All Chapters of โอกาสรักคืนใจ: Chapter 1 - Chapter 10

17 Chapters

บทนำ

เช้าวันนี้เป็นวันที่คะนึงนิจรู้สึกสดชื่นเป็นพิเศษ เธอตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่างและรีบออกไปจ่ายตลาดสดใกล้บ้านด้วยใจเบิกบาน ตั้งใจจะทำอาหารโปรดไว้ต้อนรับลูกชายสุดที่รัก เพราะวันพรุ่งนี้เขานัดว่าจะมาเยี่ยม แถมยังพาภรรยาและลูกชายตัวน้อยมาด้วย เพียงคิดถึงภาพการกลับมาพบกัน หัวใจของเธอก็อบอุ่นและตื้นตัน...เธอไม่ได้เจอลูกมานานเกือบสองเดือนแล้วภาคินทร์ ลูกชายคนเดียวของเธอ เวลานี้ทำงานเป็นผู้อำนวยการในบริษัทร่วมทุนเทคโนโลยีระดับโลกแห่งหนึ่ง ภาระหน้าที่มากมายและการเดินทางทั้งในและต่างประเทศทำให้ชีวิตเต็มไปด้วยความเร่งรีบ แต่ไม่ว่าอย่างไร เขามักจะหาโอกาสกลับมาหาแม่เสมอ เพื่อได้พูดคุยและนั่งล้อมวงกินข้าวด้วยกันอย่างเรียบง่ายห้าปีก่อน ภาคินทร์แต่งงานกับภาวิณี หญิงสาวที่คบหาดูใจกันมานานถึงห้าปี วันแต่งงานของลูก คะนึงนิจยิ้มทั้งน้ำตา รู้สึกว่าหน้าที่ของความเป็นแม่ได้ถูกเติมเต็ม เหมือนได้ส่งลูกชายขึ้นฝั่งอย่างสง่างามหนึ่งปีให้หลัง เธอก็ได้รับข่าวดีอีกครั้ง เมื่อลูกสะใภ้คลอดลูกชายที่แข็งแรงสมบูรณ์ คะนึงนิจย้ายไปอยู่ด้วยเพื่อช่วยเลี้ยงดูจนหลานอายุครบสามขวบและถึงวัยเข้าโรงเรียนอนุบาล เธอผูกพันกับหลานน้
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 1

คะนึงนิจฝันถึง “ชาติก่อน” อีกครั้ง... ในความฝันนั้น เธอเห็นภาคินทร์ ลูกชายของเธอ กำลังร้องไห้อยู่ข้างศพของตัวเธอเองที่ถูกคลุมด้วยผ้าขาว หลังจากวันที่เธอเสียชีวิตได้เกือบสองสัปดาห์ ภาคินทร์ได้รับโทรศัพท์จากตำรวจ แจ้งข่าวการเสียชีวิตของแม่ให้ทราบ เขารู้สึกเหมือนโลกแตกสลายเมื่อได้รับข่าว ภาคินทร์โทษตัวเองที่ไม่ดูแลแม่ให้ดี ครั้งก่อนที่เขานัดว่าจะมาหาแม่นั้น เพียงคืนก่อนหน้าวันนัด เขายังตั้งใจว่าจะมาหาและจะได้มีเวลาอยู่กับแม่ทั้งวันทั้งคืน แต่แล้วก็พบว่า สำนักงานใหญ่ในต่างประเทศเรียกตัวให้เขาเข้าประชุมด่วน เพราะมีปัญหาเร่งด่วนที่ต้องรีบแก้ไข เขาจึงส่งข้อความทางไลน์บอกเลื่อนนัดแม่แทน โดยไม่ทันเอะใจว่า แท้จริงแล้ว แม่ของเขาไม่ได้อ่านข้อความนั้น เนื่องจากเขารู้ดีว่าแม่ไม่ใช่คนติดโทรศัพท์มือถือกระทั่งเวลาล่วงเลยไปเกือบสองสัปดาห์ เพื่อนบ้านเริ่มสงสัยเพราะไม่เห็นคะนึงนิจออกจากบ้านเลย อีกทั้งตอนกลางคืนก็ไม่เคยเห็นแสงไฟส่องลอดหน้าต่างออกมา จนในที่สุด พวกเขาตัดสินใจแจ้งตำรวจให้เข้ามาตรวจสอบ จึงพบความจริงอันน่าสะเทือนใจ เธอเสียชีวิตไปแล้วจากการพลัดตกบันไดในบ้าน ศพของเธอเริ่มเน่าเปื่อ
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 2

