LOGINShare
บทที่ 5 [2]
Last Updated:
2025-05-19 16:16:01
Latest chapter
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 6 [2]
[ เพื่อนเที่ยว ]----------------กลายเป็นว่าดีต่อกันกระทั่งกินมื้อกลางวันเสร็จ เดินหาของหวานล้างปากต่อ แน่นอนมหาสมุทรคนร้ายกาจเป็นคนดัง เวลาเดินผ่านก็จะมีคนหันมองและซุบซิบ ส่วนใหญ่แถวนี้มีแต่นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเดียวกันก็นี่มันย่านวัยรุ่นมีอันจะกินอะเนาะ"อุ๊ย! ติ่มซำ"ฉันแวะหน้าร้าน ตั้งใจซื้อเก็บไว้กินตอนพักเบรก สั่งเป็นขนมจีบล้วน มหาสมุทรที่ยืนอยู่ด้านหลังก็ไวนะยื่นเงินจ่ายให้ทันที"ขอบคุณค่ะ" ไม่ขัดความตั้งใจ อยากเลี้ยงใช่ไหมเดี๋ยวให้จ่ายเต็มที่เลยไปกันต่อที่ร้านไอศครีม เราซื้อออกมานั่งกินตรงม้านั่งหน้าร้าน มองรถยนต์และผู้คนผ่านไปมา ฉันชอบใช้ชีวิตแบบนี้ที่สุด ไม่รีบร้อน ไม่ต้องคิดอะไรเยอะ ไม่ต้องวุ่นวายกับคนอื่นด้วย"สิบชอบกินไอติมกะทิมากกว่า สมุทรเคยกินไหม ที่ใส่ขนมปัง เอิ่ม... ใส่ข้าวเหนียว โรยถั่วลิสง แล้วก็ราดด้วยนมข้นจืด หวานมันเย็นชื่นใจ""พวกของข้างทางน่ะเหรอ"ตามร้านก็มีเหอะ! ของข้างทางแล้วไงอร่อยจะตาย ขับผ่านตามซอยบ้านเห็นก็เรียกซื้อ บางทีก็เอากล่องไปใส่เก็บไว้กินหลายวัน ปรายตามองเขาไม่รู้พูดด้วยอารมณ์ไหนนะ อย่าถึงขั้นเหยียดกันซึ่ง ๆ หน้าเลย"เคยกินดิ พวกโรตีอะไรแบบน
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 6 [1]
[ เพื่อนเที่ยว ]---------------ขึ้นสัปดาห์ใหม่โดยไม่มีเพื่อนสนิทนั่งเรียนด้วย แต่ไม่เป็นไรค่ะ อย่างที่บอกอยู่ในคณะตัวเองไม่มีอะไรต้องกลัว โรงอาหารของคณะก็มี นั่งตากแอร์เย็น ๆ ไปสิสบายจะตาย"สิบ ๆ""จ๋าาา ว่าไงแพท""ไปกินข้าวกับพวกเราไหม""จะดีเหรอ"เพื่อนร่วมห้องเรียนเดินมาถามไถ่ขณะกำลังเก็บของใส่กระเป๋าเพื่อลงไปกินข้าวกลางวัน แพทกับเพื่อนอีกสองคนยิ้มเป็นมิตรส่งมาให้ ถึงได้บอกไงว่าคนคณะนี้อัธยาศัยดีกันทั้งนั้น"มาดีไม่อยู่คงเหงาแย่ ระหว่างนี้ก็อยู่กับพวกเราไปก่อนก็ได้นะ" แกรนด์ว่า"ใช่ ๆ ไปกันเถอะ เธออยากกินอะไรบอกได้เลยนะ" สปายชายหนุ่มหนึ่งเดียวกอดคอฉันอย่างสนิทสนม พาออกเดินไปพร้อมกัน"ขอบใจนะทุกคน""เพื่อนกัน ๆ ถึงจะไม่สนิทแต่หลังจากนี้ก็มาคุยกันบ่อย ๆ เถอะ" แพทว่าอย่างนั้น อีกสองคนก็เห็นพ้องต้องกันแต่ดูเหมือนมื้อกลางวันที่ตั้งใจจะไปกินกับเพื่อน ๆ เป็นอันต้องยกเลิกแล้วล่ะ เมื่อเจอมหาสมุทรดักรออยู่หน้าตึกเรียน เขายืนพิงซุปเปอร์คาร์คันเท่ ใส่แว่นกันแดดแบรนด์ดังยิ่งเสริมความหล่อเหลาให้ทวีคูณยิ่งขึ้นไปอีก"เขามาทำอะไรที่นี่น่ะ" แกรนด์มองอย่างหวาด ๆ พอ ๆ กับรอบข้างที่กำลังฮือฮาเพราะคร
