Share

บทที่ 20

Auteur: เฉิงกวงโฮ่วถู่
“วิ่ง วิ่งเร็ว!”

“นี่มันสัตว์ประหลาดชัด ๆ!”

ตระกูลจ้าวสามรุ่นขวัญหนีดีฝ่อกันหมด

สิบนาทีที่แล้ว ไม่ว่าจินตนาการของพวกเขาจะทรงพลังเพียงใดพวกเขาก็ไม่เคยคิดเลยว่าเย่ซิวจะสามารถฆ่าจินหลงและจินหู่ลงได้

อีกทั้งพวกเขายังบรรลุไปอีกระดับแล้วด้วย

นั่นคือจอมยุทธระดับสี่ แต่พวกเขากลับถูกฆ่าลงอย่างง่ายดาย

ผลกระทบต่อพวกเขาทั้งสามนั้นใหญ่หลวงมาก

พวกเขาหมดหวังและต้องการหลบหนีโดยเร็วที่สุด

ก่อนที่พวกเขาจะหลบหนีไปได้ไกล ก็เกิดเสียงดังขึ้น ข้อเข่าของพวกเขาถูกเย่ซิ่วขว้างถ้วยใส่ จนต้องคุกเข่าลงกับพื้น

ทั้งสามคนหันกลับมาอย่างรวดเร็วและโค้งคำนับให้กับเย่ซิว

“ผู้อาวุโสเย่ ปล่อยพวกเราไปเถอะ”

“พวกเราผิดไปแล้ว พวกเรามีตาหามีแววไม่ เราไม่ควรไปยั่วยุคุณเลย ได้โปรดปล่อยพวกเราไปเถอะ”

“สองร้อยล้าน ไม่สิ พวกเราจะให้เงินหนึ่งพันล้านเป็นค่าชดเชย โปรดอย่าได้ถือสาความผิดของพวกเราเลย”

ขณะนี้จ้าวจางและคนอื่น ๆ หวาดผวาอย่างยิ่งและได้ละทิ้งศักดิ์ศรีทั้งหมดที่มีไปแล้ว

โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเสียใจที่ไหลเวียนอยู่ในอกของจ้าวเฉียนที่เป็นเหมือนกับแม่น้ำอันเชี่ยวกราก

ถ้าเขาไม่โลภกลัวที่จะสูญเสียส่วนแบ่งของเย่ซิว เรื่อง
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Latest chapter

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1268

    เย่ซิวจิบเหล้าไปอึกหนึ่ง แล้วเอ่ยเรียบ ๆ ว่า “เธอเป็นเพื่อนของผม”“คุณชายท่านนี้คือใคร?”อีกฝ่ายเห็นเย่ซิวมีท่าทีสง่างาม ประกอบกับที่เห็นพวกเขาแล้วก็ยังคงสงบนิ่ง จึงไม่กล้าแสดงท่าทีล่วงเกิน“ศิษย์สำนักอวิ้นหลิง นักปรุงยาระดับกลาง เย่ซิว”พูดจบก็วางป้ายประจำตัวของสำนักอวิ้นหลิงลงบนโต๊ะที่นี่อยู่ไม่ไกลจากสำนักอวิ้นหลิงมากนัก คิดว่าสถานะนี้ยังคงมีประโยชน์อยู่แล้วก็เป็นไปตามคาด เมื่อคนเหล่านั้นได้ยินก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที แล้วรีบโค้งคำนับให้เย่ซิว“ที่แท้ก็เป็นคุณเย่ซิวนี่เอง ชื่อเสียงของคุณโด่งดังไปทั่วเลย”“พวกเราเพิ่งซื้อโอสถที่คุณกลั่นไปเมื่อไม่นานมานี้เอง”“ขออภัยที่เสียมารยาท พวกเราเข้าใจผิดไปเอง”……ไม่ว่านักปรุงยาจะอยู่ที่ไหนก็ล้วนมีสถานะที่น่าเคารพนับถืออย่างยิ่งยิ่งไปกว่านั้น เย่ซิวก็ไม่ใช่นักปรุงยาธรรมดาชื่อเสียงของเขาแพร่หลายไปไกลกว่าที่คิดไว้เสียอีกเย่ซิวเหลือบมองพวกเขา “ผมจะกินข้าว”พวกเขารีบขอตัวกลับ ไม่กล้าที่จะรบกวนอีกต่อไปเหลิ่งเหยียนมองเย่ซิว ดวงตาเล็ก ๆ เต็มไปด้วยความชื่นชม “ท่านผู้มีพระคุณ ไม่คิดเลยว่าท่านจะเป็นนักปรุงยาที่สูงส่งถึงขนาดนี้”การแส

