Share

บทที่ 17

last update Last Updated: 2025-10-23 12:26:39

🔥 ไฟราคะ 🔥

บทที่ 17

"หนาว~ อึก หนาว~" เสียงพึมพำเบาๆหลุดจากปากซีซีดไร้เลือดหล่อเลี้ยง ลำคอเธอแห้งผากเป็นผุย ชาตรีลืมตาขึ้นมาท่ามกลางความมืดสนิท

"ค่ำแล้วหรอ" มือหนาเอื้อมไปเปิดไฟที่หัวเตียง

"อื้ออ~~" ปากบางซีดพึมพำฟังไม่ได้ศัพท์สักคำ

"เขม..เขมิกา.." ชาตรีเขย่าตัวหญิงสาวเบาๆ เพื่อเรียกสติคนตัวเล็กที่นอนละเมออยู่ เขาเผลอหลับไปตอนไหนเนี่ย

"หนาว~ แม่จ๋า เขมหนาว~ " ปากบางสั่นระริก ชาตรีหรี่แอร์ลงก่อนจะเดินไปหยิบผ้าห่มในตู้มาห่มให้หญิงสาว ร่างบางสั่นเทาด้วยความหนาวเหน็บ อุณหภูมิในร่างกายเพิ่มองศาขึ้นสูงปรี๊ด

"เขม เธอไหวมั้ย" ชายหนุ่มก้มถามหญิงสาวที่ละเมอไม่ได้สติ มือหนายื่นไปแตะหน้าผากและใบหน้าเธออีกครั้ง ก่อนจะเดินไปหยิบกาละมังและผ้าเช็ดตัวมาเช็ดให้หญิงสาว

"อื้อ~ หนาว~" เธอดิ้นหลบเมื่อรู้สึกถึงน้ำเย็นที่แตะลงบนผิวของเธอ คิ้วเข้มขมวดมุ่นอย่างหงุดหงิด ทำไมเขาต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย แต่ก็อย่างว่า ที่บ้านเขามีแค่เขากับเธอสองคน ถ้าเขาไม่ดูแลแล้วใครจะดูแล

"ไอ้หมอ!!" ไวเท่าความคิดมือเรียวกดโทรศัพท์โทรหาเพื่อนสนิททันที

"อื้อ มีอะไร" หมอธีร์งัวเงียตื่นขึ้นกลางดึกพลางอ้าปากหาวอย่างง่วงนอน

"
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ไฟราคะ   บทที่ 25

    🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 25หลายวันต่อมาเขมิกาอยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปไหน เธอปิดเครื่องมาโดยตลอด ร้านดอกไม้ก็ปิด เหมือนเธอต้องการตัดขาดทุกอย่าง อยากอยู่โลกส่วนตัวสักพัก หญิงสาวนั่งพรวนดินที่สวนหลังบ้าน เธอออกไปซื้อดอกไม้มาปลูกเพื่อผ่อนคลายความทุกข์ร่างบางนั่งปลูกดอกไม้เป็นสวนหย่อมเล็กๆ ดอกไม้ที่เธอเลือกปลูกคือดอกทานตะวัน ความหมายมันลึกซึ้งดี เธอชอบ เขมิการดน้ำตามเป็นลำดับสุดท้าย หญิงสาวลุกขึ้นก่อนจะปัดดินที่เปื้อนมือ จู่ๆ เธอก็รู้สึกหน้ามืด มันเวียนหัวจนเธอแทบทรงตัวไม่อยู่ พรึ่บ! จอดับเขมิกากระพริบตาถี่ๆ เพื่อให้ชินกับแสงสว่าง กลิ่นยาดมลอยเตะจมูก เธอมองไปรอบๆ เห็นพ่อแม่ เขมิกรและเคนยืนรายล้อมเธออยู่ "โอ้ะ.. เขมเป็นอะไรคะ" เธอนั่งพิงหัวเตียงโดยมีเคนช่วยประคอง "เขมเป็นยังไงบ้างลูก" แขไขลูบหัวหญิงสาวอย่างเป็นห่วง ตอนที่เห็นเขมิกาเป็นลมอยู่สวนหลังบ้านเธอตกใจมาก"ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ " เธอโคลงศีรษะเล็กน้อยเมื่อรู้สึกมึนๆ"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้วลูก พ่อเป็นห่วงแทบแย่" "พี่เขมไปหาหมอดีกว่ามั้ยคะ" เขมิกรบอกเธอด้วยความเป็นห่วง"พี่โอเคแล้ว ไม่เป็นอะไรมากหรอก เมื่อเช้าสงสัยแดดแรง เลยหน้ามืดอ่ะ" เธอหันไ

