจากรถ ทันทีที่ลงจากรถทอฝันก็ขับรถออกไป ก็มัวแต่นั่งคุยกันเพลิน กว่าจะถึงห้องก็ 2 ทุ่มพอดี
“ปวดหัวชะมัด” เสียงบ่นพึมพำเพราะช่วงนี้ทั้งเรียนทั้งต้องเรียนงานกับอีตาบ้านั่นอีก เหนื่อยเป็นบ้า
“แล้วเขาชื่ออะไร?” ฉันตั้งคำถามให้ตัวเอง คือมันก็หลายเดือนแล้วที่รู้จักกับเขา ไม่ใช่รู้จักกับเขาสิ ใครจะไปอยากรู้จักกับคนเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ชอบลวนลามตลอดถ้าเจอหน้าไม่จูบก็กอด แต่เหมือนจะได้ยินพนักงานที่บริษัทเรียกเขาว่า ลูเซีย อะไรนี่แหละก็ไม่ได้สนใจฟัง ช่างเถอะไม่เห็นอยากรู้ไม่เห็นต้องจำ!!
อาทิตย์หน้าพ่อจะไปอเมริกา ไปกับแม่เลี้ยง ฉันเองเพิ่งจะรู้ว่าพ่อเป็นโรคหัวใจ และมะเร็งระยะที่ 2 ที่เครียดเพราะเรื่องนี้ด้วย มันอดไม่ได้ที่จะเป็นห่วง
ถึงจะโกรธพ่อที่พ่อนอกใจแม่ แต่ยังไงพ่อก็คือพ่อ คือคนที่รักและเคารพมาตลอด ฉันก็แบบนี้แหละไม่ว่าใครจะร้ายแค่ไหน ยังไงก็มองโลกในแง่บวกไว้ก่อน
เราจะมาจมปลักกับความแค้นความเสียใจให้ตัวเองต้องเจ็บทำไม อาหมอกับอานิภาสอนมาตลอดและฉันก็ทำตาม เพราะถ้าอยากมีชีวิตที่มีความสุขเราแค่คิดดีและลืมเรื่องในอดีตให้หมด
แต่ถามว่าลืมได้มั้ย มันลืมไม่ได้หรอก แต่เลือกที่จะเก็บมันไว้เตือนใจ ใครทำอะไรไว้ก็ต้องได้แบบนั้น
“เฮ้อ...” ก็ได้แต่ถอนหายใจก่อนจะเปิดประตูเข้าห้อง
แต่ไม่เข้าใจอยู่อย่างหนึ่งคือเขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่ ถึงชอบมาวุ่นวาย ที่จริงถ้าเขาอยากได้สมบัติให้แม่เขา มันก็ไม่น่าจะยากเพราะถึงมันจะเป็นชื่อฉันแต่เขาเป็นคนดูแล
ฉันคิดเรื่องนี้มาตลอดแต่ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจว่าผู้ชายคนนี้เขาต้องการอะไรกันแน่
“....เฮือก!!!” ฉันตกใจสะดุ้งหลุดจากภวังค์ความคิดเมื่อมือใครบางคนโอบเอวไว้
“กลับดึก!” เสียงทุ้มต่ำดังชิดหู เมื่อก้าวขาเข้าห้อง
“........” ฉันพลิกตัวหันหน้าขมวดคิ้วมองหน้า
“ปล่อยข้าว!! ทำไมชอบเข้าห้องคนอื่น?” ฉันเอามือดันหน้าอกเขาจ้องหน้าตาเขม็ง ถามว่ากลัวมั้ยก็กลัวเขาเหมือนเดิม แต่ตอนนี้ฉันไม่ยอมและต่อปากต่อคำกับเขามากขึ้น เพราะจะไม่ยอมให้เขารังแกอีกแล้ว
“คนอื่น?” เขากระชับกอดแน่นก่อนจะเอาแขนรัดเอวจนตอนนี้ขาฉันลอยเหนือพื้น คือฉันตัวเบาขนาดนั้นเลยเหรอ
