LOGINShare
ตอนที่ 4.
Last Updated:
2025-04-27 14:33:51ตอนที่ 4.
ภูมิต้องมาเสียเงินโดยไม่ใช่เหตุ เพราะเลขาฯ อย่างหล่อน ในขณะที่แม่ก็เห็นแก่เงิน จนลืมไปว่าลูกสาวอย่างหล่อนก็มีชีวิตจิตใจเหมือนกัน
“ตกลง เอาเงินมา”
ภูมิยื่นเงินให้กับรำแพง และฝ่ายนั้นก็คว้าไปกอดเอาไว้อย่างหวงแหน
“แล้วไหนสัญญาล่ะ ฉันจะรีบเซ็น จะได้ออกไปบ่อน”
“อีกไม่เกินห้านาที คนของผมจะนำมาให้”
“บอส...”
หล่อนมองหน้าภูมิด้วยความแปลกใจ เขาระบายยิ้มอ่อนโยนให้
“ผมสั่งให้ทนายร่างสัญญาตอนที่คุณไปเข้าห้องน้ำน่ะ ตอนนี้กำลังจะมาถึงแล้ว”
“บอส... ไม่ควรลำบากเพราะข้าวเลย”
“ผมต้องช่วยคุณสิ ในเมื่อคุณเป็นเลขาแสนวิเศษของผมนี่”
หล่อนก็เป็นได้แค่นี้แหละ...
หญิงสาวฝืนยิ้มให้กับภูมิ และก็พยายามห้ามปรามความละโมบที่กำลังก่อตัวอยู่ภายในอกให้ทุเลาเบาบางลง แต่ความอยากที่จะเป็นมากกว่าเลขาคู่กายของภูมิก็ยังมีอำนาจมากมายเหลือเกิน
“บอส... ข้าวจะไม่รับเงินเดือนจากบอสอีก จนกว่าจะผ่อนใช้หนี้บอสหมดค่ะ”
หล่อนพูดขึ้นหลังจากที่บนรถเงียบงันอยู่นานหลายสิบนาที
คนที่กำลังขับรถอยู่เอียงหน้ามามองหล่อน ใบหน้าหล่อคมสันเปื้อนรอยยิ้ม
“เงินแค่หกแสนเอง อย่าคิดมากน่ะขวัญข้าว”
“แต่ข้าวเกรงใจบอส...”
หล่อนครางออกไปเสียงแผ่วเบา น้ำเสียงเครือสั่นเทา
“และอีกอย่าง เราก็ไม่ได้เป็นอะไรกันด้วย”
เขาเบือนหน้าจากถนนกว้างมามองหล่อน แววตาของเขามีอะไรบางอย่างที่หล่อนอ่านไม่ออก
“ก่อนหน้าที่แม่ของคุณจะเซ็นสัญญา เราสองคนเป็นเจ้านายกับลูกน้อง” มุมปากของภูมิยกสูงขึ้นเป็นรอยยิ้มจางๆ “แต่หลังจากที่แม่ของคุณเซ็นสัญญาแล้ว ผมคือเจ้าของคุณ”
“บอส...”
“ย้ายไปอยู่กับผมตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป”
“บอสคะ คือว่า...”
เขาอมยิ้ม มองด้วยแววตาเป็นประกาย
“ลืมไปแล้วหรือไงว่าแม่คุณยกคุณให้กับผมแล้ว”
ขวัญข้าวรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเหลือเกิน
“ข้าวจะ... หาเงินมาผ่อนใช้บอสค่ะ”
“ผมบอกแล้วไงว่าไม่ได้ต้องการเงิน สิ่งที่ผมต้องการก็คืออยากเห็นคุณมีความสุข”
“บอส”
“อย่าร้องไห้ให้ผมเห็นอีกนะ นี่คือสิ่งที่ผมต้องการตอบแทนกลับมาจากเงินหกแสนบาทที่จ่ายไป”
แม้เขาจะพูดในฐานะสุภาพบุรุษคนหนึ่ง ที่ห่วงใย ใส่ใจในลูกน้อง แต่หัวใจไม่รักดีก็อดที่จะหวั่นไหวไม่ได้ หวั่นไหวจนแทบจะละลาย
ภูมิใจดีกับหล่อนเหลือเกิน
ทั้งแววตาที่อบอุ่น
รอยยิ้มที่จริงใจ
และคำพูดที่แสนห่วงใย
“ว่าไงครับ ทำได้ไหม อย่าร้องไห้ให้ผมเห็นอีก ขวัญข้าว”
หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรง ก่อนจะตอบรับเขาด้วยการผงกศีรษะ แต่น้ำตาเจ้ากรรมดันไหลซึมออกมาเสียนี่กระไร
ภูมิหักเลี้ยวพวงมาลัยรถเข้าจอดข้างทาง มือใหญ่ปลดเข็มขัดนิรภัยที่รัดรอบกาย ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาหาหล่อน นิ้วแกร่งซับน้ำตาบนแก้มนวลให้อย่างอ่อนโยน ปากหยักสวย และลมหายในร้อนอบอุ่นอยู่ห่างจากใบหน้าของหล่อนแค่นิดเดียว
“ผมบอกแล้วไงว่าอย่าร้องไห้ให้ผมเห็นอีก ทำไมขัดคำสั่งล่ะครับ”
“คือข้าว... ไม่ได้ร้องไห้เพราะเสียใจค่ะ”
เขาอมยิ้มน่ามองมาก
“แล้วน้ำตาพวกนี้ไหลออกมาเพราะอะไรล่ะครับ” แววตาของเขาก็เต็มไปด้วยความห่วงใย
“ข้าว... ซาบซึ้งใจค่ะ ขอบคุณบอสมากนะคะที่ช่วยเหลือข้าว”
