เข้าสู่ระบบแชร์
คุณครูคนใหม่
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-26 12:10:22ตอนที่2
คุณครูคนใหม่
ถึงแม้ว่ากว่าจะมาถึงก็มืดมากแล้ว แต่ชาวบ้านหลายคนยังคงรอต้อนรับครูใหม่ อยู่ที่หน้าโรงเรียน
“พวกเราชาวบ้านน้ำฝาย ยินดีต้อนรับคุณครูคนใหม่ครับ”
สิ้นสุดคำทักทายของผู้ใหญ่บ้านก็ตามมาด้วยเสียงปรบมือของทุกคนที่มายืนรอ
ผู้ใหญ่บ้านและภรรยาเดินนำคุณครูคนใหม่ โดยมีบรรดาตำรวจและชาวบ้านช่วยกันขนของเดินตามมาที่บ้านพักครู ซึ่งอยู่ติดกับอาคารเรียน
“พวกเราทำความสะอาดไว้ให้เรียบร้อยแล้วนะครับ”
“แล้วหนูต้องนอนที่นี่คนเดียวเหรอคะ”
อลิสถามผู้ใหญ่บ้าน เพราะบ้านพักครูอยู่ห่างจากบ้านของชาวบ้านอยู่พอสมควร แต่ก็ไม่เกินร้อยเมตร
“ห้องข้างล่างผมอยู่” ธนาตุลตอบแทนผู้ใหญ่
“แต่ถ้าเปลี่ยนเวร ตำรวจที่มาแทนผมเขาจะนอนที่เรือนหลังเล็กที่อยู่ด้านหน้าโรงเรียน”
ผู้กองอธิบายแต่มันก็ไม่ทำให้สีหน้าของครูคนใหม่ดีขึ้นเลย เพราะถ้าธนาตุลไม่อยู่เธอก็ต้องนอนคนเดียวอยู่ดี
“คุณครูไม่ต้องกลัวไปหรอกจ้า เดี๋ยวพวกเด็กๆมันก็แย่งกันมาขอนอนด้วยทุกคืน” ภรรยาของผู้ใหญ่บ้านพูดให้คนตัวเล็กสบายใจมากขึ้น
“แล้วคุณครูอีกคน เขาพักที่ไหนคะ”อลิสหมายถึงครูผู้ชายที่ชื่อชะลอ
“ครูชะลอแกก็นอนบ้านแก ที่อยู่ออกไปจากหมู่บ้าน”
ชาวบ้านคนหนึ่งตอบพร้อมกับชี้ไปที่ถนน ที่หญิงสาวนั่งรถผ่านมา
เมื่อชาวบ้านทุกคนได้ต้อนรับทักทายครูใหม่แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ทิ้งไว้แต่ตำรวจทั้งสามนาย ที่กำลังช่วยกันยกของขึ้นไปชั้นบนซึ่งเป็นห้องนอนของหญิงสาว
“ห้องน้ำมีแค่ห้องเดียว แล้วอยู่ชั้นล่าง เราต้องใช้ร่วมกัน” คนอยู่ก่อนอธิบาย
“ทำไมเปิดไฟน้อยจังค่ะ” อลิสมองไปรอบบ้านมีไฟที่เปิดอยู่แค่สองดวง
“ที่นี่ใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์ บ้านหลังนี้จะเก็บพลังงานได้มากกว่าที่อื่น แต่ถ้าคุณไม่ประหยัด มันเกิดหมดกลางดึกขึ้นมาคุณจะต้องอยู่กับความมืดไปทั้งคืน”
จากที่ตั้งใจแน่วแน่ ว่าจะไม่กลัวตอนนี้อลิสเริ่มรู้สึกหวาดๆ เพราะมองไปทางไหนก็มืดไปหมด
“พวกผมขอตัวกลับเข้าที่พักก่อนนะครับ” ลูกน้องทั้งสองคนขนของจนเสร็จแล้วจึงมาขอตัวกลับที่พักก่อน
ผู้กองพยักหน้า ก่อนจะเดินนำหญิงสาวขึ้นไปบนบ้าน เพื่อไปดูห้องนอนของตัวเอง