“คนอื่นที่ว่านี่ คือนอนกอดเธอเกือบทุกคืนรึเปล่า?” ใช่ ฉันแทบไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาเข้ามาในห้องได้ไง แต่ตื่นมาตอนดึก ๆ ทีไรเขาก็นอนอยู่บนเตียงเกือบทุกคืน
ทั้งด่าทั้งไล่ พูดบอก ขู่ อ้อนสารพัด แต่เขาก็ไม่ไป คนบ้าอะไรหน้าด้านชะมัด อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ โดนเด็กด่าไม่อายบ้างรึไง
“เพราะคุณขู่ข้าว และต่อจากวันนี้ข้าวจะไม่ยอมให้คุณเข้าห้องอีกแล้ว” ฉันดิ้นเอามือดันหน้าอกเขา
“งั้นวันนี้ไม่ขู่ เอาจริง!” เขาพูดเรียบ ๆ แววตาเย็นชาที่มองมา... คือพูดขนาดนี้แล้วยังไม่เข้าใจอีกรึไง
“หยุดนะ ปล่อยข้าว” ฉันดิ้นเอามือดันหน้าเขาไว้เพราะเขากำลังจะจูบ
“นี่คุณอายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ รังแกเด็กแบบนี้ไม่อายบ้างรึไง” ฉันโมโหพูดด่าเขาออกไปอย่างเหลืออด
“เด็ก? หึ.” เขาเลิกคิ้วจ้องหน้าก่อนจะหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยัน
“เด็กเขาแต่งตัวแบบนี้?” เขามองมาที่หน้าอกที่มันติดแนบกับหน้าอกเขา ก่อนเขาจะปล่อยตัวลงและมองตั้งแต่หัวจรดเท้า เอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มอย่างครุ่นคิด
“จะไปไหน!!” พอได้โอกาสจะวิ่งเข้าห้องนอนแต่เขาดึงตัวไว้ก่อน คือไม่ว่าจะทำอะไรเหมือนเขารู้ทุกอย่างยังกับอ่านความคิดได้งั้นแหละ
“อย่างเธอไม่เรียกว่าเด็กแล้วล่ะ โตพอที่จะมีผัวมีลูกได้!!” เขากระตุกยิ้มมุมปาก!!
“อย่าคิดอะไรบ้า ๆ กับข้าวนะ” สายตาท่าทางเขาเปลี่ยนไปทันที สายตาที่เย็นชาเมื่อกี้มันเย็นยะเยือกทำเอาขนลุก ผู้ชายคนนี้คือเทพบุตรในร่างซาตานชัด ๆ
“ฉันให้โอกาสเธอมากพอแล้ว วันนี้ยังไงเธอก็ต้องเป็นของฉัน” เขาพูดจริงจัง
“อย่าทำอะไรข้าวเลย ข้าวไม่เคยไปทำอะไรให้คุณ ไม่รู้จักคุณด้วยซ้ำ” ฉันเริ่มกลัวเพราะตอนนี้เขาดูน่ากลัวและจริงจังกว่าทุกครั้ง
“ถ้าคุณอยากได้บริษัท อยากได้สมบัติเอาไปเลย ขอแค่อย่าทำอะไรข้าว” ฉันพูดเสียงสั่น
“หึ... สมบัติแค่หยิบมือฉันไม่ต้องการ!!” เขาเค้นหัวเราะและบีบแขนอย่างแรง
“สิ่งที่ฉันต้องการคือตัวเธอ” หัวใจแทบหยุดเต้นเมื่อได้ยินที่เขาพูด
“ไม่!!!” ฉันตอบเสียงแข็งแกะมือเขาออก
“เธอไม่มีสิทธิ์เลือก!!” สายตาเกรี้ยวกราดจ้องหน้า
“เพราะฉันเลือกเธอแล้วใบข้าว!”
