Semua Bab คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์: Bab 1081 - Bab 1090

สาวกที่เหลืออยู่ตรงนั้นต่างก็ต้องตกตะลึงจนอ้าปากค้าง 'ทำไมพลังของเธอถึงได้แข็งแกร่งเช่นนี้?' "มีผู้บุกรุก!” “เร็วเข้า ไปจับเธอเอาไว้!” เหล่าสาวกที่เดินลาดตระเวนอยู่ได้เห็นเหตุการณ์ก็รีบตะโกนขึ้น จากนั้นไม่นานสาวกเกือบสามร้อยคนก็วิ่งเข้ามาทันที “ในเมื่อพวกนายไม่ยอมมอบแก่นแท้ของมังกรมาให้ฉันดี ๆ ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจะต้องฆ่าพวกนายแล้วเข้าไปค้นหาด้วยตัวเอง” ลอร่าพูดอย่างเย็นชา ฟุ่บ! ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น ลอร่าก็ยกมือขึ้นช้า ๆ จากนั้นลูกไฟสีดำก็เริ่มลุกโชนบนฝ่ามือของเธอจนอากาศรอบ ๆ เริ่มแปรปรวน มันคือเปลวเพลิงโลกันตร์ ซึ่งเป็นเปลวเพลิงที่แข็งแกร่งลำดับที่สามในบรรดาเปลวเพลิงมนตรา! ลอร่ายกมือขึ้นก่อนเปลวเพลิงโลกันตร์จะพุ่งออกมา! สาวกตระกูลบ๊อกซ์ทุกคนตกตะลึง! ปัง! เปลวเพลิงโลกันตร์ระเบิดลงท่ามกลางฝูงชนและแพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ เหล่าสาวกก็ร้องโหยหวนอย่างน่าสยดสยอง! "หยุดนะ!" ทันใดนั้นน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นก็ดังขึ้นก่อนที่ร่างร่างหนึ่งจะเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว! เขาคือผู้อาวุโสของตระกูลบ๊อกซ์ โรเบิร์ต บ๊อกซ์! โรเบิร์ตจ้อ

"ปัง!" วินาทีต่อมา เปลวเพลิงเย็นไร้มลทินก็ลอยขึ้นมาและค่อย ๆ หลอมกล่องสีทองภายใต้การควบคุมของแดร์ริล! แดร์ริล ค่อย ๆ หลอมกล่องสีทองอย่างช้า ๆ เขาจะต้องละเอียดอ่อนและไม่ประมาท เพราะถ้าหากว่าเขารีบร้อนและทำพลาด แก่นแท้ของมังกรที่อยู่ด้านในอาจจะได้รับความเสียหายได้ ฟู่! ในไม่ช้า กล่องสีทองก็เริ่มละลายภายใต้ไฟที่ลุกโชนของเปลวเพลิงเย็นไร้มลทิน! 'ฮ่าฮ่า! อีกประเดี๋ยว แก่นแท้ของมังกรก็จะมาอยู่ในมือของฉันแล้ว!' แดร์ริลตื่นเต้นและรู้สึกดีใจจนไม่สามารถอธิบายได้! ‘รอหน่อยนะเทพธิดาตัวน้อย อีกไม่นานฉันจะกลับไปหาเธอ…” ฟึบ! ทันใดนั้น ผู้หญิงคนหนึ่งก็บุกเข้ามา! เธอมีรูปร่างที่เย้ายวนใจพร้อมกับใบหน้าที่เย็นชาแต่งดงาม! เธอคือลอร่า แฮนสัน! เมื่อครู่นี้ ลอร่าได้ใช้เปลวเพลิงโลกันตร์แผดเผาผิวหนังของโรเบิร์ต คงจะมีเพียงแค่ไม่กี่คนที่ทนต่อความเจ็บปวดได้ แต่โรเบิร์ตไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงยอมบอกที่ซ่อนของแก่นแท้ของมังกรกับเธอ แต่เมื่อเธอมาถึงที่หน้าประตู เธอก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อได้เห็นใครบางคนอยู่ภายในห้อง และที่น่าตกใจที่สุด คน ๆ นั้นคือแดร์ริล! ลอร่าจ้องมองแดร์ริลด้วยร่างที่สั

แดร์ริลถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่เขาครุ่นคิดเพื่อหาวิธีหลบหนี จากนั้นเขาก็เริ่มพ่นเรื่องไร้สาระออกมา “พวกเขาอยู่ไม่ไกลหรอก แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็บอกตำแหน่งที่แน่นอนกับเธอไม่ได้…" ปัง! ก่อนที่แดร์ริลจะพูดจบ ลอร่าก็เดินเข้ามาหาเขาและยกท่อนขาอันเรียวยาวที่สวมรองเท้าส้นสูงขึ้นมาเหยียบแดร์ริล “แกจะไม่ยอมบอกฉันจริง ๆ ใช่ไหม?” ลอร่าจ้องหน้าแดร์ริลอย่างเย็นชา “อืม…” แดร์ริลรู้สึกเจ็บปวดที่ใบหน้าในขณะที่เขาพยายามดิ้นรนให้หลุดพ้น แต่เขาก็ขยับไม่ได้เลย! ลอร่ารอบโจมตีเขาด้วยพลังอันทรงพลังจนทำให้เขาสูญเสียพลังภายในไปและอ่อนแอลงทันที อาจจะต้องใช้เวลาหลายสิบชั่วโมงจนกว่าที่พลังของเขาจะสามารถฟื้นฟูเต็มที่อีกครั้ง ลอร่าหัวเราะเยาะ “ตกลงว่าแกจะไม่บอกใช่ไหม? แกรู้ไหมว่าฉันทำให้โรเบิร์ต บ๊อกซ์ยอมบอกที่ซ่อนของแก่นแท้ของมังกรได้ยังไง? ฉันใช้เปลวเพลิงโลกันตร์แผดเผาผิวหนังของเขาและทำให้เขาได้สัมผัสกับความทรมานทีละนิด” ฟึบ! ลอร่าพูดพร้อมยกมือขึ้น วินาทีต่อมาลูกไฟสีดำก็ปรากฏขึ้นในมือของเธอ 'เปลวเพลิงโลกันตร์' แดร์ริลหัวเราะก่อนจะพูดขึ้นว่า “มิสแฮนสัน เธอลืมไปแล้วเหรอว่าฉันมีเปลวเพลิงเย็นไร้มลทิน? แล้ว