“ไม่มีเตียงเหรอคะ ฉันเอามาแต่ที่นอนบางๆเสียด้วย” หญิงสาวทำหน้าเหมือนเด็กลืมขวดนม
“นอนเป็นที่นอนดีกว่า ชาวบ้านที่นี่เขาทำขาย พรุ่งนี้ผมจะพาไปอุดหนุนพวกเขา ทำจากนุ่นแท้ๆ รับรองนอนสบายผมก็ใช้อยู่”
ภายในห้องว่าเปล่าไม่มีแม้แต่ชั้นวางของ คืนนี้อลิสไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อน เพราะเธอทั้งเหนื่อย ทั้งรู้สึกกลัว
“ผมลงไปข้างล่างก่อนนะ คุณจะได้จัดของ”
“ผู้กองคะ”
อลิสร้องเรียกเมื่อธนาตุลหันหลังกำลังจะเดินลงบันไดไปยังห้องนอนของเขา
“เอ่อ...คืนนี้ฉันเอาที่นอนไปปูนอนกับคุณก่อนได้ไหม”
หญิงสาวคิดว่านาทีนี้ เธอจะมามัวอายและถือตัวไม่ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นไม่ได้นอนทั้งคืนแน่
“คือฉันไม่รู้จะเริ่มจากจัดอะไร เพราะชั้นหรือโต๊ะก็ยังไม่มี ให้ฉันไปนอนด้วยคนนะคะ ผู้กองสุดหล่อ”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายทำท่าจะไม่ยอม หญิงสาวก็ทำเสียงออดอ้อน และคว้ามือเขามาจับไว้
“ถ้าอย่างนั้นคุณนอนห้องผม เดี๋ยวผมไปนอนกับลูกน้อง”
“ถ้าทำแบบนั้นฉันก็นอนคนเดียว ไม่เอาคุณนอนกับอลิสนะ นะนะ ฉันขอร้อง”
ธนาตุลได้แต่ส่ายหัวแต่ก็จำใจต้องยอม เขาจึงยกเครื่องนอนของหญิงสาวลงไปจัดการปูให้
อลิสเริ่มรู้สึกคิดถึงพ่อกับแม่ แต่ที่นี่โทรศัพท์ไม่มีสัญญาณเลย เธอจึงได้แต่หยิบรูปขึ้นมาดูแทน
“คิดถึงพ่อกับแม่เหรอคุณครูขี้แย”
ชายหนุ่มเดินขึ้นมา เสียงเบาจนหญิงสาวไม่ทันได้รู้ตัว จึงเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบแก้มไม่ทัน
“แรกๆ ผมก็เป็นแบบนี้ พอสักพักเราก็จะมีเพื่อน มีคนรู้จัก มีอะไรให้ทำ ทุกอย่างก็จะดีขึ้น”
ผู้กองมาดเข้มเดินมานั่งลงข้างคุณครูคนใหม่ที่กำลังนั่งร้องไห้ เหมือนเด็กน้อยที่ไม่เคยห่างครอบครัว
“ขอบคุณนะคะที่คอยช่วยทุกเรื่องเลย”
อลิสโน้มศีรษะของเธอลง วางบนบ่าของชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ ทำเอาผู้กองหายใจไม่ทั่วท้องด้วยความตกใจ และรู้สึกไม่ชินที่มีผู้หญิงมาใกล้ชิดแบบนี้
“เป็นคุณครูต้องเข้มแข็ง ไม่อย่างนั้นเด็ก ๆ จะพึ่งใคร”
มือหนายกมาลูบผมยาวดำขลับของคนที่กำลังนอนซบไหล่เขาอยู่
“ผู้กองจะอยู่ที่นี่อีกกี่วันคะ”
“อีก14วัน ผมเพิ่งมาวันแรกวันนี้พร้อมคุณ เราจะเปลี่ยนเวรกันทุกๆ 15 วัน คุณมีอะไรหรือเปล่า” ชายหนุ่มก้มมองหน้าคนถามที่ยังคงซบไหล่เขาอยู่
