บทที่ 24

เวลาประมาณหนึ่งทุ่ม

เยี่ยชิวเลิกงาน

เขายืนอยู่หน้าประตูโรงพยาบาลแล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่

วันนี้ต้องดูแลหลินจิงจื้อ ไม่ต่างอะไรกับการถูกทรมานสักนิด ผู้หญิงที่มีเสน่ห์เย้ายวนเหมือนปีศาจคนนั้น ดูจะชอบกลั่นแกล้งเขาเหลือเกิน

มีอยู่หลายครั้งที่อีกฝ่ายทำให้เยี่ยชิวหน้าแดงใจเต้นเร็ว

แต่เขากลับไม่กล้าทำอะไรที่ดูเป็นการเสียมารยาทและล่วงเกิน เพราะว่าเขาเป็นแค่ผู้ช่วยพยาบาลคนหนึ่ง หากเผลอทำให้หลินจิงจื้อไม่พอใจขึ้นมา มีหวังได้ตกงานแหงๆ

“นางปีศาจที่ชอบเล่นกับใจคนคนนั้น ไม่รู้ว่าจะต้องอยู่รับใช้เธอไปอีกนานแค่ไหน?”

เยี่ยชิวบ่นอย่างท้อแท้ในใจ ก่อนจะเดินออกจากประตูโรงพยาบาล

ในตอนนั้นเอง รถคันหนึ่งก็แล่นเข้ามาด้วยความเร็วสูง เร่งเครื่องอย่างดุดันราวกับไม่รักตัวกลัวตาย

เยี่ยชิวรีบกระโดดหลบไปข้างๆ

กระจกรถคันนั้นเลื่อนลง

เยี่ยชิวเห็นจ้าวอวิ๋นนั่งอยู่บริเวณที่นั่งคนขับ อีกฝ่ายมีสีหน้าเคร่งขรึม

“พี่จ้าว มาทำอะไรที่นี่เหรอครับ?” เยี่ยชิวถามด้วยความงุนงง

“ขึ้นรถ”

เยี่ยชิวเริ่มรู้สึกกังวลขึ้นมา จ้าวอวิ๋นมาหาเขาแบบนี้ หรือว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของราชามังกรงั้นเหรอ?

จ้าวอวิ๋นไม่พูดไม่จาอะไร ขับร