LOGINShare
9
Last Updated:
2025-09-06 04:45:09ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรม
“ครีม”
“ขา”
“เรื่องนั้นพี่บอกผู้จัดการให้แล้วนะ แต่ยังไม่ได้คำตอบ เขาบอกว่าต้องคุยกับคุณมงคลก่อน”
“ขอบคุณค่ะพี่ว่าน”
“อือ ถ้าได้คำตอบแล้วพี่จะบอกนะ แต่คิดว่าคงไม่มีปัญหาหรอก เพราะครีมไม่ใช่พนักงานประจำอยู่แล้ว”
“ถ้าไม่ใช่ช่วงสอบสำคัญและพ่อต้องเข้าผ่าตัดด้วย ครีมก็คงไม่ขอหยุดทั้งอาทิตย์แบบนี้หรอกค่ะ พี่ว่านก็รู้นี่คะว่าครีมอยากได้เงินมากแค่ไหน”
“พี่เข้าใจ ไปทำงานเถอะ เดี๋ยว ๆ พี่เกือบลืม พรุ่งนี้มาทำงานเร็วหน่อยได้ไหม พรุ่งนี้จะมีโฮมปาร์ตี้ของลูกค้าวีไอพี เขาต้องการพนักงานแค่สิบคนเท่านั้น แต่เขาเลือกครีมมาด้วย”
“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ครีมไม่มีเรียนอยู่แล้ว ครีมจะรีบมาแต่วันนะคะ”
“โอเคจ้ะ มาขึ้นรถที่นี่ตอนสี่โมงเย็นนะ”
“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ว่าน”
วันต่อมา
“สวัสดีค่ะพี่ว่าน” หญิงสาวทักทายชายหนุ่มที่เพิ่งเดินทางมาถึง
“ดีจ้ะ” วรวุธยิ้มรับคำทักทายของหญิงสาว วางมือขยี้ศีรษะของเธอเบา ๆ “กินข้าวมาหรือยัง ถ้ายังไปกินให้เรียบร้อยก่อนสิ คืนนี้อาจจะยุ่งจนไม่มีเวลาพักเลยก็ได้”
“ครีมทานแล้วค่ะ ครีมไปเตรียมตัวก่อนนะคะ” หญิงสาวแยกตัวไปอยู่กับเพื่อน ๆ เพื่อเตรียมความพร้อมในหน้าที่ของตัวเอง เกือบครึ่งชั่วโมงต่อมาก็แยกย้ายกันไปยืนประจำจุด รอให้บริการแก่แขกที่มาร่วมงาน
“บาร์เทนเดอร์ อีกสิบนาทีปรุงเหล้ามาให้ฉันสักแก้วสิ แล้วเธอ..” หญิงสาวตัวเล็กบอบบาง แต่งหน้าทำผมแบบจัดเต็ม บ่งบอกความเป็นเซเล็บชี้ไปที่สุภัครพีที่ประจำตำแหน่งอยู่ใกล้ ๆ บาร์เทนเดอร์ รับหน้าที่เสิร์ฟเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ในคืนนี้ “เอาไปเสิร์ฟให้ฉันในบ้านด้วย”
“คุณหนูต้องการรสไหนครับ” บาร์เทนเดอร์ผู้มีประสบการณ์ถามอย่างนอบน้อม
“คิดว่าแบบไหนเหมาะกับฉันก็ปรุงมาสิ” สาวสวยลูกสาวเจ้าของบ้านนามว่าปฐมาวดี ขยิบตาใส่บาร์เทนเดอร์หนุ่มก่อนจะเดินจากไป
