Masukเลดี้จัสมิน แห่งตระกูลซากอส สตรีงดงามผู้ถอดแบบมาจากมารดา และสง่าดังเช่นบิดา เธอมีน้องชายสองคน แต่ทว่าสิ่งที่จัสมินไม่เข้าใจคือทำไม..เธอจะต้องมาฝึกดาบกับน้องชายด้วยนะ “ฟังพ่อนะจัสมิน ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นสตรีแต่ทว่าเจ้าก็สามารถแข็งแกร่งได้ เจ้าจะต้องปกป้องดูแลตัวเองให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ต่อให้พ่อไม่อยู่หรือว่าเจ้าต้องอยู่ตามลำพัง เจ้าก็จะต้อง..เข้มแข็งนะลูกรัก” จัสมินไม่เข้าใจที่ท่านพ่อกล่าวเท่าไหร่นัก แต่ทว่าตัวเธอเองนั้นก็ชื่นชอบการฟันดาบมากๆ เลยล่ะ ราวกับว่าชาติที่แล้วเธอเคยเป็นนักดาบที่เก่งกาจมาก่อน ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใครเธอล้วนแล้วแต่เอาชนะได้ทั้งหมด “ท่านแม่..พบเจอท่านพ่อได้อย่างไรหรือคะ?” จีเซลที่กำลังจัดดอกไม้ใส่แจกันเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อลูกสาวของเธอเอ่ยถามถึงเรื่องนั้น เธอมองหน้าของอันนาก่อนจะหัวเราะออกมา “เดิมทีแม่เป็นเพียงสาวใช้เท่านั้น แม่คือสาวใช้ส่วนตัวของท่านพ่อ และ..ความรักมันเริ่มต้นขึ้นตรงนั้น” จัสมินกะพริบตาปริบๆ “ท่านพ่อแอบชอบท่านแม่ก่อนอย่างนั้นหรือคะ” ในชีวิตของจัสมินสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า เธอยังไม่เคยพบเจอสตรีใดที่งดงามเท่าท่านแม่มาก่อนเลย “ผิดแล้วค่ะคุณหนู เป็นท่านเคาน์เตสต่างหากที่แอบชอบท่านเคาน์ก่อน” อันนากล่าวออกมาพร้อมกับมองไปทางจีเซลด้วยรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม “อา..อย่างนั้นเองสินะคะ” จีเซลมองเห็นถึงความผิดปกติของลูกสาว เธอจึงวางมือจากการจัดดอกไม้แล้วลุกขึ้นมานั่งข้างๆ จัสมินแทน “มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นรึเปล่าลูกรัก” จัสมินถูมือไปมาด้วยความไม่แน่ใจ “เมื่อวานองค์รัชทายาทมาสารภาพกับว่าพระองค์ทรงคิดเกินเพื่อนกับลูก..แต่ท่านแม่ ลูกมิได้คิดอะไรกับพระองค์เลยนะเพคะ ลูกคิดแค่เพื่อนเท่านั้นไม่มีความรู้สึกอื่นใดมากกว่านั้นเลย ลูกไม่อยากเสียเพื่อนดีๆ อย่างองค์รัชทายาทไป แต่ลูกก็ไม่รู้จะทำเช่นไร” จีเซลลูบผมของจัสมินด้วยความอ่อนโยน “ลูกรัก..