หลังจากที่กลับมาจากในตัวเมืองจี่เป่ยมาได้หลายวัน ท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีนั้นส่งคนไปตรวจสอบนายอำเภอคนใหม่ในตัวเมืองจี่เป่ย ดูเหมือนว่าเรื่องกองโจรนั้นเหมือนกับมีคนที่มีอำนาจหนุนหลัง เมื่อก่อนไม่เคยมีการปล้นชิงเริ่มจะมีตอนที่นายอำเภอคนเก่าย้ายออกไปเพียงแค่สองเดือนก็มีโจรเกิดขึ้นมา ยิ่งมีผู้คนเริ่มหลั่งไหลลงมาทางเมืองจี่เป่ยเพราะได้ข่าวมาว่าพอจบสงครามทุกอย่างก็กลับมาคึกคักกับเมืองใกล้เคียงกันก็มีผลพลอยไปด้วย
"ได้ข่าวมาว่ายังไงบ้าง" ท่านอ๋องถามคนที่ไปสืบข่าวมารายงาน "ท่านอ๋องเหมือนว่านายอำเภอคนใหม่นั้นจะมีส่วนให้ความช่วยเหลือพวกกองโจรพะยะค่ะพวกกระหม่อมสืบไปถึงรังของมันแล้ว เห็นคนของจวนนายอำเภอเดินทางไปที่เชียงกวางแล้วไปหยุดที่ตีนเขาแล้วมีคนขนหีบลงใส่รถม้าให้ตอนเช้าก็เดินทางกลับมาเมืองจี่เป่ยเลยพะยะค่ะ" คนของท่านอ๋องรายงานหลังจากที่แยกกันติดตามคนสนิทของนายอำเภอ "ตอนนี้เห็นร่อนจดหมายไปตามร้านค้าที่ใหญ่ที่ขายดี เข้าร่วมงานเลี้ยงในอีกสองวันที่จะถึงนี้พะยะค่ะหนึ่งในนั้นคือพระชายาฟางอี้หลิงพะยะค่ะ" "ไปจับตาที่จวนของนายอำเภอเอาไว้ในวันงานให้คนของเราแฝงตัวเข้าไปในจวน ข้าอยากรู้ว่ามันวางแผนกับใครแล้วมีขุนนางในเมืองนี้ที่ให้การสนับสนุนมันหรือไม่จะได้จัดการมันทีเดียวเลย" ท่านอ๋องสั่งความคนของตัวเองก่อนจะเดินกลับไปที่เรือนนอนที่คืนนี้บุตรสาวจะมานอนพร้อมกับพี่ชาย ตลอดหลายวันนั้นสามพ่อลูกได้ทำกิจกรรมร่วมกันหลายอย่าง ไม่ว่าพระชายาจะไปทำงานในสวนในไร่ ท่านอ๋องจะตามไปช่วยนางทำทุกอย่าง แม้นางจะไม่ให้ความสนใจในตัวของเขาเลยก็ตามจะทำยังไงได้ละในเมื่อทำผิดต่อนางมาไม่น้อยก็ได้กำลังใจจากลูกน้อยทั้งสองคนกับพ่อตานั้นคอยให้กำลังใจในแต่ละวัน เพียงแค่เห็นหน้านางเขาเองก็พอใจแล้ว "ท่านพ่อข้ามานอนกับท่านแล้วเจ้าค่ะคืนนี้ท่านพ่อต้องเล่านิทานให้เล่อเล่อฟังด้วยนะเจ้าค่ะ เรื่องอะไรก็ได้ขอแค่ท่านพ่อเล่าให้ข้ากับพี่ใหญ่ฟังก่อนนอนเหมือนท่านแม่ก็พอเจ้าค่ะ" เสียงใสๆของบุตรสาวที่เดินเข้ามาในเรือนนอนโดยมีพี่เลี้ยงมาส่งแล้วขอตัวกลับไป "มาแล้วหรือเล่อเอ๋อร์ หมิงเอ๋อร์ของพ่อถ้าอย่างนั้นเราไปนอนฟังนิทานในแบบของพ่อดีหรือไม่ลูกรัก" ท่านอ๋องนั้นเล่านิทานเป็นเรื่องเหมือนพระชายาไม่เป็น