  • ไฟราคะ   บทที่ 24

    🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 24ร่างบางเดินเข้าบ้าน ก่อนจะเห็นพ่อแม่และน้องของเธออยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา เธอยิ้มออกมาอย่างดีใจ"พี่เขม!!" เขมิกรเรียกพี่สาวเสียงดังก่อนจะรีบวิ่งเข้ามากอดผู้เป็นพี่ด้วยความคิดถึง"เขม มายังไงลูก แล้วชาตรีล่ะ มาด้วยรึเปล่า" แขไขและมานพเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่หอบหิ้วกระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วย"ไปนั่งคุยกันข้างในปะ" มานพเอ่ยก่อนที่ทุกคนจะเดินไปนั่งที่โซฟา เขมิกายกมือไหว้สวัสดีพ่อและแม่ นี่เป็นการกลับบ้านในรอบสองเดือนหลังจากที่เธอแต่งงานไป"เป็นยังไงบ้างลูก" แขไขกอดบุตรสาวด้วยความคิดถึง เขมิกาก็กอดตอบ เธอคิดถึงพ่อแม่เหลือเกิน"เขมสบายดีค่ะ พ่อกับแม่ล่ะค่ะ" "พ่อกับแม่สบายดีจ้ะ" "แล้วตาชาตรีไม่มาด้วยหรอลูก แล้วทำไมเก็บเสื้อผ้ามาแบบนี้ ทะเลาะกันหรอลูก" มานพเอ่ยถามเขมิกา ทุกคนต่างจ้องมองเธอรอคอยคำตอบ"เอ่อ..ปะ..เปล่าค่ะ ไม่ได้ทะเลาะกัน ช่วงนี้พี่ชาตรีงานยุ่งมากๆค่ะ ไม่ค่อยมีเวลา เขมเหงาก็เลยอยากกลับมาอยู่กับพ่อและแม่ก่อนไงคะ" เธอส่งยิ้มก่อนจะกอดอ้อนผู้เป็นพ่อ"จริงนะลูก ไม่ใช่โกหกพ่อนะ" "จริงๆค่ะ..อะไรกันเขมไม่อยู่แค่เดือนสองเดือนทุกคนก็ลืมเขมแล้วหรอคะ มันน่าน้อยใจจริงๆ " เขม