แม่ดีใจที่ลูกบอกเล่าเรื่องราวพวกนี้ให้แม่ฟังนะ เมื่อก่อนแม่ก็เคยเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาเหมือนกัน แต่แม่ปฏิเสธอย่างชัดเจนตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงครั้งสุดท้ายว่าแม่ไม่ได้คิดอะไรกับเขา ทว่าแม่บอกเจตนาของตัวเองไปด้วยว่าแม่น่ะอยากจะสนับสนุนและคอยช่วยเหลือเขาต่อไป จัสมินแม่เชื่อเหลือเกินว่าหากลูกเลือกที่จะพูดตรงๆ ออกไป องค์รัชทายาทจะต้องเข้าใจได้แน่ๆ” จัสมินยกยิ้มขึ้นมาที่มุมปากด้วยความดีใจ เธอกังวลมากทีเดียวเพราะหากเป็นครอบครัวอื่นจะต้องดีใจมากแน่ๆ ที่องค์รัชทายาทบอกรักและต้องการขอหมั้นกับเธอน่ะ แต่เพราะครอบครัวของเรามันไม่เหมือนครอบครัวอื่นๆ ท่านแม่และท่านพ่อรักเธอมากกว่าที่จะเห็นแก่อำนาจอะไรพวกนั้น “ขอบคุณนะคะท่านแม่” จีเซลมองหน้าอันนาก่อนจะพยักหน้าเบาๆ เพื่อให้อันนาออกไปก่อน ปีนี้จีเซลก็อายุสิบแปดแล้ว อีกไม่นานจะถึงช่วงเวลาที่จอมมารนัดหมายเอาไว้ เธอไม่รู้ว่าจอมมารจะมาจริงตามคำกล่าวของเขารึเปล่าแต่ทว่าจัสมินควรจะต้องรับรู้เรื่องนี้ “แม่มีเรื่องจะเล่าให้ลูกฟัง..” หลังจากนั้นจีเซลจึงเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้ลูกสาวของเธอได้ฟัง เรื่องในอดีตและเรื่องของจอมมาร “อย่างนี้เองสินะคะ ท่านพ่อถึงได้ให้ข้าเรีบนเรื่องการฟันดาบเอาไว้..” “ลูกเสียใจรึเปล่าจัสมิน ในตอนนั้นแม่กับพ่อไม่มีทางเลือกเลย แม่ขอโทษที่ทำให้ลูกต้องแบกรับเรื่องราวต่อจากนี้แทนแม่” จัสมินจับมือของท่านแม่เอาไว้ “ไม่มีความเสียใจเกิดขึ้นมาเลยค่ะท่านแม่ ลูกดีใจนะคะที่ลูกทำให้ท่านพ่อและท่านแม่ได้อยู่ด้วยกัน อีกทั้ง..การที่ท่านแม่ให้ลูกได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน นั่นต่างหากที่ล้ำค่ามากที่สุด ลูกไม่กลัวหรอกนะคะ เพราะไม่ว่าจะพบเจอกับอะไรลูกจะต้องชนะมันได้แน่ๆ” จอมมารอย่างนั้นหรือ ไม่เห็นว่าจะต้องหวาดกลัวอะไรเลยนี่... สายลมในยามราตรีพัดผ่านร่างกายของจัสมินไปอย่างช้าๆ ถึงแม้ว่านี่จะเป็นฤดูร้อนแต่ทว่าสายลมนั้นกลับสร้างความหนาวเหน็บให้เธอได้อย่างน่าเหลือเชื่อ ในวันเกิดอายุสิบเก้าปีของเธอนั้น เธอมองเห็นกลุ่มควันที่กำลังเคลื่อนตัวจากขอบฟ้ามาที่ระเบียงห้องของเธอ.. มาแล้วสินะจอมมารอะไรนั่น “เติบโตมาได้อย่างดงามเลยนี่” “...” ไหนท่านแม่บอกว่าเขาเป็นปีศาจไร้หน้าล่ะ แล้วทำไมเธอถึงสามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้กันนะ เขาจับมือของเธอก่อนจะจุมพิตลงไปที่ด้านหลังของฝ่ามือ “ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะ ข้ามารับเจ้าแล้วยอดรัก” จัสมินชักดาบออกมาในทันที “ข้าไม่ใช่ยอดรักของท่านและ..ข้าไม่ไปจากที่นี่แน่ๆ หากอยากอยู่กับข้า..ท่านก็จะต้องอยู่ที่นี่สิ!!” . . เรื่องราวมันเริ่มต้นตั้งแต่ตรงนั้น และจัสมินคิดว่าเธอจะแก้แค้นให้ท่านพ่อและท่านแม่ด้วยการทำให้จอมมารผู้นี้เจ็บปวดอย่างถึงที่สุดเลย!! . เรื่องของน้องจัสมินกับจอมมารจะมีต่อแน่นอน รอติดตามเลยน้า
เลดี้จัสมิน แห่งตระกูลซากอส สตรีงดงามผู้ถอดแบบมาจากมารดา และสง่าดังเช่นบิดาเธอมีน้องชายสองคน แต่ทว่าสิ่งที่จัสมินไม่เข้าใจคือทำไม..เธอจะต้องมาฝึกดาบกับน้องชายด้วยนะ“ฟังพ่อนะจัสมิน ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นสตรีแต่ทว่าเจ้าก็สามารถแข็งแกร่งได้ เจ้าจะต้องปกป้องดูแลตัวเองให้ได้ ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น ต่อให้พ่อไม่อยู่หรือว่าเจ้าต้องอยู่ตามลำพัง เจ้าก็จะต้อง..เข้มแข็งนะลูกรัก”จัสมินไม่เข้าใจที่ท่านพ่อกล่าวเท่าไหร่นัก แต่ทว่าตัวเธอเองนั้นก็ชื่นชอบการฟันดาบมากๆ เลยล่ะราวกับว่าชาติที่แล้วเธอเคยเป็นนักดาบที่เก่งกาจมาก่อน ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใครเธอล้วนแล้วแต่เอาชนะได้ทั้งหมด“ท่านแม่..พบเจอท่านพ่อได้อย่างไรหรือคะ?”จีเซลที่กำลังจัดดอกไม้ใส่แจกันเงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อลูกสาวของเธอเอ่ยถามถึงเรื่องนั้น เธอมองหน้าของอันนาก่อนจะหัวเราะออกมา“เดิมทีแม่เป็นเพียงสาวใช้เท่านั้น แม่คือสาวใช้ส่วนตัวของท่านพ่อ และ..ความรักมันเริ่มต้นขึ้นตรงนั้น”จัสมินกะพริบตาปริบๆ“ท่านพ่อแอบชอบท่านแม่ก่อนอย่างนั้นหรือคะ”ในชีวิตของจัสมินสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า เธอยังไม่เคยพบเจอสตรีใดที่งดงามเท่าท่านแม่มาก่อนเลย“ผิ
“ยินดีด้วยนะคะเลดี้อาเรีย”สองปีหลังจากนั้นงานอภิเษกขององค์รัชทายาทและเลดี้อารีเอนถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่จีเซลเริ่มสนิทสนมกับเลดี้อาเรียตั้งแต่หลังงานแต่งงานของเธอ อาจจะเพราะเธอไปมาหาสู่กับเดเมี่ยนบ่อยจึงทำให้ได้พบเจอกับอาเรียบ่อยไปด้วย“ข้าสวยแล้วใช่ไหมจีเซล ให้ตายสิข้าไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่นัก ไม่รู้ว่าจะทำเรื่องผิดพลาดอะไรในพิธีอภิเษกหรือไม่”อาเรียเป็นกังวลมากทีเดียว คราแรกที่จีเซลพบเห็นอาเรีย เธอมองว่าสตรีผู้นี้มีความมั่นใจในแบบที่จะต้องเป็นสตรีที่ไม่เกรงกลัวสิ่งใดอย่างแน่นอนทว่าในความจริงอาเรียไม่เกรงกลัวใครเลยนอกจากองค์รัชทายาท จะเรียกว่าเกรงกลัวก็คงไม่เหมาะเพราะว่ามันคือความเกรงใจมากกว่าอีกฝ่ายเป็นถึงเชื้อพระวงศ์ผู้ซึ่งจะได้ขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิในอนาคต ฉะนั้นแล้วการที่อาเรียกำลังตื่นตระหนกนั้นไม่ถือว่าเป็นเรื่องที่ผิดพลาดหรอก“ไม่มีอะไรต้องกังวลเลยค่ะ ในเรื่องความงดงามนั้นเลดี้งดงามมากกว่าใครๆ อยู่แล้ว ในครั้งที่ข้าแต่งงานกับท่านเคาน์ ข้าจำได้ว่าในช่วงเวลาที่ข้าควงแขนของเดเมี่ยน ข้าไม่ได้มองแขกในงานหรือว่าผู้ใดเลย ถึงแม้ว่าท่านฟาเบียนจะยืนอยู่ไกลมากพอสมควรแต่ทว่าสายตาของข้านั
