MasukShare
3.เป็นเรื่อง
Terakhir Diperbarui:
2025-06-25 10:21:35ในความคิดของท่านเคาน์ มันมีแค่ว่าเขาอยากจะฆ่าเธอให้ได้ในคืนนี้เลยงั้นเรอะ!! ให้ตายสิคนดีๆที่ไหนจะรั้งอยู่ที่นี่ทั้งๆ ที่รู้เจตนาอันชัดเจนของอีกฝ่ายล่ะ
สายตาของเขาที่มองมา เหมือนกับสัตว์นักล่าที่กำลังจ้องเหยื่อด้วยความหิวโหย..นักล่าแบบนักล่าจริงๆ ไม่ใช่แบบสิบแปดบวกอ่ะนะ.. “ข้าทำเช่นนั้นไม่ได้หรอกนะคะนายท่าน คือว่า..ข้า..” เอาสิ พูดออกมาสิ เขาจะรอฟังว่าเธอจะหยิบยกเหตุผลแบบไหนออกมากล่าวอ้างอีก “คือว่า..ข้าน่ะ ข้า...” คิดสิ! คิดสิโว้ย หากไม่มีเหตุผลที่ดีพอรับรองได้เลยว่าคืนนี้ฉันจะต้องตายอย่างแน่นอน..รีบๆ คิดเลยจีเซล จะว่าไป หากไอเท็มอ่านใจคูลดาวน์อยู่เช่นนั้นหากฉันใช้ไอเท็มอีกอันจะได้ไหมนะ เลือกใช้ไอเท็มใหม่..การโน้มน้าวจิตใจ “คือว่าข้าน่ะไม่เหมาะที่จะนอนที่นี่หรอกนะคะ ข้าไม่อยากให้ชื่อเสียงอันดีงามของท่านเคาน์ต้องแปดเปื้อนเพราะสาวใช้เช่นข้า แต่ก่อนที่ข้าจะกลับไป ข้าจะกล่อมนายท่านนอนก่อนนะคะ” อีกฝ่ายนิ่งอึ้งไปในทันทีที่จีเซลกล่าวถ้อยคำพวกนั้นออกมา ก็แน่ล่ะสิ่งที่เธอกล่าวออกไปมันไม่ใช่ประโยคธรรมดาๆ แม้แต่นิดเดียว ที่เธอกล่าวออกไปมันคือถ้อยคำที่กล่าวออกมาโดยใช้ไอเท็มลับยังไงล่ะ ฟาเบียนไม่เข้าใจเหมือนกันว่าอยู่ๆ ทำไมเขาถึงรู้สึกง่วงเช่นนี้ เขาก้มมองมือของจีเซลที่กำลังจับจูงมือของเขาไปที่เตียงก่อนจะล้มตัวนอนอย่างว่าง่าย “ท่านเคาน์จะนอนหลับฝันดีอย่างแน่นอน นอนเถอะนะคะ พรุ่งนี้เช้าข้าจะมาปลุกท่านตามเวลาแน่ๆ” เธอกล่าวออกมาพร้อมกับส่งยิ้มให้เขา ในช่วงเวลานั้นไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฟาเบียนถึงมองว่ารอยยิ้มนั้นของจีเซลมันช่างงดงามมากเหลือเกิน เขาหลับตาลงก่อนจะเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็ว และเมื่อเห็นว่าเขาหลับไปแล้ว จีเซลก็รีบลุกขึ้นในทันที เธอพ่นลมหายใจพืด ราวกับหลุดพ้น เมื่อเดินออกมาจากห้องนอนของท่านเคาน์ วันนี้ดูเหมือนว่าเธอจะรอดไปอีกวันเพราะได้ไอเท็มลับในการช่วยเหลือ แต่ทว่าวันพรุ่งนี้หรือว่าวันต่อๆไปละโว้ย เธอควรจะทำอย่างไรดี หรือว่าฉันควรจะหนีไปซะให้รู้แล้วรู้รอด..