หล่อนยกมือไหว้เขา โดยที่เขายื่นมือมากุมสองมือที่ประกบกันเป็นดอกบัวของหล่อนเอาไว้ ไอร้อนจากฝ่ามือใหญ่ส่งผ่านเข้ามาในกายสาว และมันก็ทำให้เลือดเนื้อในกายร้อนระอุ
“ผมทนเห็นคุณถูกใครรังแกไม่ได้หรอก”
“บอส... ใจดีกับพนักงานทุกคนเสมอเลยค่ะ”
ศีรษะทุยสวยของภูมิส่ายไปมา แววตาของเขาไม่มีรอยยิ้มแล้ว แต่มีอะไรบางอย่างที่ทำให้คนถูกจ้องมองถึงกับแทบละลาย
“เฉพาะคุณ ขวัญข้าว”
สองพวงแก้มแดงระเรื่อ ก้อนเนื้อในอกเต้นแรงโครมคราม กายสาวร้อนผะผ่าว วูบวาบประหลาดทั่วทั้งช่องท้อง
หล่อนเคยรู้สึกแบบนี้บ่อยๆ ยามอยู่ใกล้กับภูมิ แต่มันไม่ได้รุนแรงเช่นนี้
ร้อนๆ หนาวๆ คล้ายกับกำลังจับไข้สูง เพียงแค่ได้สบตากับภูมิเท่านั้น
ภูมิมีเสน่ห์ทางเพศเหลือเกิน ไม่มีผู้หญิงคนไหนต้านทานเสน่ห์ของเขาได้ แต่กลับเป็นเขาเองที่เลือกที่จะไม่สานสัมพันธ์กับสตรีนางใดเป็นพิเศษ
‘ผมมีคนที่รักอยู่แล้ว’
ผู้หญิงคนที่ภูมิรักช่างน่าอิจฉาเหลือเกิน
“เดี๋ยวช่วงบ่าย ผมจะให้คนมาย้ายข้าวของของคุณไปที่บ้านของผมเลยก็แล้วกัน”
“บอส... ให้ข้าวพักหอแถวที่ทำงานดีกว่าค่ะ”
ดวงตาสีดำขลับทรงพลังจ้องมอง และมันก็ทำให้หล่อนแทบจะหยุดหายใจ
“ไม่ไว้ใจผมหรือขวัญข้าว”
“ปะ เปล่าค่ะบอส... ข้าวไว้ใจบอสเสมอค่ะ”
หล่อนไม่ไว้ใจตัวเองต่างหาก เพราะการอยู่ใกล้กับภูมิ อาจจะทำให้หล่อนเผลอเปิดเผยความในใจที่มีต่อเขาออกไป และนั่นก็จะทำให้ความสัมพันธ์อันดีระหว่างเจ้านายกับลูกน้องของหล่อนกับภูมิต้องพังพินาศลง
ภูมิไม่มีทางพึงพอใจหรอก หากรู้ว่าเลขาต่ำต้อยเช่นหล่อน แอบรักเขา
“งั้นก็ทำตามที่ผมบอกนั่นแหละ”
“แต่ว่า...”
“คุณไม่กลัวไอ้เสี่ยนั่นให้คนไปฉุดคุณหรือ” เขาถาม และพูดต่อ “ตอนผมคุยโทรศัพท์กับมัน คุณก็ได้ยินนี่ว่ามันโกรธแค่ไหนที่ผมแย่งตัวคุณมาจากมัน”
ใบหน้างามซีดเผือด เพราะสิ่งที่ภูมิพูดออกมามันคือความจริงทุกอย่าง
Related chapters
แอบรักเลขา ตอนที่ 5.
ตอนที่ 5.“มันมีลูกน้องหูตาเป็นสับปะรด ดังนั้นมันจะสืบได้ไม่ยากว่าคุณอยู่ที่ไหน ซึ่งผมเองก็ไม่อาจจะช่วยคุณได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”ความหวาดกลัวทำให้ขวัญข้าวเลือกที่จะยอมไปอยู่ใกล้ๆ ชายคนรัก“ค่ะ ข้าวจะย้ายไปอยู่ที่บ้านบอสค่ะ”รอยยิ้มพึงพอใจระบายเต็มใบหน้าหล่อคมสันของภูมิ“ดีมาก อยู่ใกล้ๆ กัน ผมจะได้ดูแลคุณได้ยี่สิบสี่ชั่วโมงยังไงล่ะ”ดวงตาเลื่อนขึ้นสบประสานกับดวงตาคมกริบของภูมิ และก็เหมือนกับว่าโลกของหล่อนหยุดหมุน ทุกสิ่งรอบตัวหยุดเคลื่อนไหวหล่อนรักภูมิ...ยิ่งได้มองเขาใกล้ๆ จนเห็นรอยเขียวจางๆ จากการโกนหนวดแบบนี้ หัวใจของหล่อนก็ยิ่งยอมศิโรราบกองแทบเท้าใหญ่ของเขา“ดวงตาของคุณสวยจัง ผมเคยบอกคุณหรือยังขวัญข้าว”“เอ่อ... ยังค่ะ”สองพวงแก้มนวลแดงระเรื่อ และก็รู้สึกว่าตัวเองคล้ายกับลอยได้ เมื่ออุ้งมือใหญ่ยื่นมาโอบดวงหน้านวลเอาไว้ด้วยสัมผัสอ่อนโยนทำไมภูมิถึงได้ทำให้หล่อนหวั่นไหวแบบนี้ นี่เขาจะรู้ไหมว่าหล่อนแทบจะละลายอยู่แล้ว“งั้นผมจะบอกคุณบ่อยๆ ว่าดวงตาของคุณสวยเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้าเลย”“บอส...”“ปากคุณก็สวย”“เอ่อ... ไม่ใช่หรอกค่ะ ปากข้าวหนาไป”หล่อนเสหลบสายตาด้วยความขัดเขิน หัวใจเต้นแรง
Last Updated : 2025-04-27แอบรักเลขา ตอนที่ 6.