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1267

    ภายนอกดูเหมือนขอทานตัวน้อยที่สกปรกมอมแมมแต่เมื่อเย่ซิวใช้วิชาเนตรมองทะลุความว่างเปล่าออกไป โฉมหน้าที่แท้จริงของเธอก็ปรากฏขึ้นเป็นเด็กสาวอายุเพียงสิบสามสิบสี่ปี ผิวพรรณเนียนละเอียดราวกับหยกดวงตาคมกริบ เต็มไปด้วยไอสังหารตรงกลางหน้าผากของเธอมีรอยสักรูปร่างคล้ายกริชและที่สำคัญ พลังบำเพ็ญของเธอก็ไม่ธรรมดาด้อยเลย เป็นถึงระดับจินตานขั้นสมบูรณ์!เธออายุเพียงสิบสามสิบสี่ปี แต่กลับมีพลังบำเพ็ญถึงระดับนี้ เรียกได้ว่าเป็นอัจฉริยะเหนือโลกอย่างแท้จริงและการปลอมตัวของอีกฝ่ายนั้นก็ยอดเยี่ยมมากมีเพียงเย่ซิวเท่านั้นที่สามารถมองออกได้ หากเป็นผู้บำเพ็ญตนในระดับถอดจิตทั่วไปย่อมไม่สามารถมองออกได้เลยมองอยู่สักพัก เย่ซิวก็ถอนสายตากลับด้วยสีหน้าปกติเขาเปิดขวดเหล้าเทให้เธอหนึ่งแก้ว “เธอชื่ออะไร?”“ฉันชื่อเหลิ่งเหยียน ขอบคุณที่เมตตาค่ะ…”เธอคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มรวดเดียวหมดแก้ว ก่อนจะเรอออกมาเล็กน้อยพลางยิ้มให้เย่ซิวอย่างร่าเริง แล้วก้มหน้าก้มตากินต่อไปเย่ซิวพบว่าเธอมีบาดแผลแต่เมื่อกินอาหารจำนวนมากไปพร้อม ๆ กัน มันจะเปลี่ยนเป็นพลังงาน ทำให้บาดแผลบนร่างกายของเธอหายเร็วขึ้นเย่ซิวเรียกพน