ใช่แล้วหนีดีกว่า “คุณผู้เล่นไม่สามารถออกจากคฤหาสน์ซากอสได้นะครับ เนื่องจากยังไม่ได้โหลดทรัพยากร และยังไม่ได้ปลดล็อคแผนที่ใหม่ๆ ด้วย..” “......” นี่จะบอกว่าฉันจะต้องติดอยู่ที่นี่ไปจนกว่าจะปลดล็อคแมฟอื่นๆ งั้นเรอะ! แกก็ใจร้ายเกินไอ้เกมบ้า ระหว่างปลดล็อคแผนที่ใหม่กับตาย ไม่รู้ว่าอะไรมันจะเดินทางมาถึงก่อน “อย่าลืมจุดประสงค์ในการเข้ามาในเกมนี้สิครับ คุณผู้เล่นเข้ามาเพื่อสืบค้นข้อมูลของเคาน์ซากอสเพื่อไปคอยช่วยเหลือดยุคเดเมี่ยนนะครับ” ฉัน..มาที่นี่ทำไม? พอคิดเรื่องนั้นภาพใบหน้าของเดเมียนก็ผุดขึ้นมาในทันที..จริงอยู่ที่เดเมี่ยนคือลูกรัก แต่ว่าจะให้ฉันติดอยู่ที่นี่ตลอดเลยงั้นเหรอ? ติดอยู่กับตัวร้ายแสนชั่วคนนั้นเนี่ยนะ.. “ล้อเล่นรึเปล่าเนี่ย” “แน่นอนว่าทางระบบของเกมไม่ได้ล้อเล่นอย่างแน่นอน อีกทั้งคุณผู้เล่นเป็นผู้กดตกลงด้วยมือของท่านเองเลยนะครับ ทางเราไม่ได้บังคับสักหน่อย..จากนี้ไประบบจะทำการปรับปรุงเพื่ออัปโหลดทรัพยากร ผมจะหายไปสักระยะนะครับ แล้วก็เพราะชีวิตของคุณผู้เล่นขึ้นอยู่กับตัวละครเคาน์ซากอส ดังนั้นแผนที่จะได้รับการปลดล็อคจากการที่คุณผู้เล่นออกเดินทางไปพร้อมท่านเคาน์เท่านั้น ขอให้โชคดีแล้วพบกันใหม่” จีเซลอ้าปากค้าง เกมบ้านี่..ระบบก็กำลังปรุงปรุงแล้วจะให้เธอเข้ามาเล่นเพื่ออะไรกัน!! ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมชีวิตของฉันมันถึงได้ดูสิ้นหวังอะไรขนาดนั้น หากอยากออกนอกคฤหาสน์ก็จะต้องให้ท่านเคาน์พาไปอย่างนั้นหรือ? “จีเซล..” ผู้ที่เดินออกมาจากทางเดินที่มืดมิดคืออันนา สาวใช้ที่นอนห้องเดียวกันกับฉัน “ข้าเห็นว่าเจ้าไม่กลับมาสักทีก็เลย..มาตามน่ะ” ดวงตาของจีเซลพลันอ่อนลงเล็กน้อย เธอเดินเข้าไปหาอันนาก่อนจะโผกอดสาวใช้ผู้นั้น “ข้ากลับมาแล้ว..กลับไปกันเถอะ ข้าง่วงแล้ว” อันนามองหน้าของจีเซลด้วยความเป็นห่วง “เจ้าคงไม่ได้ถูกนายท่านดุด่าอีกหรอกใช่ไหม” จีเซลยกมือขึ้นมาโบกไปมาพร้อมกับหัวเราะ “จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไรกัน ข้าก็แค่ทำงานเสร็จช้าก็เท่านั้น” อันนาผ่อนลมหายใจยาวผ่านปลายจมูก “หากเป็นเช่นนั้นก็ดีแล้ว ถึงแม้ว่าเจ้าจะได้เป็นสาวใช้ของนายท่านแต่ถึงอย่างนั้นเจ้าก็ต้องเว้นระยะห่างให้ดีเข้าใจไหม..