บทส่งท้าย : เคียงคู่ (จบบริบูรณ์)

บทส่งท้าย : เคียงคู่ (จบบริบูรณ์)

20 ปีต่อมา ซือจง และ ซือซือมีบุตรทั้งหมด 8 คน เป็นบุตรชาย 5 คน และบุตรี 3 คน

ลูกๆ ของนางต่างก็เติบโต และออกเรือนไปสร้างวิถีชีวิตใหม่เป็นของตนเอง

ซือจิ้ง บุตรชายคนโต เป็นเถ้าแก่โรงเตี๊ยม ดูแลกิจการต่อจากบิดา

ซือสือ บุตรชายคนรอง รับราชการเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นอยู่ในราชสำนัก

ซือเฉิง บุตรชายคนที่สาม ทำกิจการภัตตาคาร เปิดตามหัวเมืองใหญ่ๆ

ซือจี๋ บุตรชายคนที่สี่ เปิดสำนักคุ้มภัย เพื่อคุ้มกันสินค้าไปส่งตามเมืองต่างๆ

ซืออ้าย บุตรสาวคนที่ห้า ได้ออกเรือนกับบุตรชายของเถ้าแก่ร้านอาภรณ์ จึงช่วยสามีดูแลกิจการงานผ้า

ซืออิ๋ง บุตรสาวคนที่หก ได้ออกเรือนกับนายอำเภอหนุ่มคนใหม่แห่งเมืองหยางปิน ได้ตบแต่งเป็นฮูหยินเอก

ซือเป่า บุตรชายคนที่เจ็ด รับราชการเป็นทหารอยู่ในสังกัดทัพหลวง ประจำการอยู่ชายแดนเขตเมืองหยางปิน

ซือซิง บุตรสาวคนสุดท้อง ได้ออกเรือนกับท่านรองแม่ทัพหัวหน้าของซือเป่า

ซือซือ ยังคงเป็นสตรีที่งดงามแม้จะอยู่ในวัยสี่สิบกว่าปี ส่วนซือจงก็ยังคงเป็นบุรุษแข็งแกร่ง และยังคงดูเป็นหนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ แม้อายุจะล่วงเลยมาห้าสิบปี

ทั้งคู่ต่างก็เป็นคู่รัก ที่ผู้คนในเมืองหยางปินอิจฉ