ตอนที่ 6.ภูมิเอียงหน้ามองขวัญข้าวเล็กน้อย ก่อนจะตอบคู่สนทนาเสียงนุ่ม“ขวัญข้าวคงหิวแย่หากผมทานดึกแบบเดิม”นี่เขาเปลี่ยนเวลารับประทานอาหารค่ำเพราะหล่อนอย่างนั้นเหรอ“บอสคะ... คือว่าข้าวรอได้ค่ะ บอสอย่าเปลี่ยนแปลงอะไรเพราะข้าวเลย”หล่อนพูดขึ้นด้วยความไม่สบายใจ แต่เขากลับยังยืนยันคำเดิม“มันคือความต้องการของผมน่ะ คุณแค่รับมันเอาไว้ก็พอ”หล่อนหน้าแดงระเรื่อ ก้มหน้าหลบสายตาของคนพูดเพราะป้าอิ่มอมยิ้ม ก่อนจะเอ่ยแซวออกมา“ปกติไม่เคยเห็นคุณภูมิพูดจาหวานๆ กับสาวคนไหนมาก่อนเลยนะคะเนี่ย”ยิ่งป้าอิ่มพูดแบบนี้ ขวัญข้าวก็ยิ่งขัดเขิน จนรู้สึกว่ามือไม้มันมีมากเกินความจำเป็น โชคดีที่ภูมิพูดแก้ตัวขึ้นเสียก่อน“ป้าอิ่มก็แซวผมเกินจริงไปได้”“นี่ยังไม่ได้ครึ่งความจริงเลยต่างหากค่ะคุณภูมิ”ป้าอิ่มยังคงแซวไม่เลิก จนภูมิหน้าแดงต้องรีบตัดบทขึ้น“เดี๋ยวผมรบกวนให้ป้าอิ่มพาขวัญข้าวขึ้นไปห้องพักด้วยนะครับ”“คุณภูมิไม่พาไปเองเหรอคะ แขกสำคัญนะคะ” ป้าอิ่มยังแซวไม่เลิก“พอดีผมจะไปห้องครัวน่ะ จะไปสั่งอาหารเพิ่ม” แล้วภูมิก็หันมองขวัญข้าว “ของโปรดคุณคือแกงเขียวหวานไก่กับผัดเผ็ดหน่อไม้ดองใช่ไหมครับขวัญข้าว”“เอ่อ... บอส
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 7.
ตอนที่ 7.ความจริงภูมิอยากจะตอบออกไปว่า เขารอหล่อนมานานแล้ว ทำไมจะรอต่ออีกสักสิบนาทีไม่ได้ แต่ก็ยั้งปากเอาไว้ได้ทันเขาเกรงแม่เลขาสาวจะตื่นกลัวเสียก่อน หากถูกรุกหนักๆ เข้าชายหนุ่มระบายยิ้มบางๆ หมุนตัวเดินไปยืนมองออกไปนอกระเบียงไม้ ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มีดวงดาราประดับอยู่ยามนี้สวยงามกว่าทุกคืนที่ผ่านมา ทั้งๆ ที่มันก็แผ่นฟ้าแผ่นเดิมที่เห็นเมื่อคืนคงเพราะ ค่ำคืนนี้เขามีขวัญข้าวมาอยู่ร่วมชายคาด้วยนั่นเองทุกวันเขาใกล้ชิดกับหล่อนที่ทำงาน แต่วันนี้ คืนนี้เขาใกล้ชิดกับหล่อนภายในบ้านหลังเดียวกัน มันช่างสุขใจเหลือเกิน“บอสคะ”เสียงหวานดังแว่วมาเข้าหู เขาเอี้ยวตัวหันไปมองด้านหลัง ก็พบว่าขวัญข้าวในชุดนอนลายหมีน้อยยืนอยู่ที่ปากประตูแสงไฟที่อยู่เหนือร่างของหล่อน ทำให้มองเห็นเนื้อตัวอรชรภายใต้ร่มผ้าได้รางๆเรือนร่างของขวัญข้าวบอบบางน่าทะนุถนอมเหลือเกิน เหมือนกับตุ๊กตาแก้วที่หากสัมผัสรุนแรงจะแตกหักคามือเขาจะถนอมหล่อน...“ครับ”“เอ่อ... บอสมีอะไรจะคุยกับข้าวเหรอคะ”เขาอมยิ้มมองข้ามหัวไหล่ของหล่อนเข้าไปภายในห้องพัก“เราเข้าไปคุยกันในห้องดีกว่าไหมครับ”“เอ่อ...”“หรือว่าคุณไม่ไว้ใจผม?”หล่อนไม่ไว้ใจต
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 8.
ตอนที่ 8.หล่อนอมยิ้มทั้งน้ำตา ไม่คิดว่าในเวลานี้ภูมิก็ยังจะมีกระจิตกระใจพูดเล่นได้“บอสล้อข้าวเล่นใช่ไหมคะ”เขาส่ายหน้าไปมา แววตาทอดมองมาลึกซึ้ง“ผมพูดจริงๆ แค่คุณเป่าเบาๆ ผมก็จะหายเจ็บแล้วล่ะขวัญข้าว”“บอส...”ดวงตาคมกริบตรึงสายตาของหล่อนเอาไว้อย่างแน่นหนาใบหน้าของขวัญข้าวแดงก่ำไปจนถึงไรผม ความคิดเตลิดโลดแล่นไปในทางที่ไม่ถูกไม่ควรจนเข้าขั้นกู่ไม่กลับร่างสาวร้อนผ่าวราวกับมีกระแสไฟฟ้าแรงสูงพุ่งเข้าใส่ มันยากมากที่จะแกะสายตาจากความงดงามของภูมิ และก็ยากมากที่จะหายใจเป็นปกติได้ เมื่อจ้องตากับเขาแบบนี้“ข้าว... ไปหยิบอุปกรณ์ทำแผลก่อนนะคะ”คราวนี้หล่อนขยับตัวอีกครั้ง จะเดินออกไปสงบสติอารมณ์ให้ห่างๆ เขา แต่มันก็เป็นเหมือนเดิม นั่นคือภูมิฉวยแขนเรียวเอาไว้ แต่คราวนี้ใช้แรงมากกว่าครั้งก่อนฉุดรั้ง ทำให้ร่างอรชรเสียหลักถลาเข้ามานั่งซ้อนตักโดยไม่ได้ตั้งใจ“อ๊ะ...!”หล่อนตกใจหน้าตาซีดเผือด รีบตะเกียกตะกายลุกขึ้นจากตักแกร่ง แต่ก็มีมือใหญ่โอบรัดรอบเอาไว้ไม่ให้เคลื่อนจาก“บะ... บอส...”การใกล้ชิดกันแบบนี้ ทำให้หล่อนรับรู้ได้ถึงกล้ามเนื้อแน่นๆ ที่อยู่ภายใต้ชุดลำลองสีขาวที่ภูมิสวมใส่ได้อย่างง่ายดายร
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 9.