  • ไฟราคะ   บทที่ 23

    🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 23หลังจากที่ประชุมเสร็จในเวลาสองชั่วโมงเต็ม ร่างสูงสมชายชาตรีก็เดินกลับห้องรองประธาน เขาเอนหลังพิงเก้าอี้ พลางหลับตาลงอย่างเมื่อยล้า "เสร็จแล้วหรอคะ" เสียงหวานใสเอ่ยทักขึ้น"เฮ้ย! เหมย.. เหมยมาตั้งแต่เมื่อไหร่" ชาตรีหันไปมองหญิงสาวอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเธอจะรออยู่ที่นี่ "เหมยโทรถามเลขาคุณค่ะ พอใกล้ประชุมเสร็จ เหมยก็รีบมาเลย อย่าลืมนัดของเราสิคะ" กิ่งเหมยเดินนวยนาดเข้ามาหาชายหนุ่ม ก่อนจะขึ้นคร่อมชาตรีไว้ มือเรียวยกโอบรอบลำคอแกร่ง ก่อนจะซบใบหน้าลงที่แผงอกล่ำสันของชาตรี"เอ่อ เหมย ลุกก่อนนะ มันที่ทำงาน ใครมาเห็นจะดูไม่ดี" ชาตรีพยายามดันเธอออกห่าง แต่หญิงสาวยังคงเกาะแน่น"ชาตรีคะ... คุณรู้มั้ยว่าคุณเปลี่ยนไปมากเลยนะคะ คุณไม่ใส่ใจเหมยเหมือนเมื่อก่อน..คะ..คุณห่างเหินกับเหมย ฮึก~ " น้ำตาเธอไหลรินอาบใบหน้า มันไม่ใช่การเสแสร้ง หากแต่มันกลั่นออกมาจากความรู้สึกของเธอจริงๆ "มะ..เหมย" ชาตรีเอ่ยเรียกเธอเสียงแผ่ว น้อยนักที่กิ่งเหมยจะร้องไห้ ความผิดมาจากเขาเองที่ละเลยเธอ มือหนาโอบกอดเธอไว้ ก่อนจะก้มลงจุมพิตที่หน้าผากเธออย่างแผ่วเบา"..ฮืออ~~ " เธอซบใบหน้าลงกับอกแกร่งก่อนจะร้องไห้อ

  • ไฟราคะ   บทที่ 22

    🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 22ร่างบางตื่นนอนในช่วงสายของวันใหม่ เธอเหลือบมองมือหนาที่พาดเอวบางของเธอไว้ เขมิกาจ้องใบหน้าเนียนใสของชายหนุ่มที่เริ่มรกรุงรังจากไรหนวดเนื่องจากเขาไม่มีเวลาดูแลตัวเอง เธอยกมือขึ้นลูบใบหน้าเขาอย่างแผ่วเบา"คุณคิดถึงฉันจริงๆหรอคะ" เป็นคำถามที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ เธอเพียงพึมพำราวกับไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง เขามาหาเธอในรอบหลายวันที่ผ่านมา "คิดถึงสิ.." จู่ๆ ชาตรีก็ลืมตาขึ้นมาก่อนจะเห็นใบหน้าหวานใสเบิกตากว้างอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะตื่น มือหนากระชับกอดเธอแน่น"อะ..เอ่อ..คะ..คุณตื่นนานแล้วหรอคะ" เขมิกาถามเขาออกไป ใบหน้าเธอแดงเรื่อราวกับลูกตำลึงสุข เมื่อคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เธอก้มหน้าหลบตาเขาอย่างเอียงอาย"หึหึ ก็พอจะได้ยินใครบางคนพูดแหละ" ชาตรียิ้มที่มุมปากเบาๆ เวลาเธอเขินช่างน่ารักเสียจริง "เอ่อ.. ฉะ..ฉันมีงานค้างไว้ ฉันขอตัวก่อนนะคะ" เขมิกาลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะถูกรวบกอดจากด้านหลัง"นี่เขม.. เธอเรียกฉันว่าพี่ได้มั้ย แล้วแทนตัวเองว่าเขม มันดูน่ารักกว่าแทนตัวเองว่าฉันเยอะเลยนะ" ชาตรีหอมแก้มหญิงสาวฟ่อดใหญ่อย่างอดใจไม่ไหว"จะดีหรอคะ..คุณ.." นิ้วเรียวแตะปากหญิงสาวเป