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 5 [2]
[ หนังสือเล่มเก่าเอามาอ่านใหม่ ]---------------------------"ไอ้น้องสิบวันเกิดปีนี้อยากได้อะไร" เช้านี้ที่บ้านพ่อเดินเข้ามาในครัวหลังจากรดน้ำต้นไม้แสนรักเสร็จ ฉันถูกแม่ปลุกให้ตื่นมากินข้าวเช้า วันนี้วันเสาร์ตั้งใจจะนอนตื่นสายสักหน่อยเพราะเมื่อคืนนั่งวาดการ์ตูนจนถึงตีสามเดินเข้ามานั่งข้างกันพลางถามถึงสิ่งที่อยากได้ในวันเกิดที่จะถึงนี้ กระซิบนะวันศุกร์หน้าค่ะ ปกติก็มีเค้ก กินปิ้งย่างภายในครอบครัว ได้ของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่เคยร้องขอจะเอาอันนั้นอันนี้สักที ให้อะไรก็เอาหมดแต่ปีนี้มีสิ่งที่อยากได้อยู่..."อยากได้ Wacom ใหม่ ซื้อให้หน่อยได้ไหมคะ""มันคืออะไรล่ะนั่น" พ่อทำหน้าสงสัย จริง ๆ ท่านเคยเห็น เป็นคนพาฉันไปซื้อด้วยซ้ำ มันเป็นเครื่องมือวาดภาพแท็บเล็ตดิจิทัลและปากกาดิจิทัลที่ไม่ต้องใช้แบตเตอรี่ โดยเชื่อมกับจอคอมพิวเตอร์อีกที ซึ่งสะดวกมากในการเก็บรายละเอียดต่าง ๆ"ก็ไอ้ที่น้องมันใช้วาดรูปนั่นไงพ่อ" เป็นแม่ที่เอ่ยบอกแทนพร้อมยกถ้วยเกี๊ยวน้ำมาเสิร์ฟเราสองพ่อลูก"อ๋อ ของเดิมมันพังแล้วหรือไง""ก็ยังใช้งานได้ค่ะ แต่รุ่นใหม่มันดีกว่่าไง ไม่ได้ก็ไม่เป็นไรหรอก ไว้น้องซื้อเองก็ได้"ตอนนี้ก็เก็บ
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 5 [1]
[ หนังสือเล่มเก่าที่เอามาอ่านใหม่ ]---------------------"เท่าไรก็ได้เลยเหรอคะ""อืม ตามใจเถอะ""ว่ากันไม่ได้นะ""หยิบ ๆ เถอะ เอาไปฝากที่บ้านด้วยก็ได้""งั้นเธอช่วยถือถาดตามเรามาอีกหนึ่งอัน""ทำไมต้องทำ""ช่วยหน่อยค่ะ นะคะ"มหาสมุทรถอนหายใจแล้วยอมถือถาดใส่ขนมเดินตาม ร้านเบเกอรี่อบชื่อดังบนชั้นสาม กลิ่นหอมฟุ้งออกไปถึงข้างนอก มหาสมุทรบอกว่าจะจ่ายเงินให้ ฉันอยากกินอะไรหยิบได้ตามใจชอบเลยตอนคบกันเขาแค่โยนเงินให้อยากได้อะไร อยากเอาไปทำอะไรเชิญตามสบาย ไม่ได้มาเดินตามทำเหมือนตามใจกันแบบนี้หรอก นี่เพิ่งเคยเห็นเขายอมครั้งแรกเลยเนี่ยส่วนเรื่องก่อนหน้านี้ที่เขาจิ้มนิ้วเลือกฉันอยากให้กลับมาคบกันอีกครั้ง ขอปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่เอาเด็ดขาด