Share

บทที่สิบเก้า

last update Huling Na-update: 2025-07-15 17:47:59

ท่านอ๋องหนุ่มมองหน้าพระชายาแล้วยกยิ้มมุมปากที่นางไม่ยอมแนะนำตัวของเขาให้กับเพื่อนของนางได้รู้

"ข้ายินดีที่ได้รู้จักกับสหายของพระชายาทั้งสอง  ขอบคุณคุณชายทั้งสองที่ทำการค้ากับพระชายาของข้ามานาน วันนี้ข้าขอร่วมดื่มกับพวกท่านเพื่อกระชับความสัมพันธ์"  ท่านอ๋องบอกสองคุณชายตอนนี้ทุกคนนั่งลงร่วมโต๊ะเดียวกันแล้ว

"ขอประทานอภัยพะยะค่ะแต่ว่ามื้อนี้ขอกระหม่อมเลี้ยงต้อนรับท่านอ๋องกับพระชายาฟางอี้หลิงที่รับกระหม่อมเป็นเพื่อนทั้งเป็นคู่ค้ามาหลายปีพะยะค่ะใช่ไหมคุณชายหลี่"

โม่เฉียงรีบหาลูกคู่ทันที

"พะยะค่ะท่านอ๋องมื้อนี้กระหม่อมทั้งสองคนขอเลี้ยงต้อนรับท่านอ๋องที่ให้เกีตรติ์เข้ามาเยือนถึงเหลาอาหารของคุณชายโม่เฉียงพะยะค่ะ" หลี่เจิ้งหยางรีบตอบรับเพื่อนร่วมชะตาเดียวกัน

"ได้ข้ายินดีที่ได้รู้จักกับเพื่อนของพระชายาของข้าพวกเจ้าทำตัวตามสบายเถิด"   

 ท่านอ๋องตอบสหายของพระชายาของตัวเองแล้วนั่งสบตาพระชายาของตัวเองเงียบๆและคอยสังเกตุทุกคนในห้อง ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากอย่างเร็วแล้วกับมาทำหน้านิ่งเหมือนเดิมที่เห็นว่าพระชายานั้นกรอกตามองบนใส่เขาที่เข้ามาในห้องหึๆ มีหลายอย่างที่ข้าอยากเรียนรู้นิสัยที่แท้จริงของเจ้าฟางอี้หลิง

ในห้องที่ฟางอี้หลิงนั่งกับสหายตอนนี้กำลังนำหม้อไฟเข้ามาเพิ่มใหม่เพื่อถวายท่านอ๋องกับอาหารจานใหม่อีกหลายรายการที่ฟางอี้หลิงให้สูตรมา คุณชายโม่เฉียงเป็นคนบอกรายการอาหารแต่ละอย่างให้ท่านอ๋องได้รู้ว่าได้มามาจากสูตรที่พระชายาฟางอี้หลิงมอบให้

"จนตอนนี้เหลาอาหารของเขาติดอันดับหนึ่งในเมืองที่มีเมนูแปลกใหม่ออกมามากมายพะยะค่ะเพราะพระชายากระหม่อมถึงได้รุ่งเรืองถึงเพียงนี้" ท่านอ๋องโม่เฉียงบอก

ข้าเองก็พึ่งจะรู้เหมือนกันว่าพระชายาของข้านั้นมีความสามารถมากมายจนไปเห็นที่จวนตระกูลฟางเมื่อวานนี้ นี้คือพระชายาผู้อ่อนหวานของข้าจริงหรือที่เป็นคนทำขึ้นมาทุกอย่าง คำตอบจากท่านพ่อตาคือเรื่องจริงแถมคุณชายโม่ย้ำอีก ข้าช่างโชคดีจริงๆที่ได้แต่งนางเข้าตำหนัก ถึงแม้ว่าจะไม่ได้อยู่ด้วยกันมาหลายปีมีแค่คืนแต่งงานที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันจนมีลูกน้อยที่น่ารักให้ข้าอีกสองคน เขาดีใจมากที่ได้รับรู้ว่ามีชีวิตที่ครบเหมือนคนอื่นเสียที จากที่เคยอยู่แต่ในค่ายทหารเพื่อซ้อมรบตลอดเวลาข้าควรจะได้มีเวลาให้ลูกกับพระชายาจริงๆเสียที