ตอนที่ 9.ภูมิประกบปากลงมาบนกลีบปากของหล่อน เขาค่อยๆ ขยับบดคลึงเชื่องช้าราวกับต้องการให้หล่อนได้มีเวลาเตรียมใจ ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ต้นแขนเรียว ส่งผ่านความร้อนฉ่าเข้าสู่กายสาวมากมายหล่อนสะท้านยะเยือกไปทั้งร่าง ยิ่งยามนี้จุมพิตของภูมิเปลี่ยนจากความนุ่มนวลเชื่องช้ามาเป็นหนักหน่วงเรียกร้อง หล่อนก็ยิ่งล่องลอยเข้าไปในอีกมิติหนึ่งที่ไม่เคยพานพบมาก่อน“อ๊ะ... อ๊า...”หล่อนเผลอครวญคราง เมื่อรสจูบของภูมิดุดันขึ้น เขาทั้งขยี้ทั้งบดคลึงปากสาว และก็พุ่งลิ้นใหญ่เข้ามาในภายในโพรงปาก ไล่ต้อนกลืนกินลิ้นเล็กไร้เดียงสาด้วยความหิวกระหาย ไล่ต้อนคุกคามกลืนกินจนหล่อนไร้ทางต่อต้าน“อา... อ๊า... อา...”ความรู้สึกร้อนฉ่าแสนวิเศษเพิ่มทวีมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ เสื้อผ้าถูกถอดหายไปในพริบตา สองร่างกอดรัดเสียดสีแนบชิดจนสัมผัสได้ถึงเส้นขนหยิกหยาบที่ครูดไปมากับผิวสาว สร้างความร้อนฉ่าให้ทวีความรุนแรง จนหล่อนต้องส่ายเนื้อตัวไปมากับร่างของเขายิ่งขึ้น“อืมม หวานเหลือเกิน...”ภูมิครางใส่ปากหล่อน ขณะยังคงตามดูดกลืนกินปากสาวอย่างต่อเนื่อง ขยี้บี้บดราวกับจะกลืนกินปากของหล่อนเข้าไปเลยทีเดียว“อา... อ๊า... อา...”มันคือความรู้สึกแสนวิ
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 10.
ตอนที่ 10.เพราะไม่เคยถูกสัมผัสจากชายใดมาก่อนทำให้หล่อนต่อต้าน แต่ก็ทำได้อ่อนแรงเหลือเกิน เพราะนิ้วยาวที่สัมผัสกับกลีบเนื้ออ่อน สร้างความเสียวซ่านไปในทุกอณูเนื้อที่เคลื่อนผ่าน“อ๊า... อู๊ยยย อ๊า... บอสขา... อา... เสียววว ข้าว... ข้าวเสียววว อา...”หล่อนทรมานเหลือเกิน อยากให้ภูมิช่วยทำให้คลายจากความรู้สึกอึดอัดนี้เสียที“อ๊า... อา... ซี๊ดดด อา...บอส... ข้าวไม่ไหวแล้ว ข้าว... อ๊า... อา... ซี๊ดดดด”นิ้วแกร่งสัมผัสลงมาหาบนกลีบเนื้ออ่อนฉ่ำชุ่ม คลี่แย้มให้สองกลีบนางแหกกว้างออก ก่อนจะถูไถด้วยปลายนิ้วช่ำชองสาวน้อยครวญคราง หยัดร่างสูงเริงร่ารับสัมผัสสวาทด้วยความลุ่มหลง“อ๊า... ซี๊ดดด อา...”ที่เต้านมภูมิดูดอมหัวนมด้วยอุ้งปากร้อนจัด ขบกัดโลมเลียด้วยลิ้นและฟัน ส่วนข้างล่างเขาก็รุกรานด้วยปลายนิ้วช่ำชอง ทำให้หล่อนเด้งร่อนขึ้นหาไม่หยุด ปากอิ่มบวมช้ำเผยอครวญครางด้วยความเสียวตลอดเวลา“อ๊า... อู๊ยยยย ไม่ไหวแล้ว บอสขา... ข้าว... ข้าวต้องการ... อ๊า... อา... เสียววว”และในที่สุดหล่อนก็รู้สึกว่าร่างกายแตกระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ความรู้สึกแสนวิเศษที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิตอาบไล้จนกายสาวสั่นระริกมันคืออะไรกัน
Last Updated : 2025-04-29แอบรักเลขา ตอนที่ 11.
