Share

บทที่ 4

last update Last Updated: 2025-05-07 16:47:38

เพียงเวลาไม่นานหลังที่เขาเดินออกมา เขาก็เริ่มมีอาการร้อนผ่าววูบวาบทั้งร่างกาย รู้สึกมีอะไรบางอย่างมากระตุ้นอารมณ์ความป่าเถื่อนให้มันตื่น และอยากจะปลดปล่อยกับใครสักคนที่ช่วยเขาได้..ตอนนี้

“ ฮึกฮือ~ปะ..ปล่อยหนูไปเถอะ อย่าทำอะไรหนูเลย ฮึก ฮือ~น หนูขอร้อง”ร่างบางยกมือที่สั่นเทาขึ้นพนมมือไหว้ขอร้องชายหนุ่มทั้งน้ำตา พร้อมส่งสายตาอ้อนวอน วิงวอนโปรดให้เขาเห็นใจแล้วยอมปล่อยเธอไป

แต่ดูเหมือนมันจะไร้ประโยชน์..ต่อให้เธอกราบไหว้ขอร้องเขายังไง เขาก็ไม่เห็นใจหรือคิดจะสงสารเธอเลยสักนิด เขานิ่งเฉยเอาแต่มองหน้าน้ำขิงแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเอ่ยคำพูดที่ไร้สิ้นหวังต่อจากนี้

"___"

“ฉันคง...ปล่อยเธอไปไม่ได้จริงๆ"

จบประโยคคำพูดของชายหนุ่ม กางเกงของน้ำขิงก็ถูกมือหนาของชายหนุ่มดึงออกจากสะโพกด้วยความรวดเร็ว ผ่านสายตาวิงวอนและเสียงสะอื้นพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลรินไม่ขาดสาย ถึงชายหนุ่มจะเห็นยังไง มันก็ไม่ได้ทำให้เขาสะทกสะท้านสงสารหรือเห็นใจเธอเลยสักนิด

“ฮึกกฮือ~ปะ ฮึกฮึก ปล่อยหนูไปเถอะ ฮึกกหนูยังเรียนอยู่ ได้โปรดอย่าทำหนูเลย ฮึกกฮือออฮืกก"

"___" ไร้คำตอบจากชายหนุ่ม'ที่จะสนใจคำพูดขอร้องจากเธอ เขาคิดแค่ได้ปลดปล่อยเเล้วจ่ายเงินให้เธอไปก็แค่นั้น

"จะเรียกร้องให้เขาเห็นใจอะไรนักหนา น่ารำคาญชะมัด...เขาบ่นพึมพำในใจพลางทำหน้าหงุดหงิดรำคาญเสียงร้องของเธอที่ไม่รู้จักหยุด ในสายตาของเขา..เขามองน้ำขิงเหมือนผู้หญิงทั่วไปทีเขาเคยเจอมาและหลายรูปแบบ ตอนแรกทำเป็นเล่นตัวแต่สุดท้ายก็สมยอมแล้วรับเงินจากเขาตามเคย

“ฮึกก!" .

.ชายหนุ่มจับแกนกายลำใหญ่ถูกลีบร่องอวบของหญิงสาวสองสามครั้ง ก่อนจะดันส่วนหัวลำสอดเข้าไปในร่องแคบพร้อมกระแทกส่วนที่เหลือเข้าไปสุดลำยาวทีเดียว

พรวด..กึก!