“ไม่!! ทำไมต้องเป็นข้าว คนอื่นที่เขาพร้อมและยอมคุณก็มี ข้าวขอร้อง ปล่อยข้าวไปเถอะ” มีผู้หญิงเข้าหาเขาเยอะแยะ ทุกครั้งที่ไปกับเขาที่บริษัท ฉันก็เห็นว่าเขาทำอะไรกับผู้หญิงพวกนั้นอย่างไม่อาย ทั้ง ๆ ที่มันเป็นที่ทำงานแต่มันไม่ใช่เรื่องของฉัน ก็เลยไม่สนใจ
“นั่นสิ!! ทำไมต้องเป็นเธอใบข้าว” ร่างเล็กถูกดึงเข้าไปกอด
“เพราะฉันเลือกเธอไง!!! เธอควรจะดีใจที่ได้เป็นแม่ของลูกฉัน”
“ปล่อย!!” สายตาเขามันดุดันจริงจังกว่าทุกครั้ง ถึงเกือบจะเป็นของเขาอยู่หลายครั้ง แต่ทุกครั้งเขาไม่จริงจังแบบนี้
“ฮื่อ!! อย่านะ!!” สองมือดันหน้าอกแกร่ง พยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอด เพราะเขากำลังใช้มือล้วงเข้าใต้กระโปรงนักศึกษา
“ชอบใช่มั้ย ไอ้กระโปรงสั้น ๆ เสื้อรัด ๆ” เขาพูดเสียงแข็งมือก็ลูบวนแถว ๆ ขาอ่อนใต้กระโปรง
“ขอร้องอย่าทำอะไรข้าวเลย” ตอนนี้ยอมรับว่ากลัวมากและน้ำตามันก็กำลังไหลลงมาอาบสองแก้ม
“หุบปาก!!!” เขาพูดอย่างหงุดหงิดก่อนจะเลื่อนมือขึ้นมาบีบเค้นหน้าอกอย่างหนักหน่วง
“ถ้าเธอคลอดลูกชายให้ฉันเมื่อไหร่ ฉันจะปล่อยเธอเอง!!”
Latest chapter
แผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก แค่ถาม(2)
“สนุกไหม?”เสียงทุ้มเอ่ยถามทำลายความเงียบในรถระหว่างทางกลับคอนโด“สนุกค่ะ ขอบคุณนะคะ” ฉันหันไปยิ้มให้พี่เจเคปากก็บอกว่าสนุกไปอย่างนั้นแหละ เอาเข้าจริงหนังเรื่องนี้ 60% มีแต่ฉากผีโผล่มาตุ้งแช่ ฉันแทบจะไม่ได้ดูรู้เรื่องอะไรเลยนอกจากมุดหน้าหนี“หึ...” เขาส่ายหัวแล้วหัวเราะในลำคอเบาๆ อย่างรู้ทัน ก่อนจะตั้งใจขับรถต่อจนถึงคอนโดทันทีที่ถึงห้อง ฉันก็อดถามไม่ได้ “พี่ไม่คิดจะกลับบ้านพี่บ้างหรือไง”“อืม” เขาตอบรับในลำคอ วางของในมือลงแล้วเดินตรงไปที่ประตูห้อง“พี่จะไปไหน?” ฉันรีบถามทันทีที่เห็นมือหนาจับลูกบิดประตู“กลับห้องฉันไง” เขาหันมาตอบหน้าตาย“คือ...”ฉันรีบเดินเข้าไปคว้ามือเขาไว้แล้วส่งสายตาอ้อนวอน คือตอนนี้ฟ้ามืดแล้ว แถมฉันก็เพิ่งดูหนังผีมาหมาดๆ จะให้อยู่คนเดียวตอนนี้คงไม่ไหว“กลัว?” เขายื่นหน้าเข้ามาถามยิ้มๆ“.......” ฉันพยักหน้าหงึกหงักยอมรับความจริง“ก็เธอไล่ฉันเอง” สีหน้าและน้ำเสียงเขาดูเหมือนกำลังงอนเป็นเด็กๆ“ข้าวไม่ได้ไล่... ข้าวแค่ถาม ก็เผื่อมีใครรอพี่กลับบ้าน”“ใคร?” คิ้วเข้มเลิกขึ้นสูง“......ก็ลูกเมียพี่ไง” ฉันก้มหน้าตอบเสียงอ้อมแอ้ม อายุขนาดนี้แล้วมันก็ต้องมีบ้างแหละ ไม่เชื่
แผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก แค่ถาม(1)