"พระชายาของข้าช่างเก่งกาจยิ่งนัก"

ส่วนมากจะเป็นท่านอ๋องกับสองหนุ่มที่คุยกัยเสียมากกว่า ส่วนฟางอี้หลิงนั้นตอบเป็นบางครั้งเพราะสองหนุ่มนั้นไม่ได้รับรู้เรื่องว่าสองผัวเมียนั้นมีความบาดหมางใจอะไรกันมาก่อนหรือเปล่า ไม่ว่าท่านอ๋องจะถามอะไรสองหนุ่มก็จะตอบทุกอย่างเหมือนกัน ถามเรื่องของเมืองจี่เป่ยบ้างว่านายอำเภอหรือขุนนางในเมืองนี้เป็นแบบไหนมีเรื่องให้อยากช่วยไหมทำนองนี้ ซึ่งมันเข้าทางสองหนุมที่ทำการค้าต่างเมือง

"มีเรื่องโจรที่พึ่งจะมีมาไม่ถึงเดือนนี้พะยะค่ะตอนนี้จะไปต่างเมืองต้องมีคนคุ้มกันสินค้าและหม่อมฉันเจอไปครั้งหนึ่ง ดีที่ตอนนั้นจ้างสำนักคุ้มภัยไปจึงรอดจากการถูกปล้นแต่ก็มีคนบาดเจ็บไปหลายคนพะยะค่ะ กระหม่อมไปแจ้งเรื่องที่จวนนายอำเภอแต่ยังไม่คืบหน้าพระยะค่ะ เพราะนายอำเภอคนเก่าท่านย้ายไปอีกเมืองแล้วคนใหม่พึ่งจะย้ายมาได้สองเดือนก็เริ่มมีโจรเลยพะยะค่ะท่านอ๋อง"

สองหนุ่มนั้นเล่าเรื่องที่ชาวบ้านกำลังเดือดร้อนในเมืองให้ท่านอ๋องรับฟัง ฟางอี้หลิงเองก็ได้ยินมาเหมือนกันแต่ไม่คิดว่าเพื่อนจะโดนปล้นแต่ไม่ได้เล่าให้นางฟัง

ท่านอ๋องรับปากเรื่องโจรจะให้คนของตัวเองออกสืบหาแหล่งกบดานโจรบนภูเขาให้จะได้จัดการให้สิ้นซาก

"ข้าคงต้องไปเยี่ยมจวนนายอำเภอเสียหน่อยมาจากเมืองเหลียวหรือนายอำเภอคนใหม่"

ท่านอ๋องถามย้ำอีกครั้ง

"ใช่ขอรับขอบพระทับพะยะย่ะท่านอ๋องที่เมตตา"

สองหนุ่มตอบพร้อมกัน

"พระชายาเคยได้รับความเดือดร้อนจากนายอำเภอคนใหม่หรือไม่" ท่านอ๋องหันมาถามคนข้างกายของตัวเองดูบ้าง

"ก็ได้ยินบ่าวในร้านบอกว่านายอำเภอขอพบเจ้าของร้านค้าเพื่อจะขอเก็บค่าคุ้มครองเหมือนกันเพคะ แต่หม่อมฉันยังไม่ว่างจึงไม่ได้เข้ามาพบนายอำเภอเพียงเท่านั้น ถ้าดีก็แล้วไปถ้าสืบว่าเป็นคนชั่วจะเก็บเอาไว้ทำไมเพคะ ถ้าไม่มีใครกล้าทำหม่อมฉันจะทำเอง ขอให้ได้เห็นหน้าตาเสียก่อนคนเลวมันจะเผยตัวตนไม่นานหรอกเพคะ"

นางตอบพระสวามีเท่านั้น

สองหนุ่มนั้นอ้าปากค้างกับคำตอบที่พระชายาตอบพระสามีแบบไม่คิดเลยสักนิด ถ้านายอำเภอคนใหม่ขุดรีดชาวบ้านจริงนางไม่คิดจะเก็บเอาไว้และจะลงมือจัดการเองด้วย ถ้าสองหนุ่มนั้นได้รู้ว่านางฆ่าคนแบบไม่กระพริบตาคงไม่กล้าคบหานางแบบนี้อย่างแน่นอนฟางอี้หลิงคิดในใจ