“กรี๊ด!!..ฮืออ~ฮึก เจ็บ ฮือ เฮือกฮืออ~"

"___" เรียวขาร่างบางเต้นสั่นเทาจนชายหนุ่มนิ่งไปกับความสัมผัสที่มันเจ็บแป๊บที่ส่วนลำใหญ่ จนเขาไม่กล้าขยับต่อจากหลังที่สอดมันเข้าไป เขากลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ พลางเอามือปาดเม็ดเหงื่อที่ไหลลงมาจากเส้นผมที่เปียกอยู่

...เขาก้มหน้าลงมองไปทีจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอ"___" ชายหนุ่มมองนิ่งเมื่อเห็นบริเวณตรงเชื่อมต่อนั้น มันมีเลือดสีแดงสดไหลออกมาจากจุดซ่อนเร้นของเธอ ทำให้แน่นิ่งแล้วเงยหน้าขึ้นมองน้ำขิงที่นอนร้องไห้จนตัวสั่นเทาไปหมด

“นี่เธอยังซิงงั้นเหรอวะ?"

“ฮึกก..ฮ เฮือก ฮือ พ พี่ อิงฟ้า ฮือ~ช่วยหนูด้วย ~หนูเจ็บ ฮืออฮืออ~หนูเจ็บ เฮือกฮึกฮือ~" น้ำขิงพูดออกมาน้ำเสียงสั่นพร้อมเนื้อตัวที่สั่นเทาพอๆกับน้ำเสียงที่เธอเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด คนที่เธอนึกถึงตอนนี้มีแต่อิงฟ้าพี่สาวของเธอเท่านั้น

กว่าเธอจะคิดขึ้นมาได้ไม่ก็ได้ช่วยให้เธอหลุดพ้นจากตรง.ตรงที่เธอกำลังจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าที่เธอไม่รู้จัก

“ถึงขนาดนี้แล้ว คงถอยไม่ได้แล้วล่ะ..ทนเอาแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะตบรางวัลชิ้นโบว์แดงให้เธออย่างงาม "ชายหนุ่มพูดขึ้นพลางกระตุกยิ้มมุมปาก'เมื่อถูกใจสิ่งที่เขาไม่เคยได้จากใครมาก่อน

ตับ~ตับ~ตับ

“ฮึกฮืออ~อ๊ะ ฮือ~ พะ พอแล้ว น้ำขิงเจ็บ "

“ซี้ด!! อย่าร้องได้ไหมวะ อื้อมม~ซี้ดแน่นฉิบหาย..อ๊าส์'" ผมไม่ปฎิเสธว่าตอนนี้ผมกำลังอะไรอยู่ ผมรู้ว่าผมกำลังฉุดผู้หญิงมารับเคราะห์ในสิ่งที่เพื่อนผมมันจังไรแอบเอายาปลุกเซ็กส์ใส่เหล้าให้ผมกิน

“ซี้ดอ๊าส~ซี้ดอื้ม~ " เป็นอีกครั้งและครั้งแล้วครั้งเล่าที่ผมเปล่งเสียงนี้ออกมาอย่างพึ่งพอใจ ไม่มากนักที่ผู้หญิงที่เคยขึ้นเตียงกับผมจะได้ยิน ถ้าผมไม่รู้สึกเสียวแล้วจะครางเพื่ออะไร ผู้หญิงที่ผมเคยนอนด้วยล้วนแต่ ส่วนมากผมจะซื้อกินทั้งนั้นน้ำแตกแล้วจ่าย จบทางใครทางมัน

ปึก! ตับ! ตับ ปึก ปึก!

”อ๊า..พะ..พอแล้ว งื้ออ๊า~ฮึกกฮือขอร้องหยุดสักที อ๊ะอ๊ะ" กำปั้นเล็กๆทั้งสองข้างของเธอ ทุบเข้ามาที่อกแกร่ง พลางใช้เรี่ยวแรงที่ไม่ค่อยจะมีนักพยายามดันตัวผมออกจากเธอ ทั้งๆที่ตอนนี้ผมกำลังสาวเอวใช้ร่องของเธออยู่แบบนี้ จะให้เอาออกได้ไง...คนกำลังฟิน

