"แกเป็นอะไร! หุบปากไป แกมีสิทธิ์อะไรมาพูด?"ทันใดนั้น หวังฟางรีบวิ่งไปด้วยความโกรธ เธอชี้หน้าด่าหลี่โม่ สายตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจไอ้ไร้ประโยชน์ มันต้องการจะพูดอะไรอีก แค่นี้ยังอับอายไม่พอใช่ไหม?คุณท่านกู้ไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป เขาจึงพูดว่า “เอาล่ะ ตอนนี้เราก็ได้สัญญามาแล้ว พวกเธอจะต้องทำงานร่วมกันเพื่อให้งานนี้สำเร็จ นี่เป็นโอกาสที่ดีสำหรับตระกูลกู้ของเราที่จะได้ไปสู่ระดับบนของเมืองฮั่น พวกเธอต้องทำงานอย่างหนัก และอย่าละเลยหน้าที่ เข้าใจไหม?”กู้ซิ่งเหว่ยพูดว่า "ครับ คุณปู่ ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอย่างแน่นอน"กู้ชิงหลินก็พยักหน้าเช่นกัน“หยุนหลาน แล้วแกล่ะ?” คุณท่านกู้หันไปถาม สีหน้าของเขาดูค่อนข้างไม่พอใจ“เข้าใจแล้วค่ะ คุณปู่” กู้หยุนหลานตอบจากนั้นคุณท่านกู้ก็พยักหน้า หลังจากพูดคุยกับทุกคนไม่กี่คำ เขาก็เดินออกไปภายในห้องโถง ทุกคนดูมีชีวิตชีวามากเพราะตระกูลกู้ได้เซ็นความร่วมมือกับหรงคังกรุ๊ปแต่ทันใดนั้น ก็มีเสียงใครบางคนดังขึ้นมาทำลายบรรยากาศ“คุณปู่ครับ ถ้าผมจำไม่ผิด หยุนหลานกับกู้ซิ่งเหว่ยพนันกันว่า ถ้าเธอได้สัญญา ตำแหน่งรองประธานบริษัทจะตกเป็

กู้หยุนหลานตกตะลึง มีหยดน้ำตาสองสามหยดไหลออกมาจากหางตาของเธอ เธอหันกลับไป และปิดประตูห้องอย่างแรง เธอซ่อนตัวอยู่ในห้องคนเดียว และร้องไห้‘หลี่โม่ ฉันยังเชื่อใจคุณได้อีกไหม?’ในห้องนั่งเล่น หวังฟางเมื่อเห็นแบบนี้ก็ด่า และโทษหลี่โม่อย่างหนักมากหลี่โม่ทำได้เพียงแค่มองดู เขาหันกลับไป และเดินไปที่ห้องครัวในวันที่ 23 เหตุการณ์ที่ซีซาร์พาเลซเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นในช่วงเวลานี้ของทุกปี ตระกูลกู้จะเตรียมตัวล่วงหน้าเพื่อฉลองวันเกิดของหลานสาวแม้ว่าในช่วงเวลานี้ของทุกปี กู้หยุนหลานและหลี่โม่จะถูกเยาะเย้ย แต่ก็ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความรักของตระกูลกู้ที่มีต่อหลานสาวแม้จะมีบางเรื่องที่ตระกูลกู้จงใจทำ แต่ในหมู่พวกเขากู้ซิ่งเหว่ยก็ค่อนข้างมีบทบาทสำคัญแต่คราวนี้กลับต่างออกไป ตระกูลกู้เงียบอย่างน่าประหลาดใจ และไม่มีวี่แววของการเตรียมตัวสำหรับวันเกิดของหลานสาว มีข่าวลือว่า คุณท่านกู้นั้นสูญเสียความรักที่มีต่อหลานสาว สาเหตุหลักที่ใหญ่ที่สุดก็คือหลี่โม่เป็นคนไม่เอาไหน และเปล่าประโยชน์ ซึ่งเขาสร้างความขัดแย้งกับชายชราซ้ำแล้วซ้ำเล่ายิ่งไปกว่านั้น เหตุการณ์คราวนี้ก็เกิดขึ้นที่ซีซาร์พาเลซอีกครั้ง แ

เพื่อนซี้ของกู้หยุนหลาน!นึกไม่ถึงว่าเธอจะอยู่ที่นี่ อย่างนั้นก็ไม่ได้หมายความว่า ผู้หญิงที่อุ้มเด็กในลิฟต์อยู่นั่นคือ กู้หยุนหลานหรอกเหรอ?ไม่ มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!คงตาฝาดไปเองแน่ ๆ กู้ชิงหลิงอิจฉาจนแทบบ้ากู้หยุนหลานแต่งงานกับเจ้าเศษสวะนั่น ทำให้เธอกลายเป็นเป้าให้คนทั้งเมืองหัวเราะเยาะ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอนที่จะมาปรากฏตัวในซีซาร์พาเลซ พวกเขาไม่กล้ามาที่นี่ด้วยซ้ำ!ภายในพาเลซตกแต่งด้วยคริสตัลไวท์โรส หลังจากชื่นชมครู่หนึ่ง กู้หยุนหลานมองไปที่หลี่โม่อย่างจริงจังและถามว่า “ทั้งหมดนี้ คุณเตรียมเองเหรอ ?"หลี่โม่กอดซีซีและหันไปมองกู้หยุนหลาน โดยรู้ว่าเธอจะถามแบบนี้ เขาจึงตอบว่า “อื้ม แต่ผมก็รบกวนขอความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ ด้วยน่ะ เศรษฐีลึกลับคนนั้นดันไม่มา ผมเลยลองติดต่อเจ้าของซีซาร์พาเลซ พวกเขาให้ผมเช่าหนึ่งชั่วโมง”เมื่อกู้หยุนหลานฟังคำอธิบาย ก็โล่งใจเช่นกัน เธอคิดว่าหลี่โม่เป็น...“หยุนหลาน ผมขอโทษนะ สี่ปีที่ผ่านมา ผมทำให้คุณต้องลำบากมามาก ผมขอสัญญาว่า ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ผม หลี่โม่ จะไม่ทำให้คนอื่นดูถูกคุณอีกต่อไป และจะให้ซีซีเรียกผมว่าพ่อต่อหน้าคนทุกคนเลย” หลี่โม่ม

