All Chapters of Ang Asawa kong Tinitingala ng Lahat: Chapter 5641 - Chapter 5650

Isang kaluskos ang narinig...Nariyan ang tunog ng mga yapak na hindi nagtagal pagkatapos umalis si Archfiend Antigonus, at pagkatapos ay lumakad si Graham nang may pag-asa, na nagdadala ng isang garapon ng alak at isang inihaw na manok.'Pagkatapos pakasalan si Circe, si Zenyi ay magiging bayaw ko. Siyempre, dapat akong magdala ng ilang mabuting alak kapag humingi ako ng tulong sa kanya.'"Brother Zenyi," sigaw ni Graham sa labas ng pintuan.Gayunpaman, ang bahay ay tahimik, at walang sumagot.Sumimangot si Graham. 'Ito ay huli na. Si Brother Zenyi ay hindi makalabas ngayon dahil siya ay may kapansanan.'Habang siya ay bumubulong sa kanyang sarili, nakita niya ang pintuan ay naiwang bukas. Nang walang labis na pag-iisip, binuksan niya ang pintuan at pumasok.Pumasok si Graham sa silid at napansin si Zenyi na nakaupo sa wheelchair sa tabi ng kama, ang kanyang likuran sa pintuan, hindi gumagalaw.Hindi natanto ni Graham na may mali. Akala niya natutulog si Zenyi sa kanyang wheel

"Anong nangyayari?""Patay na ang pinakamatandang Young Master, at si Graham ay naiwan sa tabi niya.""Ano ang nangyari?"Ang mga disipulo ay naguguluhan at nabigla sa talakayan. Gusto nilang magtanong, pero mahirap magsalita nang makita nila ang malungkot na ekspresyon ni Circe.Agad namang napalingon si Azi nang mga sandaling iyon at natigilan siya sa eksenang nasa harapan niya.Ang pag-ibig ni Tuji para sa kanyang pamilya ay ganap na mawawasak pagkatapos na makontrol ni Archfiend Antigonus. Pero, siya ang ama ni Zenyi, at nang makita niya ang kanyang anak na namatay nang walang pasubali, nakaramdam siya ng isang kurot sa kanyang puso."Circe!" Ang mukha ni Tuji ay labis na madilim habang tinanong niya si Circe, "Ano ang nangyayari? Paano namatay si Zenyi? Tsaka, bakit nandito si Graham?""Ito ay dahil sa'kin!"Pula ang mga mata ni Circe, at sumigaw siya, "Kung hindi dahil sa'kin, ang mga bagay ay hindi magiging ganito." Pagkatapos, ipinaliwanag niya ang nangyari."Ano?"Ma

Ngumiti si Prince Auten nang nakita niya ang paparating na espada ni Rachelle. Hindi siya nakaluhod o umilag. Hindi siya nagpakita ng kahit anong senyales ng pagkatakot. Sa sandaling 'yon, mabilis na pinigilan ni Darryl si Rachelle. "Rachelle, huwag kang masyadong padalos-dalos."Napakunot noo si Rachelle at galit na napatingin kay Darryl. "Bakit mo ako pinigilan na patayin siya " Nagalit si Rachelle sa isiping walang kabuluhan ang pagkamatay ng kanyang nakatatandang kapatid.Marahang huminga si Darryl. Ipinaliwanag niya sa isang pigil na tono, "Hindi kita pinipigilan na maghiganti, ngunit hindi mo siya mapapatay ngayon.""Hindi ko siya kayang patayin?" Napalunok si Rachelle.Sinabi ni Darryl, "Oo, sa iyong kasalukuyang mga kakayahan, sisirain mo lamang ang kanyang katawan, ngunit hindi mo masisira ang kanyang banal na kaluluwa. Tsaka, ang katawan na iyon ay ang iyong nakatatandang kapatid, kaya kahit na tinadtad mo siya hanggang sa mga piraso, magiging walang silbi 'yon."Naiin

Paulit-ulit na umismid si Scitalis habang pinapanood ang mga pulubi ng Sea Dragon palace. Pinahid niya ang dugo mula sa sulok ng kanyang bibig sa sumunod na segundo. "Kita kong hindi kayo ang karaniwang mga bandido ng bundok," dahan-dahang sinabi niya. "Bakit ka nandito para pagnanakaw?"Ang mga lalaking iyon ay lahat ng may suot na balat ng malambot na nakasuot ng balat. Hindi sila umaangkop bilang mga bandido ng bundok.Nagpalitan sila ng mga sulyap bilang tugon sa kanyang tanong. Pagkatapos, sa takot, isang tao ang lumapit sa Scitalis at sinabi, "Kamahalan, kami ay mga tao mula sa Sea Dragon Palace..."Isinalaysay niya ang pagkawasak ng Sea Palace Dragon sa susunod na dalawang minuto.Naging grupo sila ng mga pirata.Lumaki ang pang-alipusta ni Scitalis habang natutuhan niya ang kanilang tunay na pagkakakilanlan. Siya ay nakulong sa ilalim ng lupa sa loob ng daan-daang taon. Hindi niya maintindihan ang kalagayan ng mundo. Hindi siya maaaring mag-abala upang makinig sa mga pag

Ang taong kakarating lang ay nakabihis ng isang mapusyaw na berdeng damit at nagpakitang hindi maipaliwanag at makapangyarihan. Ito si Jacob Yohan ng Wudang Sect. "Tatay!"Si Graham, na nawalan ng pag-asa, ay agad na naabot para sa kanyang buhay saver at sumigaw, "Tulungan mo ako! Wala akong pinatay. Pinag-framing nila ako…"Tumango si Jacob. "Naniniwala ako sa iyo."Pagkatapos, tiningnan ni Jacob si Tuji at mahinahong sinabi, "Sir Lange, narinig ko na ang iyong anak ay namatay ng isang trahedya na kamatayan. Sobrang pasensya na, ngunit naniniwala ako sa karakter ni Graham. Palagi siyang naging mabait na tao. Hindi niya papatayin ang isang tao nang walang anumang dahilan."Pagkatapos, isang malaking dagundong ang nagmula sa labas ng manor, "Sino ang nangahas na saktan ang isang alagad ng Wudang!"Ilang daang mga numero ang sumugod sa susunod na segundo. Mahigit sa isang dosenang kalalakihan ang nanguna sa pangkat. Sila ay mga matatandang Wudang Sect pati na rin ang kanilang mga