นายท่านอันตรายยิ่งนัก” จีเซลพยักหน้ากับคำเตือนของอันนา “ข้าเข้าใจแล้วอันนา ข้าจะไม่ใกล้ชิดนายท่านมากเกินไปหรอก..” เพราะเธอเองก็ยังอยากจะมีชีวิตอยู่ต่อไป ยังไม่อยากจะตายหรือว่ายอมแพ้ง่ายๆ เช่นนี้หรอก . . แสงแดดสาดส่องเข้ามาผ่านม่านหน้าต่าง รอบข้างพลังเงียบสงบมากกว่าที่เคย เขาลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ ก่อนจะลุกขึ้นนั่ง.. “.....” นี่คงเป็นเช้าแรกที่เขาสงบสุขและอารมณ์ดีมากกว่าทุกวัน คงเพราะเขานอนหลับได้เต็มอิ่มมากกว่าที่เคย แสงแดดยามเช้างดงามเช่นนี้เองสินะ แถมยังมีกลิ่นดอกไม้อ่อนๆ ด้วย นี่ช่างสวยงามและชวนให้เขารู้สึกดีมากจริงๆ ว่าแต่จีเซลยังไม่มาอีกอย่างนั้นหรือ..เขาสั่งให้นางเข้ามาปลุกเขาตั้งแต่เช้า.. พอฟาเบียนเหลือบมองนาฬิกาเขาก็ชะงักไปชั่วครู่ เมื่อเขาพบว่านี่เป็นเวลา..สิบเอ็ดโมงแล้ว ฟาเบียนดีดตัวเองลุกจากที่นอนโดยเร็ว เขาเดินไปที่ประตูก่อนจะถีบมันออกด้วยความหงุดหงิด “จีเซลอยู่ที่ไหน!! ไปตามนางมาเดี๋ยวนี้!!” เขามีงานที่ต้องเข้าประชุมตอนแปดโมง แต่ตอนนี้มันสิบเอ็ดโมงและดูเหมือนว่าการประชุมจะเสร็จสิ้นไปแล้ว จีเซล จีเซล จีเซล! “ไม่ต้องไปตามนางแล้ว นำทางไป ข้าจะไปตามนางเอง!” เมื่อกล่าวจบฟาเบียนก็คว้าเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่ด้วยท่าทีขึงขัง “นายท่านครับเรื่องนั้น..” “ที่นี่คือคฤหาสน์ของข้า มีเหตุผลอะไรที่ข้าจะเดินไปในบ้านของข้าไม่ได้” ฟาเบียนจ้องใบหน้าของพ่อบ้านคอลตันด้วยแววตาที่ราวกับมีไฟลุก เขาโกรธแค้นมากจริงๆ ที่สตรีผู้นั้นรับปากเอาไว้แล้วทำไม่ได้น่ะ ฆ่าเลยดีไหมนะ!! จะมีสักกี่คนที่ทำให้เขาโกรธเลือดขึ้นหน้าได้เช่นนี้กัน!! อันนาที่กำลังทำความสะอาดทางเดินถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตกใจเมื่อเธอเห็นนายท่านกำลังเดินไปยังเรือนพักของสาวใช้ แย่แล้วละสิ..นี่อย่าบอกนะว่านายท่านจะไปหาจีเซลน่ะ เป็นเรื่องแน่ๆ เพราะจีเซลยุ่งกับการดูแลนายท่านจนลืมสักผ้า เมื่อคืนจีเซลจึงไปซักเสื้อผ้าของตนเองเอาไว้ อีกทั้งนางยังนอนหลับไปทั้งๆ ที่ไม่ได้สวมอะไรอีกต่างหาก “นะ..นายท่านคะ เข้าไปไม่ได้..”