“ผู้หญิงคนนั้นเป็นลูกสาวของคุณประมาณนะ ชื่อคุณปฐมาวดี” วรวุธเดินมาให้ข้อมูลกับลูกน้อง เมื่อลูกสาวเจ้าของบ้านเดินไปแล้ว
“แล้วเจ้าภาพล่ะคะ ใช่คนนั้นหรือเปล่า” ขนิษฐาที่ได้จับคู่กับสุภัครพีเอ่ยถามหัวหน้า ส่งสายตาไปทางชายหนุ่มไฮสเป็กที่เพิ่งเดินเข้ามาในงาน
“ใช่ คุณปฐพีลูกชายของคุณประมาณ เจ้าของวันเกิดวันนี้ เตรียมตัวให้พร้อมนะ พี่ไปดูความเรียบร้อยก่อน”
“เสร็จแล้วครีม เอาไปเสิร์ฟหน่อย” บาร์เทนเดอร์เทเหล้าใส่แก้วที่เตรียมไว้ ตกแต่งแก้วเสร็จก็เรียกหญิงสาวที่ถูกสั่งงานเอาไว้ตั้งแต่แรกให้ทำหน้าที่
สุภัครพียกถาดที่มีแก้วเหล้าวางไว้ เดินไปทางที่เห็นลูกสาวเจ้าของบ้านเดินไป “ขออนุญาตค่ะ” เอ่ยอย่างนอบน้อมก่อนจะเดินเข้าไปในคฤหาสน์หลังมหึมา แต่ภายในโถงใหญ่ก็มีแต่โต๊ะรับแขกกับความว่างเปล่า เหลียวซ้ายแลขวาไม่รู้จะไปทางไหนต่อดี จึงได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น หวังให้มีใครสักคนผ่านมาเห็น
“ใครน่ะ” เสียงทุ้มที่ดังขึ้น ทำให้หญิงสาวหันไปมองทางบันไดที่แยกเป็นสองทาง เขาคนนั้นกำลังยืนอยู่ทางขวา จ้องเธอเขม็ง แวบหนึ่งที่สบตากันเธอรู้สึกคุ้นหน้าเขาพิกล
“เหล้าที่คุณผู้หญิงสั่งเอาไว้ค่ะ” ตอบเสร็จก็หลบสายตาลงต่ำ
“วางเอาไว้บนโต๊ะนั่นแหละ แล้วก็ไปเอาเหล้ามาให้ฉันใหม่อีกแก้ว” ปฐพีบอกกับพนักงานของทางโรงแรมที่บิดามีหุ้นส่วนอยู่ด้วย
“ค่ะ” หญิงสาวทำตามที่เขาสั่ง วางค็อกเทลลงบนโต๊ะรับแขกแล้วเดินออกไป ไม่นานก็กลับมาพร้อมกับเหล้า เธอวางมันลงบนโต๊ะรับแขก ข้างหน้าชายหนุ่มที่เป็นคนสั่ง เสร็จแล้วก็ก้มศีรษะเดินถอยออกไป
“จะไปไหน” ปฐพีจิบเหล้าในแก้วเมื่อถามออกไปแล้ว “ยืนรอจนกว่าฉันจะบอกให้ไป”
“อะไรกัน เครื่องดื่มของแอลมาแล้วทำไมไม่เรียกล่ะ” หญิงสาวที่เดินลงมาตามบันไดทางด้านซ้ายโวยวาย เธออยู่ในชุดราตรีเลื่อมสีแดงแบบรัดรูป อวดเนินอกที่มีอยู่พอประมาณเกือบครึ่งเต้า
“ทำไมต้องให้เรียก เป็นคนสั่งมาเองไม่ใช่เหรอ”
“พี่พี แอลเป็นน้องสาวพี่พีนะ ไม่ใช่ขี้ข้าที่บริษัท”
ความทรงจำในวัยเด็กส่วนหนึ่งค่อย ๆ ผุดขึ้นมาในสมองของสุภัครพี เมื่อได้ยินสองพี่น้องคุยกัน คนหนึ่งชื่อพี คนหนึ่งชื่อแอล ชื่อนี้เหมือนกับชื่อของ...
