Pagkamatay na pagkamatay ng nanay ni Ling Yiran, nag-asawa kaagad ang tatay niya, na nasundan pa kaagad ng anak. Sa totoo lang, natakot siyang ma out of place sa pamilya nila kaya nagsumikap siya na maging masunurin at palagi niyang sinisigurado na gagawin niya ang lahat ng gusto ng mga ito para lang mapansin at mahalin siya. Nagbunga naman ang lahat ng pagsisikap niya at grumaduate siya na may maraming awards pero alam naman niya rin naman sa sarili niya na hindi niya na enjoy ang kabataan niya. At yung hiwalayan nila ni Xiao Zigi ang nagturo sakanya na hindi siya dapat umasa sa ibang tao dahil wala naman talaga siyang ibang maasahan kundi ang sarili niya. Pero... noong sinabi ni 'Jin' na gusto nitong maging sponsor niya, hindi niya naramdaman yung takot dahil napalitan ito ng kapanatagan dahil alam niya na may taong gustong mag-alaga sakanya. Sa totoo lang, sobrang pinagpapasalamat niya na nagkakilala sila ni 'Jin' dahil ang buong akala niya noong makalabas siya ng kulungan, tata

"Maganda yung mga labi ko?" Hindi sigurado ni Ling Luoyin kung anong ibig sabihin ni Gu Lichen dahil para sakanya hindi naman masyadong agaw pansin ang mga labi, basta't mukhang normal, wala ng big deal 'dun. Kaya medyo na weiduhan lang siya na sa lahat ng parte ng mukha niya, yung labi niya pa talaga ang napansin ni Gu Lichen sakanya?! Pero bakit nga ba kailangan niya pang problemahin yun... Ang mahalaga, sakanya nakapabor ngayon ang buhay. Kaya kailangan niyang gawin ang lahat para hindi sakanya magalit o magsawa si Gu Lichen hanggang sa maging super star siya. Kung aabot sila sa kasal.... Edi mas maganda kasi ito na ang pag-asa niya para tuluyan na talagang magbago ang buhay niya! Hindi matimbangan ang saya ni Ling Luoyin habang iniimagine ang magandang buhay na naghihintay para sakanya ng dahil kay Gu Lichen kaya hindi niya namalayan na walang sinseridad ang ngiti ng lalaking nasa harapan niya. "Siya nga pala, magkakilala ba kayo ni Yi Jinli?" Biglang tanong ni Gu Lichen

"Nagustuhan ko." Ngumiti si Yi Jinli at inilapag ang tag na hawak sa lamesa. "Ate, balang araw bibilhan kita ng maraming maraming sweater. Kahit iba-iba suotin mo araw-araw, hindi mauubos." "Maraming marami? Paano ko naman susuotin kapag sobrang dami?" Hindi mapigilang matawa ni Ling Yiran sa sinabi ni 'Jin' at para sakanya, para lang itong bata na hindi alam kung ano ang sinasabi. "Akin na yung kamay mo, susukatin ko lang." Habang nagsasalita si Ling Yiran, kinuha niya ang medida at sinukat ang kamay ni 'Jin'. Nang maramdaman ni Yi Jinli na sobrang lamig ng mga kamay ni Ling Yiran, biglang kumunot ang noo niya. "Wag ka na magtahi, ang lamig-lamig ng mga kamay mo." "Ano ka ba! Okay lang. Wag ka malikot, baka magkamali ako ng sukat." Sagot ni Ling Yiran na sobrang seryoso sa pagsusukat. "Nandito naman tayo sa loob ng bahay kaya wala ng ilalamig 'tong mga kamay ko. Nagwawalis nga ako ng madaling araw at hating gabi eh! Yun talaga ang malamig kaya madalas hindi ko na halos maramda

Hindi na mabilang ni Ling Yiran kung ilang beses na niyang sinabi sa matandang babae na hindi niya boyfriend si 'Jin' at kapatid lang ang tingin niya dito, pero hindi niya makumbinsi ang matanda lalo noong nalaman nito na hindi talaga sila totoong magkapatid. "Siguro hindi pa kayo ngayon, pero balang araw alam ko kayo yung magkakatuluyan. Anong sinasabi mong magkapatid kayo jan! Sinasabi mo lang yan!" Natatawang sabi ng matanda. Sa tuwing kausap ang matanda, palaging humahaba ang diskusyon dahil ayaw ring magpatalo ni Ling Yiran. Samantalang si Yi Jinli naman ay palagi lang ngumingiti kapag tinatawag na "boyfriend ni Ling Yiran" ng matanda. Inupo ni Yi Jinli si Ling Yiran sa isang upuan na gawa sa bato, at sinabi, "Sobrang lamig. Hintayin mo ako dito ah. Kukuha lang ako ng pampatong mo." "Mm." Walang tutol na pagpayag ni Ling Yiran. Pagkabalik ni Yi Jinli dala ang sweater ni Ling Yiran, nakita niya na pinagkukumpulan ito ng mga babaeng nasa 40s na siguro ang mga edad, o mas

Pagkaalis ni Ling Yiran, hindi maintindihan ni Yi Jinli kung bakit sobrang nalungkot siya na para bang pakiramdam niya ay mag-isa nanaman siya. Naglakad siya papunta sa lamesa at kinuha ang scarf na pinatong dito ni Ling Yiran at sinuot ito. Nang maamoy niya ang amoy ni Ling Yiran sa scarf, gumaan ng sobra ang pakiramdam niya. Noong lumabas si Yi Jinli ng apartment, ilang oras ng naghihintay si Gao Congming sa labas at nang makita niya ang amo, sobrang nagulat siya dahil base sa pagkakakilala niya sa Young Master, hindi ito mahilig magsuot ng plain na scarf, pero ngayon.... bakit nakasuot ito... Kaya sa sobrang pagkaintriga, tinitigan niya ng mabuti nag scarf paglapit nito sakanya at base sa tahi, pakiramdam niya ay hand-made ito. 'Ahhhh.' Mukhang alam niya na ang sagot sa katanungan niya... 'Si Ling Yiran nanaman ang nasa likod ng scarf na 'to, tama?' "Master Yi, didiretso na po ba tayo sa..." "Sa ospital tayo ngayon. Kailangan kong samahan ang Old Master ngayong New Yea