LOGINShare
บทที่ 13. ตอนที่ 2. แผนลวง
Last Updated:
2025-11-01 21:37:01
Latest chapter
แสงจันทร์พันธนาการ บทที่ 19. ตอนที่ 4. ทรราช
“จะเอารถเกวียนข้า ไปขนศพคนตายเช่นนั้นรึ” อู๋อิงมีสีหน้าครุ่นคิดขึ้นมาทันที ที่รู้เรื่องและจับต้นชนปลายจนเข้าใจคนงานร้าน รีบเข้ามากระซิบนางทันที ด้วยสีหน้าท่าทางเป็นกังวล “คุณหนูมิได้นะเจ้าคะ ทำเช่นนี้ไม่เป็นมงคลเอาเสียเลย นายท่านรู้เข้าต้องไม่พอใจแน่ ๆ” คนงานร้านต่างยืนกรานไม่ยอมให้อู๋อิงช่วยแม่หม้ายชุนหญิงสาวชำเลืองตามองจ้าวตงหยาง ที่มีแววตาสงสารหญิงหม้ายจับใจ“ข้าให้…”“คุณหนู…ไม่ได้นะเจ้าคะ”“ไม่ต้องห่วงเรื่องนี้ข้ารับผิดชอบเอง เห็นคนลำบากทุกข์ยากมิช่วยเหลือ ก็เท่ากับข้าใจดำไม่มีน้ำใจ ไม่มีแต่ทั้งนั้น ไปตามคนงานชายมาสักสามสี่คน ช่วยเหลือท่านป้าชุน นำศพหลานชายกลับไปฝังตามธรรมเนียมให้เรียบร้อยเถิด”จ้าวตงหยางยิ้มให้กับอู๋อิง น้ำใจของนาง ทำให้แม่หม้ายชุน ถึงขั้นคุกเข่าคำนับขอบคุณเป็นการใหญ่ ด้วยนางมีเพียงหลานชายคนเดียวเท่านั้น หมดเขาไปคน นางก็เท่ากับตัวคนเดียว ไม่เหลือใครอีกแล้วเมื่อเรื่องทั้งหมดรู้ไปถึงเถ้าแก่อู๋ บ่ายวันนั้นโรงย้อมผ้าก็หยุดทำงาน คนงานคนไหนต้องการพักก็พัก แต่ส่วนใหญ่ ต่างพากันไปช่วยแม่หม้ายชุนฝังศพหลานชาย ด้วยเด็กหนุ่มผู้นี้เป็นคนดีขยันอดทน และมีความซื่อสัตย์ จึงไม
แสงจันทร์พันธนาการ บทที่ 19. ตอนที่ 3. ทรราช
เถ้าแก่อู๋ให้คนงานเร่งเตรียมของ เพื่อนำส่งเข้าราชสำนักให้ทันตามวันที่ถูกกำหนดเอาไว้ อู๋อิงและมารดาของนาง ต้องช่วยกันเตรียมอาหารมื้อใหญ่แทบทุกค่ำคืน สำหรับคนงานทั้งหมดของโรงย้อมผ้า เพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจให้กับทุกคน ที่ตั้งใจทำงาน“พี่ตงหยาง ข้าง่วงจังเลย” อู๋อิงเดินเข้ามาในห้องทำงานของชายหนุ่ม พร้อมกับยกมือขึ้นปิดปากหาวออกมา ใบหน้าสวย ๆ ของนางอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด“สินค้ามีค่า ตอบแทนด้วยเงินตรา ก็คุ้มกันมิใช่หรือ”“ก็ใช่ แต่ข้าอดนอนหลายคืนแล้วนะ พี่ตงหยางท่านดูมือข้าสิ เปื้อนสีย้อมผ้า จนมันดำราวกับศพคนตาย”จ้าวตงหยางหัวเราะออกมา กับการเปรียบเทียบของนาง “เอาน่า เสร็จเรื่องนี้แล้ว พี่จะล้างให้ เจ้าเลิกบ่นเสียที แล้วศพที่เจ้าว่านั้น เคยเห็นแล้วรึ ถึงรู้ว่าเป็นเช่นไร”อู๋อิงหัวเราะออกมา “ไม่เคยเห็นเจ้าค่ะ แต่ข้าเคยได้ยินนักเล่านิทานที่โรงน้ำชา เขาอธิบายถึงสภาพของคนที่ตายไปแล้ว ด้วยลักษณะต่าง ๆ ข้าเลยคิดเอาเองว่า มือของข้าตอนนี้ น่าจะใกล้เคียงกับคนที่ตายไปแล้วระยะหนึ่ง น้ำเลือดน้ำหนองและไขมัน คงทำให้สีผิวเป็นเช่นนี้”“พอเถอะ เจ้าเล่าอะไร น่ากลัวยิ่งนัก พูดเสียจนข้าได้กลิ่นเหม็นเน่า”จ้าวตง
แสงจันทร์พันธนาการ บทที่ 19. ตอนที่ 2. ทรราช