Bab terbaru
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ ตอนพิเศษ 2
เลดี้จัสมิน แห่งตระกูลซากอส สตรีงดงามผู้ถอดแบบมาจากมารดา และสง่าดังเช่นบิดาเธอมีน้องชายสองคน แต่ทว่าสิ่งที่จัสมินไม่เข้าใจคือทำไม..เธอจะต้องมาฝึกดาบกับน้องชายด้วยนะ“ฟังพ่อนะจัสมิน ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นสตรีแต่ทว่าเจ้าก็สามารถแข็งแกร่งได้ เจ้าจะต้องปกป้องดูแลตัวเองให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ต่อให้พ่อไม่อยู่หรือว่าเจ้าต้องอยู่ตามลำพัง เจ้าก็จะต้อง..เข้มแข็งนะลูกรัก”จัสมินไม่เข้าใจที่ท่านพ่อกล่าวเท่าไหร่นัก แต่ทว่าตัวเธอเองนั้นก็ชื่นชอบการฟันดาบมากๆ เลยล่ะราวกับว่าชาติที่แล้วเธอเคยเป็นนักดาบที่เก่งกาจมาก่อน ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใครเธอล้วนแล้วแต่เอาชนะได้ทั้งหมด“ท่านแม่..พบเจอท่านพ่อได้อย่างไรหรือคะ?”จีเซลที่กำลังจัดดอกไม้ใส่แจกันเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อลูกสาวของเธอเอ่ยถามถึงเรื่องนั้น เธอมองหน้าของอันนาก่อนจะหัวเราะออกมา“เดิมทีแม่เป็นเพียงสาวใช้เท่านั้น แม่คือสาวใช้ส่วนตัวของท่านพ่อ และ..ความรักมันเริ่มต้นขึ้นตรงนั้น”จัสมินกะพริบตาปริบๆ“ท่านพ่อแอบชอบท่านแม่ก่อนอย่างนั้นหรือคะ”ในชีวิตของจัสมินสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า เธอยังไม่เคยพบเจอสตรีใดที่งดงามเท่าท่านแม่มาก่อนเลย“ผิ
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ ตอนพิเศษ 1
“ยินดีด้วยนะคะเลดี้อาเรีย”สองปีหลังจากนั้นงานอภิเษกขององค์รัชทายาทและเลดี้อารีเอนถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่จีเซลเริ่มสนิทสนมกับเลดี้อาเรียตั้งแต่หลังงานแต่งงานของเธอ อาจจะเพราะเธอไปมาหาสู่กับเดเมี่ยนบ่อยจึงทำให้ได้พบเจอกับอาเรียบ่อยไปด้วย“ข้าสวยแล้วใช่ไหมจีเซล ให้ตายสิข้าไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นัก ไม่รู้ว่าจะทำเรื่องผิดพลาดอะไรในพิธีอภิเษกหรือไม่”อาเรียเป็นกังวลมากทีเดียว คราแรกที่จีเซลพบเห็นอาเรีย เธอมองว่าสตรีผู้นี้มีความมั่นใจในแบบที่จะต้องเป็นสตรีที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใดอย่างแน่นอนทว่าในความจริงอาเรียไม่เกรงกลัวใครเลยนอกจากองค์รัชทายาท จะเรียกว่าเกรงกลัวก็คงไม่เหมาะเพราะว่ามันคือความเกรงใจมากกว่าอีกฝ่ายเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ผู้ซึ่งจะได้ขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิในอนาคต ฉะนั้นแล้วการที่อาเรียกำลังตื่นตระหนกนั้นไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่ผิดพลาดหรอก“ไม่มีอะไรต้องกังวลเลยค่ะ ในเรื่องความงดงามนั้นเลดี้งดงามมากกว่าใครๆ อยู่แล้ว ในครั้งที่ข้าแต่งงานกับท่านเคาน์ ข้าจำได้ว่าในช่วงเวลาที่ข้าควงแขนของเดเมี่ยน ข้าไม่ได้มองแขกในงานหรือว่าผู้ใดเลย ถึงแม้ว่าท่านฟาเบียนจะยืนอยู่ไกลมากพอสมควรแต่ทว่าสายตาของข้านั