แต่ด้วยความไม่อยากให้เขาหงุดหงิดเลยยื่นข้อเสนอไปว่าถ้ารู้สึกเหงาจะยอมไปเที่ยวด้วยบางครั้งและห้ามเขาทำนิสัยแย่ ๆ เวลาอยู่ด้วยกันรู้ไหมมหาสมุทรตอบว่ายังไง'ไม่เห็นจะยาก แต่แค่ไปเที่ยวด้วยกันมันไม่พอ เราต้องมีเซ็กซ์กันด้วยหลังจากจบวัน'ฉันนี่อึ้งอ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน ได้คืบจะเอาศอก แค่วนมาเจอกันหลังจากเลิกไปเป็นปีก็เครียดจะตายอยู่แล้ว'เอางั้นก็ได้ แต่เธอต้อง
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 4 [2]
[ ทำใจให้สบาย ]------------------เพราะของฟรีทำให้ฉันตัดสินใจมาที่ห้องสมุด ขณะยืนเลือกขนมใส่ถาดรู้ตัวแล้วล่ะว่าพวกแก๊งเชียร์หลีดเดอร์เอาอีกแล้ว จ้องหาเหยื่อเพื่อกลั่นแกล้ง คราวที่แล้วรอดมาได้ คราวนี้ฉันก็ต้องรอดไปให้ได้เหมือนกัน รีบหยิบขนมใส่ถาดเท่าที่ต้องการแล้วเอาไปใส่ถุงดี"คนจนอะเนาะ คงไม่เคยกินอะไรแบบนี้"เรื่องเรียนฉันไม่รู้ว่าพวกนี้ตั้งใจแค่ไหน แต่เรื่องแกล้งคนอื่นจัดเต็มเหมือนอาจารย์จะให้เกรดเอ รู้รายชื่อเด็กทุน จำได้แม้กระทั่งใบหน้าของทุกคน เหมือนเป็นการล่าแต้มเช็คลิสต์ จัดการคนนี้แล้วติ๊กถูก คนนี้ยังต้องโดนหน่อย อะไรแบบนั้นหัวหน้าแก๊งชื่อเฟรย่าแต่หน้าจีนจ๋า แสดงออกถึงความเหนือกว่า กดสายตามองเหยียดหยาม ชาวแก๊งพากันหัวเราะชอบใจ ส่วนรอบข้างต่างก็พากันจับจ้องราวกับเป็นเรื่องปกติอย่างที่ฉันเคยบอกไงว่าถ้าอยู่ในคณะโคตรจะสบายใจ พอก้าวขาออกมาเมื่อไหร่ให้ระแวดระวังภัยไว้ตลอดเวลา"หยิบซะเยอะเลย จะเอากลับไปแบ่งที่บ้านด้วยเหรอจ๊ะ" คนนี้เป็นลูกครึ่งอเมริกาชื่อเมแกน สีผิวเข้มได้พ่อแต่ก็สวยไปอีกแบบ"คราวก่อนรอดตัวไป แต่คราวนี้ไม่รอดแน่พวกปรสิตชั้นต่ำ" ส่วนคนนี้ชื่อผ้าป่าน เท่าที่รู้มาเป็
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 4 [1]
[ ทำใจให้สบาย ]หนึ่งสัปดาห์ต่อมามหาสมุทรเป็นคนฉลาด ฉลาดพอ ๆ กับพี่ชายคนโต หากพี่ชายเกิดผิดพลาดไม่สามารถขึ้นรับตำแหน่งผู้สืบทอดได้ ตัวเขาก็สามารถเสียบแทนได้อย่างไม่มีข้อครหา เนื่องจากคุณสมบัติครบถ้วนไม่ต่างกัน กระนั้นกลับไม่มีความกระหายอำนาจตรงส่วนนี้เลยแม้แต่น้อย เนื่องจากรักแล้วก็เคารพพี่ชายมากและพี่ชายเองก็รักน้องชายเพียงคนเดียวมากเช่นกันตระกูลมหัทธนกำลังปิดข่าวเรื่องทายาทลำดับที่หนึ่งประสบอุบัติเหตุรถตกเขาอาการสาหัส เป็นตายเท่ากัน ทุกคนในตระกูลทั้งยืนทั้งนั่งออกันอยู่หน้าห้องไอซียูรวมถึงเขาด้วยที่พยายามเก็บกลั้นอารมณ์จวนเจียนจะระเบิดออกมาเต็มที"ผลการตรวจสอบล่ะ" ท่านเจ้าสัวธรณินเอ่ยถามผู้ช่วยคนสนิทที่ก้าวฉับ ๆ ตรงมาหา"นี่ครับท่าน"ซองเอกสารสีน้ำตาลถูกเปิดออก แผ่นกระดาษในนั้นรายงานว่ารถยนต์ถูกตัดสายเบรก น้ำมันมีรอยรั่ว แล้วยิ่งลงมือเตรียมการง่ายเมื่อรถที่ขับเป็นรถเช่า เวลาต้องเดินทางด้วยเครื่องบินไปคุมงานที่ต่างจังหวัดการใช้รถเช่ามันสะดวกกว่า ซึ่งรถที่ใช้ก็เป็นของบริษัทของคนรู้จักจึงไว้ใจเรื่องความปลอดภัยใครจะคิดล่ะว่าคราวนี้จะถูกลอบฆ่าโดยไม่รู้ว่าเป็นฝีมือของใคร แต่ไม่เหลือบ่า
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 3 [2]
[ จะเอายังไง ]มหาสมุทรไม่ชอบคนโง่ ไม่ชอบคนทำตัวเชื่องช้า ไม่ชอบคนที่ต้องให้พูดอะไรซ้ำซาก ที่ว่ามาทั้งหมดฉันเป็นแบบนั้น อย่างน้อยก็ช่วงหนึ่งตอนที่คบกับเขา ฉันแค่ไม่เข้าใจกับท่าทีที่เริ่มเปลี่ยนไปเมื่อนานวันเข้า เหมือนคนหมดรักที่ไม่ว่าทำอะไรให้ก็ไม่ถูกใจ อย่างน้อยฉันเคยรักเขาต่างจากเขาที่ไม่เคยรักใครครั้งหนึ่งเคยถูกทิ้งไว้ในงานปาร์ตี้ที่มีแต่พวกลูกคนรวย จู่ ๆ ก็ลุกออกไปจากตรงนั้นโดยไม่พูดอะไร ไม่มีทีท่าหงุดหงิดหรือไม่พอใจมาก่อนด้วย วันนั้นเป็นวันที่เราดีต่อกันตลอดทั้งวันแท้ ๆ ฉันไม่เคยเข้าใจความคิดและอารมณ์แปรปรวนของเขาเลย การออกไปของมหาสมุทรเป็นเหมือนคำอนุญาต พวกนั้นพยายามลวนลามและคิดจะทำมากกว่านี้ด้วยซ้ำ โชคดีที่เพื่อนเขาเข้ามาพาตัวฉันออกไปทัน เอ่อ ชื่ออะไรนะ... อ๋อ คนนั้นชื่อ จิณณ์ จิณณ์พาไปส่งบ้านพร้อมเอ่ยขอโทษแทนมหาสมุทร ฉันสงสัยเหลือเกินอะไรหล่อหลอมให้มหาสมุทรเป็นคนแบบนี้ ร้ายกาจกับคนทั้งโลกเว้นก็แต่รักเก่าที่ยังคงเป็นรักใหม่และรอคอยการกลับมาอยู่เสมอฉันรู้เรื่องนี้ตอนที่ทำกรอบรูปอันสำคัญของเขาตกแตก หลังรูปถ่ายครอบครัวมีรูปของแฟนเก่าซ้อนอยู่อีกใบ กรอบรูปที่พังก็เป็นกรอบรูปที่
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 3 [1]
[ จะเอายังไง ]คือฉันไม่เข้าใจน่ะไม่เข้าใจจริง ๆมหาสมุทร... ผู้ชายคนนี้ต้องการอะไรจากฉันกันแน่ แต่ที่รู้ ๆ เขากำลังชอบใจที่ได้แกล้งให้กลัวห้าโมงเย็นแล้วค่ะ การบ้านเสร็จเรียบร้อย เครื่องดื่มกับขนมเองก็หมดตั้งนานแล้ว ได้เวลากลับบ้านกันดีกว่า เขาคงว่างนะถึงได้นั่งอยู่ข้าง ๆ โดยไม่ปริปากพูดสักคำ อะไรของเขาเนี่ย...