ตอนที่43 เพื่อนเที่ยว

ตอนเช้า

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“เข้ามา” เสียงเรียบเอ่ยอนุญาต ลุคค์ที่สวมชุดนอนและมีเสื้อคลุมสีดำคลุมด้านนอกเดินเข้าไปหาเจ้านายหนุ่ม

“สิ้นเดือนผมขอลางานกลับบ้านหนึ่งอาทิตย์นะครับ เดินทางเช้าวันที่ 23 ครับ” ลุคค์แจ้งความประสงค์ของตัวเองให้ชาร์วีทราบ

“มีเรื่องด่วนอะไร หรือแม่มึงตามกลับให้ไปช่วยงานที่โรงแรม” ชาร์วีถามกลับ เงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อย

“เปล่าครับ ผมแค่มีธุระที่นั่นนิดหน่อย”

“จะกลับก็กลับ งานที่ผับเดี๋ยวให้ไอ้ธารามันเข้าไปดู” ชาร์วีเอ่ยอนุญาตแต่ดูเหมือนมีบางคนไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่

“มันไม่อยู่นายก็ไปดูแลเองสิครับ ผับชื่อนายไม่ใช่เหรอครับ” ธาราที่นั่งเงียบอยู่โดนพาดพิงจึงว่าสวนขึ้น

“ถ้ากูต้องไปดูแลเองคงไม่ต้องมีลูกน้องหรอก ถ้ากูต้องทำเองหมดจะจ้างลูกน้องมาทำห่าอะไรให้เปลืองเงิน” ชาร์วีหันไปด่าธาราเสียงดัง

“ถ้างั้นก็ให้ไอ้แทนไทมันดู” ธาราเสนอแนวทาง

“ไอ้แทนไทมันจัดการปัญหาไม่ได้ทั้งหมด ยังไงมึงก็ต้องเข้าไปดู” ชาร์วีขัดออกไป

“งั้นนายก็ไปดูเองสิครับ จัดการปัญหาได้ทั้งหมดเพียงผู้เดียวไม่ใช่เหรอครับ” ธาราพูดขึ้นเสียงดังกว่าเดิม

“ลอนดอนติดกูมึงก็รู้ กูต้องพาลอนดอนเข้านอน”

“กูก็ต้องพาดาด้าเข้านอนเหมือนกัน” ธาราไม่ยอมแพ้

“เออ..กูดูแทนมึงเอง” สุดท้ายเป็นชาร์วีที่ต้องยอมแพ้

“ควรที่จะเป็นแบบนั้น จะมาโยนให้กูทำไมตั้งแต่แรก” ธาราพูดขึ้นเสียงดัง หันกลับไปตรวจทานรายงานที่ต้องส่งให้สาขาที่ยุโรปในวันพรุ่งนี้ หลังจากที่นั่งสรุปมาทั้งคืนเมื่อคืนที่ผ่านมา

เมื่อลุคค์ได้คำตอบเป็นที่น่าพอใจแล้วก็เดินกลับขึ้นมาบนห้อง ไม่ลืมที่จะส่งรูปสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ให้หญิงสาว ทุกซอกทุกมุมของเมืองภูเก็ตเขาไปสัมผัสมาหมดแล้วเพราะเกิดและโตที่ภูเก็ต เรียกได้ว่าเป็นคนภูเก็ตร้อยเปอร์เซ็นต์ถึงแม้จะเป็นลูกครึ่งอเมริกาก็ตาม

สามวันผ่านไป

ดีไซน์ส่งข้อมูลการจองโรงแรมและเที่ยวบินมาให้ ส่วนเรื่องการวางแผนเที่ยวให้เป็นหน้าที่ของลุคค์ แล้วเรื่องบังเอิญก็เกิดขึ้นเมื่อโรงแรมที่หญิงสาวจองไว้นั้นเป็นโรงแรมของครอบครัวของชายหนุ่ม แผนร้ายจึงผุดขึ้นในหัว

ตู๊ด..

‘สวัสดีค่ะคุณลุคค์ จะมาเที่ยวภูเก็ตเหรอคะ มาวันไหนคะฉันจะได้ให้คนทำเตรียมห้องไว้รอ’ เสียงผู้จัดการสาวถามกลับมาตามสาย

‘มีลูกค้าชื่อดีไซน์จองห้องพักเตียงคู่ไว้ ให้เปลี่ยนเป็นห้องผมแทน จะแจ้งลูกค้าด้วยวิธีไหนก็ได้ขอแค่เธอยอมเปลี่ยนห้อง’ ลุคค์บอกความประสงค์ของตัวเองออกไป

‘ได้ค่ะ ฉันจะรีบจัดการตามที่คุณลุคค์บอกให้เรียบร้อยค่ะ ต้องบอกคุณท่านไหมคะว่าคุณลุคค์จะมาภูเก็ต’

‘ไม่ต้องครับ ผมแค่พาเพื่อนไปเที่ยวเฉย ๆ’

‘รับทราบค่ะ’

“เฮ้อ! การที่จะมีเมียสักคนมันต้องวุ่นวายขนาดนี้เลยเหรอวะ ตอนนายกับพี่ธาราไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ วันก่อนคุณก็ให้ผมเป็นหนุ่มบาร์โฮสต์ วันนี้คุณจ้างผมไปเป็นเพื่อนเที่ยว วันต่อไปคุณจะให้ผมเป็นอะไรเนี่ยไซน์ กว่าจะได้คุณมาเป็นแฟนผมต้องรับบทอีกกี่อาชีพ” เสียงเรียบบ่นกับตัวเอง โทรศัพท์มือถือถูกโยนไปไว้ข้างๆ

เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็ปาเข้าไปเกือบสิบโมงเช้า ร่างกายที่ไม่ได้นอนติดต่อกันเกือบจะ 20 ชั่วโมงเริ่มเหนื่อยล้า ผ้าม่านถูกเลื่อนปิดด้วยรีโมต แสงสว่างด้านนอกไม่เล็ดลอดเข้ามา ส่วนแสงไฟจากหลอดไฟในห้องก็ถูกปิดลง กลางวันถูกเปลี่ยนเป็นกลางคืน ไม่นานก็เปลือกตาที่หนักอึ้งก็หลับไป มีเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศที่ทำงานตลอดเวลา

คืนวันเสาร์ที่ ผับ HP

หญิงสาวในชุดเซ็กซี่ก้าวเท้ายาวลงจากรถแท็กซี่ทันทีที่รถจอดสนิท ผู้คนมากหน้าหลายตากำลังทยอยกันเดินเข้าไปในผับชื่อดังของนักท่องราตรี เพราะที่นี่มีครบทุกอย่างทั้งโซนแดนซ์ โซนเคาน์เตอร์บาร์ และโซนที่พึ่งเปิดใหม่และกำลังได้รับความสนใจคือโซนบาร์โฮสต์

เท้าเรียวเล็กบนรองเท้าส้นสูงสีดำสาวเท้าเดินตรงไปยังโซนด้านใน การ์ดที่ยืนดูแลความเรียบร้อยอยู่บริเวณนั้นเห็นเธอจึงรีบเดินเข้ามาหา