Share

บทที่ 1392

Author: เฉิงกวงโฮ่วถู่
หลังจากเขาออกไป หลัวเวยเวยก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องอย่างระแวดระวัง

เธอมีท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ แต่กลับดูน่ารักไม่น้อย

“คนนั้นไปแล้วเหรอ?”

เย่ซิวยิ้มพลางพยักหน้า “เพิ่งไปเมื่อกี้เอง ดูเหมือนคุณจะกลัวเขามากเลยนะ”

หลัวเวยเวยตบอกตัวเองก่อนเดินเข้ามาในห้อง เมื่อได้ยินก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดว่า

“ก็แน่ล่ะ นั่นมันเจ้าสำนักเหลิ่งแห่งสำนักรัตติกาลเลยนะ ชื่อเสียงโด่งดังเรื่องฆ่าฟัน แค่ได้ยินชื่อก็ทำเอาคนขาสั่นกันทั้งนั้น”

“พี่ใหญ่เหลิ่งกลับมาอีกแล้วเหรอ”

“กรี๊ด!”

หลัวเวยเวยกรีดร้องลั่น ตัวดีดขึ้นเหมือนสปริง และพุ่งเข้ามากอดเย่ซิวแน่น

เธอดูเหมือนลูกแมวที่กำลังตกใจยังไงยังงั้น

“เจ้าสำนักเหลิ่ง อย่าเข้าใจผิดเลยนะคะ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันแค่ ฉันแค่…”

หลัวเวยเวยพูดตะกุกตะกักไม่เป็นคำ

พอเงยหน้าขึ้นเห็นเย่ซิวกลั้นหัวเราะอยู่ พอหันไปมองด้านหลังก็ว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่เลย

ทันใดนั้นเธอจึงรู้ว่าตัวเองถูกแกล้งเข้าแล้ว

เธอบิดเอวเย่ซิวอย่างแรง “คนบ้า แกล้งกันแบบนี้สนุกนักเหรอ”

เย่ซิวหัวเราะลั่น ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งเชยคางเธอขึ้น “ที่รักของผมนี่น่ารักจริง ๆ คืนนี้คุณมาดูแลผมดีไหม”

หลัวเวยเว
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1392

    หลังจากเขาออกไป หลัวเวยเวยก็โผล่หน้าเข้ามาในห้องอย่างระแวดระวัง เธอมีท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ แต่กลับดูน่ารักไม่น้อย“คนนั้นไปแล้วเหรอ?”เย่ซิวยิ้มพลางพยักหน้า “เพิ่งไปเมื่อกี้เอง ดูเหมือนคุณจะกลัวเขามากเลยนะ”หลัวเวยเวยตบอกตัวเองก่อนเดินเข้ามาในห้อง เมื่อได้ยินก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดว่า“ก็แน่ล่ะ นั่นมันเจ้าสำนักเหลิ่งแห่งสำนักรัตติกาลเลยนะ ชื่อเสียงโด่งดังเรื่องฆ่าฟัน แค่ได้ยินชื่อก็ทำเอาคนขาสั่นกันทั้งนั้น”“พี่ใหญ่เหลิ่งกลับมาอีกแล้วเหรอ”“กรี๊ด!”หลัวเวยเวยกรีดร้องลั่น ตัวดีดขึ้นเหมือนสปริง และพุ่งเข้ามากอดเย่ซิวแน่นเธอดูเหมือนลูกแมวที่กำลังตกใจยังไงยังงั้น “เจ้าสำนักเหลิ่ง อย่าเข้าใจผิดเลยนะคะ ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้น ฉันแค่ ฉันแค่…” หลัวเวยเวยพูดตะกุกตะกักไม่เป็นคำพอเงยหน้าขึ้นเห็นเย่ซิวกลั้นหัวเราะอยู่ พอหันไปมองด้านหลังก็ว่างเปล่า ไม่มีใครอยู่เลย ทันใดนั้นเธอจึงรู้ว่าตัวเองถูกแกล้งเข้าแล้ว เธอบิดเอวเย่ซิวอย่างแรง “คนบ้า แกล้งกันแบบนี้สนุกนักเหรอ”เย่ซิวหัวเราะลั่น ก่อนจะยกมือข้างหนึ่งเชยคางเธอขึ้น “ที่รักของผมนี่น่ารักจริง ๆ คืนนี้คุณมาดูแลผมดีไหม”หลัวเวยเว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1391