‘ไปแล้วไม่ต้องซมซานกลับมาอีกนะ แล้วก็ไม่ต้องไปบอกคนอื่นล่ะว่าเรามีแม่คนเดียวกัน ฉันอาย’
‘แอล’
‘ทำไมล่ะพี่พี แอลพูดผิดตรงไหน ก็หล่อนเป็นเหลือบเป็นไรคอยกวนใจพวกเรามาตลอดจริง ๆ นี่’
‘เขาก็จะไปอยู่แล้ว จะไปพูดอีกทำไมล่ะ ถ้ายังพูดมาก เขาไม่ยอมไปขึ้นมา แกจะรับผิดชอบไหม’
‘แม่ก็ไม่อยู่แล้ว หล่อนคงไม่หน้าด้านขนาดนั้นหรอก จริงไหมระพี’
‘น้องแอลกับน้องพีไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นหรอกจ้ะ ไม่ให้พี่อยู่พี่ก็ไม่อยู่หรอก ขอให้น้องทั้งสองคนมีความสุขมาก ๆ นะ ดูแลตัวเองให้ดี ๆ ด้วยล่ะ พี่ไปก่อนนะ’
แม้จะจำได้รางเลือนและไม่รู้สึกถึงความผูกพันเป็นพิเศษ แต่เธอก็รู้แล้วว่าสองคนนี้คือน้องต่างบิดาของแม่ ใจของเธอเต้นรัว
“นั่นเธอจะไปไหน ฉันบอกว่ายังไง” ปฐพีถามเสียงขรึมทรงอำนาจ
“ฉันขอโทษค่ะ เดี๋ยวฉันจะให้คนอื่นมาทำหน้าที่แทนนะคะ” สุภัครพีหยุดตอบโดยไม่หันไปมอง รีบก้าวเท้ายาว ๆ ออกจากบ้าน
คิ้วเข้มขมวดมุ่น มองหญิงสาวที่ลนลานเดินจากไปอย่างไม่พอใจ และไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงเป็นแบบนั้น
“เป็นบ้าอะไรของเธอน่ะ แต่หน้าตาเธอดูคุ้น ๆ นะพี่พี คล้าย ๆ ใครสักคนที่เรารู้จักเลย”
คิ้วเข้มขมวดมุ่นอีกครั้ง เรื่องการจดจำลักษณะคนต้องยกนิ้วให้น้องสาวคนนี้เลย เพราะมันเป็นพรสวรรค์ที่ดีเพียงอย่างเดียวที่เธอมี
“พี่พีจะไปไหน”
“จะไปดูให้แน่ใจว่าแกมั่วหรือเปล่า” เขาตอบคำถามน้องสาว แล้วก้าวยาว ๆ ตามพนักงานหน้าตาสวยถูกใจ ตั้งแต่แรกเห็นคนนั้นไปจนทันกัน “เดี๋ยวก่อน”
Latest chapter
โหยตัณหา 9
ห้องจัดเลี้ยงของโรงแรม“ครีม”“ขา”“เรื่องนั้นพี่บอกผู้จัดการให้แล้วนะ แต่ยังไม่ได้คำตอบ เขาบอกว่าต้องคุยกับคุณมงคลก่อน”“ขอบคุณค่ะพี่ว่าน”“อือ ถ้าได้คำตอบแล้วพี่จะบอกนะ แต่คิดว่าคงไม่มีปัญหาหรอก เพราะครีมไม่ใช่พนักงานประจำอยู่แล้ว”“ถ้าไม่ใช่ช่วงสอบสำคัญและพ่อต้องเข้าผ่าตัดด้วย ครีมก็คงไม่ขอหยุดทั้งอาทิตย์แบบนี้หรอกค่ะ พี่ว่านก็รู้นี่คะว่าครีมอยากได้เงินมากแค่ไหน”“พี่เข้าใจ ไปทำงานเถอะ เดี๋ยว ๆ พี่เกือบลืม พรุ่งนี้มาทำงานเร็วหน่อยได้ไหม พรุ่งนี้จะมีโฮมปาร์ตี้ของลูกค้าวีไอพี เขาต้องการพนักงานแค่สิบคนเท่านั้น แต่เขาเลือกครีมมาด้วย”“ได้ค่ะ พรุ่งนี้ครีมไม่มีเรียนอยู่แล้ว ครีมจะรีบมาแต่วันนะคะ”“โอเคจ้ะ มาขึ้นรถที่นี่ตอนสี่โมงเย็นนะ”“ค่ะ ขอบคุณนะคะพี่ว่าน”วันต่อมา“สวัสดีค่ะพี่ว่าน” หญิงสาวทักทายชายหนุ่มที่เพิ่งเดินทางมาถึง“ดีจ้ะ” วรวุธ