"อือเอาไว้ข้าจะเข้ามาพร้อมพระชายาเลยก็แล้วกันให้คนนัดวันได้เลย ถ้าเป็นคนไม่ดีจะได้เก็บกวดให้สิ้นซากบ้านเมืองจะได้เจริญ"  ท่านอ๋องบอก

"เพคะอีกเจ็ดวันหม่อมฉันจะให้คนนัดนายอำเภอคนใหม่ ช่วงนี้ต้องสืบเสียก่อนว่านายอำเภอคนนี้มีภูมิหลังมาอย่างไรบ้าง"

นางตอบท่านอ๋องไปเหมือนเรื่องธรรมดานางไม่ได้กลัวนายอำเภอคนใหม่ที่พึ่งเข้ามาที่เมืองจี่เป่ยนี้ได้สองเดือนเลย ถ้าไม่สร้างความเดือนร้อนให้กับชาวเมืองหรือแตะต้องครอบครัวของนาง เขาอาจจะอายุยืนถ้าล้ำเส้นนางจะเป่าหัวเขาเองด้วยอาวุธที่นางมีในมิติ

"เอาตามที่พระชายาบอกพวกเจ้าจะไปด้วยก็ได้"  ท่านอ๋องบอกสองหนุ่มสหายของพระชายาของตนก่อนจะเรียกคนสนิทเข้ามาแล้วสั่งให้ไปสืบเรื่องของนายอำเภอคนใหม่ตอนนี้เลย

ทั้งสองหนุ่มนั้นพอใจในตัวของท่านอ๋องมากที่พอบอกปัญหาก็รีบสืบข่าวทันทีคงเพราะอยากเอาใจพระชายาฟางอี้หลิงกระมัง ถ้านายอำเภอคนใหม่หาเรื่องพระชายาฟางอี้หลิงคงจะอายุสั้นก็ครานี้

ตอนนี้นายอำเภอมาใหม่ก็พึ่งจะเริ่มให้คนของตัวเองร่อนจดหมายเพื่อจะขึ้นภาษีในอำเภอจี่เป่ย เพราะเขาสำรวจดูจากการสำรวจของนายอำเภอคนเก่าที่ไปประจำเมืองอื่นเพราะหมุนเวียนไปเพื่อตำแหน่งและเบี้ยหวัดที่สูงขึ้น ยิ่งทำผลงานดีเท่าไรจะได้ทั้งตำแหน่งขึ้นถือว่าเมืองจี่เป่ยนั้นเจริญขึ้นมากในช่วงหกปีมานี้ มีหลายจวนให้นายอำเภอคนใหม่ร่อนจดหมายเรียกพวกเขามาร่วมหารือเพื่อหาแนวร่วมอำนาจให้ตนเองที่เคยทำมาตลอดที่ได้เป็นนายอำเภอมา น่าเสียดายที่นายอำเภอเพื่อนของท่านพ่อนั้นย้ายไปอีกเมืองฟางอี้หลิงคิดในใจ

 