    เมื่อเย่ซิวส่งพลังจิตเข้าไป ก็เห็นว่าข้างในเป็นสิ่งที่เหมือนมังกรขนาดยักษ์ที่ยาวเกือบหนึ่งหมื่นเมตร“นี่คือ…” เย่ซิวมีสีหน้าตกตะลึงเหลิ่งเฟิงยิ้มพลางเอ่ย “นี่คือสายแร่วิญญาณขั้นกลาง ถ้าเทียบเป็นศิลาวิญญาณก็ราวหนึ่งหมื่นล้านแต่มูลค่าที่แท้จริงของมันสูงกว่าศิลาวิญญาณในปริมาณเท่ากันอย่างน้อยสิบเท่าแน่นอน”เย่ซิวพยักหน้าเข้าใจความหมายที่เขาต้องการจะสื่อสายแร่วิญญาณกับศิลาวิญญาณเป็นสองสิ่งที่ต่างกันโดยสิ้นเชิงสายแร่วิญญาณจะดูดซับพลังฟ้าดินที่ล่องลอยอยู่ได้โดยอัตโนมัติถ้าฝังไว้ใต้ดิน ก็จะยิ่งดูดซับพลังจากผืนดินแล้วแปลงเป็นพลังวิญญาณเหมือนแม่ไก่ที่ออกไข่ทองคำไม่หมดไม่สิ้นตอนนี้สำนักอวิ้นหลิงยังไม่มีสายแร่วิญญาณถ้านำสายแร่วิญญาณเส้นนี้ฝังไว้ใต้ดิน ย่อมสามารถสร้างยอดฝีมือจำนวนมากได้ในเวลาอันสั้นอย่างแน่นอนตอนแรกเย่ซิวเองก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัน แต่พอคิดไปคิดมาก็ต้องละทิ้งไปก่อนตอนนี้ต้องทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้นก่อนเป็นอันดับแรกจากนั้นเขาหยิบของชิ้นที่สองขึ้นมา ข้างในเต็มไปด้วยยันต์หลากหลายชนิดจำนวนมากกว่าสิบล้านแผ่นแถมทั้งหมดก็เป็นระดับกลางทั้งสิ้นเย่ซิวหยิบยันต์ธาตุ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1390

