LOGINShare
8
Last Updated:
2025-09-06 04:43:36“คงไม่ได้หรอก เพราะครีมต้องไปทำงาน วันนี้ถึงไปเยี่ยมพ่อตั้งแต่เช้าไง”
“ทำไมช่วงนี้ทำงานทุกวันเลยล่ะครีม”
“อือ ครีมก็ไม่รู้ว่าทำไม อาจจะเป็นเพราะว่าครีมทำงานกับเขามานาน หรือเพราะลุงมงคลเขาสงสารครีมเรื่องพ่อมั้ง เขาก็เลยให้ครีมไปทำงานทุกวันที่ว่าง ไม่ต้องรอให้โทรตามเหมือนแต่ก่อนแล้ว”
“ก็ดีนะ แต่ลุงมงคลนี่ไว้ใจได้ใช่ไหม”
“เธอกำลังคิดอะไรของเธอเนี่ยแมว” สุภัครพีใช้สายตาตำหนิเพื่อน
“ก็ฉันเป็นห่วงเธอนี่ ยิ่งซื่อ ๆ อยู่” นันทพรพูดไปยิ้มไป
“ฉันเป็นคนซื่อสัตย์ไม่ได้ซื่อบื้อซะหน่อย”
“เหรอจ๊ะ”
“ทำไมทำเหมือนไม่เชื่อกันเลยเนี่ย”
“ก็ไม่อยากจะเชื่อจริง ๆ นี่ เธอน่ะอ่อนต่อโลกเกินไป จิตใจดีจนน่าเป็นห่วง ไม่เชื่อก็ไปถามจีนกับวาได้เลย เวลาเธอไปทำงานพวกเราเป็นห่วงเธอมากนะรู้ไหม”
“ขอบใจมากนะที่เป็นห่วง ครีมดีใจมากเลยที่มีเพื่อนดีอย่างพวกเธอ แต่เรื่องลุงมงคล ครีมเชื่อใจเขานะ ตลอดสองปีกว่าที่รู้จักกันมา เขาไม่เคยแสดงท่าทางแบบพวกเฒ่าหัวงูเลยนะ ผิดกับเจ้านายโดยตรงของครีม รายนั้นทำตัวแบบหมาหยอกไก่ ทีเล่นทีจริง ประมาณว่าถ้าเล่นด้วยก็เอาอะไรแบบนี้แหละ”
“ถ้าอย่างนั้นเธอต้องอยู่ห่าง ๆ เขาเอาไว้เลยนะ เวลาเลิกงานห้ามขึ้นรถไปกับเขาเด็ดขาด พวกนี้มันจะมีปากเป็นอาวุธ ซื่อ ๆ อย่างเธอติดกับเขาแน่”
“ครีมไม่หลงคนเพราะคารมหรอกน่าแมว”
“แมวไม่ได้หมายความว่าครีมจะยอม แต่ครีมอาจจะโดนคำพูดของเขาหว่านล้อมจนงงงวย พอรู้ตัวอีกทีอาจจะถูกพาเข้าโรงแรมไปแล้ว”
“ถึงครีมจะดูหงิม ๆ ติ๋ม ๆ แต่ครีมก็มั่นใจว่าตัวเองไม่ใช่คนขี้ขลาดจนไม่กล้าสู้คนหรอกนะ ถ้าเขาทำกับครีมแบบที่แมวว่าจริง ๆ ครีมสู้ตายแน่”
“ดีมาก” นันทพรทำเสียงจริงจังกล่าวชมเพื่อน ที่หน้าตาไม่ได้จริงจังเหมือนคำพูดเลยสักนิด ก็เพราะเธอเป็นคนจิตใจดีเกินไปจนโกรธใครไม่เป็นนั่นเอง
สิ้นเดือนแล้ว เงินค่าแรงของเดือนนี้ออกมาแล้ว สุภัครพีคลี่ยิ้มกว้างด้วยความดีใจ เพราะยอดเงินมันค่อนข้างมากกว่าเดือนอื่น ๆ เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาลส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ และยังเป็นเดือนที่ได้ทำงานมากขึ้นอีกด้วย หญิงสาวรีบกดเงินที่โชว์ยอดอยู่หน้าตู้เอทีเอ็มออกมาจนหมด หลังจากนั้นก็โทรศัพท์ถึงเลขาของคุณตาฮาโตริ เพราะเธอไม่สามารถติดต่อเขาได้โดยตรงเนื่องจากเขาอยู่ที่ญี่ปุ่น