'อะไรนะ? เด็กจะถูกมัดและนำตัวออกสู่สาธารณะชนด้วยเหรอ?’ สีหน้าของผู้คุมขังตรึงเครียด เขาเอ่ยถามเดนิสอย่างระมัดระวัง “นายหญิงครับ มันเกินไปหน่อยหรอครับ? แอมโบรส ดาร์บี้ยังเด็กมาก” เดนิสจองหน้าผู้คุมขังและพูดอย่างไร้ความปราณี “อะไรนะ? นายจะปฏิบัติกับไอ้เด็กนั่นเหมือนเขาเป็นลูกชายแท้ ๆ ของเจ้าศักดินาเคนนี่ เบรดจริง ๆ เหรอ?! ทำตามคำสั่งของฉันเดี๋ยวนี้!” "เปล่าครับ! ผมจะจัดการทันที” เมื่อได้เห็นความโกรธในแววตาของเดนิส ผู้คุมขังก็ไม่กล้าพูดอะไรอีกและปฏิบัติตามคำสั่งของเธออย่างรวดเร็ว ไม่นานแอมโบรส ดาร์บี้ก็ถูกพาตัวออกมา "แม่ครับ…" แอมโบรสคร่ำครวญเมื่อได้เห็นแม่ของเขาถูกขังอยู่ในรถคุมขัง เด็กชายกำลังจะวิ่งไปข้างหน้าแต่เขาก็ถูกผู้คุมเข้ามาขวางเอาไว้ เด็กชายร้องไห้จนตาบวม เพราะว่าเขาไม่ได้เห็นหน้าแม่ของเขามาสามวันแล้ว นอกจากองครักษ์และสาวใช้เพียงไม่กี่คนแล้ว คนอื่น ๆ ก็ไม่ได้สนใจแอมโบรสเลย เมื่อเดนิสตั้งใจจะลงโทษสองแม่ลูกแล้ว ก็ไม่มีใครกล้าขัดขวางเธอได้ “จับเด็กนั่นมัดเอาไว้ท้ายรถคุมขัง!” เดนิสตะคอก จากนั้นผู้คุมก็รีบทำตามคำสั่งของเดนิสทันที เขาจับมือเล็ก ๆ ของแอมโบรสขึ้นมา

ผู้คุมหลายคนรีบเดินไปเปิดประตูรถคุมขัง ตามคำสั่งของเดนิส จากนั้นพวกเขาก็แบกโมนิก้าที่อ่อนแอลงมา “แอมโบรส ลูกฉัน…” ในเวลานั้น โมนิก้ากัดผ้าปิดปากให้หลุดออกและดิ้นรนเพื่อต้องการวิ่งไปหาลูกชายของเธอ อย่างไรก็ตาม มือและขาของเธอถูกโซ่ตรวนล่ามเอาไว้อย่างแน่นหนา เธอทำได้เพียงร้องไห้ออกมาอย่างสิ้นหวังเมื่อถูกผู้คุมเข้ามาขัดขวางเธอเอาไว้ ร่างของแอมโบรสเปียกโชกไปทั้งร่าง เด็กชายนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นและไม่มีใครรู้ว่าเขายังมีลมหายใจอยู่หรือไม่ “แอมโบรส แม่ขอโทษ แม่ขอโทษจริง ๆ…” โมนิก้ามองดูลูกชายก่อนจะกวาดสายตาไปรอบ ๆ และตะโกนขึ้นว่า “ฉันไม่ใช่ผู้หญิงเลว! ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้น! ฉันไม่ได้ทำ…" โมนิก้าเหลือบมองเข้าไปในเสลี่ยงซึ่งอยู่ไม่ไกลและได้เห็นใบหน้าของเดนิสผ่านม่านลูกปัด เธอจึงตะโกนขึ้นว่า “เดนิส! คุณอยากกลั่นแกล้งฉันก็ทำกับฉันคนเดียว! ทำไมคุณจะต้องทำร้ายเด็กที่ไม่มีทางสู้เช่นนั้น! คุณทำบาปเช่นนี้ไม่กลัวฟ้าผ่าตายหรือยังไง?” หลังจากที่ถูกกักขังเป็นเวลาสามวัน ในที่สุดโมนิก้าก็ตระหนักได้ว่าทั้งหมดนี้เป็นแผนของเดนิส เอียน แม็กซ์เวลล์ ผู้ดูแลคอกม้าเป็นคนขี้อาย เขาจะไม่พูดใส่ร้ายเธอโดยปรา