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง   บทที่สี่สิบห้า

    ตอนนี้สองร่างพัวพันกันบนเตียงหลังใหญ่ด้วยความเร่าร้อนฟางอี้หลิงที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนตอนนี้ถูกพระสวามีปรนเปรอจนไม่เป็นตัวของตัวเอง มันทั้งเสียวทั้งเรียกร้องให้นางตอบสนองเขากลับแบบเงอะๆงะๆของคนที่ไม่ประสาเรื่องของสามีภรรยาที่มีสัมพันธ์ลึ้กซึ้งต่อกัน นางก็ทำไปตามสัญชาตณาญของนางเองสร้างความพอใจให้กับชายหนุ่มยิ่งนัก ที่พระชายรักยอมตอบสนองตัวเองแบบไร้เดียงสายิ่งทำให้อารมณ์ของท่านอ๋องหนุ่มที่กักเก็บมานานแทบจะคลั่งต่อกริยาน่ารักของพระชายารักของตัวเองเขาจึงต้องให้นางพร้อมกัน ก่อนจะนำอ๋องน้อยเข้าไปในกุหลาบงามของนางการร่วมหอในครั้งนี้ชายหนุ่มจึงต้องใจเย็นและให้นางประทับใจในการร่วมรักกับพระสวามีมากที่สุดเนางร้องครวญครางใต้ร่างใหญ่ของพระสวามีมือก็ลูบสะเปะสะปะไปทั่วตัวของพระสวามี ชายหนุ่มกำลังดูดดึงหน้าอกอวบใหญ่เกินตัวของนางด้วยความหลงไหลส่วนมืออีกข้างก็ลูบลงไปแหวกร่องกลางกายของนางที่มีน้ำสีใสรื่นออกมาเพราะมีอารมณ์ร่วมกับพระสวามีก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยจุดอ่อนไหวของนางจนฟางอี้หลิงต้องส่งเสียงครางหวานออกมา อ๋องหนุ่มเร่งชักนิ้วเร็วขึ้นให้ชายารักถึงฝั่งฝันไปก่อนตนเองพอท่านอ๋องชักนิ้วเร็วขึ้นตามเสียงกรี

  • โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง   บทที่สี่สิบสี่

    เรื่องราวของเมืองจี่เป่ยถูกจัดการเสร็จสิ้นภายในสองอาทิตย์นายอำเภอลู่ฟงถูกชาวบ้านข้วางปาผักเน่าไข่เน่าอยู่หนึ่งอาทิตย์เต็มทุกคนต่างพากันสาปแช่งเขาสารพัดที่อยากจะทำ แล้วผู้ตรวจการจากเมืองเหลียวเดินทางมาถึงพร้อมทั้งหลักฐานหลายอย่างตระกูลลู่สิ้นสลายไปเพราะหลานชายคนโปรดชาวเมืองเหลียวโกรธแค้นบุกเข้าทำร้ายปู่กับย่าของลู่ฟงจนตายคาจวนอย่างอนาถที่ส่งเสริมหลานชายในทางที่ผิด บิดาถูกตรวจสอบจากจดหมายที่ท่านอ๋องส่งไปถึงพี่ชาย จัดการบิดาของลู่ฟงถูกปลดจากตำแหน่งขุนนางใหญ่พบหลักฐานมัดตัวต้องโทษประหาร แต่ฝั่งฮูหยินเอกไม่ได้รู้เรื่องด้วยได้จึงลงโทษผู้เป็นบิดาโทษคือประหารและไม่ให้ลูกหลานตระกูลลู่รับราชการอีกชั่วเก้าโครต ฮูหยินเอกขายกิจการพาลูกๆทุกคนย้ายไปที่เมืองอื่นกับครอบครัวเก่า ตอนนี้ในเมืองจี่เป่ยติดป้ายรับสมัครสอบนายอำเภอคนใหม่ในอีกหนึ่งเดือน ให้ทุกคนที่อยากจะสอบเป็นนายอำเภอให้ตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบที่จะมีขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าส่วนท่านอ๋องนั้นตามเกี้ยวพระชายาทุกวันแต่ยังไม่สำเร็จแต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยท้อถอยเพราะหลงรักพระชายาของตัวเองจนถอนตัวไม่ขึ้น โดนนางสั่งสอนด่าทอชายหนุ่มกับย

  • โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง   บทที่สี่สิบสาม

    "นำตัวมันไปหน้าศาลเอาน้ำสาดให้มันตื่นมัดมันเอาไว้กับเสาร์ให้แน่นหนาคุ้มกันให้ดีอย่าพึ่งให้มันตายเร็วไป ให้ชาวบ้านจะได้เห็นคนบงการโจรป่าที่คอยปล้นชิงตำลึงทรัพย์สินของพวกเขาลงโทษอย่างไรบ้าง ที่ผ่านมาทำกับคนอื่นเอาไว้เยอะให้มันโดนกระทำดูบ้าง จะได้รู้ว่าพอคนไม่มีทางสู้กับแล้วมันรู้สึกอย่างไร"ท่านอ๋องสั่งทหารของตัวเองก่อนจะเดินตามพระชายาที่เดินตามหลังบิดาของนางกับลูกทั้งสองคนของเขาออกไปหน้าศาล"ท่านพ่อรอข้าด้วยเจ้าค่ะ"นางรีบเดินออกจากในศาลให้ทันบิดากับสองแฝดที่เดินนำหน้าออกไปก่อน ในศาลไม่มีอะไรที่นางจะอยู่ต่อปล่อยให้ทหารจัดการกันเองหมดธุระของนางแล้วท่านอ๋องรีบสั่งทหารของตัวเองให้จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนจะรีบเดินตามพระชายของตนให้ทันเพื่อจะประกาศกับชาวเมืองจี่เป่ยเรื่องลูกกับนางว่าคือพระชายาขอตัวเองให้ถูกต้องเสียที"รองแม่ทัพกับกุนซือจัดการต่อให้เรียบร้อยด้วย เดี๋ยวข้าจะออกไปหาพระชายาก่อน"ท่านอ๋องสั่งคนสนิทเสร็จก็รีบตามสามแม่ลูกออกมาด้านนอกของศาล"โอ๊ะพวกเองดูนั้นอดีตท่านแม่ทัพกับหลานเดินออกมาด้านในแล้ว ช่างน่ารักเหลือเกินท่านก็ยังองอาจดูไม่ได้แก่เลยสักนิดเลยพวกแกว่าจริงไหม"เสียง

  • โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง   บทที่สี่สิบสอง

    เสียงผู้คนด้านนอกยิ่งฮือฮาขึ้นไปอีกกับคำตอบของนายน้อยทั้งสองคนที่ตอบรองแม่ทัพอย่างตรงไปตรงมา นายอำเภอลู่ฟงมองหน้าของฟางอี้หลิงที่นั่งกับอดีตท่านแม่ทัพใหญ่ฟางอี้หลุนกับท่านอ๋องนั่งข้างตั้งแต่ที่เดินเข้ามา ที่แท้แล้วนางเป็นถึงพระชายาของท่านอ๋องหยวนอวิ๋ยฉีแต่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนของนางให้ผู้คนได้รู้จักนายอำเภอลู่ฟงกัดฟันหน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธที่เขาได้ติดกับดักแบบที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ลูกน้องทุกคนที่ชักดาบขึ้นมาโดนทหารของท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีจับกุมมารวมกันทั้งหมดแล้ว แม้แต่คนของหัวหน้าศาลเองก็โดนจับได้โดยไม่มีโอกาสได้ต่อสู้เลยสักคน"ท่านกุนซือขึ้นประกาศความผิดของนายอำเภอลู่ฟงกับหัวหน้าศาลที่ร่วมกันทำผิดให้ชาวอำเภอจี่เป่ยได้รับรู้ความจริงทั้งหมดด้วย" ท่านอ๋องบอกคนสนิทกุนซือคู่ใจ"พะยะค่ะท่านอ๋อง " กุนซือรับคำสั่งก่อนจะขึ้นไปยืนบนที่เก้าอี้ของหัวหน้าศาลที่เคยนั่งประจำตำแหน่งแต่กุนซือไม่ได้นั่งยืนอ่านความผิดของนายอำเภอลู่ฟง"นายอำเภอลู่ฟงฟังคำตัดสินความผิดของท่านที่ให้การชุบเลี้ยงกองกำลังของโจรป่าเพื่อเอาไว้ใช้ทำงานให้ตนเองทั้งคอยปล้นสะดมทั้งฉุดฆ่าหญิงชาวบ้านของเมืองเหลียวอีกจนน

  • โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง   บทที่สี่สิบเอ็ด

    "บังอาจเป็นแค่คนคุ้มกันแกถึงกับกล้าเสนอหน้าบอกมีหลักฐานเอาผิดข้าเลยหรือไอ้คนชั้นต่ำ"นายอำเภอลู่ฟงตวาดขึ้นเสียงดังใส่คนสนิทของแม่นางฟางอี้หลิงหญิงหม้ายที่ตนเองกำลังจะตามเกี้ยวนางอยู่ทหารถอดดาบออกมากันพรึ่บพับจนทุกคนตกใจกับสิ่งที่ทหารแสดงตนทุกคนที่ยืนคุมด้านหน้าด้านข้างท่านรองแม่ทัพ เอาดาบยื่นไปพาดคอของนายอำเภอลู่ฟงพร้อมกดลงนั่งลง จนนายอำเภอตกใจกับทุกอย่างตรงหน้าที่เกิดขึ้นรวดเร็วมาก "ระวังคอจะหลุดออกจากบ่าทั้งที่ยังไม่ได้ไต่สวนละนายอำเภอ" น้ำเสียงเย็นชาทั้งรังสีอันตรายที่ปล่อยออกมาจนเขาหายใจแทบไม่ออกท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉียกมือขึ้นบอกให้ทุกคนวางดาบลงก่อนแล้ว ยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะส่งเสียงที่ทำให้ทุกคนในศาลแทบจะหยุดหายใจได้แม้แต่หัวหน้าศาลที่คิดจะใช้อำอาจช่วยนายอำเภอลู่ฟงต้องหลั่งเหงื่อเย็นกับน้ำเสียงเย็นชาแฝงไปด้วยความดุดันและโหดเหี้ยม"เดี๋ยวเจ้าก็รู้ว่าข้าจะสามารถทำอะไรได้บ้างที่ศาลแห่งนี้ ข้าในนามของฝ่าบาทที่เดินทางลงมาปราบโจรชั่วในเมืองจี่เป่ยโดยตรงและจะใช้อำอาจของข้ากำจัดคนชั่วที่แฝงตัวเป็นขุนนางในคาบโจรให้สิ้นซากในวันนี้และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ข้าแม่ทัพหยวนอวิ๋นฉีแห่งแดนเห

  • โอ้สองก้อนของฟางอี้หลิง   บทที่สี่สิบ

    "โน้นไงนายอำเภอมาแล้วพวกเรารอฟังคำตัดสินของหัวหน้าศาล"เสียงของชาวบ้านคุยกันที่เห็นนายอำเภอลงรถม้าแล้วเดินเข้าศาลไปด้านในลู่ฟงเดินเข้าไปในศาลกวาดสาตามองไปในห้องมีคนมาที่ศาลจนเต็มเพื่อรับฟังคำตัดสินของโจรป่า เขาเห็นอดีตท่านแม่ทัพฟางอี้หลุนกับเด็กแฝดลูกๆของแม่นางฟางอี้หลิงที่เขาสนใจนั่งอยู่กับบิดาของนางนายน้อยทั้งสองคนคู่ค้าของนาง"เชิญท่านนายอำเภอด้านบนนี้ขอรับ"เจ้าหน้าที่ศาลออกมาต้อนรับและพาเขาไปนั่งเตรียมเอาไว้ให้เขาทำความเคารพข้างหัวหน้าศาลก่อนจะนั่งลงเขายิ้มส่งไปให้ฟางอี้หลิงหลังจากที่ก้มหัวให้บิดาของนางแล้วเสียงเคาะไม้ดังขึ้นบอกว่าเป็นเวลาที่ศาลจะเปิดแล้วทุกอย่างเงียบกริบลงฟังอย่างรอคอย"เอาละข้าจะขอเปิดศาลเบิกตัวหัวหน้าโจรได้"หัวหน้าศาลสั่งและเริ่มลงมือไต่สวนทันทีรองแม่ทัพของท่านอ๋องกับกุนซือเดินประกบโจรป่าเข้ามาในศาลโดยมีทหารอีกสองคนหิ้วแขนเขาเข้ามาคนละข้างเพราะตอนอยู่ในห้องขังท่านอ๋องได้เค้นข้อมูลจากมันมาแล้วทำให้สภาพของหัวหน้าโจรนั้นล่อแล่ไม่น้อยทั้งยังโดนชาวบ้านปาผักเน่าไข่เน่าเข้าไปอีกทำให้ใบหน้าของเขาโตเหมือนหัวหมูจากนั้นหัวหน้าศาลจึงถามหัวหน้าโจรหลังจากที่เขานั่งคลุบ

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status