All Chapters of Pakawalan mo ako, Mr. Hill: Chapter 441 - Chapter 450

Iritang irita na si Catherine. Hindi niya naman masasabing hindi siya natutuwa dahil lang Langley ang apelyido ng nurse.Subalit ay hindi niya rin naman kayang magkunwaring isa siyang mapagbigay na tao. “Hindi ko inaasahang pakikinggan mo ang batang iyon,” ‘Ika niya habang naka-pout.Itinaas ni Shaun ang kanyang mga kilay at pagkatapos ay yumuko ito upang amuyin ang kanyang mga labi. “Hmm, parang may naaamoy akong nagseselos.”“Seryoso nga kasi.” Pabirong hampas ni Catherine sa likuran nito.Para kay Shaun ay mas kiliti pa ito kaysa sa hampas.Agad namang hinawakan ni Shaun ang kanyang kamay upang halikan ito. “Hindi rin naman ako magiging ganoong ka-masunurin dati at baka nga umayaw pa ako sa ideyang may nag-aantabay sa aking nurse mula sa mental hospital, subalit ay gusto kong gumaling agad para sa’yo, kaya’t susundin ko itong treatment plan. Ayokong gumawa ng isang bagay na ikapapahamak mo ulit. Naiintindihan mo ba ako?”Ikinagat ni Catherine ang kanyang mga labi. Biglang suma

“Melanie, makinig ka. Matagal na akong gustong i-divorce niyang papa mo. 5% lang ng shares ng Yule Corporation ang ibibigay niya sa’yo, samantalang 35% ang ibibigay niya kay Catherine. Ginagawa ko itong lahat para sa’yo.” Mangiyak-ngiyak na sigaw ni Nicola habang hawak-hawak ang balikat ng kanyang anak.Punong puno ng galit ang mga mata ni Melanie. “Papa… bakit? Bakit niya naman ‘yon gagawin sa akin?”“Eksakto,” Sagot ni Nicola, “Wala tayong patutunguhan dito sa Canberra kung 5% lang ng shares ang ating makukuha. Baka pati si Charlie’s magbago ng kanyang isip sa’yo.”Ikinagat ni Melanie ang kanyang labi. Ayaw niya na ulit maranasang abandunahin. “Ma, bakit ba kampi ang lahat kay Catherine? Hindi ba talaga ako anak ni papa? Kung gayo’y sino ang aking ama?”“Tumahan ka nga diyan. Sa’yo mapupunta ang Yule Corporation. Sisiguraduhin ‘yan ng iyong ama.” Yakap ni Nicola sa kanyang anak. “Malalaman mo rin ang lahat.”…Ibinigay ni Hadley ang impormasyong nakalap niya mula sa Yule Corpor

“Ang ganda mo naman,” Bukal sa pusong pagpuri ni Catherine.“Isang malaking karangalan naman hong mapuri ng isang Mrs. Hill.” May isang maliit na ngiti sa mukha ng babae,“Kilala mo ako?” Pagkagulat ni Catherine. “Kung sa bagay, marami na ang nakakita sa akin simula noong press conference. Mahirap kalimutan ang itsurang ito.”Sumimangot ang babae, “Palagay ko’y mas mahalaga ang panloob na kagandahan kaysa sa pisikal na itsura.”“Haha, sang-ayon ako diyan.” Tawa ni Catherine. “Ano pala ang nangyari rito?”“Muntikan ko nang makabunggo ang isang sasakyang nakasalubong ko ngayon ngayon lang kaya’t umiwas ako at aksidente itong napunta sa putik. Ilang beses ko nang sinubukang alisin ito ngunit hindi man lang ito gumagalaw.” Nagpumilit ng isang mapait na ngiti ang babae.Lumapit si Catherine upang tignan ang sasakyan. “Mukhang makatutulong ako. Pwedeng pahiram ng susi mo?”Nag-aalinlangang ibinigay ng babae ang susi ng kanyang sasakyan.Naglagay ng isang malaking bato si Catherine sa

Nagmamadaling sumagot si Shelley, ngunit pinutol agad siya ni Catherine bago pa man niya tapusin ang kanyang sinasabi, “Dahil binabayaran din naman namin siya, hindi ba’t nararapat lang na maging magalang din siya? Binabayaran mo rin naman ang mga kasambahay at security guard niyo rito para bantayan ang bahay niyo, ‘di ba? Ibig sabihin ba no’y may karapatan na silang bastusin ka?”Hindi na rin mapigilan ni Rodney ang kanyang sarili. “Tapos ka na ba, Catherine? Inaagrabyado ba kita? Kanina pa ako naiinsulto sa mga sinasabi mo eh. Sinasabi ko sa’yong iba si Shelley kumpara sa ibang tao…”“Rodney,” Sabat ni Shaun gamit ang kanyang malamim na boses. “Asawa ko si Cathy. BIgyan mo naman ng paggalang ang hipag mo.”Sumimangot si Catherine, iniisip kung ano ang balak sabihin ni Rodney noong mga sandaling iyon.Iba siya kumpara sa ibang tao?Paanong naiiba si Shelley?Nagtatampong sumagot si Rodney, “Kung sa gayo’y pagsabihan mo siya. Kung mayroon siyang sasabihin, diretsuhin niya na lang

“Tama na, Charity. Pati ba naman sina Shaun at ang kanyang asawa’y pag-aawayin mo pa?”Sa wakas ay nagsalita si Chester na nakatayo sa gilid ng barbecue grill. Casual lamang ang pananamit nito, at ipinapahiwatig ng mataas nitong ilong ang karangalan at tikas. Subalit ay bakas sa mga mata nito ang matinding pagkagalit. “Hindi mo pa rin mapigilan ‘yang bibig mo. Nakakairita naman!”Pakiramdam ni Charity ay sinaksak ng mga salita nito ang kanyang puso.Mas naging kaaya-aya na ang itsura ng lalaking ito ngayon, ngunit ganoon pa rin ang galit nito sa kanya.May isang malamig na ngiti sa mga gilid ng kanyang labi. “Pilit kong sinusubukang lumayo sa inyo nitong mga nakaraang taon. Kung tama ang pagkakaalala ko, wala rin naman akong ginagawa sa inyo. Pero bakit bigla niyo na lang pinagkakaisahan ang Neeson Corporation ngayon? Eldest Young Master Hill, mahalaga ang mga microchip sa amin. Nagmamakaawa ako sa’yo…”“At ano naman ang kinalaman ko rito?” Bakas sa tikas ni Shaun ang kawalan ng e