  • ไฟราคะ   บทที่ 21

    🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 21 ร่างบางนั่งจัดดอกไม้อยู่ที่ร้าน Flower Love ในรอบหลายสัปดาห์ที่ผ่านมาเธอไม่ได้เข้ามาที่ร้านเลย วันนี้เธอจึงเข้ามาดูความเรียบร้อยเนื่องจากมีออเดอร์เข้ามา นับตั้งแต่วันนั้นชาตรีก็ไม่กลับบ้านเลย ผ่านมาเป็นสัปดาห์แล้ว เธอไม่รู้ว่าเขาไปไหน..กรุ๊งกริ๊งๆ เสียงโมบายหน้าร้านดังขึ้นก่อนจะตามมาด้วยใบหน้าหวานใสของหญิงสาวที่วิ่งมากอดผู้เป็นพี่อย่างแนบแน่นด้วยความคิดถึง"คิดถึงพี่เขมจังเลย ไม่เห็นกลับบ้านบ้างเลยนะคะ" เธอกอดเอวพี่สาวไว้แน่นพลางเงยหน้าขึ้นถาม"ขอโทษที พี่ยุ่งๆน่ะ เลยไม่ได้แวะไปหาเลย" เขมิกาเอ่ยตอบน้องสาว เธอก็คิดถึงคนที่บ้านเหมือนกัน เพียงแต่ยังไม่มีเวลาแวะไปหาเท่านั้น"พี่เขมพาแขไปกินบิงซูไถ่โทษเลยนะคะ" หญิงสาววัยทะเล้นเอ่ยบอกพี่สาว"พี่ขอติดไว้ก่อนได้มั้ย พี่กำลังยุ่งอ่ะ ไว้พี่จะเลี้ยงวันหลังนะ" เขมิกรทำหน้ายู่ แต่เธอก็เข้าใจพี่สาวดี เธอไม่ได้แง่งอนอะไร"แล้วนี่พี่ชาตรีไปไหนคะ" เขมิกรเอ่ยถามหาพี่เขย ตั้งแต่แต่งงานไปเธอก็ไม่เคยเจอพี่เขยอีกเลย เจอแค่วันแต่งงานวันเดียว เขมิกาอึกอักก่อนจะตอบออกไป"เอ่อ คุณชาตรีเขางานยุ่งอ่ะ ไม่ค่อยว่าง" เธอหันไปจัดดอกไม้ต่อ."

  • ไฟราคะ   บทที่ 20

    🔥 ไฟราคะ 🔥บทที่ 20[ Khemika ] ฉันตื่นขึ้นมาในช่วงเช้าของอีกวัน รู้สึกปวดหัวนิดๆ เมื่อวานฉันจำได้ว่าพี่เคนมาส่งฉันกลับจากโรงพยาบาล แล้วคุณชาตรีก็เข้ามาชกต่อย เขาทำร้ายฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ทำไมฉันถึงต้องทน อาจจะเป็นเพราะฉันไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจละมั้ง ฉันลุกขึ้นไปอาบน้ำก่อนจะเดินลงไปข้างล่าง คุณชาตรีไม่อยู่ รถก็ไม่เห็น ชั่งเถอะจะไปไหนก็เรื่องของเขา"จะทำอะไรก่อนดีเนี่ย" ฉันตัดสินใจเริ่มปั่นผ้าก่อน ฉันใช้ไม่เป็นหรอก ก็ทำตามลูกศรที่เขาชี้บอกเอา ปั่นทิ้งไว้แล้วก็มาเก็บกวาดบ้าน มันเหนื่อยนะ แต่ก็ต้องทำ ฉันยกมือขึ้นปาดเหงื่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำไมทำงานบ้านมันเหนื่อยแบบนี้นะ "เฮ้ออ~" ฉันนั่งพิงบันไดบ้านอย่างเหนื่อยหอบ เมื่อพึ่งถูบ้านเสร็จ จ๊อก~ จ๊อก~ เสียงท้องร้องของฉันเองแหละ เริ่มจะหิวแล้วสิ ฉันเดินเข้าไปในครัวก่อนจะเปิดดูตู้เย็นว่าพอมีอะไรกินบ้าง "ไข่?" ฉันมองไข่กับผักสามสี่อย่างในตู้เย็น บอกตรงๆ แม้แต่ทอดไข่ฉันยังทำไม่เป็นเลย ก็ที่บ้านฉันมีแม่บ้านทำให้ทุกอย่าง ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ฉันก็ต้องทำเองทั้งหมดมันทำยังไงอ่ะ ฉันเริ่มจากตอกไข่ใส่ถ้วยก่อนจะปรุงเครื่องเล็กน้อย ฉ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status