ใบข้าว…“เป็นอะไร?”หลังจากทานข้าวเสร็จ พี่เจเคก็พาฉันเดินซื้อของ แต่บอกเลยว่าร้านที่เขาพาเข้าแต่ละร้านเนี่ย... แพงหูฉี่! มีแต่แบรนด์เนมทั้งนั้น!“นี่พี่คงไม่ได้เอาเงินพ่อข้าวมาซื้อของพวกนี้นะ!!” ฉันกอดอกหยุดเดิน จ้องหน้าพี่เจเคอย่างจับผิดเพียะ!“ปัญญาอ่อน!!”เขาดีดหน้าผากฉันดังเปาะ ก่อนจะเดินดุ่มๆ ไปต่อโดยไม่รอฉันเลย“ก็ข้าวสงสัยนี่ ดูพี่ซื้อของสิ แต่ละอย่างแพงๆ ทั้งนั้น” ฉันรีบวิ่งไปขวางหน้าเขาไว้“แต่นี่มันของเธอ?” เขาเลิกคิ้วมองหน้ากวนๆ ก่อนจะเบี่ยงตัวเดินต่อก็เขาบอกให้ฉันเลือกเองนี่นา... อีกอย่างเขาก็ ได้ จากฉันไปตั้งเยอะ เอาคืนแค่นี้ไม่เห็นจะเป็นไร!! ชิ!“รอด้วย!!”ฉันต้องรีบซอยเท้าวิ่งตามแทบไม่ทัน คนบ้าอะไรขายาวชะมัด เดินเร็วเป็นบ้า“......” เขาหยุดเดินกะทันหันจนฉันแทบชนหลัง หันกลับมาจ้องหน้าตาเขม็ง“อะไร?” พี่เจเคยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ ทำหน้าดุใส่ สายตาของเขาแม้จะไม่เย็นชาเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็ยังชอบดุฉันอยู่เรื่อย“คือ... ข้าวอยากดูหนัง” ฉันฉีกยิ้มหวาน ส่งสายตาปิ๊งๆ กระพริบตาปริบๆ อ้อนเขาคือฉันอยากดูหนังเรื่องนี้มานานแล้ว แต่ก็กลัว... จะดูคนเดียวก็ไม่กล้า ชวนทอฝันทีไรนางก็ปฏิเ
แผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก ไม่ใช่แฟน(2)
“ทีหลังอย่าเชื่อใจใครง่ายๆ เข้าใจไหม!!”ผมยื่นโทรศัพท์คืนให้เธอหลังจากสั่งสอนเสร็จ“ปล่อยสิ!” เธอจ้องหน้าผมดุๆ พยายามออกแรงแย่งโทรศัพท์คืน“มีคนมาหา...” ผมยอมปล่อยมือ แต่ก้มลงกระซิบข้างหูพร้อมกับพยักพเยิดหน้าไปทางประตูห้องใบข้าวหันขวับไปมองตาม พอเห็นว่ามีคนยืนมองอยู่จริงๆ หน้าเธอก็แดงแปร๊ดขึ้นมาทันที“กรี๊ดดดด ไอ้บ้า!! พี่มัน...” เธอกำหมัดแน่นก่อนจะฟาดฝ่ามือลงบนอกผมแรงๆ แก้เขิน“หึ...” ผมกระตุกยิ้มอย่างชอบใจก่อนจะหันหลังเดินหนี“ให้เวลา 10 นาที... ฉันหิว!”ผมตะโกนสั่งเสียงดังก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน การได้แกล้งเด็กนี่มันทำให้อารมณ์ดีจริงๆมันอดไม่ได้ที่จะยิ้มทุกครั้งที่ได้แหย่เธอ แปลก... ผมทำกับเธอขนาดนี้ แต่เธอยังยิ้ม ยังหัวเราะได้ เหมือนสิ่งที่ผมทำร้ายเธอเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย“เด็กบ้า...”ผมเผลอยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงใบหน้าจิ้มลิ้มที่มีแต่รอยยิ้มสดใส ไม่ได้ยิ้มแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ... นานจนลืมไปแล้วว่าหน้าตัวเองเวลายิ้มจริงๆ มันเป็นยังไงแต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับความจริงที่ว่า ความใสซื่อและมองโลกในแง่บวกของใบข้าวมันกำลังจะเป็นภัยต่อตัวเธอเองถึงใบข้าวจะดูเหมือนทันคน แต่เธอก็ยังเด็ก
แผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก ไม่ใช่แฟน(1)
12:00 น. เจเค“ไหนบอกไม่ง่วง...”ผมบ่นอุบหลังจากลุกไปอาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ให้ลูกน้องนำมาส่งให้เรียบร้อยแล้ว สายตาเหลือบไปมองร่างเล็กบนเตียงแล้วอดไม่ได้ที่จะหลุดยิ้มออกมา... เด็กน้อยนอนขดตัวเปลือยเปล่าอยู่ใต้ผ้าห่มท่าทางสบายอารมณ์เสียเหลือเกิน“ใบข้าว ตื่นไปอาบน้ำ จะได้ไปหาอะไรกิน” ผมเดินไปสะกิดเรียก“อือ... ขอนอนต่ออีกหน่อยนะ” เธอทำเสียงงัวเงีย ไม่ยอมแม้แต่จะลืมตา“ไม่ได้!!”ผมดุเสียงเข้มพร้อมกับดึงแขนให้เธอลุกขึ้น เพราะนี่มันเที่ยงแล้ว เธอยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยตั้งแต่เช้า“ทำไมชอบบังคับข้าวจัง!!” เธองอแง หน้ามุ่ยใส่ผมก่อนจะทิ้งตัวลงนอนต่อ“จะไปดีๆ หรือจะให้ เอา ต่อ!” ผมเท้าเอวมองคนดื้อรั้นที่นอนนิ่ง“หยุดคิดเรื่องบนเตียงสัก 10 นาทีได้ไหม!!”ได้ผล... เธอลุกพรวดขึ้นมาจ้องหน้าผมอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะหอบผ้าห่มพันกายเดินกระแทกเท้าปึงปังหนีเข้าห้องน้ำไปเด็กนี่ดื้อไม่ใช่เล่น... แต่ก็ซื่อตรง ไม่มีเล่ห์เหลี่ยมมารยา แบบนี้สิค่อยน่าเลี้ยงดูหน่อยกริ่ง!!!!!เสียงกริ่งหน้าห้องดังขัดจังหวะ ผมละสายตาจากโทรศัพท์มือถือของเธอที่วางทิ้งไว้—ซึ่งผมถือวิสาสะหยิบมาเช็กเพราะเห็นมีข้อความเข้า—ก่อนจ
แผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก เธอเป็นของฉัน(2)
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวข้าวจะออกไป...”ฉันชะงักคำพูดไว้แค่นั้น ลืมไปสนิทเลยว่าถ้าขืนบอกว่าจะออกไปซื้อยาคุมกำเนิด เขาต้องฆ่าฉันแน่“ไปไหน?” สายตาคมตวัดมองมาทันที“หยุดความคิดนั้นซะ!! อย่าแม้แต่จะคิดไปหาซื้อยากิน หรือแอบไปฉีดยาคุมเด็ดขาด ถ้าฉันรู้เมื่อไหร่... ฉันเอาเธอตายแน่!!”เขาตวาดเสียงแข็ง นัยน์ตาดุจนน่ากลัว นี่เขาอ่านความคิดคนอื่นได้หรือไงกัน!