ตอนที่ 11.“ครั้งแรกมันอาจจะเจ็บหน่อยนะข้าว... แต่ผมจะระวัง... จะพยายาม...”ท้ายประโยคนี้ของภูมิช่างกระเส่าเหลือเกิน“ค่ะบอส... ข้าว... ข้าวพร้อมแล้ว...”หล่อนผงกศีรษะขึ้นมองเอ็นชายที่กำลังคึกคะนองสุดขีดของภูมิมันใหญ่ยาวและดูหิวมากหล่อนจะรู้สึกยังไงกันนะ หากถูกเขาสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปจนมิดด้ามคงจะเสียวน่าดู...“บอสขา... ได้โปรด... เข้ามา... ข้าว... ข้าวร้อนไปหมดแล้วค่ะ อ๊า...”หล่อนหลับตาพริ้ม แยกสองขาออกจากกัน เพื่อรับรองความยาวใหญ่ของภูมิให้แทรกเข้ามาหาเสียงของเขาครางเบาๆ ขณะจับท่อนชายถูไถไปทั่วกลีบนาง“อ๊า... ซี๊ดด อา...”หล่อนเสียวจนแทบเป็นบ้า“ได้โปรด... เข้ามา... บอสขา... เข้ามาในหอยข้าวเถอะค่ะ ได้โปรด... อ๊า... อา...”ท่อนชายค่อยๆ จดจ่อกับรูสาว หล่อนร่อนกายสูงเพื่อรอรับการสอดใส่อย่างเต็มใจ ในอกก็ภาวนาให้เขาฝังลึกเข้ามาเสียที“อ๊ะ... กรี๊ดดดด... เจ็บค่ะบอส...”แล้วความรู้สึกเจ็บปวดแทบขาดใจก็ฟาดเปรี้ยงลงกลางร่างราวกับถูกสายฟ้าฟาดคนตัวโตหยุดเคลื่อนไหวทันที และก้มลงจูบซับน้ำตาให้กับหล่อน“ผมขอโทษ... คุณตัวเล็กมากกว่าผมเหลือเกิน”“ข้าวเจ็บค่ะบอส... ฮึอออ”“คนดี... มันจะดีขึ
Last Updated : 2025-04-30แอบรักเลขา ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.หล่อนขัดเขิน เอียงอาย สองพวงแก้มแดงก่ำร้อนระอุจนรู้สึกได้“ผมขอโทษนะที่ทำคุณเจ็บ...”“มะ... ไม่เป็นไรค่ะบอส...”หล่อนอ้อมแอ้มตอบไปเสียงแผ่วเบาด้วยความขัดเขินเอียงอายภูมิโน้มหน้าลงจูบหน้าผากมน และก็มองหล่อนด้วยสายตาปานจะกลืนกิน“น่ารักจัง...”“...”“และก็น่ากินด้วย”“บอส...”“ผมขอกินคุณอีกครั้งนะข้าว...”แล้วเขาก็ก้มลงปิดปากอิ่มของหล่อนเอาไว้ สอดแทรกลิ้นเข้ามารุกราน ก่อนจะพาหล่อนท่องวิมานสวรรค์อีกหลายครั้ง“อ๊า... บอสขา... อย่าหยุด... ซี๊ดดด อา... อ๊า...”คนที่ยืนเหม่อใจลอยอยู่สะดุ้งเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง ไออุ่นจากเรือนกายใหญ่โตของภูมิทำให้หล่อนยิ่งสะท้านหวั่นไหวสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทำให้สถานะของหล่อนกับภูมิเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลความสัมพันธ์ลึกซึ้งทางกายที่เร่าร้อนราวกับเพลิงกัลป์ แผดเผาร่างของเขากับหล่อนจนหลอมละลายกลายเป็นเนื้อเดียวกันภูมิทำให้หล่อนรู้จักกับโลกใบใหม่ที่เต็มไปด้วยความซาบซ่านเสียวกระสัน ปากของเขาแสนวิเศษ มันทิ้งกองไฟเอาไว้บนผิวสาวทุกตารางนิ้วที่เคลื่อนผ่าน ส่วนนิ้วยาวก็ช่างแสนช่ำชอง ไม่ว่าจะสัมผัสตรงไหน ก็ล้วนแต่สร้างความสุขซ่านให้อย่างมากล้น แต่ที
Last Updated : 2025-04-30
Latest chapter
แอบรักเลขา ตอนที่ 20. ตอนอวสาน
ตอนที่ 20. ตอนอวสานภูมิหอบหายใจระรัว ก่อนจะค่อยๆ ชักท่อนชายออกจากปากของหล่อน จากนั้นก็ล้มตัวลงมานอนเคียงข้าง กอดหล่อนเอาไว้แนบอก“น้ำเสียวผมอร่อยไหมข้าว”หล่อนอมยิ้มหน้าแดงระเรื่อ แต่ก็ผงกศีรษะตอบรับออกไป“ผมดีใจนะที่คุณชอบ...”เขาอมยิ้ม และเริ่มลูบไล้เนื้อสาวอีกครั้ง“ผมจะให้คุณกินมันทุกคืนดีไหม”หล่อนยิ้มเอียงอาย แต่ก็ยอมตอบออกไป“ค่ะ ข้าวจะดื่มกินน้ำเสียวของคุณทุกคืน”“โอ้... ทูนหัว... คุณร้อนแรงเป็นบ้าเลย”แล้วภูมิก็เหมือนทนไม่ไหว เขาพลิกกายขึ้นทาบทับ และก็ก้มลงดูดหัวนมของหล่อน ขบด้วยฟันแรงๆ จนหล่อนครางเสียว“อ๊า... อา... ภูมิ... ไหนว่าจะพาไปพบใครไงคะ... อ๊า... ซี๊ดดด...”“ขออีกรอบ... แล้วผมจะพาคุณไป... โอ้วววว เมียจ๋า... ผัวหิวเมียอีกแล้ว... อืมมม โอ้วววว...”ภูมิสำรวจตรวจตรากายสาวอย่างละเอียดลออ ด้วยปาก ฝ่ามือ และเรียวลิ้นอ่อนนุ่มความรู้สึกแสนมหัศจรรย์ก่อเกิดในหัวใจมากมายจนตอนนี้ครอบงำไปทั้งจิตวิญญาณ หล่อนเด้งเร่าๆ หยัดยกความเป็นหญิงให้ดุ้นชายเสียบแทงด้วยความกระตือรือร้น ปากก็วิงวอนให้เขาเคลื่อนไหวดุดัน“อ๊า... ซี๊ดดด อา... ภูมิขา... ผัวขา... เอาแรงๆ อ๊า... กระเด้าหอยเมียแรงๆ
แอบรักเลขา ตอนที่ 19.