    เหลิ่งเฟิงไม่ได้รู้สึกว่าการทำแบบนี้มีอะไรผิดปกติเลยส่วนสีหน้าของเจ้าสำนักสหัสราคะนั้นกลับเต็มไปด้วยความลังเลและสับสนเงื่อนไขข้อแรกกับข้อสามพอจะยอมรับได้ แต่ข้อที่สองนี่สิ เธอไม่อยากจะรับมันเลยจริง ๆเพราะเย่ซิวคือคนที่ฆ่าลูกชายของเธอเมื่อเห็นเธอมีท่าทีลังเล เหลิ่งเฟิงจึงเอ่ยต่อทันที“เธออย่าไปโทษน้องชายฉันเลย เรื่องนี้มันเป็นเพราะลูกชายเธอเองที่เป็นคนหาเรื่องจะไปฆ่าเขาก่อนเย่ซิวแค่จนตรอกเท่านั้นเอง แถมเขายังให้โอกาสลูกชายเธอหลายครั้ง แต่ลูกชายเธอไม่เห็นค่าเอง”สีหน้าของเธอแย่มาก แม้จะรู้ว่าเหลิ่งเฟิงพูดถูก แต่ก็ยังรู้สึกขุ่นเคืองใจอยู่ดีเหลิ่งเฟิงเอ่ยต่อ “ลูกชายเธอเป็นคนแบบไหน เธอก็น่าจะรู้ดีที่สุด อันที่จริงเขาตายไปก็ดีแล้วไม่งั้นสักวันมันจะพาสำนักของเธอไปสู่หายนะ ยังไงเธอก็ยังสาวอยู่ อยากมีลูกอีกก็แค่คลอดเพิ่มเท่านั้น”“พอเถอะ หุบปากซะ ฉันยอมตกลงก็ได้”ถึงเธอจะไม่เต็มใจเลยสักนิดแต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วไม่อย่างนั้นสุดท้ายเธอคงต้องกลายเป็นหมาที่สิ้นหวังเธอฝืนกลืนความอับอาย กัดฟันทำพันธสัญญาด้วยเลือดต่อหน้าพวกเขาสองคนจากนั้นเหลิ่งเฟิงก็รีบแจ้งข่าวนี้ให้เย่ซิว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1389

    เย่ซิวฉีกกระชากเสื้อผ้าที่ถูกสร้างจากพลังบนร่างของเธออย่างแรงจนขาดกระจุย เพราะในร่างนี้มีเศษวิญญาณสถิตอยู่ รูปลักษณ์ของเธอจึงไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ และยังคงเหมือนร่างจริงทุกประการยิ่งไปกว่านั้น ร่างเธอถูกเย่ซิวใช้สมบัติวิญญาณตรึงไว้แน่น ทำให้ไม่สามารถขยับได้เลยแม้แต่น้อย“ไอ้สารเลว แกมันรนหาที่ตาย ฉันกับแกไม่ตายไม่เลิกรา!”ความอับอายไร้ขอบเขตถาโถมเข้ามาในใจ เธอมองเย่ซิวด้วยสายตาแทบจะพ่นไฟ แทบอยากกลืนเขาทั้งเป็นตรงนั้นทันทีเย่ซิวตบหน้าของเธอเบา ๆ “ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะเงียบปากซะเพื่อไม่ให้โดนทำให้อับอายมากไปกว่านี้”แต่สำหรับเธอที่เป็นถึงเจ้าสำนักระดับสูงส่งอันดับสาม อยู่เหนือคนเป็นหมื่นเป็นแสนปกติได้รับการเคารพนับถือจากศิษย์นับไม่ถ้วน ตอนนี้กลับถูกเย่ซิวเหยียดหยามแบบนี้ จะให้เธอใจเย็นลงได้ยังไง“ฉันจะฆ่าแก จะฆ่าแกให้ได้ ร่างจริงของฉันกำลังจะมาถึงแล้ว”เย่ซิวไม่สนใจสักนิด “จะบอกอะไรไว้อย่างนะ ตอนนี้สำนักรัตติกาลร่วมมือกับสำนักหมื่นพุทธะกับสำนักผลึกแก้ว แล้วตอนนี้ก็น่าจะกำลังเปิดฉากโจมตีอย่างหนักอยู่”“อะไรนะ เป็นไปไม่ได้? เป็นไปไม่ได้!”สีหน้าของเจ้าสำนักสหัสราคะเปลี่ยนไปทันท