เขาจะเล่าเรื่องออกรบให้ลูกฟังแล้วชวนลูกน้อยไปเมืองหลวงเพื่อไปหาท่านลุงที่อยู่ในวังหลวงใหญ่โตในสักวัน แล้วต้องชวนท่านแม่ไปด้วยแต่ต้องรอสักพักเพราะตอนนี้ท่านแม่ยังไม่ใจอ่อนให้พ่อเพราะท่านพ่อไปรบนานมากและไม่ได้มาช่วยมารดาเลี้ยงดูลูกๆนั้นเอง แต่ต้องปิดเป็นความลับรู้กันแค่สามคนรอ ให้มารดานั้นใจเย็นหายโกรธท่านพ่อก่อน ซึ่งสองแฝดนั้นก็รับคำและจะช่วยบิดาคืนดีกับมารดาเต็มที่ ในคืนนั้นสามพ่อลูกคุยกันจนหลับไปด้วยกันยันสว่าง จากท่านอ๋องผู้ยิ่งใหญ่แม่ทัพที่คุมทหารเรือนแสนที่ลดตำแหน่งของตัวเองช่วยเหลืองานของพระชายาของตัวเอง ไม่ว่านางจะสั่งให้เขาทำอะไรท่านอ๋องจะทำทุกอย่าง ยิ่งเห็นนางลงมือทำอะไร ท่านอ๋องจะเรียนรู้และลงมือช่วยนางทำ แม้นางจะกลั้นแกล้งให้เขาถอดใจหนีกลับไปเมืองหลวง "พระชายาข้าจะไปงานกลับเจ้าด้วยในวันที่เจ้าไปร่วมงานที่จวนของนายอำเภอ" ท่านอ๋องคุยกับนางหลังจากจบมื้อเที่ยงด้วยกัน ตอนนี้สองแฝดนั้นนั่งชิงช้าที่มารดาทำให้ใต้ต้นไม้มีท่านตานั่งเล่นย่อยอาหารไปด้วย "ที่ข้าให้คนไปสืบเหมือนว่านายอำเภอคนใหม่นี้อยู่เบื้องหลังกองโจรที่กำลังปล้นชิงชาวบ้านในตอนนี้ ข้าได้ให้คนไปสืบเจอรังของมันแล้วและให้คนจับตาว่ามันจะลงมือวันไหนจะได้จัดการให้สิ้นซากภายในวันนั้นเลย" ท่านอ๋องบอกกับพระชายาของตัวเอง "เพคะขอบคุณท่านอ๋องที่ใส่ใจเรื่องโจรเพื่อความปลอดภัยของชาวบ้าน พวกเขานั้นต่อสู้กับความลำบากตอนมีสงความมาหลายปี แต่พออยากเริ่มต้นใหม่กับมีคนหากินบนความลำบากของพวกเขาอีก คนของข้าเองก็สืบมาได้ข่าวเหมือนกันกับคนของท่านอ๋องที่ไปสืบข่าวมาเหมือนกันเพคะ งานเลี้ยงที่จะถึงนี้คงจะพูดคุยเรื่องขึ้นภาษีของเมืองจี่เป่ยโดยจะอ้างว่ามีหนังสือจากเมืองหลวงให้เก็บภาษีเพิ่มอีกเป็นแน่ สงสัยว่าเขาย้ายมาจากเมืองเหลียวแล้วชาวเมืองนั้นมีความเป็นอยู่อย่างไรบ้าง ตลอดเวลาที่เขาเป็นนายอำเภอหรือจะมีคนหนุนหลังเขาอยู่กันแน่ แต่ไม่เป็นไรรอให้เขาอ้าปากว่าอยากได้อะไรกับพ่อค้าของเมืองจี่เป่ยรวบรวมหลักฐานให้ครบ ถ้าไม่มีใครจัดการเขาได้หม่อมฉันจะเป็นคนจัดเองเพคะ เชือดทิ้งก็สิ้นเรื่องกับคนมักโลภโมโทสันหม่อมฉันเองไม่ปล่อยให้มันมายุ่งกับงานของหม่อมฉันอย่างแน่นอน