ตอนที่ 19.วันนี้ภูมิพาหล่อนกลับไปหามารดา ซึ่งหล่อนเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า ตั้งแต่วันนั้นที่แม่ทำสัญญายกหล่อนให้กลับภูมิ ชายหนุ่มก็ส่งคนมาพาแม่ไปรักษาอาการเสพติดสุราที่โรงพยาบาล และก็หางานอดิเรกให้มารดาทำ เพื่อแก้ปัญหาการเข้าบ่อน ซึ่งตอนนี้มารดาก็มีสภาพที่ดีขึ้นจนผิดหูผิดตาแม่ไม่ได้เป็นผีพนันอีกต่อไปแล้ว และภูมิก็ยังให้สัญญากับหล่อนอีกว่า หากเขากับหล่อนแต่งงานกัน เขาจะอนุญาตให้หล่อนพาแม่เข้ามาอยู่ด้วยกันภูมิใจดีกับหล่อนเหมือนเดิม...น้ำตาของหล่อนไหลรินออกมาอาบแก้ม มันเป็นน้ำตาแห่งความตื้นตันใจ“ยืนคิดอะไรอยู่ หื้อ...?”เขาสวมกอดหล่อนเข้ามาจากทางด้านหลัง ก่อนจะจับหล่อนให้หมุนตัวไปเผชิญหน้า“คิดถึงสิ่งดีๆ ที่คุณทำให้กับข้าวน่ะค่ะ”หล่อนยิ้มหวานให้กับเขา ก่อนจะเขย่งปลายเท้าขึ้นจูบปากหยักสวยภูมิยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะสอดมือใต้ท้ายทอย และก็เป็นฝ่ายจูบหล่อนเสียเองเขาจูบหล่อนเนิ่นนาน จูบราวกับจะสูบทั้งจิตวิญญาณไปจากหล่อน“ทูนหัว... ยังมีสิ่งดีๆ อีกมากมายที่ผมรอจะทำให้คุณ...”“ภูมิ... ทำไมแสนดีกับข้าวนักละคะ” หล่อนมองอย่างซาบซึ้งในน้ำใจ“ยังจะมีหน้ามาถามอีกหรือ...”เขาเอานิ้วมาแตะปลายจมูกของ
แอบรักเลขา ตอนที่ 18.
ตอนที่ 18.ชายหนุ่มจ้องมองลึกเข้ามาในดวงตาของหล่อน และก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา จูบร้อนแรงก็เกิดขึ้นเสียก่อน ภูมิหยอกเย้าบดคลึงกลีบปากนุ่มด้วยความหิวกระหาย สิ้นสากบุกรุกเข้ามาภายในที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำหวาน ดูดกลืนรัดรึงด้วยแรงเสน่หาจูบจนพอใจจึงคลายออก และก็กระซิบเสียงแปร่งพร่า“แล้วที่ผมทำอยู่นี่... มันไม่ใช่ความรักหรอกหรือ ขวัญข้าว...”“บอส...”“คุณไม่เคยสงสัยเลยหรือว่าทำไมผมไม่มีใครเลย ทั้งๆ ที่ผมก็หน้าตาดี”เขาไม่ใช่แค่หน้าตาดี แต่เขาหล่อมากต่างหาก...“ก็... บอสบอกว่ามีคนที่รักอยู่แล้ว...” หล่อนตอบเสียงแผ่วเบาเขาผงกศีรษะตอบรับ ในขณะที่มือใหญ่ซุกซนไปทั่ว ทั้งกายสาว โดยเฉพาะที่หน้าอกถูกบีบถูกขยำหนักหน่วงจนหล่อนเผลอครวญครางลายครั้ง“แล้วไม่คิดบ้างหรือว่าคนๆ นั้นอาจจะเป็นตัวเอง”ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ก่อนจะส่ายหน้าไปมา เสียวก็เสียว แต่สงสัยก็สงสัย“ไม่... เคยคิดเลยค่ะ”นี่ภูมิกำลังหมายความว่ายังไงกันนะ เขากำลังจะเฉลยใช่ไหมว่าคนที่เขารักคือใคร“คุณฉลาดเรื่องงานนะ แต่เรื่องความรัก ทำไมไม่เห็นฉลาดเลยล่ะ”“ข้าว...”“ผมรักคุณ ขวัญข้าว...”ในที่สุดเขาก็ตอบออกมา และมันก็ทำให้หล่อนถึงกับช็อกไม่
แอบรักเลขา ตอนที่ 17.
ตอนที่ 17.เขาหัวเราะข้างใบหู และก็ดันหล่อนให้แผ่นหลังชนกับกำแพงห้อง“ผมชอบเวลาคุณครางเสียว ข้าว... อืมมม คุณแฉะจังเลย... รอผมใช่ไหม”“อ๊า... ซี๊ดดด บอส... อ๊า... บอสขา...” หล่อนถูกล้วงลึกเข้าไปในกางเกงชั้นใน และนิ้วยาวก็ชอนไชเข้ามาทักทายกลีบเนื้ออ่อน“ภูมิ... ครางชื่อผม เวลาผมเอาคุณ... ข้าว... อืมมม หอยคุณตอดนิ้วผมแรงจังเลย...”เขาครางกระเส่า จงใจเอาท่อนชายที่กำลังโตวันโตคืนกระแทกเข้าหาเป็นจังหวะกายสาวร้อนวูบวาบ เนื้อตัวอ่อนระทวย และก็ไม่มีเรี่ยวแรงพอ ที่จะทัดทานความหิวกระหายของภูมิได้อีก“อืมมม... ผมต้องการเอาเอ็นยัดเข้าตัวคุณเดี๋ยวนี้เลย... ข้าว... รู้ไหมว่าผมคิดถึงคุณทั้งวัน... อยากกลับมาหาใจแทบขาด...”เขาสลัดเสื้อผ้าออกจากตัวอย่างรวดเร็ว เผยความเป็นชายยิ่งใหญ่แก่สายตา“อยากทำให้คุณร้องครางเหมือนทุกคืนของเรา... อืมมม ผมรอไม่ไหวแล้ว...”“อ๊ะ... อ๊า... บอส...”เขาสอดแขนกำยำใต้ข้อพับขาของหล่อน ยกขึ้นให้หล่อนยืนด้วยขาข้างเดียว มือเล็กเกาะบ่าทรงพลังเอาไว้เพื่อพยุงตัวเอง ความเป็นหญิงถูกท่อนเอ็นร้อนและแข็งจดจ่อ“ผม... หิว... อืมมม โอ้วววว ฟิตเหลือเกิน...”ซวบบบบ“อ๊ะ... อ๊า... ซี๊ดดด บอ
แอบรักเลขา ตอนที่ 16.