ถึงผมจะเมาผมก็มีสติ'แต่ถ้าโดนแบบนี้สติดีๆก็พลิกได้เช่นกัน

ตับ~ตับ~ตับ

“อ๊า~" เสียงครางที่ได้อารมณ์เปล่งออกไปอย่างเสียงสั่นและเบาเป็นจังหวะเวลาผมกระแทกสะโพกซอยเอวเข้าร่องของเธอ ที่แม่ง!โคตรจะได้อารมณ์ และเสียวสุดๆที่เคยเอากับผู้หญิงอื่นมา

“อ๊ะอ๊าา ย หยุดได้แล้ว อื้อส์ " เธอครางเสียงหวานออกมาพลางเอามือเรียวเล็กของเธอ ดันมาที่หน้าท้องผม พยายามปฎิเสธผมทุกครั้งที่ผมเร่งจังหวะส่ายสะโพกเข้าใส่ซ้ำๆแรงๆ จากใบหน้าที่น่าสงสารตอนนี้เปลี่ยนเป็นหน้าฟินเว่อร์ ไม่ฟินแม่งให้รู้ไป ชั่วโมงกว่าแล้วที่ผมยังไม่ถอดลำใหญ่ออกจากร่องเธอ

มันฟิตเกินไปที่ผมจะยอมถอดมันออก นอกจากผมจะอิ่มแล้วเท่านั้น

“อ๊า~จุก โอย~เจ็บ "

“เสียวหรือจุก"

"___"

“หึ" เอวบางของเธอถูกมือหนาของผมกำไว้แน่นขณะที่ผมกำลังสาวเอวกระแทกร่องอยู่

“อ๊า~แน่นฉิบหาย"

“พะ..พอได้แล้ว ขอร้องหยุดมันได้ไหม อ๊าา "

“อย่าพูดได้ไหม ครางอย่างเดียวไม่ต้องพูดมาก"

“ฮึกก~ ถ้าคุณไม่หยุด น้ำขิงจะไป..อ๊ะ!!” เธอร้องเหมือนเจ็บตอนที่ผมกดแรงกระแทกร่องของเธอ

“คิดจะแจ้งความจับผัวตัวเองงั้นเหรอ? ไม่ใจร้ายไปหน่อยรึไง"

“คุณไม่ใช่....ฮึก คุณข่มขืนฉันต่างหาก .โอ๊ย~" ผมเอามือบีบแก้มเธอไม่แน่นนัก แต่ก็พอทำให้เธอเจ็บได้ ผมก้มใบหน้าลงพลางเอาปลายจมูกถูที่พวงแก้มของเธอ สูบกลิ่นตัวเธอที่หอมอ่อนๆเหมือนเธอฉีดน้ำหอมกลิ่นแอปเปิ้ลอ่อนๆไม่ฉุน

“ถึงยังไง ฉันก็ขึึ้นผัวคนแรกของเธอ" ผมพูดกระซิบข้างหูยัยนี่

"___" ก่อนริมฝีปากผมจะเลื่อนมาที่ริมฝีปากของเธอ พลางเอามือจับใบหน้าเธอไว้ เพราะเธอจะเบื่อนหน้าหนีตลอดเวลา ซึ่งมันทำให้ผมหงุดหงิดที่โดนขัดใจ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • แพ้ทาง... LOST WAY    บทที่ 49

    “ว่าไง พ่อแม่ฉันเป็นไงบ้าง มีใครโทรไปแจ้งตำรวจแล้วหรือยัง "เสียงร้อนรนของน้ำขิงเอ่ยถามในสิ่งที่เธออยากรู้ขึ้นมาอีกครั้ง "___" แต่ผมก็ยังยืนเงียบและมองหน้าเธอนิ่งๆ เหมือนเดิมการที่ผมเงียบเพราะผมไม่รู้จะบอกเธอเรื่องนี้ยังไงมันลำบากใจที่ต้องพูดมันจริงๆ ..หลายชั่วโมงก่อนหน้านี้ หลังจากน้ำขิงกับลูกจะถู

