บทที่ 8

คะนึงนิจยกมือเรียกแก้วและผู้หญิงร่างผอมสูงอีกคนที่เดินตามกันมา เพื่อให้ทั้งคู่เห็นว่าเธอนั่งรออยู่แล้วในร้านกาแฟเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในซอยข้างห้างสรรพสินค้าใหญ่ใกล้บ้าน บรรยากาศภายในร้านเงียบสงบ มีเสียงเพลงแจ๊สคลอเบา ๆ ชวนให้รู้สึกผ่อนคลาย

“พี่นิจ สวัสดีค่ะ” แก้วเอ่ยอย่างร่าเริงก่อนจะแนะนำหญิงสาวที่มาด้วย “นี่ คุณอ้อค่ะ เจ้าของโปรเจกต์ที่แก้วส่งเอกสารให้พี่นิจพิจารณาเมื่อวันก่อน”

คะนึงนิจลุกขึ้นเล็กน้อย พลางยื่นมือไปจับมือหญิงสาวอีกคนด้วยรอยยิ้มสุภาพ “สวัสดีค่ะ คุณอ้อ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ดิฉันคะนึงนิจ เรียกว่านิจเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ”

“สวัสดีค่ะ คุณนิจ ดิฉันอัจมา หรือเรียกสั้น ๆ ว่าอ้อก็ได้ค่ะ ยินดีมากเลยค่ะที่ได้มีโอกาสมาพบกันในวันนี้”

“เช่นกันค่ะ” คะนึงนิจตอบด้วยรอยยิ้มบางที่แฝงความเป็นกันเองแต่ยังคงความสุภาพ

เมื่อพนักงานนำกาแฟและของว่างสามชุดมาวางบนโต๊ะ บทสนทนาระหว่างทั้งสามก็เริ่มต้นขึ้นจากเรื่องทั่ว ๆ ไป ก่อนจะค่อย ๆ ลึกลงสู่หัวข้อธุรกิจที่เป็นประเด็นหลักของการพบกันในวันนี้

คะนึงนิจเปิดเอกสารที่เตรียมไว้ พลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุขุม “จากข้อมูลการตลาดที่คุณอ้อส่งมา นิจเห็นว่ามีการเน้น