ตอนที่ 16.ขวัญข้าวน้ำตาร่วง ยกมือขึ้นป้ายน้ำตาจากสองแก้ม แล้วจะเดินหนี แต่ดวงดาวตามมากระชากแขนเอาไว้“จำเอาไว้ ชั้นต่ำ ก็อยู่ส่วนชั้นต่ำ”“คุณดาวไม่มีสิทธิ์พูดกับคุณข้าวแบบนี้นะคะ” ป้าอิ่มออกโรงปกป้องขวัญข้าว“ทำไมฉันจะพูดไม่ได้ ในเมื่ออีนี่มันก็แค่เลขาฯ กระจอกๆ ที่พี่ภูมิจ้างเอาไว้ใช้งานเท่านั้น ส่วนเรื่องบนเตียงก็น่าจะเป็นของแถมล่ะมั้ง”ความอับอาย ความอดสูถล่มแน่นหัวอกของขวัญข้าวท่วมท้น“ฉัน... ขอตัวค่ะ”ขวัญข้าวสะบัดแขนจนหลุดจากอุ้งมือของผู้ดีอย่างดวงดาว และก็เดินหนี แต่เสียงด่ากราดของดวงดาวก็ยังแว่วเข้ามาในหู“ถ้าไม่อยากเป็นเมียน้อย ก็ไสหัวไปจากที่นี่เลยนะ อีเลขาฯ จอมละโมบ”จากที่แค่ก้าวเร็วๆ ตอนนี้ขวัญข้าววิ่งเร็วขึ้น หล่อนต้องการพาตัวเองไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดดวงดาวพูดถูกทุกอย่าง หล่อนมันก็แค่เลขาฯ หน้าห้อง ไม่มีสิทธิ์ได้เป็นตัวจริงของภูมิหรอก เซ็กซ์ที่เกิดขึ้นมันก็แค่ของแถมเท่านั้นร่างอรชรทรุดลงนั่งกับพื้นภายในห้องพัก น้ำหูน้ำตาไหลพรากท่วมท้นหล่อนเจ็บปวดเหลือเกิน...กลีบปากอิ่มสั่นระริก น้ำตาไหลรินเป็นสาย มือเล็กยกขึ้นทาบทรวงอกเอาไว้ กดความเจ็บปวดที่กำลังแล่นทะลักอยู่ข้างใ
แอบรักเลขา ตอนที่ 15.
ตอนที่ 15.ความสัมพันธ์ของหล่อนกับภูมิเดินหน้าไปในทางที่ดีอย่างรวดเร็ว คงเพราะภูมิเป็นสุภาพบุรุษ เขาทำทุกอย่างให้หล่อนรู้สึกดีเสมอ และห่วงความรู้สึกของหล่อนทุกอย่าง ไม่เว้นแม้กระทั่งการบอกคนในบ้านถึงความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไปของหล่อนกับเขาหล่อนมีความสุข แม้ลึกๆ แล้วจะต้องการมากกว่าการดูแลเอาใจใส่ตามหน้าที่จากภูมิก็ตามรัก...ใช่ คำนี้แหละที่หล่อนต้องการได้ยินจากปากของเขาขวัญข้าวยิ้มเศร้าๆ อดรู้สึกเกลียดชังความละโมบของตัวเองไม่ได้แค่ภูมิดีกับหล่อน เอาใจใส่หล่อน แค่นี้ก็ดีมากแล้วไม่ใช่เหรอ“คุณข้าวทานข้าวเช้าเลยไหมคะ”ขวัญข้าวที่ยืนเหม่อมองออกไปนอกระเบียงหน้าห้องพักของตัวเองสะดุ้งน้อยๆ ก่อนจะปั้นหน้าหันไปหาเจ้าของคำถาม“ไม่ดีกว่าค่ะป้าอิ่ม ข้าวต้องรีบเข้าบริษัทฯ”“คุณภูมิสั่งเอาไว้ว่าให้คุณข้าวพักผ่อนอยู่บ้านค่ะวันนี้”“แต่เช้านี้บอสมีประชุม แล้วข้าวต้องเข้าประชุมด้วย”ป้าอิ่มอมยิ้ม มองหล่อนอย่างเอ็นดู“คุณภูมิเธอจัดการได้ค่ะ คุณข้าวพักผ่อนอยู่บ้านนะคะ”“แต่ว่าข้าว...”“อย่าทำให้ป้าต้องถูกคุณภูมิดุเลยนะคะ”“บอสจะดุป้าอิ่มทำไมล่ะคะ”“ก็เพราะป้าไม่สามารถทำให้คุณข้าวอยู่บ้านพักผ่อนได้ยังไ
แอบรักเลขา ตอนที่ 14.
