Share

บทที่ 8

หลังจากนั้น แซ็ค แคสซิดี้พาพนักงานรักษาความปลอดภัยสองคนมากับเขาและเข้าไปหาไซล่า เควสและแมรี่ ซัลลิแวน

หลังจากที่แซ็คพยักหน้าให้กับไซล่าเล็กน้อย เขาดันแว่นกรอบทองของเขาขึ้นเล็กน้อยก่อนที่จะมองไปที่แมรี่ ซัลลิแวน “คุณครับ คุณชื่ออะไร?”

แมรี่ขมวดคิ้วเล็กน้อย “แมรี่ ซัลลิแวน มีอะไร? ถ้าอยากจะจีบฉันละก็ ได้โปรดหาเวลาที่ดีกว่านี้หน่อยนะ ฉันกำลังยุ่งอยู่ตอนนี้”

แซ็คขมวดคิ้วกลับเล็กน้อย เมื่อดูใกล้ ๆ ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนผีอย่างที่นายน้อยห้ากล่าวไว้ ต่อให้ใบหน้าขอเธอไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่เธอก็ยังแต่งหน้าหนา มันเป็นภาพที่น่าสยดสยองน่าดู

ผู้หญิงแบบเธอหลงตัวเองพอที่จะคิดว่าแซ็คกำลังจะจีบเธอได้อย่างไร?

“คุณแมรี่ ซัลลิแวน ผมขออภัยที่ต้องบอกกับคุณว่าชื่อของคุณรวมอยู่ในบัญชีดำของห้างสรรพสินค้าของเราแล้ว จากวันนี้เป็นต้นไป ทุกห้างสรรพสินค้าในโลกนี้ที่เป็นของนายน้อยห้าของเราจะไม่ให้บริการใด ๆ เพิ่มเติมแก่คุณอีกต่อไป…” แซ็ค แคสซิดี้กล่าวอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของแมรี่เริ่มขุ่นมัว “นายน้อยห้ามันเป็นใคร? มันกล้าดียังไงถึงทำกับฉันแบบนี้? พวกแกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นวีวีไอพีของห้างนี้? นี่เป็นวิธีที่แกปฏิบัติกับวีวีไอพีผู้ทรงเกียรติของพวกแกงั้นเหรอ?”

“นายน้อยห้าของเราไม่จำเป็นต้องขออนุญาตใด ๆ เพื่อจะจัดการเรื่องนี้” แซ็คตอบกลับ

หลังจากนั้น แซคกวักมือเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัยสองคนที่อยู่ข้างเขาอย่างมั่นใจขณะที่สีหน้าของเขาดุดัน “

“เอาผู้หญิงคนนี้ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”

ทันใดนั้น พนักงานรักษาความปลอดภัยทั้งสองลากแขนเธอและเดินออกไปอย่างรวดเร็ว แมรี่ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง “แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? พวกแกเป็นบ้าอะไร? ปล่อยฉันนะ! แกรู้ไหมว่าไม่เคยมีใครทำกับฉันแบบนี้?”

เมื่อผู้คนรอบ ๆ เห็นฉากที่ตลกขบขันนี้ พวกเขาจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวิดีโอและหัวเราะเยาะแมรี่

ไซล่ามองที่แซ็คอย่างงุนงง “เกิดอะไรขึ้นคะ?”

แซ็คโค้งศีรษะให้เธออย่างสุภาพโดยไม่ตอบคำถามก่อนที่เขาจะหันหลังและเดินจากไป

ทันใดนั้น พนักงานของร้านมอบเสื้อผ้าให้กับไซล่า เขายื่นถุงที่มีสินค้าอยู่ภายในมาให้เธอ “คุณครับ นี่เสื้อผ้าของคุณครับ”

“ขอบคุณค่ะ” ไซล่า เควสกล่าวหลังจากรับถุงมาไว้ในมือ

ณ ลานจอดรถของโกลด์ฟิลด์ พลาซ่า รถเฟอร์รารี สบาร์โร่ เทอร์นาโด เอสบีวัน ส่องแสงสว่างจ้าภายใต้ดวงอาทิตย์

แน่นอนว่านั่นคือซุปเปอร์คาร์ มีจำนวนลิมิตเต็ทเอดิชั่นแค่สิบคันในโลก ดังนั้น มันจึงดึงดูดความสนใจไม่น้อย

ในขณะเดียวกัน ชายคนหนึ่งนั่งอยู่ในรถพร้อมหลับตาเพื่อพักผ่อน ด้วยหน้าตาที่เลื่อนลงครึ่งหนึ่ง หน้าของเขาบางส่วนที่คนภายนอกได้เห็นก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาหน้าแดง