ฉันถามประโยคนี้ซ้ำ ๆ ในใจ ส่วนพวกเพื่อน ๆ ของเขากลับกันไปก่อนหน้านี้แล้วเก็บของใส่กระเป๋า กลับบ้าน ๆ"จะกลับแล้วเหรอ" มหาสมุทรที่กำลังอ่านบางอย่างบนหน้าจอพอเห็นฉันลุกขึ้นยืนก็ละสายตาขึ้นมามอง"เย็นแล้วค่ะ" พูดกับอีกฝ่ายต้องเพราะเสนาะหู พูดห้วน ๆ นี่ไม่ได้เลย แต่เจ้าตัวสามารถทำทุกอย่างตามใจชอบ โคตรไม่ยุติธรรม"งั้นเดี๋ยวไปส่ง" ว่าแล้วก็ปิดหน้าจอพลางลุกขึ้นยืน หย่อนมือถือลงกระเป๋ากางเกงหืม? เนี่ยมันแปลก!!ใจไม่ดีแฮะ"สิบกลับเองได้ค่ะ ไม่รบกวนดีกว่า""ไม่ต้องขัด ไปส่งคือไปส่ง"ขัดใจนิดเดียวเสียงแข็งขึ้นเลยเห็นมะ อยากจะบ้าตาย ชีวิตแขวนบนเส้นดายสุด ๆ"ตามมา"บทลงโทษของคนไม่กล้าปฎิเสธคือเดินตามหลังคนตัวสูงไปเงียบ ๆ ลงมายังชั้นล่างทุกคนต่างก้มหน้าหลบสายตา แต่เชื่อเถอะพอเขาออกไปแล้ว
โปรดอยู่ให้ห่างจากมหาสมุทร บทที่ 2 [2]
[ ไม่เข้าใจว่าทำไม ]อยากให้ปิดเทอมเร็ว ๆ จังเลยจะได้นั่งวาดรูปได้เต็มเวลา หลังจากเก็บแมวได้ก็ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ ป้านาส่งรูปถ่ายมาให้ดู ตอนนี้เจ้าส้มคลอดเด็ก ๆ ออกมาอย่างปลอดภัยแล้วนะ แข็งแรงทั้งห้าตัวค่อยยังชั่วหน่อยและดูเหมือนว่ามาดีกำลังจะหมั้นกับผู้ชายคนนั้นล่ะ เห็นคุยกันถูกคอคิดว่าไปต่อกันได้ก็ดีใจด้วยกับเพื่อน อะไรจะดีไปกว่าการได้เจอคนที่เข้ากันได้อีกล่ะส่วนฉันโสดต่อไปยาว ๆ ไม่รีบมีแฟนพอเลิกเรียนปุ๊บก็มารับกลับปั๊บอิจฉาชะมัด ฉันเลยเดินเล่นหมายมั่นจะไปนั่งตากแอร์ที่ห้องสมุด ชัั้นล่างเป็นคาเฟ่สามารถสั่งของกินได้ ทำดีมากเลยนะคะ แล้วก็ใช้บริการฟรีทุกอย่างเลยด้วย เพียงแค่ใช้บัตรนักศึกษาติ๊ด ๆ ข้อดีของที่นี่มีเยอะแยะมากมาย ยกเว้นเรื่องแบ่งชนชั้นน่ะนะ การบริการทุกอย่างฟรีหมดเฉพาะนักศึกษาเท่านั้น ตลอดเส้นทางมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาร่มรื่นเย็นสบาย แบบนี้เดินจนถึงห้องสมุดก็ไม่เหนื่อย สักห้าโมงเย็นค่อยกลับบ้าน ทำการบ้านให้เสร็จกลับไปจะได้นั่งวาดการ์ตูนยาว ๆมาถึงก็สั่งเครื่องดื่มเป็นช็อกโกแลตเย็น ส่วนขนมสามารถหยิบได้เองตามใจชอบจะกี่ชิ้นได้ เบเกอรี่อบหอมกรุ่น แน่นอนคนอย่างฉันก็ต้องหยิบทุกช
You may also like
เมียโจร NC-25
C10.7K viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY14.7K viewsบำเรอรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++
Me'JinJIn42.3K viewsผู้หญิงขายตัว
ลำเจียก15.1K viewsรักนี้ของหมอไน
ฮันนีแบล็ค293 viewsพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย3.4K viewsลวงรักคุณหมอคาสโนว่า
ชาไทยเย็น765 viewsยัยตัวร้ายคนนี้ พี่จอง
นรินทร์ลดา154 views