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 28.สวยงาม(จบ)
“ยินดีด้วยนะคะท่านเคาน์ ในตอนนี้เคาน์เตสตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วค่ะ”วันเวลาผ่านไปไวมากกว่าที่คิดเอาไว้ เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ ฟาเบียนเปิดเผยอย่างเป็นทางการโดยไม่คิดปิดบังว่าเขาตกหลุมรักสาวใช้ผู้หนึ่ง และอยากแต่งงานกับนางเพื่อประกาศให้ทุกคนล่วงรู้ว่าเขานั้นมีภรรยาแล้วแน่นอนว่าทันทีที่ข่าวลือนั้นเผยแพร่ออกไป เรื่องนี้ก็ถูกพูดถึงในวงกว้างมากทีเดียวผู้คนในจักรวรรดิต่างมีความคิดเหมือนกันนั่นคือพวกเขาต่างก็อยากจะเห็นใบหน้าของเคาน์เตสที่สามารถหยุดยั้งความเจ้าชู้ของท่านเคาน์ได้ ในวันแต่งงานจึงมีผู้คนมากมายทั้งขุนนางและประชาชนทั่วไปเข้าร่วมงานแต่งอย่างคับคั่งและสิ่งที่พวกเขาได้เห็นก็ประจักษ์แจ้งแก่สายตาแล้วว่าเคาน์เตสผู้นั้น..งดงามจนแทบลืมหายใจ“หากงดงาม เช่นนั้นก็ไม่แปลกหรอกที่จะตรึงใจท่านเคาน์เอาไว้ได้น่ะ”เสียงของชาวเมืองต่างกล่าวถึงในแนวเดียวกัน คือพวกเขาต่างชื่นชมที่ท่านเคาน์ออกมาป่าวประกาศโดยไม่คิดปิดบังว่าเคาน์เตสเป็นเพียงสาวใช้สิ่งที่พิเศษมากไปกว่านั้นคือในวันแต่งงาน บุรุษที่ควงแขนของ เคาน์เตสคือท่านดยุคนิกซ์เดเมี่ยนให้เหตุผลว
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 27.มองเห็น
ดวงตาที่มีความสามารถตามติดมาตั้งแต่เกิด เดเมี่ยนนั้นสามารถมองเห็นความเป็นจริงได้ทั้งหมด ทั้งเนื้อแท้ของผู้คนและความต้องการอันแรงกล้าของคนนั้นๆ ด้วยสิ่งที่เขามองเห็นจากความต้องการของจอมปีศาจนั่นคือ..ความรักและความโศกเศร้า“ข้าขอถามได้ไหมครับว่าทำไมท่านเคาน์ถึงได้เลือกจีเซลให้เป็นสาวใช้ส่วนตัวของท่าน”ฟาเบียนมองหน้าของจีเซลในระหว่างที่เขากำลังกุมมือของเธอเอาไว้แน่น“เพราะจอมมารต้องการนาง..ข้าเลือกนางเพราะจอมมารต้องการชีวิตของนาง”เดเมี่ยนหยักหน้าเบาๆ“ข้าเข้าใจแล้วครับ และเรื่องที่เขาจะเล่าต่อจากนี้ ข้าจะเล่าออกมาตามสิ่งที่ข้ามองเห็นนะครับ ดูเหมือนว่า..จอมมารจะมีความตั้งใจมาตั้งแต่แรกเพื่อให้ท่านทั้งสองรักกัน”จีเซลเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าเธอไม่อยากเชื่อในสายตา“ข้าสามารถมองเห็นได้ทุกอย่าง ทั้งความโลภ หลง โกรธ และความรัก แต่ข้ากลับมองจีเซลไม่เห็นถึงความรู้สึกไหนเลย ช่วงเวลาที่ข้ามองเจ้านั้น ข้ารู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาด ราวกับว่าเจ้ามีความหวังดีในแบบที่ไม่มีใครจะมอบให้ข้าได้เท่ากับเจ้าอีกแล้วในโลกใบนี้”แววตาของจีเซลอ่อนโยนลงเล็กน้อย ที่เขากล่าวออกมานั้นมันไม่ได้ผิดแม้แต่ครึ่งคำเ
