Ngumiti siya.Nginitian niya ako.Mabilis akong umiwas ng tingin.“Umuwi ka na. ‘Wag ka na mag stay. Kung may gagawin ka pa, ipagpabukas mo na lang. Baka sa hospital ka na niyan madiretso kapag pinilit mo pa sarili mo ngayon.”Sinubukan kong hindi magmukhang concern sa kaniya (kahit iyon naman ang totoo) Baka kasi ma-weirduhan siya sa akin. Kung anu ano pa isipin niya.“Okay po,” malumanay niyang sagot.Shuta.“E-Edi tara na!”Tumayo na ako.Sinabihan siya ng nurse na uminom ng gamot kung sakaling lagnatin siya. Kailangan niya rin daw maglaan ng oras para ipahinga ang sarili, magkaroon ng sapat na tulog at kumain sa tamang oras. Hindi niya pwede ipagpatuloy ang pag-o-overwork sa sarili dahil hospital na ang bagsak niya kapag nagkataon.Inulit ulit ko iyon sa kaniya hanggang sa makalabas kami sa clinic. Tumango lang siya sa akin.Sabay kaming naglakad sa hallway. Wal

Hanggang lumipas ang gabi. Kahit nagkaroon ng selebrasyon ang birthday ko, hindi ako makuntento. May kulang. Malapit na nga mag-11, matatapos na ang birthday ko, wala pa rin siyang bati! "Anong oras kayo uuwi?" tanong ko sa kanilang apat na prenteng nakatambay pa rin sa sala namin. Nanonood sila ngayon ng TV habang kumakain. Nagsisimula na akong magligpit ng kalat sa sala. Umuwi na rin ang mga bisita. Kinatatakutan ko ay ang magiging kalat kinabukasan sa labas. Malamang ako na naman ang paglilinisin ni mama niyan.Lumingon si Carol sa akin. "Pinapauwi mo na agad kami? Grabe ka!" Inirapan niya ako saka sumiksik kay Calum. Natawa lang siya asta ng jowa niya. Talagang sa harapan ko pa talaga. "Tanga! Nagtatanong lang!" angil ko.“Pwede bang dito na lang kami matulog?” tanong ni Hannie at humikab sa tabi ni Mia na kasalukuyang busy sa phone niya.Natigilan naman ako. “Gusto mo ba? Lilinisin ko ang buong sala-&

“Iba talaga kapag gusto ka rin ng taong gusto mo ‘no? Parang dati nakabusangot mukha mo kapag nagbabasa ng libro, ngayon nakangiti na. Ay, iba.” Umiling si Mia.“So, ano na status niyo?” Naramdaman kong lumapit ang mukha ni Hannie sa akin.“Sigurado ka bang kumpleto ang kinwento mo sa’min?” Kinalabit naman ako ni Carol.Unting unti umangat ang tingin ko sa tatlong ugok na nakaupo sa harapan ko. Naglaho ang ngiti ko at binigyan sila ng masamang tingin. Pinatong ko sa lap ang librong hawak ko at humalukipkip sa harapan nila.“Pwede ba lumayo kayo sa akin? Baka mahawaan ako ng kapangitan niyo.”Agad naman sila umusog palayo sa akin habang hindi pa rin ako nilulubayan ng tingin. Sarap nilang kurutin ng nail cutter.Pagkatapos ng birthday ko, agad din naman ako nagkwento sa kanila tungkol sa nangyari noong gabi. Syempre kilig na kilig ang mga gaga. Ang daming tinanong sa’kin. Sobra

Infairness dahil kahit mainit, mahangin naman. Malinis din ang buong paligid. Alagang alaga.At ano nga bang magagawa ko? Kung relaxation ito para sa kaniya, relaxtion na rin ito para sa akin. At least kasama namin ang isa’t isa.Sa sobrang dami ng ginawa niya, mukhang na-miss niya maglakad lakad ng walang inaalala. Sabi niya pa, nitong mga nakaraang araw, sa akin lang siya nakakapagpahinga. Kahit isang oras lang kami nag-uusap sa isang araw. Kinikilig ang pwet ko sa t’wing babanatan niya ako ng "Ikaw ang pahinga ko,"Pamilyar nga sa akin 'yan, parang may nabasa akong ganiyan. Pero ang punto ko, kinilig pa rin ako. Iba pala talaga kapag mahal mo ang nagsabi niyan."Oo o hindi lang naman sagot, ano ba 'yan," bulong ko saka naunang naglakad sa kaniya. Pansin ko kasi na nagkaka usap na silang dalawa. Nagiging close na nga sila. Hindi katulad noon na halos hangin lang ang trato ni Cadence kay Calum. Kapag may kailangan lang, saka niy

Nang tumingin ako sa kaniya ay saka niya kinuha ang basket saka inilabas ang mga baon namin doon. Pinagmasdan ko lang si mama na gawin iyon. Sobrang proud ako sa nanay ko. Sa kabila ng pang iiwan ng tatay ko ay nakayanan niya lahat. Hindi niya pinakita na mahina siya sa harap namin. Mahal na mahal ko siya at kapag nakatapos talaga ako ng pag-aaral, iaahon ko sila sa hirap. Magpapakasawa sila sa yaman. Mabuti na lang din ay mahal ako ni Cadence. Kapag siya ang nakatuluyan ko, hindi ako mahihirapan sa future. HIHIHIHI. "Ma, pakasalan ko na kaya si Cadence para instant mayaman na tayo?" Napatigil siya at tumingin sa akin. "Isupalpal ko kaya ang mga damo dito sa'yo?" Sumama ang tingin niya sa akin. "Tss. Joke joke lang, 'e," ani ko at dahil bored na akong panoorin ang kapatid kong mukhang tanga na kanina pa gumagawa ng bubbles, nag-picture na lang ako ng view. Perfect shot naman ang una kong nakunan kaya ni-story ko agad sa IG ko. Buti