“ฉันยังไม่พร้อมจะอยู่คนเดียว แต่เหลือเวลาอีกตั้ง14วัน คงพอที่จะเรียนรู้อะไรได้มาก คนที่มาแทนคุณเขาจะดูแลเหมือนคุณไหม”
อลิสยกหัวตัวเองออกจากไหล่ของชายหนุ่ม เพื่อมาสบตารอฟังคำตอบ
“ดูแลก็คงดูแล แต่คุณจะมาอ้อนเหมือนที่อ้อนผมไม่ได้นะ เพราะผู้กองสุชาติเขาอายุมากแล้ว และที่สำคัญเขาเป็นคนไม่ค่อยพูด”
สุชาติอายุเกือบหกสิบแล้ว เขาเป็นคนจริงจังเรื่องระเบียบและอุดมการณ์ ถ้ามาเจอคุณครูคนสวยอ้อนเป็นเด็กแบบนี้ มีหวังรีบส่งตัวกลับกรุงเทพแน่ๆ
“ถ้าอย่างนั้น14วันที่เหลือ ฉันขออ้อนคุณให้พอใจก่อนนะ โต๊ะเครื่องแป้ง ชั้นวางของ โต๊ะทำงาน ม่าน มุ้งลวด ยังไม่มีสักอย่าง ทำให้หน่อยนะคะ”
อลิสซบลงที่ไหล่ของชายหนุ่มอีกครั้ง หญิงสาวคงคิดว่าผู้กองก็เป็นเหมือนพี่ชายคนหนึ่ง แต่สำหรับธนาตุลเขากลับรู้สึกหวั่นไหว ทั้งที่ตัวเขาเองก็มีคู่หมั้นที่ทางครอบครัวหาไว้ให้แล้ว
“ไปอาบน้ำจะได้พักผ่อน ส่วนที่อ้อนไว้จะพยายามทำให้เสร็จก่อนที่จะเปลี่ยนเวร”
ในเมื่อหญิงสาวหน้าเรียว ปากชมพูไม่ยอมเลิกซบไหล่เขาเสียที ชายหนุ่มจึงเป็นฝ่ายลุกออกมาจากตรงนั้นเอง เพราะด้วยหน้าที่และบทบาทตอนนี้ เขากับเธอไม่สมควรใกล้ชิดกันเกินไป
“อย่าเพิ่งลง รออยู่ตรงนั้นเลย หยิบเสื้อผ้าแป๊บเดียว ค่อยลงพร้อมกัน”
เมื่อเจอเสียงสั่งที่แสนจะออดอ้อน ทำเอาผู้กองผู้ไม่เคยไหวหวั่นให้ใครถึงกับหยุดรอตามคำสั่งเลยทีเดียว
บทล่าสุด
ไอหมอกผู้กองสิเน่หา เพราะเธอคือที่สุดของหัวใจ
ตอนที่ 10เพราะเธอคือที่สุดของหัวใจ วิธานยังไม่ละความพยายาม เขาทำตัวใหม่และเข้าหาทางพ่อและแม่ของอดีตภรรยา เพราะตอนนี้เขาอยากได้ทั้งภรรยาคืนและอยากได้ลูกในท้องด้วย ตัวเขาเองไม่สามารถมีลูกได้และเขาก็ไม่คิดจะพึ่งหมออยู่แล้ว ดาราเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวอดีตลูกเขย เธอก็เริ่มใจอ่อนสงสาร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะบังคับให้ลูกสาวของเธอกลับมาคืนดี เพียงแต่เธอคงต้องคุยกับนาเดียร์จริงจังอีกสักรอบ ก่อนที่เธอจะบอกให้วิธานเลิกหวังเถอะ “เดียร์แม่แค่จะมาถามลูกอีกครั้ง แม่ยอมรับว่าแม่เริ่มสงสารวิธานเพราะเขากลับมาทำตัวดี แต่แม่ก็ไม่เคยลืมว่าเขาเคยทำอะไรกับเดียร์นะลูก” “คุณแม่อยากถามอยากพูดอะไรกับเดียร์พูดได้เลยค่ะ ลูกเข้าใจ” “วิธานเขายังรักลูกอยู่และเขาคงเป็นพ่อที่มีหน้ามีตาให้กับหลานของแม่ได้ แต่ถ้าลูกเลือกคนที่ลูกรักชีวิตก็ต้องมีขวากหนามความลำบาก คำดูถูกเข้ามาบ้าง ลูกก็ต้องเข้มแข็ง เอาเป็นว่าลูกตัดสินกับแม่อีกครั้งแล้วแม่จะได้ไปบอกกับวิธานให้รู้เรื่อง” “เดียร์รักราเชนและจะรักเขาคนเดียวตลอดไปค่ะแม่ เขาคือผู้ชายที่ทำเพื่อเดียร์มาตลอด เ