ตอนที่ 14.“อืมมม หวานจังข้าว... น้ำหอยข้าวหวานที่สุด อืมมม แพร่บบบบ”“อ๊า... ซี๊ดดด บอสขา... ได้โปรด... เอาข้าว... เอาข้าวแรงๆ เหมือนเมื่อคืน... อา...”คนตัวโตพึมพำด้วยแรงปรารถนา เขาตั้งใจจะทำให้ขวัญข้าวแตกใส่ปากสักสามสี่รอบ แต่ตอนนี้อดกลั้นไม่ไหวแล้วความเป็นชายของเขากำลังปวดร้าวทรมาน ความต้องการจ้วงแทงเข้าไปในกายสาวอบอุ่นนุ่มลื่นอัดแน่นเต็มอก“ข้าว... ผม... ผมจะเอาคุณแล้ว... อืมมม”“อ๊า... บอส... ข้าว... ข้าวพร้อมแล้วค่ะ... อ๊า... เอาข้าวเลย เอาข้าวแรงๆ อา...”หล่อนร่อนเนินสาวขึ้นหา ส่ายระริกรอรับท่อนเอ็นอย่างไร้สติ ความเสียวแผดเผาสำนึกผิดชอบชั่วดีทุกอย่างจนสูญสลาย ตอนนี้สิ่งเดียวที่จะทำให้หล่อนหายใจต่อไปได้ก็คือเอ็นของภูมิ“เข้ามา... เข้ามาเลยค่ะบอส...”หล่อนใจร้อนกว่าเมื่อคืนนี้อีกภูมิยิ้มพึงพอใจ จดจ่อความแข็งชันกับร่องสาวสีแดงฉ่ำไม่วางตา“ผม... กำลังจะเข้าไป... อืมมม คุณแน่นจัง... โอ้ววว หอยแน่นมาก...”อึ๊บบบ!ชายหนุ่มออกแรงกดเต็มแรง จนในที่สุดท่อนชายก็มุดหายเข้าไปในร่องสวาทจนหมดความยาว กลีบสาวสีแดงฉ่ำปลิ้นทะลักคาตา“โอ้วว... พระเจ้า... ผมเสียววว ข้าวจ๋า... หอยข้าวฟิตเหลือเกิน”
แอบรักเลขา ตอนที่ 13.
ตอนที่ 13.“เรื่องแบบนี้เกรงใจได้หรือ ไม่สนหรอก ยังไงผมก็ต้องรับผิดชอบคุณ”อ้อมแขนกำยำของภูมิโอบรัดรอบกายสาวแน่นมากยิ่งขึ้น จนหล่อนสัมผัสได้ถึงความแข็งชันของอะไรบางอย่างที่หน้าขา และจากประสบการณ์เมื่อคืน หล่อนรู้ดีว่ามันคืออะไร“ในเมื่อผมทำให้คุณมีมลทิน ผมก็ต้องรับผิดชอบดูแลคุณ”“บอส... ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ ข้าว... ไม่เป็นไร”มือใหญ่ยกขึ้นยีเส้นผมนุ่มแรงๆ อย่างมันเขี้ยว“ถามจริงเถอะ จะใจดีแบบนี้กับผู้ชายทุกคนหรือเปล่า”“บอส...”“ผมหวงคุณนะ”หัวใจของหล่อนเต้นแรงไม่หยุดใช่ว่าหล่อนไม่อยากอยู่กับเขา ใช่ว่าไม่อยากเป็นผู้หญิงของภูมิ แต่หล่อนไม่อยากเอาเปรียบเขา“บอส... ข้าวขอบคุณมากนะคะ ที่เมตตาข้าว และก็ใจดีกับข้าวเสมอมา แต่ว่า...”“ชูว์”นิ้วยาวแตะบนปากของหล่อน และหยุดทุกคำพูดทัดทาน“ต่อจากนี้ไป ชีวิตของคุณเป็นของผมแล้ว ดังนั้นถ้าผมบอกว่าจะรับผิดชอบคุณ คุณก็ต้องยอม ห้ามบ่ายเบี่ยง”“ข้าวไม่อยากเอาเปรียบบอส”“พูดเหมือนเดิมอีกแล้ว” เขาทำเสียงดุใส่“คุณทำงานกับผมมานาน รู้ดีไม่ใช่หรือว่าใครก็เอาเปรียบผมไม่ได้”หากผมไม่ยินยอมพร้อมใจ...ภูมิต่อประโยคนี้ในใจของตัวเอง ก่อนจะก้มลงงับติ่งหูเล
แอบรักเลขา ตอนที่ 12.
ตอนที่ 12.หล่อนขัดเขิน เอียงอาย สองพวงแก้มแดงก่ำร้อนระอุจนรู้สึกได้“ผมขอโทษนะที่ทำคุณเจ็บ...”“มะ... ไม่เป็นไรค่ะบอส...”หล่อนอ้อมแอ้มตอบไปเสียงแผ่วเบาด้วยความขัดเขินเอียงอายภูมิโน้มหน้าลงจูบหน้าผากมน และก็มองหล่อนด้วยสายตาปานจะกลืนกิน“น่ารักจัง...”“...”“และก็น่ากินด้วย”“บอส...”“ผมขอกินคุณอีกครั้งนะข้าว...”แล้วเขาก็ก้มลงปิดปากอิ่มของหล่อนเอาไว้ สอดแทรกลิ้นเข้ามารุกราน ก่อนจะพาหล่อนท่องวิมานสวรรค์อีกหลายครั้ง“อ๊า... บอสขา... อย่าหยุด... ซี๊ดดด อา... อ๊า...”คนที่ยืนเหม่อใจลอยอยู่สะดุ้งเมื่อถูกสวมกอดจากทางด้านหลัง ไออุ่นจากเรือนกายใหญ่โตของภูมิทำให้หล่อนยิ่งสะท้านหวั่นไหวสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทำให้สถานะของหล่อนกับภูมิเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาลความสัมพันธ์ลึกซึ้งทางกายที่เร่าร้อนราวกับเพลิงกัลป์ แผดเผาร่างของเขากับหล่อนจนหลอมละลายกลายเป็นเนื้อเดียวกันภูมิทำให้หล่อนรู้จักกับโลกใบใหม่ที่เต็มไปด้วยความซาบซ่านเสียวกระสัน ปากของเขาแสนวิเศษ มันทิ้งกองไฟเอาไว้บนผิวสาวทุกตารางนิ้วที่เคลื่อนผ่าน ส่วนนิ้วยาวก็ช่างแสนช่ำชอง ไม่ว่าจะสัมผัสตรงไหน ก็ล้วนแต่สร้างความสุขซ่านให้อย่างมากล้น แต่ที