แซ็ค แคสซิดี้ขึ้นรถอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นเขาดันแว่นตากรอบทองของเขาและมองไปยังผู้ชายคนนั้นอย่างนอบน้อม “นายน้อยห้าครับ ผมโยนผู้หญิงคนนั้นออกไปเรียบร้อยแล้วครับ อีกอย่าง...ผมได้จัดการให้เธอไปอยู่ในบัญชีดำของห้างสรรพสินค้าที่นายน้อยเป็นเจ้าของหมดแล้ว”

“ดี” ชายคนนั้นตอบสั้น ๆ

“นายได้สืบเรื่องที่ฉันขอแล้วรึยัง?” ชายคนนั้นถาม

แซ็คพยักหน้าอย่างเคารพอีกครั้ง “เรียบร้อยแล้วครับ ผู้หญิงคนนั้นชื่อว่า ไซล่า เควส...”

ไซล่า เควส…

ทำไมชื่อนั่นถึงดูคุ้นมาก?

“ต่อเลย…”

“เธอคือภรรยาของคุณครับ” แซ็คพูดเสริม

เมื่อได้ยินแบบนี้ ชายคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนที่จะลืมตาขึ้น “อะไรนะ?” สายตาที่เย็นชาของเขาจ้องมายังใบหน้าของแซ็ค

สแตนลีย์ แบตตันไม่เคยคาดคิดถึงผลลัพธ์นี้ บางครั้ง ชีวิตดำเนินไปในลักษณะอันแปลกประหลาดจนคุณแทบจะไม่เชื่อเลยว่าเรื่องบังเอิญแบบนี้จะเกิดขึ้นจริง

“ถูกแล้วครับ เธอเป็นภรรยาที่แม้จะแต่งงานกับคุณแล้ว แต่ก็ไม่เคยเจอหน้ากันสักครั้ง ผมได้รับข้อมูลบางส่วนระหว่างที่เจอกับนายน้อยก่อนหน้านี้ ผมตั้งใจจะบอกตอนที่นายน้อยออกมา” แซ็คกล่าวเสริม

“หืม…” ชายคนนั้นยิ้มเยาะพลางหรี่ตาเล็กน้อย

“แล้ว คุณต้องการให้ผมทำอะไรอีกไหมครับ?” แซ็คเอ่ยถาม

“ยังไม่มีตอนนี้” สแตนลีย์ก้มหน้าลงและเล่นกับแหวนเงินบนนิ้วชี้ข้างขวาของเขา

“ถ้างั้น...นายน้อยห้า งานของเช้านี้ก็เรียบร้อยหมดแล้วครับ เอาเป็นว่าผมส่งคุณกลับบ้านไปพักผ่อนดีไหม? บาดแผลของคุณยังไม่หายดีเลย”

สแตนลีย์คือคนที่แซ็คนับถือที่สุดในฐานะหัวหน้าใหญ่

แม้ว่าจะบาดเจ็บอย่างรุนแรง สแตนลีย์ก็ยังคงไม่ยอมพักผ่อนง่าย ๆ

หลังจากที่ฉีดยาแก้ปวดด้วยตัวเองแล้ว สแตนลีย์โผล่ไปทำงานและดูเหมือนกับคนปกติจากภายนอก

“ก็ได้”

“โอ้ จริงด้วย นายน้อยห้าครับ ผมได้สืบค้นเรื่องราวในอดีตของภรรยาของคุณมา เธอมีชีวิตที่ลำบากมากในตอนนั้น” แซ็คจัดการเปิดเว็บเว่ยโบ๋และแสดงให้สแตนลีย์เห็นถึงเรื่องราวในอดีตของทอม ซัลลิแวน เอมิลี่ เควส และไซล่า เควส

หลังจากการอ่านประวัติอย่างตั้งใจ สายตาที่เย็นชาของสแตนลีย์จับจ้องไปที่ภาพของทอม ในภาพ ทอมกำลังตีกอล์ฟ

“ใช่คนนี้ไหม?” สแตนลีย์เอ่ยถาม

“ครับ เขานั่นแหละ.

“ทำไมไอ้หมอนี่ถึงขี้เหร่มากขนาดนี้?” สแตนลีย์ดูขยะแขยง

“เขาไม่ได้น่าเกลียดขนาดนั้นนะครับ ทอม ซัลลิแวนถือว่าเป็นชายที่โด่งดังและหล่อเหลาคนหนึ่งในแอตแลนติส เขาค่อนข้างห้าวหาญ เป็นสุภาพบุรุษมากพอตัว”

“สายตาของนายเริ่มแย่แล้วนะ ฉันแนะนำให้นายบริจาคลูกตาเดี๋ยวนี้เลย”

‘เอิ่ม…’

