Ang nakabendahi kong tuhod ang kinapa ko. Hindi na ako makakalakad ngayon. Hindi pa nakakakita. Mas lalong naging mahirap ang lahat sa akin. Napasinghap ako nang makarinig ng kalampang ng bakal na pintuan. May pumasok. Kaya't nangapa ako sa paligid nagbabakasakaling maari kong isiksik ang sarili sa sulok. May takot na agad lumukob sa puso ko. "My Yenah." Nataranta ako at awtomatikong napaiyak sa takot. Ang boses niya ay tila dinaig pa ang kulog at kidlat. "Shh... I won't hurt you. You just have to come with me now my Yenah." Asmodeus Rojo Her pinkish cheeks, her bloody thin lips, curly brown hair, heart shape face, skinny body, cream color skin her delicate feature makes me want her more. Her innocent eyes makes me crazy. A living goddess was in her. I'm carrying her in my arms. Sa sobrang gaan niya ay ni hindi ako pinagpawisan. Nakatulog na siya sa van dahil sa mahabang byahe papunta sa airport. My guards are around us, I can see how their eyes become wider when they saw t

"Dahan-dahan lang na'tin, huh." Mabagal ang pag-aalis ng benda. Maingat dahil napaka maselan ng mga bagay-bagay na nangyayari.Nararamdaman ko ang mga tingin niya. Bawat saglit ay panay ang lunok ko. Prente lang akong naka-upo sa single chair, kinakabahan at tila hinahalukay ang kalamnan. Halos hindi ako gumagalaw o kahit nga yata ang paghinga. Hindi na ako makapaghintay."Malapit na po tayo."Kinagat ko ang labi.Hanggang sa maramdaman kong nawala na lahat ng benda at tanging dalawang tela na lang ang naiwan na siyang nakatakip sa dalawang mata. Napalunok ako.Dahan-dahan ang pag-alis niya noon.At kahit nakapikit ako ay tila nararamdaman ko na ang liwanag."Sige, Ma'am paki-open na po ng mata. Dahan-dahan lang."Sa namimigat na talukap ay unti-unting nagliliwanag ang lahat. Maliwanag ngunit malabo pa pero kalaunan ay unti-unting nagiging klaro.Ang unang bumungad sa'kin ay ang lalaking nasa harapan ko na siyang tingin ko ay ang assistant nurse. At umusog siya ng kunti kaya sumunod sa

Inayos ko ang flower vase sa sala. Kada umaga ako ang nagpapalit ng bulaklak doon. Hinahayaan ako ng mga katulong doon dahil wala naman akong ibang pagkakaabalahan. At ipinagpaalam ko na ito kay Asmodeus para hindi naman malagot ang mga katulong na kasama ko. "Is there someone who was exemption for the rules here?" Gulat na napatayo ako ng maayos nang makarinig ng boses ng babaeng hindi ako pamilyar. Una inakala kong si Mrs. Rojo pero hindi pala. Nalaglag ang panga ko nang makakita ng babaeng nakasuot ng maikling damit na hapit na hapit sa katawan. Halos lumuwa pa ang dibdib at sobrang tangkad. Ayoko nang isipin na modelo ulit siya dahil si Asmodeus no'ng una ay napagkamalan ko na rin. Bahagya niyang binaba ang eyeglass niya at sinipat ako. "Learn to wear your maid's uniform when you're at work,"aniya at nakatingin pa rin sa'kin. Ako yata ang kausap. Napalunok ako at napayuko saka pasimpleng sinulyapan ang sout ko. Above the knee ang palda ko at pinaresan ko lang ng simpleng t-s

“My Yenah...” Dahil sa boses na iyon ay napabalikwas ako ng bangon. Agad kong nabungaran ang silid na hindi ako pamilyar. White and gray ang kulay, malawak at mukhang kumpleto rin sa gamit. "Good morning." Isang magsiglang boses ang nagpagulat na naman sa'kin. Isang lalaking may dalang tray at may laman na pagkain. Nagsalubong ang kilay ko nang makilala kung sino. Iyong lalaki sa bilihan. "B-Bakit nandito ako? N-Nasaan tayo?" Gaya ni Asmodeus sasaktan niya rin ba ako? Kaya niya ba ako dinala dito para saktan? Napatingin ako sa mga daliri kong nagsimula na namang manginig. Nag-uunahan din sa pagtambol ang dibdib ko. "Calm down, Yenah. Calm down please." Inangat niya pa ang isang kamay para lang senyasan akong 'wag mag panic. Hawak niya sa kabilang kamay ang tray na may pagkain. "Nagdala lang ako ng pagkain. I am worried, kagabi ka pa hindi nakakain. And I'm sorry about that." Tumingin ako sa paligid. Naguguluhan at nandoon pa rin ang takot. Matagal bago niya ako nakumbinsi.

Upang kahit papaano ay mapasaya ko ang taong nagbigay ng pag-asa sa buhay ko ay pumayag ako sa offer niya. To be his official sister. Isa na akong Havier ngayon... kapatid niya. Pinagpatuloy ko ang pag-aaral—home study.Habang lumalaki ang tiyan ko ay nararamdaman ko na rin ang mga galaw ng anak ko. Ang sipa at mga kilos niya sa loob ng sinapupunan ko. Tila pinaparamdam niya sa akin na hindi ako nag-iisa—na nandiyan siya.Seven months na siya ngayon at hindi na ako makapaghintay na malaman ang gender niya. At sa napakabilis na panahon ay ganoon din kabilis dumating ang babaeng magpapatibok sa puso ni Armando. Si Lavigne.Kung may mas nakakakilala kay Lavigne ay si Armando iyon. At nandito ako ngayon upang makilala ang babaeng ilang buwan niya nang nakarelasyon.Umaga ang meet-up, hindi pwedeng gabi kami mag-meet dahil bawal sa akin. Kasama ko si Kuya Armando at magkasama kaming pupunta sa isang coffe shop kung saan niya sinabing meeting place namin ng kaniyang girlfriend. Mabilis nagda