“นิจ พี่กลับมาแล้วจ้ะ เหนื่อยไหม ลูกเป็นยังไงบ้าง ซนมากหรือเปล่า”เสียงทุ้มของภูวินทร์ดังขึ้นทันทีที่ก้าวเข้ามาในบ้านเขาเดินตรงเข้าไปโอบกอดคะนึงนิจและก้มลงหอมแก้มลูกชายตัวน้อยในอ้อมแขนของภรรยาคะนึงนิจขยับตัวหลบอย่างไม่รู้ตัว ความรู้สึกเคอะเขินและห่างเหินยังไม่คลาย เพราะในใจเธอยังคงมีรอยแผลจากอดีตชาติ...ความแค้นที่เขาเคยนอกใจยังคงฝังลึก“ไม่เหนื่อยค่ะ ก็เรื่อย ๆ”เธอตอบเรียบ ๆ ไม่รู้จะพูดอะไรต่อกับชายตรงหน้า ชีวิตที่ไม่มีเขามานานกว่าสามสิบปี ทำให้วันนี้ภูวินทร์ดูเหมือนคนแปลกหน้ามากกว่าจะเป็นสามี“มา พี่อุ้มลูกให้ดีกว่า เจ้าหมูน้อยนี่หนักไม่ใช่เล่น เดี๋ยวนิจจะปวดแขนเปล่า ๆ”ภูวินทร์เอ่ยพลางยื่นมือมาจะรับลูกจากอ้อมแขนของเธอแต่คะนึงนิจกลับเบี่ยงตัวหลบอีกครั้ง ความรู้สึกไม่ไว้ใจและรังเกียจแล่นวูบขึ้นมาในอก เธอไม่อยากให้เขาแตะต้องลูกของเธอ...แม้เพียงนิดเดียวภูวินทร์รู้สึกแปลกใจไม่น้อยกับท่าทีของภรรยาในช่วงหลายวันที่ผ่านมาเธอดูห่างเหิน เหมือนจงใจเว้นระยะห่างระหว่างกัน ทั้งยังพยายามกันเขาไม่ให้เข้าใกล้ลูกชายตัวน้อยด้วยซ้ำแต่เขาก็พยายามปลอบใจตัวเองด้วยเหตุผลที่ฟังขึ้น คะนึงนิจอาจแค่เหน
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 3

ในชาติอดีต... “เป็นยังไงบ้างจันทร์ พี่ได้ยินข่าวจากแก้วแล้วล่ะ แย่เลย เจอคนชั่ว ๆ แบบนี้ แล้วจันทร์คิดจะแจ้งความสองคนผัวเมียนี้ไหม” คะนึงนิจเอ่ยด้วยความห่วงใย “มันมีเงินกับเส้นสาย จันทร์จะไปทำอะไรได้ ไอ้ที่มันลวนลามก็ถือว่าให้หมามันกินไป เมียมันก็หมาบ้ามาก เข้ามาตบหน้าจันทร์ต่อหน้าลูกน้องในบริษัท ไม่ถามไม่สืบหาความจริงอะไรเลย จันทร์เลยอยู่ต่อไม่ได้แล้วล่ะค่ะ ก็เดินออกจากบริษัทมันเลย ไม่กล้ากลับเข้าไปอีก กลัวโดนมันทำร้ายอีกค่ะ” “เป็นพี่ พี่จะแจ้งความสองคนผัวเมียนี่ไว้ก่อน เพื่อป้องกันตัว อย่างน้อยก็ให้มันรู้ว่าเราสู้กลับ แต่ก็ช่างเถอะ แล้วแต่จันทร์จะตัดสินใจ แล้วโทรมาวันนี้มีอะไรให้พี่ช่วยไหม” “ตอนนี้จันทร์พยายามหางานใหม่ทำอยู่ค่ะ แต่ก็หายากมากเพราะบริษัทเก่าจันทร์ไปโพนทะนาเรื่องของจันทร์กับบางบริษัทไว้ด้วยค่ะ กลุ้มใจเลย พอดีพี่แก้วบอกจันทร์ว่า สามีพี่นิจกำลังหาเลขาฯ ส่วนตัวอยู่ พี่นิจพอจะช่วยคุยให้จันทร์ได้ไหมคะ จันทร์มีประสบการณ์ด้านนี้มาค่ะ” “ได้เลยจ้ะ จันทร์ เดี๋ยวพี่จะลองถามพี่ภูให้ ถ้ายังหาคนไม่ได
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 4