“แต่ข้าวไม่อยากท้อง! ข้าวยังเรียนไม่จบเลยนะ!! แล้วอีกอย่างข้าวก็ไม่ได้เป็นอะไรกับคุณด้วย!!” ฉันโมโหจนลืมกลัว จ้องหน้าเขาเขม็งแล้วเถียงกลับเสียงแข็ง“แต่ฉันอยากให้เธอท้อง! จบนะ!” เขาตัดบทดื้อๆ“หยุดพูด!! ฉันเหนื่อย จะนอน”พอฉันอ้าปากจะเถียงต่อ เขาก็พูดแทรกขึ้นมาดักคอทันที“งั้นก็ปล่อยสิ ข้าวจะไปใส่เสื้อผ้า” ฉันพยายามแกะมือเขาออก เพราะตอนนี้เขากอดรัดฉันไว้แน่นจนแทบจะจมหายไปกับอกแกร่ง“ไม่ต้องใส่... หายเหนื่อยเดี๋ยวเอาอีก วันนี้ฉันว่าง!!”พูดจบเขาก็กระชับอ้อมกอดแน่นกว่าเดิมตุ๊บ!!!“นี่คุณ!!! จะบ้าหรือไง ข้าวเป็นคนนะ ไม่ใช่ตุ๊กตายางหรือผู้หญิงที่คุณชอบนอนด้วย!!” ฉันเหลืออด ทุบกำปั้นลงบนอกเขาเต็มแรง“เป็นเมียทำร้ายร่างกายผัว... มันบาปนะรู้ไหม!”“ข้
แผนร้ายพิชิตใจยัยเมียเด็ก เธอเป็นของฉัน(1)
ตอนเช้า“อื้อ... โอ๊ย!”ฉันเผลอลุกขึ้นนั่งบิดขี้เกียจเต็มแรง จนลืมไปว่าเมื่อคืนผ่านศึกหนักมาขนาดไหน ความเจ็บร้าวแล่นพล่านไปทั่วร่าง คิดแล้วมันน่าแค้นใจนัก!“ไม่อยู่!” ฉันกวาดตามองไปที่เตียงว่างเปล่า ก่อนจะรีบเดินออกไปดูนอกห้อง “ไม่มี!”รอยยิ้มดีใจผุดขึ้นบนใบหน้าทันทีเมื่อมั่นใจว่าเขาออกไปแล้ว ฉันไม่รอช้ารีบกลับเข้าห้องนอน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความรวดเร็ว“ไว้ใจไม่ได้... ถ้าเขากลับมาอีกจะทำยังไง”ฉันบ่นพึมพำอย่างกระวนกระวาย เดินวนไปวนมาครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจเด็ดขาด หยิบกระเป๋าขึ้นมาเก็บเสื้อผ้ายัดลงไปลวกๆ ต้องย้ายไปอยู่กับทอฝันสักพัก ขืนอยู่ที่นี่ต่อไปไม่ปลอดภัยแน่“เรียบร้อย!!” ฉันรูดซิปกระเป๋า ลากมันไปวางเตรียมไว้ข้างประตู มือสั่นเทาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาเพื่อนสนิท“รับสิฝัน!” ฉันบ่นอุบเมื่อปลายสายไม่ยอมรับ รีบพิมพ์ข้อความทิ้งไว้ในแชตแทน //ฝัน ข้าวขอไปอยู่ด้วยสักสองสามวันนะ//โชคดีที่วันก่อนฉันไปห้องทอฝันมา แล้วยัยนั่นดันให้คีย์การ์ดสำรองกับรหัสห้องไว้เผื่อฉุกเฉิน“ลาก่อนนะออเดรย์” ฉันหันไปบอกลาที่นอนของเจ้าตัวโปรด ก่อนจะสูดหายใจลึกแล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูแอ๊ด...“เฮือก!!!”ดว
You may also like
3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X35.9K viewsนางบำเรอแสนรัก
ดวงดาวบนหาดทราย143.4K viewsไฟรักเร่าร้อน🔥 NC18++
Me'JinJIn88.7K viewsDEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_49.9K viewsยัยหมูอ้วนของผม
ฝ้ายสีคราม75 viewsจิรัติพันประดับ [เซตเกี่ยวรัก]
DILEMMA 28200 viewsทาสรักพันธะลับ
ปลายฟ้า/ไรท์เกว96 viewsพ่อเลี้ยงกัมพู
NITa'vianna157 views