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1388

    มุมปากของเย่ซิวโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มราวกับแผนการสำเร็จจากนั้นการต่อสู้ก็ยืดเยื้อต่อไปอีกครึ่งชั่วโมง ในที่สุดค่ายกลก็ทลายลงในที่สุดเย่ซิวพุ่งเข้าไปทันที ทั่วร่างปกคลุมด้วยเกล็ดมังกร รอบกายมีเงาของเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์และสมบัติเวทมนตร์ลอยวนไปมา พร้อมทั้งยังปลดปล่อยร่างจำแลงกระดูกขาวออกมาด้วยหลังจากสูญเสียพลังไปมาก ตอนนี้ร่างแยกของเจ้าสำนักสหัสราคะเหลือพลังประมาณเทียบเท่าผู้บำเพ็ญตนระดับรวมกายาขั้นสมบูรณ์ราวสองสามคนรวมกันแม้เย่ซิวจะยังไม่อาจเอาชนะได้ในทันทีแต่เพราะนี่ไม่ใช่ร่างจริง ถ้าค่อย ๆ สู้อย่างต่อเนื่องก็ย่อมทำลายมันลงได้และนอกจากจะปะทะกันด้วยพลังแล้ว แม้แต่ฝีปากเย่ซิวก็ไม่ยอมแพ้จะว่าน่ารังเกียจก็ใช่ แต่เพื่อรักษาชีวิตเอาไว้ เขาก็จำเป็นต้องทำ“ดูเอาเถอะ เป็นเจ้าสำนักใหญ่โตแท้ ๆ ดันมาบุกโจมตีสำนักระดับหกอย่างฉัน เธอนี่มันเสียชาติเกิดชะมัด”“ฉันสงสัยจริง ๆ ว่าเธอมีลูกกับใคร ถึงได้ออกมาเป็นไอ้โง่สมองพิการแบบนั้น ดูยังไงก็ไม่ใช่คนปกติ”“ทำไมถึงได้กระหายขนาดนี้ล่ะ? หรือว่าไม่มีผู้ชายไหนสนใจ? ไม่จริงใช่ไหม ไม่น่าใช่หรอก”“อารมณ์ร้ายขนาดนี้อย่าบอกนะว่าเข้าสู่วัยทองแล้ว? บ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1387

    เจ้าสำนักสหัสราคะเพิ่งใช้วิชาลับ โดยปล่อยร่างแยกพลังออกไปจากสนามรบไปอย่างแนบเนียนกว่าที่เหลิ่งเฟิงจะรู้ตัวก็สายเกินไปแล้วสีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นแย่ลงในทันทีแต่ตอนนี้ถูกพันธนาการไว้ ไม่มีทางหลบออกมาได้เลยแค่เขาตัวคนเดียวก็ไม่อาจรับมือกับผู้หญิงคนนี้ได้ ต้องร่วมมือกับผู้อาวุโสถึงจะพอไหวได้แต่ถอนใจเงียบ ๆ ขอให้เย่ซิวโชคดีเถอะวันถัดมา เจ้าสำนักสหัสราคะก็มาถึงบนท้องฟ้าเหนือสำนักตูม! ตูม! ตูม!เธอจู่โจมทันทีโดยไม่เสียเวลาแม้แต่น้อย เย่ซิวและพรรคพวกเตรียมพร้อมอย่างเข้มงวดตั้งแต่แรก ไม่ได้ผ่อนคลายแม้แต่น้อยทันทีที่เห็นสถานการณ์ พวกเขาก็รีบส่งพลังวิญญาณทั้งหมดเข้าสู่ค่ายกล ก่อเกิดเป็นม่านพลังโปร่งใสหนาทึบหลังจากโจมตีดำเนินผ่านไปครู่หนึ่ง เย่ซิวก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ“พลังของผู้หญิงคนนี้ไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่คิด แค่ระดับมหายานขั้นต้น นี่คงไม่ใช่ตัวจริงสินะ”คิดได้เพียงครู่ เขาก็เดาออกทันทีเหลิ่งเฟิงต้องเป็นคนสกัดตัวจริงไว้แน่ ๆ! คิดได้ดังนั้นใจเขาจึงโล่งขึ้นในเมื่อไม่ใช่ตัวจริงและเป็นแค่ร่างแยก เย่ซิวจึงมั่นใจว่าจะรับมือไหว“เวรเอ๊ย ทำไมกระดองเต่าบ้านี่แข็งขนาดนี้

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status