โหยตัณหา 8
“คงไม่ได้หรอก เพราะครีมต้องไปทำงาน วันนี้ถึงไปเยี่ยมพ่อตั้งแต่เช้าไง”“ทำไมช่วงนี้ทำงานทุกวันเลยล่ะครีม”“อือ ครีมก็ไม่รู้ว่าทำไม อาจจะเป็นเพราะว่าครีมทำงานกับเขามานาน หรือเพราะลุงมงคลเขาสงสารครีมเรื่องพ่อมั้ง เขาก็เลยให้ครีมไปทำงานทุกวันที่ว่าง ไม่ต้องรอให้โทรตามเหมือนแต่ก่อนแล้ว”“ก็ดีนะ แต่ลุงมงคลนี่ไว้ใจได้ใช่ไหม”“เธอกำลังคิดอะไรของเธอเนี่ยแมว” สุภัครพีใช้สายตาตำหนิเพื่อน“ก็ฉันเป็นห่วงเธอนี่ ยิ่งซื่อ ๆ อยู่” นันทพรพูดไปยิ้มไป“ฉันเป็นคนซื่อสัตย์ไม่ได้ซื่อบื้อซะหน่อย”“เหรอจ๊ะ”“ทำไมทำเหมือนไม่เชื่อกันเลยเนี่ย”“ก็ไม่อยากจะเชื่อจริง ๆ นี่ เธอน่ะอ่อนต่อโลกเกินไป จิตใจดีจนน่าเป็นห่วง ไม่เชื่อก็ไปถามจีนกับวาได้เลย เวลาเธอไปทำงานพวกเราเป็นห่วงเธอมากนะรู้ไหม”“ขอบใจมากนะที่เป็นห่วง ครีมดีใจมากเลยที่มีเพื่อนดีอย่างพวกเธอ แต่เรื่องลุงมงคล ครีมเชื่อใจเขานะ ตลอดสองปีกว่าที่รู้จักกันมา เขาไม่เคย
โหยตัณหา 7
“ขอบคุณพี่กาแฟมากนะคะ แค่นี้ครีมก็ซาบซึ้งมากแล้วค่ะ แต่ครีมยังไหวค่ะ”“ยังไม่ทันได้ช่วยอะไรก็ซาบซึ้งแล้วเหรอ”“แค่มีน้ำใจให้ครีมก็ซาบซึ้งแล้วค่ะ”“ซาบซึ้งอะไรกันจ๊ะ”เสียงทักกระแนะกระแหนจากทางด้านหลังทำให้หนุ่มสาวรุ่นพี่รุ่นน้องต่างหันไปมอง“นิ่ม!”“ทำไมต้องทำท่าตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะกาแฟ” หญิงสาวที่เข้ามาใหม่ถามชายหนุ่มรุ่นเดียวกัน เหลือบมองไปทางหญิงสาวรุ่นน้องด้วยสายตาไม่เป็นมิตร “ได้ยินแต่คำร่ำลือว่ากาแฟมาติดพันรุ่นน้องปีหนึ่ง แต่เพิ่งมีโอกาสได้เห็นตัวจริงก็วันนี้เอง รอดสายตานิ่มไปเกือบปีได้ยังไงกันนะ”“ครีมคิดว่าพี่สาวกำลังเข้าใจผิดนะคะ” สุภัครพีตอบยิ้ม ๆ เพื่อจะทำให้อีกฝ่ายสบายใจ แต่เธอคงคิดผิด เธอรีบหุบยิ้ม เม้มปากแน่นแล้วหันไปมองชายหนุ่มตัวต้นเหตุ ส่งสายตาบอกให้เขาช่วยแก้ไขความเข้าใจผิดกับหญิงสาวผู้มาใหม่ ซึ่งน่าจะเป็นคนรักของเขา“พูดอะไรแบบนั้นล่ะนิ่ม อย่าทำให้แฟกับน้องครีมมองหน้ากันไม่ติดสิ”“ทำไมนิ่มต้องทำแบบที่กาแฟพูดด้วยล่ะ นิ่มหึงนิ่มก็แสดงออกว่าหึง นิ่มผิดด้วยเหรอ” อดีตดาวมหาวิทยาลัยนามว่ากชกรบอกกับชายหนุ่มอดีตเดือนมหาวิทยาลัย“จะมาหึงแฟทำไม เราเป็นแค่เพื่อนกันนะ” พรหมเทพทำ