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1266

    วันรุ่งขึ้นมีคนยืนอยู่ด้านนอกถ้ำของเย่ซิวเป็นจำนวนมากทั้งหลัวเวยเวย รั่วอวิ๋น เฉินเยียนจือ จางเสี่ยวอวี๋ ต่างก็มาส่งเย่ซิว“พอไปถึงสำนักโอสถแล้ว อย่าลืมทำตัวให้เรียบร้อยนะ”“คนที่นั่นแต่ละคนต่างก็มีนิสัยที่ดุร้ายมาก อย่าได้ไปมีเรื่องกับพวกเขาเชียว”“เจอเรื่องอะไรก็อดทนไว้หน่อยนะ”……เย่ซิวยิ้มพลางพยักหน้า ฟังพวกเธอพูดบ่นอยู่นานกว่าจะได้ไปการเดินทางไปสำนักโอสถครั้งนี้ คาดว่าจะใช้เวลาประมาณหนึ่งเดือนก่อนจากไป เย่ซิวได้ไปพบกับผู้หญิงบนเตียงน้ำแข็ง เพื่อบอกว่าในหนึ่งเดือนนี้จะให้หุ่นเชิดมาจุดธูปบูชาแทนเขาแต่ผู้หญิงคนนั้นกลับส่งกระแสจิตที่ไม่เห็นด้วยออกมาในที่สุด เมื่อไม่มีทางเลือก เย่ซิวก็ใช้เลือดของตัวเองสร้างร่างแยกที่มีพลังแข็งแกร่งขึ้นมา เพื่อจุดธูปบูชาแทนตัวเองทุกวันส่วนเหตุผลที่เป็นเช่นนี้ เย่ซิวก็ไม่ได้ค้นหาคำตอบอะไรมากเย่ซิวได้ออกจากสำนักอวิ้นหลิงไปภายใต้สายตาที่อาลัยอาวรณ์ของหญิงสาวหลายคน ……ที่สำนักเงาอาฆาตเจ้าสำนักให้การต้อนรับทูตของสำนักโอสถอย่างอบอุ่น พร้อมหัวเราะเสียงดังว่า “ท่านทูตเดินทางมาไกลคงเหน็ดเหนื่อยแล้ว ผมได้เตรียมห้องพักชั้นเยี่ยมไว้ให้แล้ว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1265

    “นาย?!!”หลัวเวยเวยมองศีรษะมังกรขนาดมหึมาที่อยู่ตรงหน้า สมองว่างเปล่าไปหมด“นายเป็นเผ่ามังกรเหรอ?!”เย่ซิวไม่ได้ตอบคำถามนั้น เขาออกแรงเล็กน้อย กระดูกทั่วร่างของหลัวเวยเวยก็ส่งเสียงแกร๊กเบา ๆ ทันที “ยอมหรือยัง”หลัวเวยเวยได้สติกลับมา ก่อนจะหัวเราะคิกคัก “เจ้าหมอนี่ เล่ห์กลของนายช่างคาดเดายากจริง ๆ ทำให้ฉันยิ่งสงสัยในตัวนายมากขึ้นไปอีกแต่ว่า… ฉันไม่ยอมแพ้หรอก!”พลังวิญญาณอันมหาศาลพวยพุ่งออกมาจากรูขุมขนทั่วร่าง เธอยังคงต้องการต่อสู้กับเย่ซิวจนถึงที่สุดเย่ซิวเพิ่มแรงอีกครั้ง ก่อนจะได้ยินเสียงราวกับไข่แตกละเอียด การป้องกันที่หลัวเวยเวยยืนหยัดไว้ก็ถูกทำลายลงในไม่กี่วินาที“ยังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ?”หลัวเวยเวยกัดริมฝีปากสีชมพู ไม่ตอบคำถามใดเธอเพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับปฐมญาณ เป็นช่วงที่กำลังทะนงตัว จะยอมแพ้ง่าย ๆ ได้ยังไง?เย่ซิวชอบคนปากแข็งแบบนี้ที่สุดเขาเพิ่มแรงขึ้นอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งเสื้อผ้าของหลัวเวยเวยเสียหายหลังจากถูกบีบอัดอย่างรุนแรงผิวของเธอขาวเนียนละเอียดราวกับเยลลี่ มองแล้วชวนให้ลุ่มหลงจนถอนตัวไม่ขึ้นใบหน้าของหลัวเวยเวยแดงก่ำไปหมดถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น เธอก็ยังคงกั

