All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 191 - Chapter 200

“Young Master Harrison, gusto niyo rin bang pumunta roon? Tignan mo, wala nang natira rito sa inyong kwarto.” Pangutyang tawa ni Stephen habang papalapit ito sa pinto.“F*ck you, Stephen Campbell. Sinasadya mo ito, ‘no?” Galit na hinampas ni Chase sa mesa at tumayo.“Well, matatalino naman silang mga tao at syempre doon sila kung nasaan ang pera.” Itinaas ni Stephen ang kanyang mga kilay. “Marahil ay bilang na ang mga araw ninyo bilang pinakamayamang pamilya sa Melbourne.”“Nananaginip ka pa siguro kung iniisip mong basta basta ka na lamang makakaayat sa tuktok sa pakikipag-relasyon sa mga babaeng tulad niya.” Itinuro ni Chase si Rebecca at mapanuyang tumawa. “Isang second-hand na babaeng tulad niya? Parang fiancée pa siya ng iba noong nakaraang buwah, ha. Mag-ingat ka.”Walang bahid ng emosyon sa mukha ni Rebecca. “Young Master Clark, ikaw ang mag-ingat, dahil kung hindi, marahil ang unang gawin ng aking ama sa sandaling maging presidente siya ng kumpanya sa susunod na buwan ay ip

Hindi rin naman ito ikinapanatag ng loob ni Shaun bagkus ay mas ikinadismaya niya ito. “Hindi ka agad pumunta sa akin noong nangangailangan ka ng tulong. Sa halip ay tumungo ka sa lalaking interesado sa iyo. Catherine Jones, masyado ba akong mabait sa iyo nitong mga nakaraang araw?”“Hindi, kinausap ko na si Wesley patungkol doon at nauunawaan niya rin naman—”“Huwag na huwag mong sasabihin na kaibigan na lang ang turing sa iyo ng lalaking iyon.” Mapanuyong ngumiti ang lalaki. “Kung gayo’y wala bang problema sa iyong makipagkaibigan ako sa mga babaeng sinubukan akong halinahin noon?”“...”Ikinagulat naman ito ni Catherine. Matapos niyang ilagay ang sarili sa position ng lalaki, napagtantuan niya rin ang pagkakamaling kanyang ginawa.“Pasensya na.” Maya maya’t iniyuko niya ang kanyang ulo. “Tatawagan kita agad kapag kailangan ko ng iyong tulong sa susunod at hindi na ako tatanggap ng tulong mula sa kanya. Sa iyo lang talaga ako may pakialam.”Pinakawalan siya ng lalaki at nagsind

Sa mga sandaling iyo’y nagulat si Catherine na nawala na lamang ang kanyang tama. “Hala… Nakakalakad ka pa ba? Tutulungan na kita.”“Hindi, hindi pa ako lasing. Hindi ako malalasing.” Hindi gaanong matatag na kinaway ni Freya ang kanyang kamay at naglakad na paalis.“Tito?” Malito-litong itinaas ni Shaun ang kanyang mga kilay.Napatalon sa takot si Catherine. “Kamukha mo kasi ang kanyang tiyuhin, kaya’t patago ka niyang tinatawag na ‘tito’.”“Sabihin mong huwag niya ako tawagin ng ganon. Hindi kami magkamag-anak.”Sinimulan na muli ni Shaun ang sasakyan, at napabuntong hininga na lamang si Catherine. Pasalamat niya’y hindi ito nagsuspetya.Habang pabalik ay nanguna na ang alak at antok kay Catherine at unti-unti na itong nakatulog.Matapos ang ilang sandaling hindi na niya nabilang, may dahan-dahang dumampot sa kanya.Agad niyang binuksan ang kanyang mga mata at nakita ang kay gwapong mukha ng lalaki. Buong akala’y nananaginip ito, iniunat ni Catherine ang kanyang mga labi patu

Nagsimula na ang pagtitipon at umupo sa kanang kamay ni Director Irvine si Jeffrey.Uminom ng kaunting tsaa si Director Irvine upang basain ang kanyang lalamunan at nagtanong, “Narito na ba ang lahat?”“Narito na ang lahat bukod kay Chris Jefferson,” ‘ika ni President Cabel, “Ngunit alam naman ng lahat na hindi pumupunta ng shareholders’ meeting si President Jefferson. Hindi naman talaga siya nakikisali sa mga affairs ng kumpanya at narito lamang siya upang magpakasasa sa kanyang mga dividend.”“Kung sa gayo’y magsimula na tayo.”Sinabi ni Director Irvine, “Sa kasalukuya’y pitumpu’t taong gulang na ako at hindi na ganoong kabuti ang aking kalagayan katulad noon. Nais kong bumitiw sa aking pwesto upang alagaan ang aking kalusugan, kaya’t kinakalangan ng isang nararapat na tao sa posisyon ng pagka-chairman. Nagkataon lamang na nitong tao’y namayapa na si Old Madam Jones at nalipat ang animnapung bahagdan ng kanyang mga share sa kanyang anak na si Jeffrey Jones. Sa hinaharap, inaasaha

Kinuyom ni Jeffrey ang kanyang mga kamao at agad pinakalma ang sarili. “Kahit totoo man iyon, nalipat na sa aking pangalan ang lahat ng mga share. Wala nang silbi pang magsalita. Hindi mababago ng board meeting ang katotohanang ako ang pinakalamaking shareholder.”“At sino ang nagsabing nasa ilalim sila ng iyong pangalan?” Kuntentong napangiti si Catherine. “Hindi mo ba tinignang mabuti, 30% ng mga share ang inilipat sa aking pangalan ng Department of Industry and Commerce.”Tuluyang nagbago ang itsura ni Jeffrey. Hindi na niya mapigilan kaya’t agad niyang inilabas ang kanyang telepono upang tawagan ang ahensya. Wala pang isang minuto’y tinignan niya si Catherine at wala na itong gusto pang gawin kundi balatan siya nang buhay.Humarap si Catherine sa madla. “Parang nagkataon naman ang mga pangyayari. Bigla na lamang namatay ang aking lola, at tila’y bigla lamang din siyan naparalisa. Sa ibang tao ko pa nalaman ang kanyang pagkamatay, at kailan ko lamang nalaman na mayroon pala akong