โหยตัณหา 6
มือใหญ่เอื้อมไปลูบศีรษะของสาวน้อยเบา ๆ ส่งยิ้มเป็นมิตรให้กับเธอ “ตาบอกแล้วไงว่าไม่ต้องกังวลเรื่องของพ่อ ตาจะรับผิดชอบทุกอย่างเอง”“ไม่ได้หรอกค่ะคุณตา เราไม่ได้เป็นอะไรกัน หนูจะเห็นแก่ตัวได้อย่างไรคะ”“ทำไมจะไม่ได้เป็น หนูเป็นหลานของคุณสุนทรี คนที่เคยดีกับตาทุกอย่าง ดังนั้นตามีโอกาสได้ตอบแทนน้ำใจของท่านก็ตอนนี้แหละ”“แม่บอกว่ายายทำความดีไม่เคยหวังผลตอบแทนหรอกค่ะคุณตา แม่หนูก็สอนหนูแบบนี้เหมือนกัน”“ถ้าอย่างนั้นคิดซะว่าหนูเป็นหลานของตาก็แล้วกันนะ หลานยายสุนทรีคือหลานตาฮาโตริ ดีไหม.. หือ” เห็นเธอลังเลเขาจึงย้ำถามในลำคอ“ค่ะ แต่คุณตาคะ”“หือ”“หนูซาบซึ้งในน้ำใจของคุณตามาก ๆ และกราบขอบพระคุณที่เมตตาหนู แต่หนูคงรับน้ำใจของคุณตาฝ่ายเดียวไม่ได้ เอาเป็นว่าหนูจะพยายามหาเงินมาใช้ให้คุณตานะคะ หนูจะค่อย ๆ ผ่อนใช้ให้คุณตาเท่าที่หนูจ่ายไหวนะคะ”“หนูเรียนหนังสืออยู่ไม่ใช่เหรอ” เขารู้ว่าเธอทำงานพาร์ตไทม์ที่โรงแรมในเครือมามิยะ แต่ก็แกล้งถามไปอย่างนั้นเอง“เรียนค่ะ แต่หนูก็ทำงานด้วย เดี๋ยวหนูจะลองหางานทำเพิ่มอีกสักอย่าง”“อย่าทำแบบนั้นเลยนะหนู ร่างกายจะย่ำแย่เอา ถ้าป่วยขึ้นมาอีกคนใครจะดูแลพ่อล่ะ เอาเป็น
โหยตัณหา 5
บทที่ 5 ความรักไม่ใช่ความผิดสุภัคถอนหายใจ เดินคอตกไปนั่งร่วมวงกับลูกสาว แล้วตักข้าวใส่ปากด้วยมือที่สั่นเทาเพราะหิวเหล้าจัดหญิงสาวมองอาการมือสั่นจนน่ากลัวของบิดา ได้แต่ฝืนกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา เป็นขนาดนี้แล้วแต่ก็ยังไม่ยอมหยุดเหล้า ท่านไม่ห่วงเธอที่เป็นลูกเพียงคนเดียวบ้างเลยเหรอ ผิดกับเธอที่เป็นห่วงท่านที่สุดในชีวิต ห่วงจนตัดใจไม่ยอมรับทุนแลกเปลี่ยนที่ทางมหาวิทยาลัยเสนอให้ เธอยอมทิ้งอนาคตเพื่อท่าน แต่ท่านไม่เคยคิดจะสร้างอนาคตให้เธอเลยแต่ถึงจะเป็นแบบนี้เธอก็ไม่โกรธท่านหรอก เพราะรู้ว่ามันเกิดจากความรักที่ท่านมีต่อมารดา ความรักไม่ใช่ความผิด“พ่อ!” สุภัครพีอุทานด้วยความตกใจ เมื่อบิดาที่เพิ่งตักข้าวใส่ปากได้แค่สองคำช้อนร่วงลงจากมือ ตัวงอกุมท้องร้องโอดโอย ก่อนจะอาเจียนเลือดสด