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1264

    “กรี๊ด นี่นาย!! ปล่อยฉันนะ!”หลัวเวยเวยทั้งอายทั้งโมโห ไม่คิดเลยว่าเย่ซิวจะกล้าขนาดนี้เย่ซิวนอกจากจะไม่หยุดมือแล้ว แต่ยังเพิ่มแรงไปอีกสองสามเท่า“ต่อไปต้องเชื่อฟังนะ ไม่งั้นจะโดนลงโทษอีก”หลัวเวยเวยไม่ใช่ผู้หญิงประเภทที่เอาแต่จะยอมแพ้พลังระดับปฐมญาณปะทุออกมา ต้องการดีดเย่ซิวออกไปแต่ตอนนี้ร่างกายของเย่ซิวได้ไปถึงจุดที่หลัวเวยเวยไม่สามารถตามได้ทันแล้วโดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ที่หลัวเวยเวยยังถูกเย่ซิวจับอยู่ไม่ว่าจะดิ้นรนแค่ไหน ออกแรงเท่าไหร่ก็ไร้ประโยชน์สิ่งนี้ทำให้หลัวเวยเวยทั้งอายทั้งโมโห ขณะเดียวกันก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย “ทำไมร่างกายนายถึงแข็งแกร่งได้ถึงขนาดนี้?!”เย่ซิวไม่ได้ตอบคำถามนั้น ก่อนจะตบอีกฉาดใหญ่ “ยอมไหม”“ไม่ยอม ถ้าแน่จริงปล่อยฉันสิ พวกเรามาประลองกันจริงจังสักตั้ง!”เย่ซิวปล่อยเธอ “ได้”ผู้หญิงคนนี้คิดว่าการทะลวงผ่านระดับปฐมญาณแล้วจะสามารถแข็งข้อกับเขาได้ นั่นมันไร้เดียงสาเกินไปแล้วหลัวเวยเวยลูบตำแหน่งที่โดนเย่ซิวตีไปเมื่อครู่ ยังรู้สึกเจ็บแปลบอยู่ไม่หายเธอสามารถใช้อาคมรักษาให้หายได้ในพริบตาแต่ก็ไม่ได้ทำความเจ็บแปลบ ๆ นี้ทำให้เธอรู้สึกประหลาดในใจ เหม

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1263

    แววตาเย็นชาของเย่ซิวทำให้หลัวเวยเวยใจเต้นรัวไม่เคยเห็นเย่ซิวมีสีหน้าแบบนี้มาก่อนเลยเย่ซิวเหลือบมองหลัวเวยเวยอย่างเย็นชา ไม่ได้ทำให้เธอต้องอับอายต่อหน้าสาธารณชน ก่อนจะเอ่ยถาม “เรียกผมมามีเรื่องอะไร?”หลัวเวยเวยเม้มปาก รู้สึกน้อยใจอย่างมากเธอก็ไม่อยากจะเสียสละศิษย์หญิงหรอกนะแต่โลกของผู้ฝึกตนก็เป็นแบบนี้ ปลาใหญ่กินปลาเล็ก จะให้เธอไปปรนนิบัติชายคนนั้นด้วยตัวเองหรือยังไงเล่า?หลัวเวยเวยลุกขึ้นเดินไปตรงหน้าเย่ซิว ก่อนจะยื่นม้วนคัมภีร์ในมือให้ “ดูเอาเถอะ”เย่ซิวรับมาแล้วกวาดตาดูอย่างรวดเร็วในม้วนคัมภีร์นั้นมีจดหมายเชิญแนบมาด้วยความหมายโดยรวมคือสำนักโอสถจะจัดงานชุมนุมปรุงยาครั้งยิ่งใหญ่ในอีกครึ่งเดือนข้างหน้า เพื่อเชิญนักปรุงยาจากทั่วทุกสารทิศเข้าร่วมงานชุมนุมปรุงยานี้จำกัดเฉพาะนักปรุงยารุ่นเยาว์ที่มีอายุต่ำกว่าห้าสิบปีเท่านั้นระบุไว้ว่าผู้ที่สามารถคว้าอันดับหนึ่งในงานชุมนุมได้จะได้รับรางวัลมากมายเห็นเย่ซิวนิ่งเงียบ หลัวเวยเวยก็เอ่ยว่า “นี่เป็นกลวิธีเก่าแก่ของสำนักโอสถที่จัดขึ้นทุกสิบปีบอกว่าเป็นการฝึกฝนนักปรุงยารุ่นเยาว์ แต่แท้จริงแล้วคือการสร้างชื่อเสียงให้กับศิษย์ของพ

Plus de chapitres
Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status