ไอหมอกผู้กองสิเน่หา สามีที่เป็นอดีต
ตอนที่ 9สามีที่เป็นอดีต “เดียร์ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ” วิธานจอดรถขวางหน้าบ้าน เขาพุ่งตัวมากอดหญิงสาวอย่างที่ทุกคนไม่มีใครคาดคิด ต่างตกใจเพราะไม่มีใครเห็นเลยว่าเขามาตอนไหน รู้กันอีกทีวิธานก็ถึงตัวนาเดียร์แล้ว “ปล่อย เดียร์บอกให้ปล่อย” วิธานยังคงกอดอดีตภรรยาแน่น ด้วยความตกใจราเชนพุ่งตรงเข้าต่อยสามีเก่าของภรรยาจนล้มลงไปกองกับพื้น เพราะวิธานมาในสภาพที่เมาจนยืนเซไปเมา พอเจอหมัดหนักเข้าไปก็ล้มทั้งยืน “มึงเป็นใคร กูจะให้แม่กูแจ้งตำรวจจับมึง มึงใช่ไหมที่พาเมียกูหนี” วิธานยังลุกไม่ขึ้นแต่ก็ยังโวยวายปากกล้า ทำท่าจะเอาเรื่องกับราเชนให้ได้ “ไหนเมียมึงตรงนี้มีแต่เมียกู” ราเชนไม่ยอม ธงชัยเห็นสถานการณ์ดูแล้วถ้ายังยืนปะทะคำพูดกันแบบนี้ วิธานเจ็บหนักแน่นอน “เดียร์พาเชนเข้าไปในบ้าน ดาราคุณโทรศัพท์หาศิริให้เขามาเก็บลูกเขาไป ไม่อย่างนั้นเราจะแจ้งความข้อหาบุกรุก” “กูจะเอาเมียกูคืนไอ้กระจอกมึงมันรวยสู้กูไม่ได้หรอก” วิธานยังคงตะโกนตามหลังราเชน ทั้งที่ตัวเองก็ยังเลือดกบปากอยู่ นาเดียร์ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอก
ไอหมอกผู้กองสิเน่หา เธอคือของขวัญ
ตอนที่ 8เธอคือของขวัญ กิจการอู่ซ่อมรถของราเชนโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะเขามีวัยรุ่นแถวบ้านเป็นผู้สนับสนุนอยู่แล้ว เวลาเด็ก ๆ มาซ่อมรถบางครั้งเขาก็ไม่เก็บเงิน เพราะเข้าใจว่าเวลาไม่มีเงินชีวิตมันเป็นอย่างไร ร้านข้าวแกงของนาเดียร์จากตอนแรกตั้งใจจะขายแค่ วันละสี่ถึงห้าอย่าง ตอนนี้กลายเป็นร้านข้าวแกงที่ใหญ่และหมดเร็วมาก วิภาต้องหาลูกจ้างมาช่วยทำเพราะเขาทำคนเดียวไม่ไหว ส่วนลูกสะใภ้ก็ต้องรีบไปเปิดร้าน ราเชนสังเกตภรรยามาหลายวันแล้ว นาเดียร์มีอาการ เวียนหัวเหมือนคนอยากจะเป็นลมตลอด และตอนนี้ที่หนักสุดคือเธอเหม็นอาหารบางอย่าง จนต้องคอยเก็บเงินอย่างเดียวและ จ้างคนมาตักแกง “เดียร์ไปหาหมอไหม