“ยินดีด้วยนะคะท่านเคาน์ ในตอนนี้เคาน์เตสตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้วค่ะ”วันเวลาผ่านไปไวมากกว่าที่คิดเอาไว้ เมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ที่วิหารศักดิ์สิทธิ์ ฟาเบียนเปิดเผยอย่างเป็นทางการโดยไม่คิดปิดบังว่าเขาตกหลุมรักสาวใช้ผู้หนึ่ง และอยากแต่งงานกับนางเพื่อประกาศให้ทุกคนล่วงรู้ว่าเขานั้นมีภรรยาแล้วแน่นอนว่าทันทีที่ข่าวลือนั้นเผยแพร่ออกไป เรื่องนี้ก็ถูกพูดถึงในวงกว้างมากทีเดียวผู้คนในจักรวรรดิต่างมีความคิดเหมือนกันนั่นคือพวกเขาต่างก็อยากจะเห็นใบหน้าของเคาน์เตสที่สามารถหยุดยั้งความเจ้าชู้ของท่านเคาน์ได้ ในวันแต่งงานจึงมีผู้คนมากมายทั้งขุนนางและประชาชนทั่วไปเข้าร่วมงานแต่งอย่างคับคั่งและสิ่งที่พวกเขาได้เห็นก็ประจักษ์แจ้งแก่สายตาแล้วว่าเคาน์เตสผู้นั้น..งดงามจนแทบลืมหายใจ“หากงดงาม เช่นนั้นก็ไม่แปลกหรอกที่จะตรึงใจท่านเคาน์เอาไว้ได้น่ะ”เสียงของชาวเมืองต่างกล่าวถึงในแนวเดียวกัน คือพวกเขาต่างชื่นชมที่ท่านเคาน์ออกมาป่าวประกาศโดยไม่คิดปิดบังว่าเคาน์เตสเป็นเพียงสาวใช้สิ่งที่พิเศษมากไปกว่านั้นคือในวันแต่งงาน บุรุษที่ควงแขนของ เคาน์เตสคือท่านดยุคนิกซ์เดเมี่ยนให้เหตุผลว
ดวงตาที่มีความสามารถตามติดมาตั้งแต่เกิด เดเมี่ยนนั้นสามารถมองเห็นความเป็นจริงได้ทั้งหมด ทั้งเนื้อแท้ของผู้คนและความต้องการอันแรงกล้าของคนนั้นๆ ด้วยสิ่งที่เขามองเห็นจากความต้องการของจอมปีศาจนั่นคือ..ความรักและความโศกเศร้า“ข้าขอถามได้ไหมครับว่าทำไมท่านเคาน์ถึงได้เลือกจีเซลให้เป็นสาวใช้ส่วนตัวของท่าน”ฟาเบียนมองหน้าของจีเซลในระหว่างที่เขากำลังกุมมือของเธอเอาไว้แน่น“เพราะจอมมารต้องการนาง..ข้าเลือกนางเพราะจอมมารต้องการชีวิตของนาง”เดเมี่ยนหยักหน้าเบาๆ“ข้าเข้าใจแล้วครับ และเรื่องที่เขาจะเล่าต่อจากนี้ ข้าจะเล่าออกมาตามสิ่งที่ข้ามองเห็นนะครับ ดูเหมือนว่า..จอมมารจะมีความตั้งใจมาตั้งแต่แรกเพื่อให้ท่านทั้งสองรักกัน”จีเซลเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยราวกับว่าเธอไม่อยากเชื่อในสายตา“ข้าสามารถมองเห็นได้ทุกอย่าง ทั้งความโลภ หลง โกรธ และความรัก แต่ข้ากลับมองจีเซลไม่เห็นถึงความรู้สึกไหนเลย ช่วงเวลาที่ข้ามองเจ้านั้น ข้ารู้สึกอบอุ่นอย่างน่าประหลาด ราวกับว่าเจ้ามีความหวังดีในแบบที่ไม่มีใครจะมอบให้ข้าได้เท่ากับเจ้าอีกแล้วในโลกใบนี้”แววตาของจีเซลอ่อนโยนลงเล็กน้อย ที่เขากล่าวออกมานั้นมันไม่ได้ผิดแม้แต่ครึ่งคำเ
