ตอนที่3||ตบปากคนแก่จะผิดหรือไม่นะ?!(1)

ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วยาม ผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างก็มารวมตัวกันพร้อมหน้า รวมถึงตัวเจ้าบ่าวด้วย เจ้าบ่าวที่ยังนอนอยู่บนเตียงในสภาพยับเยินเกินบรรยายที่มาพร้อมกับหมอคอยดูอาการ เห็นแล้วจีเมี่ยวหลัวก็เหยียดริมฝีปากอวบอิ่มคล้ายดูถูก

"ฝ่าบาทต้องคืนความเป็นธรรมให้กับสกุลหยวนของพวกเรานะเพคะ ดูสิเพคะ สตรีแซ่จีช่างป่าเถื่อนยิ่งนัก ซ้อมทายาทของจวนเว่ยกั๋วกงของพวกเราจนเป็นเช่นนี้"

ฮูหยินผู้เฒ่าสกุลหยวนรีบออกหน้าแทนหลานชายที่นางรักมากที่สุดทันที เมื่อผู้คนพร้อมหน้า ซ่างกวนโทวฟังแล้วคิ้วขมวด แต่ไม่พูดอันใด แต่ถึงเขาไม่พูดสักคำทุกคนต่างรู้แจ้งฝ่าบาทไม่คิดจะเข้าข้างญาติผู้น้องของเขาแน่นอนในกรณีนี้หากใครไม่ตาบอดย่อมเห็นใจฝ่ายเจ้าสาวมากกว่า แล้วฉางตี้ฮ่องเต้เป็นคนโง่หรือเขาจึงจะมองไม่ออกว่าใครผิดใครถูก

"ฮูหยินผู้เฒ่าหยวนคงผิดแล้ว ที่ต้องคืนความเป็นธรรมย่อมเป็นสกุลจีของพวกเรา หมั้นหมายหกปีกว่าจะได้ตบแต่ง แต่พอแต่งเข้ามาแล้วคุณชายใหญ่หยวนเค่อเจวี๋ยนั้นกลับซุกซ่อนอนุภรรยานอกจวนพร้อมบุตรชายถึงสองคน นี่คือยุติธรรมหรือ? "

จีไท่เวย หรือจีม่อชง บุรุษหนุ่มวัยยี่สิบเจ็ดปี ผู้บัญชาการหน่วยอวี้หลินที่ขึ้นตรงกับฉางตี้ฮ่องเต้เพียงผู้เดียว กล่าวขึ้นด้วยใบหน้าโกรธแค้นอยู่แปดส่วนอยากตบยายเฒ่าปากปีจออีกสองส่วน น้องสาวของเขา เลี้ยงดูมาจนถึงวันนี้สิบแปดปีไม่เคยทำให้จีเมี่ยวหลัวเสียใจ แล้วไอ้คุณชายใหญ่หยวนมันกล้าดีอย่างไร นอกจากทำเรื่องหลอกลวงไม่พอยังตบหน้าจนจีเมี่ยวหลัวแก้มบวมไปครึ่งซีก

หากไม่ติดว่าบัดนี้มีฉางตี้ฮ่องเต้นั่งอยู่ตรงตำแหน่งเจ้าบ้าน เขาคงลุกขึ้นไปกระทืบไอ้ตัวบัดซบหยวนเค่อเจวี๋ยจนไส้ทะลักแล้วซ้ำอีกเป็นแน่ ดีไม่ดีเขาคงได้เอามันชำแหละเนื้อให้สุนัขกินก็เป็นไปได้!

ฝ่ายของซ่างกวนโทวนั้นบัดนี้ใช้มือหนึ่งรองศีรษะอีกมือถือจอกสุรา มองดูความครื้นเครงตรงหน้าเงียบๆ กวาดสายตามองบรรยากาศในท้องโถงแล้วมุมปากแกร่งก็ยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางเบา นับว่าคึกคักดังว่า สนุกกว่าดูงิ้วเสียอีกช่วงนี้กำลังเบื่อหน่ายขุนนางที่รบเร้าให้แต่งตั้งฮองเฮาอยู่พอวันนี้วันนี้นับว่าออกจากวังไม่เสียเที่ยวแล้วจริงๆ

"แต่นางทุบตีเว่ยกั๋วกงซื่อจื่อที่เป็นสามี ภรรยาที่ดีสมควรแล้วหรืออ๋อ หรือคนสกุลจีอบรมสั่งสอนบุตรสาวกันเช่นนี้!"

ฮูหยินผู้เฒ่าหยวนยอมรับไม่ได้จริงๆ หลานชายของนางเลี้ยงมากับมือ ไม่เคยตีสักแปะ คุณหนูลิ่วจีผู้นี้กล้าดีอย่างไรกัน! บังอาจทุบตีหลานชายสุดที่รักของนางได้อย่างไร คนสกุลจีไม่ธรรมดาแล้วสกุลหยวนนี้ใครคิดจะรังแกก็รังแกได้ง่ายๆ หรือ?