(ครับผม เคนชินพูดครับ)
“เอ่อ..” หญิงสาวอึกอักพูดไม่ออกเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มหู แต่ไม่ใช่เสียงของผู้หญิงเหมือนทุกครั้ง
(ครับผม ติดต่อเรื่องอะไรครับ)
“นี่ใช่เบอร์ของคุณมัณฑนาหรือเปล่าคะ”
(ไม่ใช่ครับ นี่เบอร์ของผมนะ แต่ถ้าจะคุยกับคุณมัน เดี๋ยวผมเรียกให้ก็ได้ จะให้บอกว่าใครโทรมาครับ)
“ค่ะ รบกวนบอกคุณมันว่าครีมโทรมาค่ะ”
(ได้ครับ รอสักครู่นะ ผมว่าคุณวางสายไปก่อนดีกว่า เดี๋ยวผมให้คุณมันโทรกลับ)
“ค่ะ” สุภัครพีอมยิ้มกับโทรศัพท์ รู้สึกถูกใจเสียงทุ้มนุ่มหูของแฟนเลขา รออยู่ไม่นานโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
(สวัสดีค่ะหนูครีม)
“สวัสดีค่ะคุณมัน ขอโทษที่โทรมารบกวนเวลาส่วนตัวนะคะ”
(เวลาส่วนตัวอะไรกันคะ พี่มันกำลังทำงานอยู่นะเนี่ย ตอนนี้อยู่อินเดียจ้ะ)
“จริงเหรอคะ แสดงว่าครีมเข้าใจผิดสิ อุ๊ย! ขอโทษค่ะคุณมัน” หญิงสาวเผลอพูดสิ่งที่คิดออกไปจนต้องกล่าวขอโทษอีกฝ่ายเสียงแห้ง
(คิกๆๆ ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ พี่มันไม่ถือ แต่ถ้าเจ้านายพี่มันรู้เข้า อาจจะเคืองจนควันออกหูเลยก็ได้) ท้ายประโยคปลายสายกระซิบกระซาบเหมือนคนที่ถูกพูดถึงจะอยู่ใกล้ ๆ (ว่าแต่หนูครีมเถอะจ้ะ โทรหาพี่มันทำไมจ๊ะ มีอะไรหรือเปล่า)
“ค่ะ ครีมอยากจะจ่ายเงินค่ารักษาพ่อให้คุณตาบางส่วนก่อน ครีมต้องทำยังไงคะ ให้โอนเข้าบัญชีหรือให้ฝากเงินไว้กับคุณมัน”
(เรื่องนี้หนูครีมคุยกับคุณท่านแล้วเหรอคะ ทำไมพี่มันไม่เห็นรู้เรื่องเลย)
“ครีมคุยกับคุณตาตั้งแต่แรกแล้วนะคะ รบกวนคุณมันถามคุณตาดูนะคะ บางทีท่านอาจจะลืมบอกก็ได้ ถ้าได้คำตอบแล้วโทรบอกครีมด้วยนะคะ ครีมจะรีบจัดการให้”
(ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่มันโทรถามคุณท่านแล้วจะรีบโทรบอกหนูนะ)
“คุณมันคะ”
(จ๋า)
“เบอร์โทรนี้ใช่ของคุณมันหรือเปล่าคะ”
(ใช่สิคะ ทำไมเหรอ)
“แต่เมื่อกี้ เจ้านายพี่บอกว่าเป็นเบอร์ของเขา”
