Pinagmasdan ko ang buong katawan sa salamin. Nakababa na si Asmodeus kanina tulog pa ako at matapos akong maligo ay hindi na muna ako nagbihis. Tanging tuwalya lang ang pinambalot ko sa katawan ngunit napagdesisyonan na ibaba ng kaunti ang tuwalya at pagmasdan ang lumalaking tiyan sa harapan ng salamin. Parang kailan lang pinagmasdan ko lang ang sarili ko. Ngayon ay pinagmasdan ko na pati ang batang lumalaki sa loob ng katawan ko. Nag-iba na rin ang hulma ng dibdib ko. Napa-isip ako bigla. Magkakagatas kaya ako? Gaya no'ng ibang mga nanay? At ano kaya ang pakiramdam ng kalong mo sa braso mo ang anak mo? Ano kaya'ng pakiramdam matapos manganak? Napasinghap ako at muntik nang mapatalon nang may brasong pumaikot sa baywang ko. Sunod na bumungad sa'kin ay ang mukha ni Asmodeus na may mapaglarong ngisi sa labi."Beautiful." At hinawi ang hibla ng buhok ko tungo sa likod ng tainga.Dahil sa malalim na iniisip ay hindi ko namalayan ang paglapit niya. Kung may sakit lang ako sa puso ay mata

Tulala pa rin ako habang pinagmamasdan siyang tulog pa rin hanggang ngayon. Hindi ko alam kung bakit siya nagpakalasing muna bago nasabi sa akin iyon kagabi. O baka hindi niya naman talaga balak iyon siguro dahil nagugulohan lang siya kaya niya nasabi iyon.Bumuntong-hininga ako at inilagay sa maliit na batya ang towel na pinamunas ko sa kaniya kagabi. Tapos naalala ko pang naghubad na lang siya bigla kagabi ni wala man lang tinira kahit isa. Ako pa tuloy ang tila nahiya sa ginawa niya at tinabunan siya ng kumot bago ako humiga. Sa sofa ako natulog at magpapatuloy ako sa tulog ko ngayon dahil hating-gabi na ako nakatulog dahil sa kagagawan niya.Humiga ako sa sofa at nagpatuloy sa pagtulog ko. Kaya lang nagising ako nang maramdaman na may braso na bumubuhat sa'kin. Nagulat ako at napahawak sa batok niya. Nagpapasalamat akong nailapag niya na ako sa kama. Sumalubong sa'kin ang seryosong titig ni Asmodeus. Nakayuko pa rin siya sa'kin at sobrang lapit ng mukha namin. Naaamoy ko pa ang in

Pagkahapo, sakit na hindi matutumbasan. Sabay-sabay ko na nararamdaman iyan habang hindi malaman kung saan tutungo. Napahawak ako sa baywang at napayuko nang sumigid na naman ang sakit. "Damn it,"mahinang mura niya. Kanina pa siya panay sunod sa'kin. Gusto ko siyang pumirme sa kinauupuan niya para mabawasan ang stress ko. Iyong pagsunod-sunod niya at ang nakikita kong iritasyon sa kaniyang mukha ay dumadagdag sa problema ko.Kaya lang hindi ko masabi dahil mas naibubuhos ko ang atensyon ko sa sakit na nararamdaman. Tila pinipiga na parang may bukol na sumasakit sa puson ko na iwan. Hindi ko maintindihan parang gusto ko na lang umiyak sa sakit. "How is it?" Hinawakan niya ang braso ko."Masakit,"nanghihina ang boses ko.Kagabi pa nagsisimulang sumakit ang tiyan ko. Pero dahil matigas pa ang cervix ko kaya't kailangan ko muna mag-stay hanggang sa handa na iyon at open na para sa delivery.Lampas tatlong araw mula noong kabuwanan ko saka lang nangyari ito. Normal lang naman daw ito la

Hawak-hawak ko pa ang cellphone nang lumabas ako. Balak kong ibigay kay Auntie iyon. Hindi ko naiintindihan ang ibig-sabihin ng caller. Mas mabuting sila ng Tiyahin ko ang mag-usap. "Get inside!" Nagulat ako nang bumungad si Auntie sa'kin bitbit ang anak ko. Sinulyapan ko ang party sa likuran niya ng may pagtataka. Masayang naglalaro pa rin ang ibang bata doon at mukhang maayos naman maliban sa ekspresyon sa mukha niya na ngayo'y iritado at nagmamadali."A-Anong problema, Auntie?""Just do what I said. 'Wag nang maraming tanong."At ipinasa niya sa'kin ang inaantok nang bata. Biglang sumulpot ang dalawang body guard at sinamahan pa akong umakyat sa taas. Pakiramdam ko ay may hindi normal na nangyayari. Patuloy pa rin ang party pero hindi na ako mahagilap ng mga bisita. Sumunod na lang ako sa mga naunang bodyguard. Agad namin na narating ang silid at pinatulog ko na ang anak ko pagkarating. Hindi ako mapakali, may nararamdaman akong hindi tama sa nangyayari dahil nabanaag ko ang bal

"You've made a right decision, Yenah." Masigla ang boses ni Auntie sa kabilang linya. Matapos kong ibalita sa kaniya noong gabing iyon na gusto ko munang pabantayan sa kaniya ang anak ko ay awtomatiko agad siyang sumang-ayon."Darating maya-maya ang mga kukuha sa apo ko, be ready." Kanaumagahan nang tumawag ulit siya. Kagabi pa ako naghanda para sa mga dadalhin nilang gamit. Limang lalaki at ang dating yaya ni Deus ang dumating. Masaya akong malaman na magiging panatag ang anak ko sa byahe dahil sanay na sanay siya sa mga taong maghahatid sa kaniya kay Auntie. Nagsimula ako sa unang araw ko na wala ang anak ko. Nakakalungkot at nakakapanibago na malayo siya sa akin pero isang buwan o dalawa ay baka tapos na ang project na iyon. Susunod na rin agad ako sa anak ko at baka sa pagkakataong iyon ay sunod nang paplanuhin ang paglipad sa ibang bansa."A-Akala ko isasama mo ang anak mo?"ani Luela. Iyon ang pangalan niya. Assistant pala siya mismo ni Alethra hindi siya nanggaling sa mga Rojo.