คนแบบนี้ได้คืบจะเอาศอกตัดปัญหาคือฆ่าทิ้งซะปล่อยเอาไว้ให้หนักแผ่นดินเปล่าๆ" ฟางอี้หลิงบอกท่านอ๋องเหมือนเรื่องธรรมดาทั่วไป "พระชายานี้เจ้าจะไม่ให้ทางการจัดการเขาก่อนหรือ เสด็จพี่ต้องให้คนสอบสวนริบทรัพย์สินเทรเทศคนทั้งตระกูล ส่วนนายอำเภอต้องโดนประหารไม่ให้ขุนนางเอาเป็นเยี่ยงอย่างอีก" ท่านอ๋องบอกกับพระชายาของตัวเองให้ทำตามกฎหมายบ้านเมืองก่อน นางเล่นจะฆ่าทิ้งอย่างเดียวนี้เขายังต้องตกใจอะไรกับเรื่องของนางอีกบ้าง ชายหนุ่มไม่ได้คิดกลัวที่จะจัดการแบบนางแต่เขาต้องการขุดรากถอนโคนพวกพ้องของคนทำผิดที่ร่วมมือกันต่างหาก "ได้หม่อมฉันจะรอดูท่านอ๋องจัดการกับนายอำเภอคนนี้ก็ได้เพคะ แต่ถ้าเขาล้ำเส้นหม่อมฉันมากจนเกินไปหม่อมฉันไม่ขอรับรองชีวิตของเขาเอาไว้อย่างแน่นอนเพคะ หม่อมฉันจะคอยดูถ้าเขาไม่หาเรื่องหรือเล็งมาที่จวนของหม่อมฉัน เขาอาจจะมีชีวิตไปอีกสักพักก็ได้เพคะท่านอ๋อง" ฟางอี้หลิงตอบอ๋องหยวนอวิ๋นฉีตามความคิดของนางที่ประเมินนายอำเภอใหม่คนนี้ "พระชายาข้าได้ให้คนของข้าแฝงเข้าจวนของนายอำเภอแล้วอีกสองวันคงได้คำตอบอย่างแน่นอน ถ้าเขาคิดจะหาเรื่องพระชายาของข้านั้นคงไม่ต้องให้พระชายามือเปื้อนเลือดหรอกหนาข้าจะจัดการกับมันเอง" ท่านอ๋องบอกนางว่าเขาจะจัดการเองถ้าคิดไม่ซื่อต่อพระชายาของท่านอ๋องเอง "ได้เพคะหม่อมฉันจะคอยดู" ฟางอี้หลิงตอบพระสวามีก่อนจะเรียกลูกน้อยไปนอนพักกลางวันก่อนเพราะได้เวลาแล้ว ท่านอ๋องมองตามสามแม่ลูกที่เดินเข้าเรือนไปด้วยแววตาที่อ่อนโยน จากนี้ขอพี่ปกป้องพวกเจ้าแม่ลูกเถอะนะฟางอี้หลิงท่านอ๋องคิดในใจตอนนี้สองร่างพัวพันกันบนเตียงหลังใหญ่ด้วยความเร่าร้อนฟางอี้หลิงที่ไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนตอนนี้ถูกพระสวามีปรนเปรอจนไม่เป็นตัวของตัวเอง มันทั้งเสียวทั้งเรียกร้องให้นางตอบสนองเขากลับแบบเงอะๆงะๆของคนที่ไม่ประสาเรื่องของสามีภรรยาที่มีสัมพันธ์ลึ้กซึ้งต่อกัน นางก็ทำไปตามสัญชาตณาญของนางเองสร้างความพอใจให้กับชายหนุ่มยิ่งนัก ที่พระชายรักยอมตอบสนองตัวเองแบบไร้เดียงสายิ่งทำให้อารมณ์ของท่านอ๋องหนุ่มที่กักเก็บมานานแทบจะคลั่งต่อกริยาน่ารักของพระชายารักของตัวเองเขาจึงต้องให้นางพร้อมกัน