เขาผลักเธอออกเบาๆ เป็นสัญญาณว่าเขาจะทนไม่ไหวหากเธอยังคงกระทำเช่นนี้ต่อไปความสุขสมเป็นสิ่งที่ผู้คนต่างปรารถนา แต่ทว่าเขาไม่อาจจะเอาเปรียบเธอ..เขาจับเธอให้คุกเข่าขึ้นมาก่อนจะซุกใบหน้าเข้าหากลีบดอกไม้สีหวาน แล้วดูดซดน้ำหวานสีใสที่ไหลรินออกมา“อื้อ!!”จีเซลซบใบหน้าลงไปบนหมอนใบใหญ่ ใบหน้าหวานส่ายไปมาบนหมอนใบใหญ่ เมื่อเขาละใบหน้าออกจากส่วนนั้น คราบน้ำหวานก็เปรอะเปื้อนที่มุมปาก ตรงนั้นของเธอมันเปียกชุ่มไปหมด ในยามนี้ฟาเบียนไม่ต้องการสิ่งใดแล้วนอกจากว่าเขาอยากจะแทรกกายเข้าหาเขาจับเธอนอนตะแคง ไม่นานก็สอดใส่ท่อนล่างเข้ามาในท่านนั้น เบื้องล่างแนบสนิทเหมือนขาที่ไขว้กันราวกับตัวล็อค“อ๊า!”เสียงร้องครางแสนหวานเปล่งออกมาในทุกครั้งที่ถูกกระทั้นกายเข้าหาอย่างรุนแรง เขากอดก่ายเธอแนบแน่นจนอะไรๆ ก็พากันแนบสนิทไปด้วย ส่วนที่เชื่อมต่อดันลึกแทบทะลุ เข้ากระทุ้งอย่างบ้าคลั่งหลายนาที ก่อนที่น้ำร้อนๆ จะอัดเต็มช่องท้อง ฟาเบียนซุกใบหน้าลงไปบนแผ่นหลังของจีเซลเพื่อดื่มด่ำกับความรู้สึกสุดยอดที่หาจากใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากเธอ“..อีกรอบก็แล้วกัน”มันไม่เคยมีครั้งเดียวอยู่แล้วสำหรับเขาน่ะ แต่สำหรับจีเซลแล้วหากเธอสาม
“ขออภัยที่มารบกวนโดยที่ไม่ได้แจ้งล่วงหน้านะครับท่านดยุค”คอลตันกล่าวออกมาพร้อมกับก้มหน้าเพื่อเป็นการขอโทษที่เขากระทำการอันเสียมารยาท การเข้าพบโดยไม่ได้นัดหมายล่วงหน้านั้นมันคือเรื่องที่ไม่สมควรกระทำอย่างยิ่ง“ไม่เป็นไร เจ้าแจ้งแก่ทหารของข้าว่าเจ้ามาส่งจดหมายแทนจีเซล รีบส่งจดหมายนั้นมาให้ข้าสิ”การตัดใจทำได้ยากมากกว่าอะไรทั้งหมด เรื่องนั้นเดเมี่ยนยืนยันด้วยตัวเองเลย เขาลืมจีเซลไม่ลงแต่ทว่าก็พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะไม่ไปหาเธอ“นี่ครับ ข้าขอตัวกลับก่อนนะครับท่านดยุค”เมื่อพ่อบ้านตระกูลซากอสเดินจากไป เดเมี่ยนก็รีบเปิดจดหมายในมือออกมาอ่านในทันที“สวัสดีค่ะท่านดยุค ขออภัยที่ข้าเสียมารยาทถึงขั้นส่งจดหมายฉบับนี้มาด้วยนะคะ แต่เพราะว่าข้าไม่มีทางอื่นทางใดอีกแล้ว อย่างที่ท่านรู้ว่าท่านเคาน์มีปีศาจตามติดตัวของท่าน แต่ปีศาจตนนั้นไม่ได้เกิดจากความต้องการของท่านเคาน์เลยนะคะ ปีศาจตนนั้นคือสิ่งที่ท่านเคาน์ได้รับสืบทอดมาจากท่านพ่อของเขา และสิ่งที่ข้าอยากจะกระทำในยามนี้คือการร้องขอความช่วยเหลือจากท่านดยุคสักครั้ง หากท่านยินยอมออกหน้าช่วยเหลือ จีเซลผู้นี้จะไม่ลืมพระคุณของท่านเลย ข้าอยากให้ท่านใช้สาย