"ก็มิใช่ว่าซื่อจื่อเค่อเจวี๋ยต่ำทรามก่อนหรือไรหลอกลวงให้น้องสาวเปิ่นกวนรอถึงสามปีแต่พอแต่งงานยังไม่ทันข้ามวันกลับมีลูกและสตรีนอกจวนโผล่ขึ้นมา น้องสาวของเปิ่นกวนทุบตีเพียงเท่านี้นับว่าสถานเบาแล้ว หากนางเผาจวนเว่ยกั๋วกงนั้นจึงนับว่าเกินไปหึ!"

จีไท่เว่ยปกติเป็นชายหนุ่มไม่ถือยศถือศักดิ์หากแต่วันนี้ถึงกับยกตนเป็นเปิ่นกวน (ตัวข้าขุนนางผู้หนึ่ง) จีเมี่ยวหลัวย่อมรู้พี่ชายใหญ่ของตนนั้นโกรธจนพร้อมสังหารคนได้แล้วจริงๆ

"อ๋อ หากจะกล่าวว่าสกุลจีอบรมบุตรสาวไม่ดี แล้วสกุลหยวนทำได้ดีเช่นนั้นหรือ สตรีคือเพศแม่ ตบตีสตรีบุรุษที่ดีล้วนไม่ทำ ผู้เป็นถึงทายาทเว่ยกั๋วกงแค่แต่งงานวันแรกก็ตบตีภรรยามิทราบว่าเหล่าฮูหยินหยวนอบรมสั่งสอนหลานชายมาอย่างไรกันแน่"

ด่าทอสกุลจีมาจีม่อชงย่อมต้องด่าสกุลหยวนของมันกลับไปต่อให้เป็นสกุลหยวนที่เป็นสกุลเดิมของมารดาของฉางตี้ฮ่องเต้เขาก็จะด่า น้องสาวของเขาใครจะมาแตะต้องไม่ได้ยังดีว่าเขาแค่ด่ากลับไม่ลุกไปตบปากหญิงชราปากปีจอเข้าให้ก็นับว่าเขายังยำเกรงปีศาจดำมากแล้ว

"ก็แค่มีสตรีนอกจวนมิใช่หรือไร จะผิดอันใดนักหนา น้องสาวของจีไท่เว่ยต่างหากที่ใจคอคับแคบบุรุษคนใดบ้างไม่มีสตรีบำเรอหรืออนุภรรยาแม้แต่ฝ่าบาทก็ยังมีพระสนมมากมาย"

ยังเป็นฮูหยินผู้เฒ่าหยวนที่ผูกขาดการเจรจาแต่เพียงผู้เป็น เว่ยกั๋วกงกับฮูหยินของเขาต่างนั่งปิดปากเงียบ เพราะมัวแต่สนใจสีหน้าของฉางตี้ฮ่องเต้นั่นเอง

"แค่สตรีนอกจวนใครก็คงยอมรับได้ แต่นี่ให้เมี่ยวเมี่ยวของเปิ่นกวนยอมรับบุตรชายที่เกิดจากสตรีนอกจวนมาเป็นบุตรของตนเอง นี่ไม่นับว่าหยามหน้าสกุลจีมากไปหรือ หากวันหน้าเมี่ยวเมี่ยวของเปิ่นกวนคลอดบุตรชายเช่นนั้นฐานะบุตรชายจากภรรยาเอกยังเหลือคุณค่าใดอีกในเมื่อบุตรอี้เหนียงที่เกิดก่อนนั้นได้ฐานะซื่อจื่อเว่ยกั๋วกงไปแล้วหากเป็นฮูหยินผู้เฒ่าหยวนจะยอมรับได้หรือ"

ยิ่งพูดจีม่อชงก็ยิ่งโกรธจนหน้าตาแดงก่ำคาดว่าหากไว้หนวดคงได้เห็นเขาหนวดกระตุกเป็น หางคิ้วนั้นก็ชี้เชิดราวกับตัวร้ายในคณะงิ้วไปเก้าส่วนแล้วใบหน้าหล่อเหล่าที่ปกติเห็นแต่ความอบอุ่นอ่อนโยนบัดนั้นกลับดุดันเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารเข้มข้นแถมใบหน้ายังเพิ่มความแดงก่ำจนคล้ายกับใบหน้าของเทพกวนอูขึ้นเรื่อยๆ

"เหล่าฮูหยินหยวนก็เป็นสตรี เหตุใดจึงพูดจาราวกับตนเองมิได้เป็นสตรี อายุก็ไม่น้อยผมบนศีรษะก็เป็นสีดอกเลาไปหมดแล้ว เก็บมันเอาไว้จะดีกว่า อย่าให้เด็กรุ่นหลังต้องเหนื่อยแรงช่วยถอนผมขาวให้ท่านเลยเหล่าฮูหยินหยวน! "

ด่าคนแก่ไปมือของจีม่อชงก็กำหมัดแน่นจนเรือนกายสูงใหญ่สั่นสะท้านไปหมดเขาต้องห้ามตนเองอย่างเต็มกำลังไม่ให้ตนเองเผลอถีบยายเฒ่าใจคอคับแคบคิดแต่จะให้ท้ายหลานชายตนเอง หยวนเค่อเจวี๋ยที่มีสันดานเสียเช่นนี้คงไม่ต้องสืบแล้วว่ามาจากใครสั่งใครสอน

"นี้!…"