ท่ามกลางความเงียบสงัดในห้องทำงาน เสียงแอร์เบา ๆ ทำงานอย่างต่อเนื่อง ภูวินทร์นั่งก้มหน้ามองเอกสารในมือ แต่ใจของเขาลอยไกลออกไปงานช่วงเช้าดำเนินไปเรียบร้อยแล้ว เหลือแต่เอกสารรายละเอียดที่ต้องพิจารณาอีกเล็กน้อยแต่สิ่งที่เขาคิดไม่หยุด คือภาพของภรรยาที่กำลังดูแลลูกคนเดียวกับบ้านอีกหลังที่เขารู้สึกว่าเธออาจเหนื่อยเกินไปเขาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา…นิ้วโป้งเลื่อนหาเบอร์ ในใจมีความเกรงใจอยู่นิด ๆ ที่จะรบกวนเวลาของน้องชายภรรยา“หนุ่ยครับ…พี่ภูเองนะ พอจะว่างคุยสักครู่ไหมครับ” เสียงเอ่ยทักอย่างสุภาพและเกรงใจ“สะดวกคุยครับพี่ภู สบายดีนะครับ” ปลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสียงสดใสของหนุ่มวัยยี่สิบกว่า รู้สึกแปลกใจนิด ๆ ที่ได้รับสายจากพี่เขย“คือว่า...พี่มีเรื่องอยากปรึกษากับหนุ่ยสักหน่อย ตอนนี้ น้องคินจะครบหนึ่งขวบแล้ว พี่เห็นว่านิจค่อนข้างเหนื่อยในการดูแลลูกคนเดียว แล้วก็ต้องรับผิดชอบดูแลบ้านด้วย พี่เลยคิดว่า...ถ้าหนุ่ยกับป้าสร้อยพอจะย้ายมาอยู่กับพวกเราได้ จะช่วยนิจได้มากทีเดียว ตอนนี้พี่ก็กำลังหาพี่เลี้ยงกับแม่บ้านมาช่วยอีกแรงหนึ่งด้วย” ภูวินทร์กล่าวด้วยความเกรงใจภูวินทร์อธิบายเพิ่มเติมด้วยน้ำเสียงอ่
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 5

จันทร์รวีเหวี่ยงตุ๊กตาตัวโปรดลงกับพื้นอย่างแรง เสียงกระแทกดัง “ปัก!” ก้องอยู่ในห้องเช่าแคบ ๆ แววตาของเธอฉายชัดทั้งความหงุดหงิดและความเจ็บใจ“เกือบแล้วเชียว...เกือบจะจับเจ้าเสี่ยอ้วนได้ง่าย ๆ อยู่แล้ว!” เธอพึมพำกับตัวเอง เสียงแผ่วแต่แฝงความเกรี้ยวกราด“เสียดายที่เมียมันรู้เรื่องเร็วกว่าที่คิด...ถ้าช้าอีกสักสองสามวัน ไอ้เสี่ยอ้วนนั่นเสร็จกูแน่”หญิงสาวเดินวนไปมาด้วยท่าทางกระวนกระวาย ใจไม่เป็นสุขแผนที่วางไว้เป็นเดือนพังไม่เป็นท่า เพราะมีใครบางคนในบริษัทปากไว แอบไปฟ้องยัยเถ้าแก่เนี้ยนั่นเสียก่อน“ซวยจริง ๆ เชียว!” จันทร์รวีสบถออกมาพร้อมกับคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาดูเงาสะท้อนในหน้าจออย่างหัวเสีย แก้มข้างหนึ่งบวมปูดขึ้นจนเห็นได้ชัด เธอยกมือแตะเบา ๆ แล้วร้อง “โอ๊ย!” ด้วยความเจ็บ“โดนนังหมูตอนนั่นตบซะหน้าบวมเลย ดั้งกูเพิ่งทำมาใหม่ยังไม่ทันเข้าที่ดีเลย!” เธอบ่นพึมพำกระปอดกระแปดพลางหมุนตัวไปมาหน้ากระจก“ไม่รู้จะกระเทือนโดนข้างในรึเปล่า เดี๋ยวต้องโทรหาหมอให้ดูหน่อยซะแล้ว...แบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด!” เธอกดเบอร์คลินิกเสริมความงามเจ้าประจำทันทีน้ำเสียงที่เคยอ่อนหวานถูกแทนที่ด้วยความร้อนรน“สวัส
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 6