ผมคิดว่าคุณไม่สบายนะ” หญิงสาวเดินมากอดสามี เธอมีคำตอบอยู่หลายวันแล้วแค่รอว่าเมื่อไหร่ราเชนจะถามว่าที่เธอมีอาการแปลกเธอเป็นอะไร “ไม่ต้องไปหาหมอหรอกค่ะ เพราะเดียร์รู้ว่าอาการที่เป็นอยู่เกิดจากอะไร รอก็แต่ช่างเชนเมื่อไหร่จะถามสักที” ชายหนุ่มยังคงไม่เข้าใจว่าภรรยาของเขาหมายถึงอะไรกัน แล้วทำไมรู้แล้วถึงไม่บอกต้องรอให้เ
ไอหมอกผู้กองสิเน่หา สามีที่ได้เลือก
ตอนที่ 7สามีที่ได้เลือก ราเชนตัดสินใจเลิกเป็นหนุ่มบาร์โฮส เขาออกหาดูทำเล ที่จะเปิดอู่แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะทำที่หน้าบ้านของตัวเอง “เชนเปิดอู่คนเดียวเหรอ เดียร์ขอหุ้นด้วยได้ไหม” หญิงสาวรู้ว่าเงินเก็บที่ราเชนมีไม่ได้เยอะสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเธอจะให้เขาก็คงไม่เอาหญิงสาวจึงเปลี่ยนเป็นขอหุ้นด้วย “ได้สิ หุ้นทั้งตัวทั้งใจเลย” อู่กำลังเริ่มก่อสร้าง นาเดียร์อยากขายข้าวแกงเธอจึงทำร้านต่ออกมาเธอทำหน้าที่ขาย ส่วนแม่สามีทำหน้าที่ทำกับข้าวให้เธอ โชคยังดีที่หน้าบ้านมีพื้นที่เหลือเยอะและเป็นที่ริมน้ำบรรยากาศดี ดารากับธงชัยทนคิดถึงลูกสาวไม่ไหวและอยากรู้ความจริงจากปากของลูกสาวจึงให้ส้มช่วยอ้อนวอนให้นาเดียร์กลับมาหาพ่อกับแม่บ้าง “เดียร์ไปค้างกับพ่อแม่สักพักนะ ไม่ต้องนอนร้องไห้ล่ะ” หญิงสาวดูออกว่าอีกฝ่ายไม่ได้กลัวจะคิดถึงแต่เขากลัวว่าเธอจะไม่กลับมามากกว่า “สัญญาได้ไหมว่าจะกลับมา” หญิงสาวพยักหน้ากอดสามีของเธอไวแน่น เธอรักเขาเต็มหัวใจแล้ววันนี้ไม่มีทางที่เธอจะไม่กลับมาแน่นอน ธงชัยเห็นภาพสภาพลูกสาว
ไอหมอกผู้กองสิเน่หา ทางแยก
ตอนที่ 6ทางแยก เสียงรถยนต์ของวิธานที่ขับเข้ามาในบ้าน มันไม่ได้ทำให้ นาเดียร์รู้สึกเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมาเกือบสองปี แต่ครั้งนี้เธอกำลังจะรู้ทางออกของชีวิตและที่เธอยังไม่รู้คือจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในวันนี้ เพียะ! วิธานเปิดประตูบ้านเข้ามาและตรงมายังภรรยาที่ยังไม่ทันจะพูดอะไรสักคำ เขาตบหน้าเธออย่างแรงก่อนที่จะผลักหญิงสาวลงไปนอนกับพื้นและเตะไปที่สะโพกอย่างเต็มแรง “มึงไปทำร้ายเมียกูทำไม มึงเอาเพื่อนไปรุมมึงเห็นไหมว่าเขาท้องอยู่” นาเดียร์อยากจะพูดแต่เธอพูดไม่ออกมันจุกไปหมด เธอค่อย ๆ คลานหนีด้วยความกลัว ที่เธอคิดไว้มันไม่ใช่แบบนี้ เขาทำร้ายเธอเหมือนไม่เคยเห็นเธอเป็นเมียเลย มือหนาจิกผมของคนตัวเล็กที่กำลังพยายามหนี ผมของหญิงสาวหลุดตามแรงดึง นาเดียร์ยกมือไหว้น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอกลัว กลัวจนไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรได้แต่ยกมือไหว้ ร้องขอให้อีกฝ่ายเมตตาเธอบ้าง “มึงรู้ไหมทรายเขายอมให้กูมาอยู่กับมึงถึงสองปี โดยที่เขาไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย แต่วันนี้กูแค่ต้องการอิสระกูจะไปอยู่กับลูกกับเมียกูมึงยังจะยื้อ ถ้ามึงไม่อยากตายหย่าให้กูแล้วอย่าใ
ไอหมอกผู้กองสิเน่หา อยู่ดี ๆ ก็เจ็บ
ตอนที่ 5อยู่ดี ๆ ก็เจ็บ นาเดียร์นั่งรถกลับบ้านด้วยหัวใจที่มุ่งมั่น เธอจะขอแก้ตัว เธอพร้อมจะทำทุกอย่างตามที่สามีต้องการ ขอแค่ให้เขาไม่ไปจากเธอ ถึงแม้นาเดียร์จะรู้สึกลึก ๆ ว่าเธอไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เธอกลับยอมเป็นคนผิดขอแค่ไม่ให้อีกฝ่ายไป ราเชนได้แต่หันไปสบตาคนข้าง ๆ เป็นครั้งคราว เขาเป็นคนอื่นและเพิ่งเข้ามาในชีวิติของหญิงสาวได้ไม่นาน คงได้แต่อยู่ในมุมเงียบ ๆ รอเมื่อไหร่ที่อีกฝ่ายต้องการเขาคงมาหาเธอเอง “ขอบคุณนะเชน ที่อยู่เป็นเพื่อนในวันที่ไม่เหลือใครมาสองครั้งแล้ว ขอให้การเจอกันของเราครั้งต่อไป ขอให้เดียร์มีความสุขอย่าได้ทุกข์เหมือนทุกครั้งเลย ไว้ว่าง ๆ เจอกันนะ” หญิงสาวกำลังจะเปิดประตูรถของตัวเอง แต่กลับถูก มือหนาจับแขนเธอไว้ “ขอให้คุณโชคดี ขอให้เขากลับมาเป็นคนเดิมแต่สัญญากับผมได้ไหม ว่าคุณจะไม่รักเขาจนลืมรักตัวเอง ผมอยู่ข้าง ๆ คุณตลอดนะถึงแม้ว่าคุณอาจมองไม่เห็น” นาเดียร์โผเข้ากอดราเชนอีกครั้ง เธอรู้ความหมายดีแต่เธอก็รู้ว่าสุดท้ายที่เธอพยายามจะกลับไปทำมันคือการทำร้ายตัวเองอยู่ก็ตาม บ้านถูกปิดไว้ในสภาพเดิม หญิงส
บางทีคุณอาจจะชอบ
ซูซูข้ามมิติมามีครอบครัว
橙花20.9K viewsพันธะสัญญา วิวาห์ร้ายรัก
กวักทรัพย์เข้ากรุสมบัติ52.1K viewsขย่มรักคุณหมอ (คุณหมอขาขายสเปิร์มให้ฉันที) NC-20
C27.9K viewsบ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ
เด็กลำดับที่สิบหก443.2K viewsจะรักหรือจะร้าย
ACHICHI726 viewsเพลงมาร-กันยามาส
นาวิกา27 viewsแต่พี่ไม่ได้ชอบเธอ | wanna be yours
ACHICHI3.5K viewsมะนาวลายส้ม My Lemon My Orange
ลิขิตา Likita325 views
