"Kung gusto mong patawarin ka ni Lord sa ginawa mong pagsisinungaling, kilayan mo 'ko." Tinapat ko ang pangkilay sa leeg ni Innie na parang handa kong tusukin ito sa leeg niya. Naistobro ko siya sa paglalagay ng face powder kaya dahan dahan itong umangat ng tingin sa akin saka malawak na ngumiti. "Akala mo nakalimutan ko na ang ginawa mong traydor ka? Neknek mo. Kaya kilayan mo 'ko!" "Ah... hehe... oo ba! No problem!" Agad siyang tumayo at pinaupo ako sa upuan niya. Napangisi ako. Kahit na kating kati ang kamay kong sampalin siya ng kaliwa't kanan, mas pinili kong magtimpi at mag-take advantage na lang. Dahil kailangan kong bumalik sa normal na ginagawa ko, kailangan kong magpaganda.At si Innie ang isa sa mga may magical hands pagdating sa pagkikilay.Ibinaon

Sa isang iglap natapos ang lahat. Nagpupunas ako ng pawis sa mukha at katawan habang nakatayo lang sa gilid. Pagkatapos ng performance namin, madami pa ang sumunod. Dahil pangalawa kami sa nag-perform, ang tagal namin naghintay hanggang sa i-announce na ang winner.  Maganda nga ang venue pero kinulang sa electric fan. Hindi sapat ang hangin na sumisilip sa bintana. Kada magpupunas ako ng pawis, may panibagong pawis na naman ang lalabas. Ganito kainit sa venue. Hindi kami na-inform na free trial pala sa impyerno ang mararanasan namin dito.  "Pucha, ang init talaga," reklamo ko habang sariling sikap na pinapaypayan ang sarili gamit ang aking panyo.  Bumaling ang tingin ko sa paligid. Hindi pa rin matapos ang yakapan a

"You won't going to pick a fight with me ever again? You're going to stop giving me headache?And you will now live as a decent student and will stop giving a damn about other people? Is that what you meant by your sorry?" sunod sunod niyang tanong na siyang nagpanganga sa'kin. Gustong gusto niya talagang alisin ko ang gano'ng ugali ko. Ano ba kasing mali kung mangialam ako ng buhay ng iba kahit na malinis ang intensyon ko? Gusto ko lang naman tumulong. Ayun lang naman. Pero para sa kaniya napaka big deal non. Hindi lang 'yun. Lahat lahat ng bagay sa buhay ko, ang laki ng epekto sa pagiging presidente niya.  Hindi ko inalis ang tingin sa kaniya. "Oo na. Hindi na nga." Pinaglaruan ko ang kamay ko. "Hindi na kita aawayin," dugtong ko.  Kumunot ang noo niya. "That's all?" Para bang hindi siya makapaniwala na sa dami ng binanggit niya, isang bagay lang ang pinansin ko. Humalukipkip ako. "Nangingialam ako ng buhay dahil gusto kong tumulong. Malini

Nanlaki ang mata ako. Tumitig ako sa mata niya. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Napalunok ako saka mabilis na inalis ang kamay niya sa ulo ko. "H-Hindi naman ako bata!" Umayos ako ng postura. "Ikaw naman! Ituloy mo na din ngayon ang istorya mo. Remember, kalahati lang na-chismis ko.” Napainom ako ng gulaman. Bumuntong hininga muna ito na ngayon ko lang nakita. "My mom, she's the one who got divorced because she couldn't endure my father lies anymore. He keeps on making an excuse that he's not having an affair wherein fact, he does." Nanatili siya sa postura niya pero biglang naging malikot ang mata nito. "One time, I saw it with my eyes. He brought someone to our house. My mom was on her work and I'm the only one who left in the house. I was 12 back then when I witnessed how disgusting my father is..." Humina ang boses nito sa huling linyang binitawan niya.Nanlaki ang mata ko. "Seryoso ba?!" Hindi makapaniwalang tanong ko. Sa palabas ko lang nak

"A-Aling Sallie?" Bumaba ang tingin niya sa hawak hawak namin ni Cadence. Agad akong bumitaw doon. Bahagya akong lumayo sa kaniya. Bakit sa dinami daming lugar pa, dito pa ako mahuhuli ng kumare ng mama ko? Malapad akong ngumiti. Bakit pakiramdam ko kasalanan ang pagsama ko kay Cadence? Tapos ngayon nahuli ako. Pakiramdam ko kailangan ko talagang gumawa ng palusot mamaya. "A-Ano pong ginagawa niyo dito?" Ngumiti siya. "Bumibili ng regalo para sa apo ko. Alam mo naman na malapit na birthday n