ก่อนจะนำอ๋องน้อยเข้าไปในกุหลาบงามของนางการร่วมหอในครั้งนี้ชายหนุ่มจึงต้องใจเย็นและให้นางประทับใจในการร่วมรักกับพระสวามีมากที่สุดเนางร้องครวญครางใต้ร่างใหญ่ของพระสวามีมือก็ลูบสะเปะสะปะไปทั่วตัวของพระสวามี ชายหนุ่มกำลังดูดดึงหน้าอกอวบใหญ่เกินตัวของนางด้วยความหลงไหลส่วนมืออีกข้างก็ลูบลงไปแหวกร่องกลางกายของนางที่มีน้ำสีใสรื่นออกมาเพราะมีอารมณ์ร่วมกับพระสวามีก่อนจะใช้นิ้วเขี่ยจุดอ่อนไหวของนางจนฟางอี้หลิงต้องส่งเสียงครางหวานออกมา อ๋องหนุ่มเร่งชักนิ้วเร็วขึ้นให้ชายารักถึงฝั่งฝันไปก่อนตนเองพอท่านอ๋องชักนิ้วเร็วขึ้นตามเสียงกรี
เรื่องราวของเมืองจี่เป่ยถูกจัดการเสร็จสิ้นภายในสองอาทิตย์นายอำเภอลู่ฟงถูกชาวบ้านข้วางปาผักเน่าไข่เน่าอยู่หนึ่งอาทิตย์เต็มทุกคนต่างพากันสาปแช่งเขาสารพัดที่อยากจะทำ แล้วผู้ตรวจการจากเมืองเหลียวเดินทางมาถึงพร้อมทั้งหลักฐานหลายอย่างตระกูลลู่สิ้นสลายไปเพราะหลานชายคนโปรดชาวเมืองเหลียวโกรธแค้นบุกเข้าทำร้ายปู่กับย่าของลู่ฟงจนตายคาจวนอย่างอนาถที่ส่งเสริมหลานชายในทางที่ผิด บิดาถูกตรวจสอบจากจดหมายที่ท่านอ๋องส่งไปถึงพี่ชาย จัดการบิดาของลู่ฟงถูกปลดจากตำแหน่งขุนนางใหญ่พบหลักฐานมัดตัวต้องโทษประหาร แต่ฝั่งฮูหยินเอกไม่ได้รู้เรื่องด้วยได้จึงลงโทษผู้เป็นบิดาโทษคือประหารและไม่ให้ลูกหลานตระกูลลู่รับราชการอีกชั่วเก้าโครต ฮูหยินเอกขายกิจการพาลูกๆทุกคนย้ายไปที่เมืองอื่นกับครอบครัวเก่า ตอนนี้ในเมืองจี่เป่ยติดป้ายรับสมัครสอบนายอำเภอคนใหม่ในอีกหนึ่งเดือน ให้ทุกคนที่อยากจะสอบเป็นนายอำเภอให้ตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบที่จะมีขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าส่วนท่านอ๋องนั้นตามเกี้ยวพระชายาทุกวันแต่ยังไม่สำเร็จแต่ชายหนุ่มก็ไม่เคยท้อถอยเพราะหลงรักพระชายาของตัวเองจนถอนตัวไม่ขึ้น โดนนางสั่งสอนด่าทอชายหนุ่มกับย
"นำตัวมันไปหน้าศาลเอาน้ำสาดให้มันตื่นมัดมันเอาไว้กับเสาร์ให้แน่นหนาคุ้มกันให้ดีอย่าพึ่งให้มันตายเร็วไป ให้ชาวบ้านจะได้เห็นคนบงการโจรป่าที่คอยปล้นชิงตำลึงทรัพย์สินของพวกเขาลงโทษอย่างไรบ้าง ที่ผ่านมาทำกับคนอื่นเอาไว้เยอะให้มันโดนกระทำดูบ้าง จะได้รู้ว่าพอคนไม่มีทางสู้กับแล้วมันรู้สึกอย่างไร"ท่านอ๋องสั่งทหารของตัวเองก่อนจะเดินตามพระชายาที่เดินตามหลังบิดาของนางกับลูกทั้งสองคนของเขาออกไปหน้าศาล"ท่านพ่อรอข้าด้วยเจ้าค่ะ"นางรีบเดินออกจากในศาลให้ทันบิดากับสองแฝดที่เดินนำหน้าออกไปก่อน