ฝนและพรเริ่มเข้ามาทำงานเป็นพี่เลี้ยงและแม่บ้านให้คะนึงนิจภายในสองวันหลังจากที่เธอตัดสินใจเลือก ทั้งหมดดำเนินไปอย่างรวดเร็ว เพราะภูวินทร์เป็นคนจัดการเรื่องเอกสารและการจ้างงานด้วยความรอบคอบและคล่องแคล่วตามแบบฉบับของเขาส่วนหนุ่ยและป้าสร้อยนั้น ทั้งสองขอเวลาเก็บข้าวของหนึ่งสัปดาห์ คะนึงนิจจึงมอบหมายให้ฝนกับพรช่วยกันทำความสะอาดห้องพักที่เตรียมไว้สำหรับทั้งสองคน ส่วนภูวินทร์ก็จัดการเรื่องรถไปรับตามวันที่นัดหมายไว้เรียบร้อย วันที่ป้าสร้อยกับหนุ่ยมาถึงบ้าน บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่น คะนึงนิจรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนหัวใจที่เคยขาดหายไปกลับมาเต็มอีกครั้งภาคินทร์ยิ้มกว้างเมื่อเห็นทั้งสองคน เด็กน้อยพยายามเดินเขย่งเท้าเข้าหาอย่างทะเล้นเหมือนตั้งใจจะอวดว่า “ตอนนี้ผมเดินได้แล้วนะ!”เสียงหัวเราะดังขึ้นรอบห้องอย่างเอ็นดู เด็กน้อยหัวเราะคิกคัก ส่วนป้าสร้อยก็ย่อตัวลงอ้าแขนรับหลานไว้แน่นด้วยความรักคะนึงนิจยืนนิ่งมองภาพนั้นด้วยหัวใจที่พองโต ความสุขเอ่อท่วมในอก จากความสูญเสียในชาติก่อน วันนี้เธอได้ป้าสร้อย และหนุ่ย น้องชายที่รัก กลับมาอยู่เคียงข้างอีกครั้ง“ยินดีต้อนรับครับป้าสร้อย
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 7

โครม!เสียงเอกสารถูกวางกระแทกลงบนโต๊ะดังลั่น ภูวินทร์กำหมัดแน่น สายตาแข็งกร้าวสะท้อนแววอารมณ์ที่ถูกกดทับไว้แน่นเขานั่งนิ่งคิดสักครู่ก่อนหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าด้านในของเสื้อสูท กดหาหมายเลขของคน ๆ หนึ่งที่เขาเคยใช้บริการด้วยจังหวะสม่ำเสมอ“คุณณรงค์ ผมภูวินทร์นะ เดี๋ยวผมจะส่งประวัติของผู้หญิงคนหนึ่งไปให้ ช่วยติดตามพฤติกรรมของเธอ แล้วรายงานให้ผมรู้สัปดาห์ละครั้ง”น้ำเสียงเรียบเย็นแฝงแรงกดดันจนปลายสายเงียบงันไปครู่หนึ่ง ก่อนตอบรับอย่างรวดเร็วภูวินทร์วางสายลงช้า ๆ แล้วเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ นิ่งมองผนังห้องทำงานด้านหน้า สายตาไร้จุดโฟกัส แต่แววคิดในดวงตายังคงหนักแน่นเสียงเคาะประตูดังขึ้นเบา ๆ ก่อนที่วิทยาจะเดินเข้ามาพร้อมแฟ้มเอกสารในมือ“เจ้านายครับ ข้อมูลที่ท่านให้ค้นเมื่อวาน ผมรวบรวมมาให้ครบแล้วครับ ย้อนหลังตั้งแต่ช่วงบริษัทเริ่มก่อตั้ง”ภูวินทร์พยักหน้ารับ ก่อนเอ่ยเสียงเรียบแต่ชัดเจน“ขอบคุณมาก คุณวิทยา แล้วก็ผมติดนัดสำคัญส่วนตัวเย็นพรุ่งนี้ คุณช่วยกันเวลาไม่ให้ใครนัดหมายช่วงเวลานี้ด้วย...แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง ถ้าผู้หญิงที่ชื่อจันทร์รวีมาขอพบผมอีก ช่วยกำชับเลขาฯ หน้า
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 8