  • แพ้ทาง... LOST WAY    บทที่ 48

    “อดทนหน่อยนะน้ำขิง เพื่อลูก " เขาพูดพร้อมรอยยิ้มพลางพยักหน้าให้ ฉันพยักหน้าตอบเขาแล้วรวบรวมแรงเรี่ยวแรงที่เหลืออยู่ พร้อมสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วเบ่งมันอีกครั้งแบบยาวๆ “ฮึบอื้ออออออออออออออ~แฮ่ก แฮ่ก " “หัวเด็กโผล่ออกมาแล้ว น้ำขิงเบ่งอีกลูกเบ่งยาวๆเลยน้ำขิง" “อีกนิดเดียว น้ำขิงอีกเดียว " พี่เวย์พ

  • แพ้ทาง... LOST WAY    บทที่ 47

    ..ไอ้เวย์เจอไหมวะ!!!!แค่กกๆ ..ไม่เจอเลยว่ะ!! น้ำขิง!!!น้ำขิง!!! พ่อ!!!แม่!!!แค่กๆๆ น้ำขิง!!ได้ยินฉันไหมน้ำขิง!! " "พี่เวย์!" นั่นมันเสียงพี่เวย์ฉันจำได้ ต้องเป็นเขาแน่ๆ ฉันยิ้มออกมาแบบดีใจว่าในที่สุดฉันกับลูกก็รอด ...น้ำขิงเธออยู่ไหน น้ำขิง! พี่เวย์ตะโกนเรียกฉันอีกครั้ง ฉันพยายามจะอ้าปากต

  • แพ้ทาง... LOST WAY    บทที่ 46

    ...ในขณะเวลาเดียวกันของอีกด้าน “ฮึกก ออกไป!!อิงอยากอยู่คนเดียว!!!ฮึกกก!ฮือ~ออกไป!” นั่นคือเสียงคืออิงฟ้าพี่สาวของน้ำขิง ที่ร้องตะโกนไล่ไอ้สิงห์เสียงดังลั่นห้องแถมปาของใส่มันแม่งจนเละไปหมด มันก็ยืนเสร่อให้เมียมันปาของใส่อยู่นั่นล่ะ ไม่รู้ว่ามันใส่อารมณ์เอากับเมียมันแรงเบอร์ไหนเมียมันถึงได้แท้งลู

  • แพ้ทาง... LOST WAY    บทที่ 45

    “ฉันถามนายจริงๆนะเวย์ นายไม่ได้รักฉัน แล้วจะรั้งฉันเพื่ออะไร เพื่ออะไรไหนนายบอกฉันมาสิ ว่านายต้องการอะไรจากฉันกันแน่! มันเหนื่อยนะเว้ย!ที่ต้องคิดเองเออเองแม่งอยู่คนเดียวตลอดว่านายรู้สึกดีกับฉันจริงๆ แต่ถ้านายไม่รู้อะไรกับฉัน แล้วจะมาตามหวงตามหึงเxี้ยอะไรวะ!” ฉันพูดออกไปแบบมันเหลืออดจริงๆไหนๆก็ไหนๆแ

  • แพ้ทาง... LOST WAY    บทที่ 44

    ณ..เวลา 22:50 “ดึกแล้วมากแล้วทำไมไม่เข้าบ้าน มายืนตากน้ำค้างแบบนี้เดี๋ยวไม่สบายเอานะ น้ำขิง " เสียงผู้เป็นพ่อเอ่ยถามและบอกด้วยความเป็นห่วง ฉันจึงหันกลับไปแล้วยิ้มให้พ่อที่ยืนอยู่ตรงประตูบางๆ “หนูนอนไม่หลับค่ะ ก็เลยออกมาเดินเล่นข้างนอก " “อากาศข้างนอกมันเย็น..ที่หลังก็เอาเสื้อคลุมมาด้วย ตัวเองก็ย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status