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 26.ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เขาผลักเธอออกเบาๆ เป็นสัญญาณว่าเขาจะทนไม่ไหวหากเธอยังคงกระทำเช่นนี้ต่อไปความสุขสมเป็นสิ่งที่ผู้คนต่างปรารถนา แต่ทว่าเขาไม่อาจจะเอาเปรียบเธอ..เขาจับเธอให้คุกเข่าขึ้นมาก่อนจะซุกใบหน้าเข้าหากลีบดอกไม้สีหวาน แล้วดูดซดน้ำหวานสีใสที่ไหลรินออกมา“อื้อ!!”จีเซลซบใบหน้าลงไปบนหมอนใบใหญ่ ใบหน้าหวานส่ายไปมาบนหมอนใบใหญ่ เมื่อเขาละใบหน้าออกจากส่วนนั้น คราบน้ำหวานก็เปรอะเปื้อนที่มุมปาก ตรงนั้นของเธอมันเปียกชุ่มไปหมด ในยามนี้ฟาเบียนไม่ต้องการสิ่งใดแล้วนอกจากว่าเขาอยากจะแทรกกายเข้าหาเขาจับเธอนอนตะแคง ไม่นานก็สอดใส่ท่อนล่างเข้ามาในท่านนั้น เบื้องล่างแนบสนิทเหมือนขาที่ไขว้กันราวกับตัวล็อค“อ๊า!”เสียงร้องครางแสนหวานเปล่งออกมาในทุกครั้งที่ถูกกระทั้นกายเข้าหาอย่างรุนแรง เขากอดก่ายเธอแนบแน่นจนอะไรๆ ก็พากันแนบสนิทไปด้วย ส่วนที่เชื่อมต่อดันลึกแทบทะลุ เข้ากระทุ้งอย่างบ้าคลั่งหลายนาที ก่อนที่น้ำร้อนๆ จะอัดเต็มช่องท้อง ฟาเบียนซุกใบหน้าลงไปบนแผ่นหลังของจีเซลเพื่อดื่มด่ำกับความรู้สึกสุดยอดที่หาจากใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเธอ“..อีกรอบก็แล้วกัน”มันไม่เคยมีครั้งเดียวอยู่แล้วสำหรับเขาน่ะ แต่สำหรับจีเซลแล้วหากเธอสาม
ไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ 25.ชอบช่วงเวลานี้ที่สุด
“ขออภัยที่มารบกวนโดยที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้านะครับท่านดยุค”คอลตันกล่าวออกมาพร้อมกับก้มหน้าเพื่อเป็นการขอโทษที่เขากระทำการอันเสียมารยาท การเข้าพบโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้านั้นมันคือเรื่องที่ไม่สมควรกระทำอย่างยิ่ง“ไม่เป็นไร เจ้าแจ้งแก่ทหารของข้าว่าเจ้ามาส่งจดหมายแทนจีเซล รีบส่งจดหมายนั้นมาให้ข้าสิ”การตัดใจทำได้ยากมากกว่าอะไรทั้งหมด เรื่องนั้นเดเมี่ยนยืนยันด้วยตัวเองเลย เขาลืมจีเซลไม่ลงแต่ทว่าก็พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะไม่ไปหาเธอ“นี่ครับ ข้าขอตัวกลับก่อนนะครับท่านดยุค”เมื่อพ่อบ้านตระกูลซากอสเดินจากไป เดเมี่ยนก็รีบเปิดจดหมายในมือออกมาอ่านในทันที“สวัสดีค่ะท่านดยุค ขออภัยที่ข้าเสียมารยาทถึงขั้นส่งจดหมายฉบับนี้มาด้วยนะคะ แต่เพราะว่าข้าไม่มีทางอื่นทางใดอีกแล้ว อย่างที่ท่านรู้ว่าท่านเคาน์มีปีศาจตามติดตัวของท่าน แต่ปีศาจตนนั้นไม่ได้เกิดจากความต้องการของท่านเคาน์เลยนะคะ ปีศาจตนนั้นคือสิ่งที่ท่านเคาน์ได้รับสืบทอดมาจากท่านพ่อของเขา และสิ่งที่ข้าอยากจะกระทำในยามนี้คือการร้องขอความช่วยเหลือจากท่านดยุคสักครั้ง หากท่านยินยอมออกหน้าช่วยเหลือ จีเซลผู้นี้จะไม่ลืมพระคุณของท่านเลย ข้าอยากให้ท่านใช้สาย
Anda juga akan menyukai
ย้อนเวลากลับมาช่วย วิกฤติวันสิ้นโลกพร้อมมิติ
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา4.9K Dibacaเกิดใหม่ทั้งที จะมีสามีคนเดียวได้ยังไง??
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า1.2K Dibacaวันสิ้นโลกของผม
8162.9K Dibacaรัก ลวง ร้าย เสน่ห์มรณะ
เซเรีย1.0K Dibacaข้านี้แหละที่จะทำให้ตระกูลนี้ร่ำรวย
ยัยแม่มดแสนน่ารัก1.9K Dibacaดาบพิฆาตสลับนภา
Prince_White2.4K DibacaShe’s manaic | หมาบ้าของท่านประธาน
Zicx444 Dibacaเกิดใหม่เป็นเมียยักษ์ในวรรณคดี
Madam Hangover3.0K Dibaca