ในศาลไม่มีอะไรที่นางจะอยู่ต่อปล่อยให้ทหารจัดการกันเองหมดธุระของนางแล้วท่านอ๋องรีบสั่งทหารของตัวเองให้จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย ก่อนจะรีบเดินตามพระชายของตนให้ทันเพื่อจะประกาศกับชาวเมืองจี่เป่ยเรื่องลูกกับนางว่าคือพระชายาขอตัวเองให้ถูกต้องเสียที"รองแม่ทัพกับกุนซือจัดการต่อให้เรียบร้อยด้วย เดี๋ยวข้าจะออกไปหาพระชายาก่อน"ท่านอ๋องสั่งคนสนิทเสร็จก็รีบตามสามแม่ลูกออกมาด้านนอกของศาล"โอ๊ะพวกเองดูนั้นอดีตท่านแม่ทัพกับหลานเดินออกมาด้านในแล้ว ช่างน่ารักเหลือเกินท่านก็ยังองอาจดูไม่ได้แก่เลยสักนิดเลยพวกแกว่าจริงไหม"เสียง
เสียงผู้คนด้านนอกยิ่งฮือฮาขึ้นไปอีกกับคำตอบของนายน้อยทั้งสองคนที่ตอบรองแม่ทัพอย่างตรงไปตรงมา นายอำเภอลู่ฟงมองหน้าของฟางอี้หลิงที่นั่งกับอดีตท่านแม่ทัพใหญ่ฟางอี้หลุนกับท่านอ๋องนั่งข้างตั้งแต่ที่เดินเข้ามา ที่แท้แล้วนางเป็นถึงพระชายาของท่านอ๋องหยวนอวิ๋ยฉีแต่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนของนางให้ผู้คนได้รู้จักนายอำเภอลู่ฟงกัดฟันหน้าดำหน้าแดงด้วยความโกรธที่เขาได้ติดกับดักแบบที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ตอนนี้ลูกน้องทุกคนที่ชักดาบขึ้นมาโดนทหารของท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉีจับกุมมารวมกันทั้งหมดแล้ว แม้แต่คนของหัวหน้าศาลเองก็โดนจับได้โดยไม่มีโอกาสได้ต่อสู้เลยสักคน"ท่านกุนซือขึ้นประกาศความผิดของนายอำเภอลู่ฟงกับหัวหน้าศาลที่ร่วมกันทำผิดให้ชาวอำเภอจี่เป่ยได้รับรู้ความจริงทั้งหมดด้วย" ท่านอ๋องบอกคนสนิทกุนซือคู่ใจ"พะยะค่ะท่านอ๋อง " กุนซือรับคำสั่งก่อนจะขึ้นไปยืนบนที่เก้าอี้ของหัวหน้าศาลที่เคยนั่งประจำตำแหน่งแต่กุนซือไม่ได้นั่งยืนอ่านความผิดของนายอำเภอลู่ฟง"นายอำเภอลู่ฟงฟังคำตัดสินความผิดของท่านที่ให้การชุบเลี้ยงกองกำลังของโจรป่าเพื่อเอาไว้ใช้ทำงานให้ตนเองทั้งคอยปล้นสะดมทั้งฉุดฆ่าหญิงชาวบ้านของเมืองเหลียวอีกจนน