(ช่วงนี้เจ้านายพี่เขาอารมณ์ดี คงหยอกหนูเล่นน่ะ ไม่ต้องคิดมาก โทรหาพี่ที่เบอร์นี้ได้เหมือนเดิมจ้ะ)
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นแค่นี้ก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ”
(จ้ะ สวัสดีจ้ะ)
ภายในโรงแรมสุดหรู ประเทศอินเดีย
มัณฑนาเดินกลับไปหาเจ้านายที่กำลังนั่งอ่านเอกสารที่จะเตรียมลงนาม หลังจากคุยโทรศัพท์กับสุภัครพีเสร็จแล้ว
“บอสมีอะไรจะถามมันไหมคะ”
“คุณมันอยากให้ผมถามเรื่องอะไรล่ะ เรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว”
“บอสไม่เข้าใจเรื่องไหนก็ถามมาได้เลยค่ะ ถ้ามันรู้มันจะตอบทุกคำถาม”
“หลานสาวคนใหม่ของคุณลุงผมโทรมาทำไม” ไคถามเลขาทั้งที่รู้ทุกเรื่องดีกว่าเธอ เพราะเขาคุยกับผู้เป็นลุงอยู่ตลอดเกี่ยวกับเด็กสาวคนนั้น
“เธอโทรมาบอกว่าจะคืนเงินค่ารักษาให้คุณท่านค่ะ”
“คืนเงิน ทั้งหมดเลยน่ะเหรอ” ถามอย่างแปลกใจ
“เธอบอกว่าบางส่วนนะคะ”
“อ๋อ แล้วคุณมันตอบไปว่ายังไง”
“เรื่องนี้มันไม่ทราบเลยค่ะ คงต้องโทรไปถามคุณท่านก่อน หรือว่าบอสมีคำแนะนำคะ”
“เรื่องนี้ยังไม่ถึงเวลาที่ผมจะแสดงความคิดเห็นหรอกนะคุณมัน ไปถามคุณลุงผมเองดีกว่า”
“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นมันขอตัวไปคุยโทรศัพท์กับคุณท่านก่อนนะคะ” มัณฑนาเดินห่างออกไปอีกมุมหนึ่งพร้อมกับโทรศัพท์
ไคมองเลขาสาวที่อายุอานามใกล้เคียงกันจนทำงานร่วมกันได้อย่างดี พลันนึกถึงเสียงใส ๆ ที่ทักทายมาตามสายโทรศัพท์เมื่อสักครู่ เธอคนนั้นถูกคุณลุงหมายตาจะให้มาเป็นคู่ชีวิตของเขาเอาไว้แล้ว แม้เขาจะไม่ได้เสน่หาเธอในทางชู้สาว แต่จากเหตุการณ์ในคืนฝนตก และที่ตามสืบประวัติของเธอมาสักพัก คิดว่าการใช้ชีวิตคู่กับเธอก็คงไม่ลำบากอะไร เขาชอบนะผู้หญิงที่เจียมตัวแบบนั้น แต่เขาก็ยังไม่ได้ตอบรับคุณลุงไปหรอก ทำเฉย ๆ เอาไว้ก่อนดีที่สุด
Latest chapter
โหยตัณหา 82 ตอนจบ
ใบหน้าเคร่งขรึมเผลอยิ้มออกมา เมื่อเห็นร่างที่นอนหลับไร้สติตะแคงตัวอยู่บนเตียงนอน ข้าง ๆ เตียงมีกล่องของขวัญที่สุทธิดาส่งมาให้แทนคำขอบคุณเปิดอยู่ ข้างในมีชุดชั้นในและชุดนอนผ้าซีทรูที่เข้าชุดกันหลายชุด เขาเดินเข้าไปนั่งลงบนเตียงอย่างนุ่มนวลที่สุด เพราะกลัวจะทำให้เธอตื่น แต่ก็ทำพลาดจนได้ ร่างบางส่งเสียงอุทธรณ์ในลำคอก่อนจะลืมตาขึ้นมา “พี่ไค” เธองัวเงียเรียกเขา “มานานแล้วเหรอคะ ทำไมไม่ปลุกครีมล่ะ” “พี่บอกให้กลับบ้านไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ” สามีตีหน้าขรึมเสียงขรึมใส่ภรรยา คิด ๆ แล้วก็อยากงอนเธอไปอีกหลาย ๆ วัน ที่ทำกับเขาเหมือนไม่ใช่สามี แต่ก็ทำไม่ลงเพราะรักเธอมากเกินไป คนถูกดุที่อยู่ใต้ผ้าห่มนวมเม้มปากแน่นก่อนจะค่อย ๆ คลายออก “ครีมไม่สบายใจนี่คะ ครีมอยากมาง้อ อยากมาขอโทษ” “ขอโทษเรื่องอะไร ครีมทำอะไรผิดถึงต้องมาขอโทษ” สุภัครพีลุกจากที่นอนแล้วดึงมือสามีมากุมไว้ “รู้ไหมคะว่าครีมดีใจมากแค่ไหนเวลาที่พี่ไคไปรับครีม แต่ถึงจะดีใจมากครีมก็ไม่อยากให้พี่ไคไปรับ เพราะครีมไม่อยากตกเป็นเป้าสายตา ไม่อยากถูกครหาและไม่อยากให้พี่ไคต้องถูกนินทาไปด
โหยตัณหา 81
ปฐพีแปลกใจกับการแสดงออกอย่างยิ้มแย้มแจ่มใสไร้การเสแสร้งนั้นนัก เธอยิ้มอย่างเป็นธรรมชาติแบบนั้นได้อย่างไรกัน ไม่รู้สึกเป็นปมด้อยกับตัวเองบ้างเหรอ ที่เกิดมาสวยและรวยมากแต่กลับกลายเป็นคนง่อยเปลี้ยเสียขา“แล้วปกติหนูเล็กใช้ชีวิตอยู่ในบ้านอย่างไรครับ คือผมสงสัยเพราะคุณบอกว่าจะซื้อรถเข็นมาใช้ แสดงว่าคุณยังไม่มีถูกไหมครับ”“ค่ะ” หญิงสาวตอบตรง ๆ “ปกติเล็กจะทำงานอยู่ในห้องนอนเสียส่วนใหญ่ ห้องนอนของหนูเล็กเหมือนคอนโดห้องหนึ่งเลยค่ะ มีมุมทานข้าว มุมนั่งเล่น มุมทำงาน ใช้ชีวิตอยู่ในนั้นได้ 24 ชั่วโมงเลยค่ะ ถ้าจะออกจากห้องนอนก็ค่อย ๆ เดิน ค่อย ๆ พัก เดี๋ยวก็ลงมาถึงข้างล่างเองค่ะ แต่ส่วนใหญ่หนูเล็กจะขี่หลังจัสตินลงมามากกว่าค่ะ จัสตินบอกว่าหนูเล็กอวบเกิน เขาอุ้มไม่ไหวค่ะ” เธอเล่าไปยิ้มไป และยิ้มกว้างขึ้นเมื่อพูดถึงเพื่อนเกย์สุดที่รักที่เพิ่งมาจากอังกฤษ แต่ตอนนี้กำลังไปเที่ยวทะเลภาคใต้กับแฟนหนุ่มเพื่อหาไอเดียใหม่ ๆ“ใครคือจัสตินเหรอจ๊ะ” ประมาณถามอย่างสนใจเพราะรู้แน่ ๆ ว่าฝ่ายนั้นคือผู้ชาย“เพื่อนที่สนิทกันมาก ๆ ของหนูเ
โหยตัณหา 80