“ว่าอะไรนะ นี่เจ้า คิดจะไปเข้าพวกกับไอ้คนชั่วนั่น ศิษย์พี่…ท่านคิดอะไรอยู่ ถึงได้ตัดสินใจ ที่จะยอมแต่งงานกับนางจิ้งจอกฟู่ซิงอี”“เฉิงวั่งซู เวลานี้ข้าเองก็ไม่ต่างกับเจ้า แม้ท่านพ่อของข้าจะมีศักดิ์เป็นถึงอ๋อง แต่เพราะฝ่าบาททรงเห็นผลงาน และเชื่อใจต่อเสนาบดีชั่วผู้นั้น ทำให้ท่านเสนาบดีโม่วและท่านแม่ทัพเฉิงบิดาของเจ้า ถูกเขาจัดฉากใส่ความ ความผิดของผู้ใต้บังคับบัญชา มีหรือที่ผู้เป็นนายจะไม่โดนร่างแห ทางออกของข้าในตอนนี้ มีเพียงงานวิวาห์นี้เท่านั้น ถึงจะสร้างความเชื่อใจให้กับเสนาบดีเฒ่าผู้นี้ได้”เฉิงวั่งซูทรุดตัวลงนั่งกับพื้นหิน ไม่คิดเลยเรื่องราวมากมายตลอดหลายปีมานี้ จะต้องมาจบลง ด้วยข้อแลกเปลี่ยนอะไรหลายอย่าง “ในเมื่อทุกอย่างเป็นแบบนี้ ข้าก็สุดแล้วแต่การตัดสินใจของท่านเถิด แต่ศิษย์พี่ ท่านจงระวังนางอสรพิษฟู่ซิงอีให้จงดี นางไม่เคยจริงใจกับผู้ใด แม้แต่ท่านเอง ข้าเชื่อว่า นางไม่ได้รักท่านเลยแม้แต่น้อย ทุกอย่างล้วนมีความลวงซ่อนอยู่ในความสัมพันธ์ทั้งสิ้น”หวังหยงมองดูชายหนุ่มที่ทรุดกายนั่งลงกับพื้น ราวคนหมดอะไรตายอยาก แต่กลับมีใจคิดเตือนเขา“แปลกจริง เหตุใดครั้งนี้ดูเจ้าชิงชังนางนัก”เฉิงวั่
แสงจันทร์พันธนาการ บทที่ 19. ตอนที่ 1. ทรราช
"พวกเราไปถึงที่นั่นได้เพียงเดือนเดียว ก็เกิดเรื่องขึ้น เราถูกโจมตีจากทุกทาง ท่านพี่ไป่เยว่ คุมกองกำลังออกศึกไม่เว้นวัน ตอนนั้นข้าเริ่มตั้งครรภ์แล้ว แต่ก็ไม่มีโอกาสได้บอกเขาเลยแม้แต่คำเดียว" หญิงสาวเริ่มเสียงสั่นเครือ พร้อมกับน้ำตาคลอ แต่นางก็พยายามอดกลั้นเอาไว้ เพราะหากร้องไห้ออกมา สาวใช้ที่ติดตามมาด้วย อาจตั้งข้อสงสัยขึ้นมาได้จ้าวตงหยางทรุดตัวลงนั่งกับพื้น “เป็นเช่นไรต่อ…เกิดอะไรขึ้นที่นั่น”หลิวหยุนนั่งลงข้างองค์ชายแคว้นจ้าว ที่เวลานี้อยู่ในคราบของหมอดูธรรมดาผู้หนึ่ง มิใช่องค์ชายสูงศักดิ์แห่งแคว้นล่มสลาย“ข้าเฝ้ารอคอยสามีกลับเรือนทุกวัน แต่สุดท้ายข่าวร้ายก็มาถึง แม่ทัพไป่เยว่และผู้ติดตาม ล้วนตายกลางสนามรบ ข้าได้กลับมาเพียงหมวกและตราประทับนำรบกับปานจื่อหนึ่งวง หลังจากทราบข่าวการจากไป ข้าไม่ทันแม้แต่จะเศร้าโศกหรือไว้ทุกข์ให้กับสามี เมืองที่กำลังก่อตั้งใหม่และฐานที่มั่นก็ถูกบุก องค์ชายจ้าวเจียถูกจับกุม และสวรรคตในเวลาต่อมา พวกเราทั้งหมดในเมือง ถูกจับกุมเป็นเชลย ไม่เว้นแม้แต่เด็กเล็ก หรือคนชรา”จ้าวตงหยางฟังเรื่องราวจากนาง น้ำตาก็ไหลออกมาจนอาบแก้ม เหมือนภาพเหตุการณ์ความสูญเสีย ซ้อนทับ
แสงจันทร์พันธนาการ บทที่ 18. ตอนที่ 4. ดวงตาสวรรค์