“กู้ซิ่งเหว่ยนายกล้าดียังไง!”เสียงด่าดังขึ้น“ไอ้เวรนี่! ใครวะ!” กู้ซิงเหว่ยโกรธมาก เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นมอง เขารู้สึกอึดอัด เมื่อเห็นใบหน้าที่เย็นชาและสวยงามนั้น ทันใดก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที!“จิน… จินช่านน่า ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?!” กู้ซิ่งเหว่ยรู้สึกหงุดหงิดและสงสัยเล็กน้อยจินช่านน่าเป็นลูกสาวของตระกูลจินในเมืองฮั่น สถานะทางสังคมของตระกูลจินในเมืองฮั่นนั้น สูงกว่าตระกูลกู้มากทีเดียว ทำให้กู้ซิ่งเหว่ยไม่กล้าไปยั่วยุตามใจชอบได้ยิ่งกว่านั้น ตอนที่เขายังเป็นเด็ก เขาเคยถูกจินช่านน่าไล่ทุบตี และความทรงจำนั้นเอง เมื่อนึกถึงทีไร ก็ทำให้เขาตัวสั่น ผู้หญิงคนนี้ ไม่ว่ารูปร่างหน้าตาจะเป็นอย่างไร ที่จริงแล้วเป็นคนบ้าที่มีหน้าอกใหญ่ แต่ไร้สมอง และยังชอบใช้ความรุนแรงด้วย!“ฉันจะมาที่นี่ ต้องรายงานนายด้วยเหรอ?” จินช่านน่าจ้องกู้ซิงเหว่ยด้วยความไม่พอใจ แล้วหันไปมองหลี่โม่ผู้ชายคนนี้ จะไร้ค่าได้อย่างไรกัน เขาแค่ตอบโต้ไม่ได้ก็เท่านั้น“หยุนหลาน เขารังแกเธอหรือเปล่า?” จินช่านน่าถาม พร้อมชี้ไปที่กู้ซิ่งเหว่ยนิ้วนี้ทำให้กู้ซิงเหว่ยกลัว จนรีบอธิบายอย่างรวดเร็ว “ฉัน… ฉันไม่ได้”กู้หยุนหล

เมื่อฟังดังนั้น ใบหน้าของกู้ชิงหลินก็ไม่พอใจอย่างมากหล่อนสงสัยในความสามารถเธออย่างนั้นเหรอ?“กู้หยุนหลาน เธอพูดให้มันถูกนะ อย่ามาพูดไร้สาระกล่าวหาฉัน! ผลงานที่แย่ของทีมเรา ไม่ใช่เพราะผู้อำนวยการไร้ความสามารถหรอกเหรอ?! ยังไงล่ะ เมื่อเธอเป็นผู้อำนวยการ ก็ต้องมีความสามารถในการรับผิดชอบให้คำสั่งแก่ลูกน้องไม่ใช่เหรอ?” กู้ชิงหลินพูดด้วยความโกรธกู้ชิงหลินเชื่อในความสามารถของตนเองมาตลอด และคิดว่าตัวเธอนั้นดีกว่ากู้หยุนหลาน“แล้วทำไมฉันถึงเป็นผู้จัดการ แต่เธอกลับเป็นแค่หัวหน้าทีมล่ะ?” กู้หยุนหลานพูดอย่างสงบ เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย และเหลือบมองกู้ชิงหลินที่ทำหน้าผิดหวัง“เธอ…” ใบหน้าของกู้ชิงหลินซีดด้วยความโกรธ เธอชี้หน้ากู้หยุนหลาน และตะโกนว่า “อย่าคิดว่าตัวเองเป็นผู้อำนวยการแล้วเก่งนะ เธอเหลือเวลาอีกไม่นานหรอก! ฉันอยากเห็นวันที่เธอพังพินาศซะจริง!”ปัง!หลังจากกู้ชิงหลินพูดจบ เธอก็ทุบโต๊ะพร้อมคว้าเอกสาร แล้วเดินออกไป......ย้อนกลับไปที่หลี่โม่ เขาไปทำงานแต่เช้าตรู่ทันทีที่เขาเข้าไปในร้าน เขารู้สึกแปลก ๆ จากพนักงานรอบตัว ทุกคนต่างซุบซิบแล้วชี้มาที่เขาแม้ว่าหลี่โม่จะรู้สึกได้ แต่เขา