จนล่าสุดเมื่อไม่นานมานี้ มารดาของเธอก็ยื่นคำขาดว่าจะไม่ยอมอ่อนข้อให้อีก เพราะเธอผลัดท่านมาสองปีแล้ว ท่านยอมรับข้อเสนอเรื่องที่เธอให้โกหกใครต่อใครว่าเป็นโรคประหลาด เท้าอ่อนเปลี้ยเพลียแรง เดินเหินด้วยตัวเองแทบไม่ได้ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วอาการที่ว่ามานั้นจะเกิดขึ้นได้ยากมาก ต้องเดินไกล ๆ เป็นกิโลหรือยืนนาน ๆ เป็นชั่วโมงเท่านั้นอาการถึงจะกำเริบแล้วท่านก็รับปากอีกข้อว่าถ้าแต่งงานแล้วในอนาคตต้องหย่าร้างกัน ท่านจะไม่ก้าวก่ายกับชีวิตส่วนตัวของเธออีกดังนั้นเธอจึงตัดสินใจรับปากเรื่องแต่งงาน เมื่อสืบประวัติของว่าที่เจ้าบ่าวมาอย่างละเอียดแล้วรู้ว่าฝ่ายนั้นก็ตกที่นั่งเดียวกับเธอเหมือนกัน เขาเป็นคนเย็นชาไม่รู้จักกับความรัก เป็นเพลย์บอยตัวพ่อ ชอบผู้หญิงสวยสง่าและเซ็กซี่ซึ่งต่างกับเธออย่างสิ้นเชิงเธอเป็นคนบ้า ๆ บอ ๆ และฝันที่จะมีความรักแบบเจ้าชายกับเจ้าหญิง ถ้าเขาเป็นขั้วบวกเธอก็เป็นขั้วลบ รับรองว่าชีวิตคู่ต้องล่มจมไม่เป็นท่าตั้งแต่ปีแรกแน่ ๆ แบบนี้แหละที่เธอต้องการที่สุด“ถ้าลูกตัดสินใจเองพ่อก็ตามใจลูก พ่อหวังว่าลูกจะมีความสุขกับการตัดสินใจของลูกนะ”
โหยตัณหา 79
“ส่วนเธอ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอไปได้ยินอะไรมาหรืออิจฉาอะไรครีมเขา แต่เธอควรจะรู้เอาไว้ว่าครีมไม่ใช่เด็กเสี่ยอย่างที่เธอเข้าใจ ครีมเขาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของฉันทุกประการ ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปอย่าให้ฉันได้ยินว่าเธอดูถูกภรรยาฉันอีก ฉันจะดำเนินคดีกับเธอสถานเดียว” ไคหยิบนามบัตรจากกระเป๋ายื่นให้เธอ “เธอควรรู้เอาไว้ว่าฉันเป็นใคร ก่อนที่คิดจะท้าทายคำพูดของฉัน” แล้วยื่นอีกใบให้คนที่เป็นอาจารย์กชกรรับนามบัตรมาอ่าน.. ปากที่แสยะอย่างไม่ค่อยพอใจเปลี่ยนเป็นเม้มแน่น ใจแป้วลงไปทันทีที่ได้เห็นชื่อบริษัทและตำแหน่งบนนามบัตรใบนั้นแม้แต่พรหมเทพยังตกใจเมื่อได้รู้ความจริง เขาหันไปมองหญิงสาวที่เคยตามจีบ ดูไม่ออกจริง ๆ ว่าเป็นเมียมหาเศรษฐี เพราะเธอทำตัวติดดินมาก“พี่ขอโทษแทนนิ่มด้วยนะครีม พี่สัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก วา จีน แล้วก็แมวด้วย พี่ขอโทษจากใจเลย”“คุมเมียพี่ให้ดีหน่อยก็แล้วกันพี่กาแฟ อย่าปล่อยให้บ้าอีกล่ะ” พันวากล่าวอย่างไม่ค่อยเต็มใจจะยกโทษให้สักเท่าไหร่“ครีมแต่งงานกับพี่ไคแล้วจริง ๆ พวกเราเป
โหยตัณหา 78