“เข้าวังเช่นนั้นรึ ได้ ๆ เย็นนี้ข้าจะไป” จ้าวตงหยางยิ้มอย่างยินดี พร้อมดวงตาเป็นประกายด้วยความปิติอู๋อิงเห็นเขาดีใจ นางก็พลอยดีใจไปด้วย เพราะรู้ดีว่าตลอดเวลา จ้าวตงหยางเอง ก็เฝ้ารอโอกาสเช่นนี้มาโดยตลอด พอนางรู้ข่าวจึงรีบมาบอกเขา ด้วยต้องการได้เห็นชายหนุ่มมีความสุข“คุณหนูเจ้าคะ” เสียงคนงานในร้านขัดจังหวะขึ้นกลางคันคนทั้งสองหันไปมองนางพร้อมกัน “ฮูหยินรอง จวนท่านเสนาบดีฟู่ มาเจ้าค่ะ”หญิงสาวยิ้มหน้าบาน รีบสะกิดชายหนุ่มข้างกาย ด้วยความตื่นเต้นยินดี “ว้าว…เห็นหรือไม่ นางมาแแล้ว พี่สาวท่าน นางมาแแล้ว ดี ๆ รีบเชิญนางเข้ามา” พูดจบอู๋อิงก็รีบวิ่งออกไปต้อนรับแขกคนสำคัญ แต่พอรู้ตัวว่าจ้าวตงหยางไม่เดินตามนางมาด้วย ก็รีบวนกลับไป ดึงแขนลากชายหนุ่มออกไปด้วยกัน “ท่านนี่นะ รีบมารับนางสิ มัวยืนทำอะไรอยู่”“เบา ๆ หน่อย เจ้าจะตื่นเต้นไปไย”เพียงแค่ข้ามวัน หลิวหยุนก็มาปรากฏตัวที่ร้านขายผ้าตระกูลอู๋ พร้อมเด็กชายตัวน้อยหน้าตาน่ารัก ที่ติดตามนางมาด้วยอีกหนึ่งคน “ฮูหยินรอง ยินดียิ่งนัก ที่ท่านมาเยือนร้านข้า เชิญด้านในเจ้าค่ะ”“เจ้าเชิญข้าแแล้ว หากข้าไม่มาจะไม่เป็นการเสียมารยาทรึ” หญิงสาวเดินตามอู๋อิงเข้าม
แสงจันทร์พันธนาการ บทที่ 18. ตอนที่ 3. ดวงตาสวรรค์
จ้าวตงหยาง มัวง้วนสาละวนอยู่กับการจัดข้าวของ มารู้ตัวอีกที ก็เมื่อได้ยินเสียงเดิน พร้อมกับเสียงไม้เท้าที่กระแทกลงบนพื้นร้าน ตามจังหวะของการก้าวเดิน“วันนี้ข้ายังจัดของอยู่ ไม่สะดวกรับแขก หากท่านต้องการมาตรวจดูดวงชะตา ข้าต้องขอให้ท่านมาในวันอื่น”“มิได้ ๆ ดวงชะตาของข้า ข้ากำหนดเอง มิต้องให้เด็กน้อยเช่นเจ้ามาจัดการหรอก”ชายหนุ่มวางมือจากตำราและกองหนังสือซีกไผ่ หันหน้ากลับมามองผู้พูด ที่เพิ่งเข้ามาภายในร้านของเขา“คิดว่าใคร…”“แล้วเจ้าคิดว่าใคร…” ชายชราชุดขาวที่มีด้ายแดงตกแต่งอาภรณ์ หัวเราะอย่างชอบใจ “ข้ามาเยี่ยมเยือน ดูซิว่านักโทษของข้า จัดการทุกอย่างได้ดีหรือไม่”“ฮึ…นักโทษ ข้าจะทำทุกอย่างได้ดีกว่านี้ หากมีดวงตาวิเศษสามารถมองเห็นได้ว่า ผู้ใดคือปมด้ายทั้งสิบที่มีปัญหา แต่นี้ข้าหาได้รู้ไม่ รู้เพียงรายนามและวันเดือนปีเกิด หากไม่เพราะท่านอาจารย์ลงมาช่วยสอนสั่ง มีหรือที่ข้าจะล่วงรู้ชะตาชีวิตคน”ชายชราผู้มาเยือนถึงกับตกใจ ต่อสิ่งที่ได้ยิน “เจ้าว่าอย่างไรนะ อาจารย์ของเจ้า ซื่อเว่ยต้าตี้น่ะรึ เป็นไปไม่ได้ เท่าที่ข้ารู้มา วัน ๆ เทพเจ้าผู้นั้น เอาแต่สนใจเรื่องของแดนปัญจธาตุ จะเอาเวลาที่ไหนมาสนใจ
You may also like
บุรุษมากเล่ห์เช่นท่านหาใช่สามีข้า
ไฉ่เลี่ยงหรง19.5K viewsยอดหญิงแกร่งของเฟิงอ๋อง
หูเทียนเสี่ยว321.9K viewsหวนคืนอีกครา ไม่ขอเป็นพระชายาที่โง่เขลา Ver.02
ชาไทยเย็น14.4K viewsชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน14.4K viewsหมอหญิงยอดดวงใจพันเอก
moonlight -mini1.2K viewsลีลารักของหมอหญิงช่างเร่าร้อน
วันว่างว่างของหญิงใหญ่24 viewsเป็นผีอยู่ดีๆ ดันได้สามีขี้หึง
Ai Chi Tudou70 viewsลำนำรักจันทราสลาย
Charuda Singsathon 98 views