แซ็คเกิดอารมณ์ฉุนเฉียว แต่เขาไม่กล้าที่จะพูด

หลังไซล่า เควสช็อปปิ้งเสร็จ เธอกลับบ้านพร้อมกับถุงเสื้อผ้าและเครื่องประดับมากมาย

ไซล่าที่ยังคงรู้สึกสนุกกับการช็อปปิ้ง ในไม่ช้าก็ลืมเรื่องที่ทำให้อารมณ์เสียในห้างสรรพสินค้าไปหมด

ทันทีที่เธอเดินผ่านประตู เอมิลี่ เควสก็ยืนขวางทางอยู่และยื่นแขนเธอออกมา

“ไซล่า เควส วันนี้เธอคงมีความสุขน่าดูใช่ไหมล่ะที่พี่ซัลลิแวนยื่นข้อเสนอให้เธอ?”

“เธอมีความสุขมากใช่ไหมที่เห็นคุณพ่อเฆี่ยนตีฉันเมื่อคืนนี้?”

“แล้วเธอรู้แย่รึไงตอนที่พวกตัวร้ายมันโดนลงโทษบ้าง?” ไซล่า เควสถามอย่างใจเย็น

เอมิลี่คาดไม่ถึงว่าไซล่าจะขวานผ่าซากนาดนี้ ในตอนนั้น เอมิลี่โกรธมากจนตัวสั่น “แก แกอยากโดนตบมากใช่ไหม?”

“อยากให้ฉันเรียกพ่อออกมาไหมล่ะ?” ไซล่าเอ่ยถามอย่างเฉยเมย

“แก…”

ไซล่าเหนื่อยจากการช็อปปิ้ง เธอขี้เกียจจะต่อล้อต่อเถียงกับเอมิลี่ ดังนั้น เธอจึงเดินขึ้นชั้นบนต่อไป

หลังจากที่ก้าวขึ้นไปไม่กี่ก้าว เท้าของเธอชนกับบางอย่างบนพื้น

เมื่อไซล่าก้มลง เธอเห็นพวงกุญแจที่ติดภาพของจอช แบตตัน ไซล่าโน้มตัวและหยิบมันขึ้นมาทันที

“เอาคืนมานะ” เอมิลี่กล่าวอย่างเย็นชา

“โอ๊ย…” เอมิลี่รู้สึกเจ็บแปลบที่หลังเนื่องด้วยแผลของเธอที่ยังไม่หายดี

ความเจ็บปวดทำให้เธอรู้สึกรำคาญมาก

ไซล่าไม่ต้องการจะมองเอมิลี่ เธอจึงเดินขึ้นชั้นบนต่อ ไซล่าคาดไม่ถึงว่าเอมิลี่ เควสจะเป็นแฟนคลับของจอช แบตตันด้วย

ในอดีต เอมิลี่มักจะชอบชายชาวต่างชาติและไม่เคยสนใจผู้ชายท้องถิ่นเลย

หลังจากที่กลับถึงห้อง ไซล่ามองภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกพร้อมกับเสื้อผ้าที่เธอเพิ่งจะซื้อ หลังจากนั้นเธอนั่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊คและล็อกอินเข้าสู่เกมส์ ลีค ออฟ เลเจนด์

เธอมักจะชอบเกมแบบนี้เพราะมันช่วยให้เธอผ่านวันคืนอันมืดมนตอนที่เธอยังเป็นนางตุ่มแตกอยู่

ชื่อเล่นในเกมของเธอคือ ‘เซเว่น’ เพราะเลขเจ็ดคือเลขนำโชคของเธอ

นี่เป็นชื่อที่ได้อันดับหนึ่งในเซิร์ฟเวอร์ของประเทศ ทุกคนในประเทศรู้ดีถึงทักษะไร้พ่ายของผู้เล่นคนนี้ในฐานะผู้เล่นนักโจมตีระยะไกลในเกม

แม้ว่าจะเล่นกับผู้เล่นมืออาชีพการต่อสู้แบบตัวต่อตัว เธอก็สามารถเอาชนะพวกเขาได้โดยง่าย

ในอดีต ทีมมืออาชีพมากมายได้ชักชวนเธอเพื่อเข้าร่วมทีมของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เธอปฏิเสธพวกเขาทั้งหมดเพราะการเล่นเกมเป็นแค่งานอดิเรกของเธอเท่านั้น

ไซล่าไม่เคยตั้งใจที่จะเอาการเล่นเกมเป็นอาชีพอยู่แล้ว

ก๊อก ก๊อก

ขณะที่เธอกำลังจะเริ่มจับคู่ ใครบางคนก็เคาะประตู

ไซล่าเควสละสายตาไปที่ประตูทันที “เข้ามา…”

เมื่อประตูเปิดออก ไซล่า เควสก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status