“พอ ๆ หยุด ๆ” ความโกลาหลเกิดขึ้นในทันที เพื่อน ๆ ของทั้งสองฝ่ายต่างก็ช่วยกันห้ามช่วยกันดึงเพื่อนออกมา“ปล่อยกู! กูบอกว่าปล่อยกูไงไอ้กาแฟ มึงไม่เห็นเหรอว่ามันตบกูตั้งหลายที” กชกรพยายามจะดิ้นออกจากวงแขนของคนรักให้ได้“มาสิอีดอก อีร่าน มึงแน่จริงมึงก็เข้ามาเลย กูจะตบเลาะฟันให้ร่วงหมดปากเลยมึง” พันวาก็พยายามจะถลาเข้าไปหาอีกฝ่าย แต่ก็ถูกเพื่อน ๆ ดึงตัวเอาไว้“มึงเสือกอะไร กูไม่ได้ด่ามึงซะหน่อย คนโดนด่าเขายังไม่ร้อนตัวเลย”“ก็เพราะครีมมันไม่ร้อนไงกูถึงได้ร้อนแทน ปากมึงว่างนักเหรอไง ถ้าว่างมากก็ไปแดกขี้ลูกมึงไป จะได้เลิกเห่าหอนใส่ชาวบ้านเขา”“พอเถอะวา อายเขา” สุภัครพีห้ามเพื่อน “เดี๋ยวอาจารย์มาเห็นเข้าก็เป็นเรื่องหรอก”“เป็นก็เป็นสิ จะได้รู้กันไปเลยว่าใครผิด”“มึงนั่นแหละผิด กูจะเอาเรื่องมึงให้ถึงที่สุดคอยดูสิอีวา อีดอก”“ก็เอาเลยสิอีนิ่ม อีดอกทองเอ๊ย”“กรี๊ดดดด..” กชกรสะบัดแขนสุดแรงจนสามารถพาตัวเอ
โหยตัณหา 77
“ขอบใจมากเลยนะที่ยังนึกถึงพี่ แล้วที่ญี่ปุ่นเป็นอย่างไรบ้าง หมดหนาวหรือยัง” “ไม่หนาวไม่ร้อน อากาศกำลังดีถ้าใส่แขนยาวนะคะ” “แล้วได้ไปเที่ยวที่ไหนบ้างล่ะ” “ก็ไม่ค่อยได้ไปไหนหรอกค่ะ” เธอไล่ชื่อสถานที่เที่ยวที่ได้ไปในช่วงหนึ่งอาทิตย์ที่อยู่ญี่ปุ่นให้เขาฟัง “เขาว่าหนุ่มญี่ปุ่นหล่อ ๆ เยอะ เดินกันเกลื่อนถนนจริงหรือเปล่า” “ไม่จริงหรอกค่ะ ที่ครีมเห็นยังไม่มีใครหล่อเท่าพี่ชายของครีมสักคน” เธอพูดเอาใจเขาพร้อมรอยยิ้มกว้าง“รวมคุณไคด้วยหรือเปล่า”“คนนั้นเป็นข้อยกเว้นค่ะ คนนั้นเขาเป็นเทพบุตรค่ะ”“ไม่ค่อยเข้าข้างสามีตัวเองเลยนะ” แม้จะรู้สึกคันยิบ ๆ ที่หัวใจ แต่เขาก็แ
You may also like
DEBT LOVE | หนี้สวาท SM+
อะพอลโล่_39.3K viewsนางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก55.7K viewsเด็กมันยั่ว BAD LOVE
ลำเจียก51.3K viewsวิศวะร้ายพลาดรัก(20+)
Re-match I รีแมทช์58.4K viewsMy Ex. แฟนเก่าของฉันเป็นประธานบริษัท
light sky1.0K viewsรักเรากี่ซีซี (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น4.0K viewsเกมหัวใจมาเฟีย
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ526 viewsของตายดิ้นได้
ชนิตร์นันท์309 views