คะนึงนิจยกมือเรียกแก้วและผู้หญิงร่างผอมสูงอีกคนที่เดินตามกันมา เพื่อให้ทั้งคู่เห็นว่าเธอนั่งรออยู่แล้วในร้านกาแฟเล็ก ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในซอยข้างห้างสรรพสินค้าใหญ่ใกล้บ้าน บรรยากาศภายในร้านเงียบสงบ มีเสียงเพลงแจ๊สคลอเบา ๆ ชวนให้รู้สึกผ่อนคลาย“พี่นิจ สวัสดีค่ะ” แก้วเอ่ยอย่างร่าเริงก่อนจะแนะนำหญิงสาวที่มาด้วย “นี่ คุณอ้อค่ะ เจ้าของโปรเจกต์ที่แก้วส่งเอกสารให้พี่นิจพิจารณาเมื่อวันก่อน”คะนึงนิจลุกขึ้นเล็กน้อย พลางยื่นมือไปจับมือหญิงสาวอีกคนด้วยรอยยิ้มสุภาพ “สวัสดีค่ะ คุณอ้อ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ดิฉันคะนึงนิจ เรียกว่านิจเฉย ๆ ก็ได้ค่ะ”“สวัสดีค่ะ คุณนิจ ดิฉันอัจมา หรือเรียกสั้น ๆ ว่าอ้อก็ได้ค่ะ ยินดีมากเลยค่ะที่ได้มีโอกาสมาพบกันในวันนี้”“เช่นกันค่ะ” คะนึงนิจตอบด้วยรอยยิ้มบางที่แฝงความเป็นกันเองแต่ยังคงความสุภาพเมื่อพนักงานนำกาแฟและของว่างสามชุดมาวางบนโต๊ะ บทสนทนาระหว่างทั้งสามก็เริ่มต้นขึ้นจากเรื่องทั่ว ๆ ไป ก่อนจะค่อย ๆ ลึกลงสู่หัวข้อธุรกิจที่เป็นประเด็นหลักของการพบกันในวันนี้คะนึงนิจเปิดเอกสารที่เตรียมไว้ พลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุขุม “จากข้อมูลการตลาดที่คุณอ้อส่งมา นิจเห็นว่ามีการเน้น
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more

บทที่ 9

เช้านี้ หนุ่ยมีนัดสัมภาษณ์เพื่อการฝึกงานในชั้นปีสี่กับบริษัทคอนซัลท์แห่งหนึ่งที่ภูวินทร์เป็นคนแนะนำให้ชายหนุ่มรีบทานอาหารเช้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะออกจากบ้านพร้อมภูวินทร์ เพื่อให้เขาแวะลงระหว่างทาง แล้วต่อรถไปยังบริษัทดังกล่าวแม้ภูวินทร์จะอาสาให้คนขับรถไปส่งถึงที่ แต่หนุ่ยเกรงใจ เพราะเส้นทางอยู่กันคนละทิศ จึงยืนยันจะเดินทางไปเอง“ดู๊ ดู จะรีบอะไรขนาดนั้น! ดูซิ ยังมาทำหน้าทะเล้นอีก เจ้าหนุ่ยนี่!” ป้าสร้อยบ่นพลางส่ายหน้า เมื่อเห็นหนุ่ยรีบร้อนขึ้นรถแล้วหันมาทำหน้าทะเล้นใส่ พร้อมรอยยิ้มสดใสและท่าทีคล่องแคล่วกระฉับกระเฉงคะนึงนิจหัวเราะเบา ๆ กับภาพนั้น ส่วนภาคินทร์ในอ้อมกอดของเธอก็โบกมือหย็อย ๆ ลาพ่อกับน้าของตัวเองที่นั่งอยู่ในรถซึ่งแล่นออกไปแล้วด้วยท่าทีร่าเริงปากเล็ก ๆ เอ่ยเสียงใส “บายพ่อ...บายพ่อ” ซ้ำไปซ้ำมาอย่างน่าเอ็นดู“เห็นหนุ่ยบอกนิจว่าบริษัทนี้น่าสนใจมากเลยค่ะ ถ้าได้ฝึกงานก็คงมีโอกาสออกนอกสถานที่ไปพบลูกค้าด้วย ดูแล้ว...น่าจะถูกจริตกับหนุ่ยนะคะ”“ป้าก็หวังให้หนุ่ยสมหวังเหมือนกัน” ป้าสร้อยพูดพลางยิ้มอ่อน “เห็นภูบอกว่า เขารู้จักกับเจ้าของบริษัท อาจพอจะช่วยพูดให้ได้”“นิจก็อยากให้หนุ่
last updateLast Updated : 2025-11-11
Read more
PREV
12
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status