ๆ ออกมา “พ่อ! พ่อเป็นอะไร พ่อจ๋า” หญิงสาวเข้าไปประคองบิดา น้ำตาไหลด้วยความตกใจและเป็นห่วง“พ่อไม่เป็นไรหรอกลูก ไม่ต้องตกใจไป” สุภัคเช็ดเลือดที่ปากแล้วปลอบโยนลูกสาวเสียงอ่อนโยน ทนข่มอาการปวดท้องที่เป็นบ่อยมากในระยะหลัง ๆ มานี้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือด เพียงแต่ว่าครั้งนี้มันมาเกิดต่อหน้าลูกสาวเ
โหยตัณหา 4
บทที่ 4 เพื่อนเราคนนี้ไร้เดียงสาอารยารู้ว่าเพื่อนประหยัดมาก เงินทุกบาทที่หามาได้ต้องใช้สอยอย่างรอบคอบ แม้แต่ของฟุ่มเฟือยเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็แทบจะไม่ได้ซื้อ เธอจึงมักจะแบ่งปันสิ่งที่ตัวเองมีให้เพื่อนด้วย อย่างพี่สาวของเธอที่ทำงานอยู่ในบริษัทเครื่องสำอางชั้นนำ เมื่อได้สินค้าทดลองใช้มา เธอก็มักจะนำมาแบ่งปันให้เพื่อนคนนี้ได้ใช้เสมอ“อือ อีกประมาณหนึ่งอาทิตย์ภาคต่อของทรูเลิฟจะออกมาแล้วนะ ได้อ่านที่ให้ไปหรือยัง”“อ่านแต่แบบเล่มเดียวจบ แบบที่เป็นเล่มต่อยังไม่ค่อยได้อ่านหรอก อ่านแล้วอารมณ์มันค้างน่ะ”“จีนก็ไม่อ่านเหมือนกัน เมื่อก่อนอ่านนะ อ่านแล้วเสียอารมณ์เป็นบ้า บางทีค้างตอนเลิฟซีน หงุดหงิดมากขอบอก”“ปั่นหัวเพื่อนครีมอีกแล้วนะคุณหนูจีน” พันวาที่เพิ่งเดินเข้ามาสมทบเหน็บเพื่อนสาวลูกเจ้าของธุรกิจที่มีนิสัยก๋ากั่น ปากคอเราะรายผิดกับคุณหนูทั่วไป“ปั่นอะไรยะคุณวา ฉันยังไม่ได้เริ่มด้วยซ้ำ”“เธอก็รู้ว่าเพื่อนเราคนนี้ไร้เดียงสาแค่ไหน ยังจะพูดเรื่องเลิฟซีนให้นางฟังอีก เดี๋ยวนางก็ตัวแดงหรอก” เป็นที่รู้กันในกลุ่มว่าเวลาเพื่อนสาวคนนี้อายทีไร ตัวจะแดงเถือกทั้งตัว ไม่ใช่แดงเฉพาะใบหน้าเหมือนชาวบ้านชาวช่องเขา
You may also like
ห้ามหย่าร้าง นายลู่คุกเข่าทุกคืนเกลี้ยกล่อม
เฟเธอร์ในลมอ่อน118.6K viewsเศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน71.8K viewsยัยตัวร้ายกับนายแบดบอย NC18++
Me'JinJIn44.6K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X25.5K viewsล่ารัก
เตชิตา95 viewsประธานร้ายพ่ายรักยัยเด็กเลี้ยง
ชีสเค้ก89128 viewsรักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน
ดาวประดับเดือน1.5K viewsประธานมาเฟียร้ายรัก (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น8.9K views