"บังอาจเป็นแค่คนคุ้มกันแกถึงกับกล้าเสนอหน้าบอกมีหลักฐานเอาผิดข้าเลยหรือไอ้คนชั้นต่ำ"นายอำเภอลู่ฟงตวาดขึ้นเสียงดังใส่คนสนิทของแม่นางฟางอี้หลิงหญิงหม้ายที่ตนเองกำลังจะตามเกี้ยวนางอยู่ทหารถอดดาบออกมากันพรึ่บพับจนทุกคนตกใจกับสิ่งที่ทหารแสดงตนทุกคนที่ยืนคุมด้านหน้าด้านข้างท่านรองแม่ทัพ เอาดาบยื่นไปพาดคอของนายอำเภอลู่ฟงพร้อมกดลงนั่งลง จนนายอำเภอตกใจกับทุกอย่างตรงหน้าที่เกิดขึ้นรวดเร็วมาก "ระวังคอจะหลุดออกจากบ่าทั้งที่ยังไม่ได้ไต่สวนละนายอำเภอ" น้ำเสียงเย็นชาทั้งรังสีอันตรายที่ปล่อยออกมาจนเขาหายใจแทบไม่ออกท่านอ๋องหยวนอวิ๋นฉียกมือขึ้นบอกให้ทุกคนวางดาบลงก่อนแล้ว ยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะส่งเสียงที่ทำให้ทุกคนในศาลแทบจะหยุดหายใจได้แม้แต่หัวหน้าศาลที่คิดจะใช้อำอาจช่วยนายอำเภอลู่ฟงต้องหลั่งเหงื่อเย็นกับน้ำเสียงเย็นชาแฝงไปด้วยความดุดันและโหดเหี้ยม"เดี๋ยวเจ้าก็รู้ว่าข้าจะสามารถทำอะไรได้บ้างที่ศาลแห่งนี้ ข้าในนามของฝ่าบาทที่เดินทางลงมาปราบโจรชั่วในเมืองจี่เป่ยโดยตรงและจะใช้อำอาจของข้ากำจัดคนชั่วที่แฝงตัวเป็นขุนนางในคาบโจรให้สิ้นซากในวันนี้และเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ข้าแม่ทัพหยวนอวิ๋นฉีแห่งแดนเห
"โน้นไงนายอำเภอมาแล้วพวกเรารอฟังคำตัดสินของหัวหน้าศาล"เสียงของชาวบ้านคุยกันที่เห็นนายอำเภอลงรถม้าแล้วเดินเข้าศาลไปด้านในลู่ฟงเดินเข้าไปในศาลกวาดสาตามองไปในห้องมีคนมาที่ศาลจนเต็มเพื่อรับฟังคำตัดสินของโจรป่า เขาเห็นอดีตท่านแม่ทัพฟางอี้หลุนกับเด็กแฝดลูกๆของแม่นางฟางอี้หลิงที่เขาสนใจนั่งอยู่กับบิดาของนางนายน้อยทั้งสองคนคู่ค้าของนาง"เชิญท่านนายอำเภอด้านบนนี้ขอรับ"เจ้าหน้าที่ศาลออกมาต้อนรับและพาเขาไปนั่งเตรียมเอาไว้ให้เขาทำความเคารพข้างหัวหน้าศาลก่อนจะนั่งลงเขายิ้มส่งไปให้ฟางอี้หลิงหลังจากที่ก้มหัวให้บิดาของนางแล้วเสียงเคาะไม้ดังขึ้นบอกว่าเป็นเวลาที่ศาลจะเปิดแล้วทุกอย่างเงียบกริบลงฟังอย่างรอคอย"เอาละข้าจะขอเปิดศาลเบิกตัวหัวหน้าโจรได้"หัวหน้าศาลสั่งและเริ่มลงมือไต่สวนทันทีรองแม่ทัพของท่านอ๋องกับกุนซือเดินประกบโจรป่าเข้ามาในศาลโดยมีทหารอีกสองคนหิ้วแขนเขาเข้ามาคนละข้างเพราะตอนอยู่ในห้องขังท่านอ๋องได้เค้นข้อมูลจากมันมาแล้วทำให้สภาพของหัวหน้าโจรนั้นล่อแล่ไม่น้อยทั้งยังโดนชาวบ้านปาผักเน่าไข่เน่าเข้าไปอีกทำให้ใบหน้าของเขาโตเหมือนหัวหมูจากนั้นหัวหน้าศาลจึงถามหัวหน้าโจรหลังจากที่เขานั่งคลุบ