บททั้งหมดของ Ang bodyguard kong bading (TAGLISH): บทที่ 31 - บทที่ 40

"Gabi na Bellie, hindi ka pa ba uuwi?"Tanong ko sakanya. Pareho kaming nakahiga sa kama ngayon at nakayakap sya sakin habang tinatapik-tapik ang likod ko.  "Sabi ko naman sayo sis matulog ka muna saka ako aalis." Saad nito kaya napatawa ako. Kanina pa dilat na dilat itong mata ko, pano ba naman ako makakatulog eh, nakayakap sakin ang baklang ito? Anyway, ganito na talaga kami ka close dati pa lang kaya nga nagseselos si Belly saming dalawa.  Na p-praning yun pagkasama ko ang kapatid nya. Hayst, kawawang maniac.  "Eh, hindi ako makatulog dahil sayo."Paninisi ko sakanya.   "Do you feel uncomfortable?"  "Hindi naman. Sinasabi mo kase na matulog na ako tas kapag ipipikit ko na ang mga mata ko nakikipag chikahan ka sakin. Oh? Pano ako makakatulog sa ganon aber?" Humalakhak ito ng tawa. 

"Hindi na kailangan. Papasok na nga ako sa loob ng bahay tsk, ang late mo namang mag bantay." Inirapan ko sya at pumasok na sa loob.  Pagkapasok ko ay nakita ko si dad na kinakausap si Keven. Pansin ko ang pag sulyap ni Keven sakin saglit habang nakikipag pa rin kay Daddy.   Ano namang pinag uusapan nilang dalawa? Mukha kaseng seryoso...  Nainis ako ng tumawa si Keven. Mali ako hindi naman siguro seryoso ang pinag-uusapan nila. Tumawa pa nga ang gagu eh! Tsk, wala akong pake sakanila. Nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad.  "Vee come here may pag uusapan tayo." Dahan-dahan kong binalingan ng tingin si Daddy. Magkatabi sila ni Keven na nakatayo habang nakatingin sakin ngayon.  "Gabi na, bukas nalang."Seryosong saad ko sakanya at tatalikod na sana. 

"Oh, here." Sabay lapag ng tray na may lamang pagkain sa kama. "Sige upo lang ako don, on ko yong TV Ms. Vee ah." Saad nito at kahit di pa nga ako nag sabi na oo ay ginawa na niya.Makakatanggi pa ba ako sa lagay na yan?! Tsk, sya lang yong naging bodyguard ko na medyo...este sobrang kapal talaga ng mukha!  Malake itong kwarto ko. Queen size bed,  dalawang cabinet, isang sofa tas TV, may mga libro ako sa gilid at marami pang iba.  Tinikman ko yong pagkain at napatango-tango ako kase masarap sya. Malamang di naman yong taga luto dito ang nagluto nitong pagkain, alam na alam ko na yong lasa ng mga niluluto nya tsk. Ba't pa nga ba sya tinanggap ni daddy dito eh, di naman masarap luto nya. Lahat na yata ng mga hina-hired nya mga walang kwenta. Sa sobrang bait kamo di na alam kung ano o sino ba ang mga professional.   Andali-dali kaseng madali sa

"Oo palabas na ako, itong buhok ko kase eh, kainis!" Inis kong sabi sabay hinawakan ang buhok ko. [Ako na bahala mag suklay nyan, halika na. Don nalang tayo kumain sa restaurant or mall as usual."  Kapag talaga lumalabas kaming anim, ayy minsan di na kami kumakain sa bahay don nalang sa restaurant o di kaya sa mall. Gusto talaga namin na sabay-sabay kumakain kapag magsasama kaming lahat.   First ko yatang kumain dito sa bahay na alam ko namang aalis kami...naks naman! Baka magtaka at magtampo ang mga 'yon. Kasalanan to ni James eh, ba't nya kase ako binigyan ng pagkain. Ba't nya pa talaga hinatid sa kwarto ko hayst! Nagutom din tuloy ako pagkakita ko don sa pagkain.  "Ha? Tapos na akong kumain eh."   [Tapos na? Ang aga pa ah? Himala ba't ang aga mo kumain? Diba ang usapan sabay tayong anim?] 

"Did you just call me stupid?!" Hindi makapaniwalang tanong nito. "Yes, I did. Got a problem with that?" Tinaasan ko siya ng kilay. "Ikaw ang may kasalanan tapos ikaw pa ang may ganang tawagin ako ng ganyan!" Pinagtitinginan na kami ng mga tao dito sa mall dahil sakanya. Pansin kong nag bubulong-bulongan ang mga taong dumadaan sa gilid namin at pansin ko ang tingin nila taas baba.  Sumakit siguro ang pride nya kase sya ang napahiya sa ginagawa nya. Hilig nya sigurong magpahiya at hula ko ito ang kauna-unahang mapapahiya sya sa maraming tao, maling tao din naman kase ang ipapahiya nya sana kamo.  "I'm a busy person, wala akong oras para mga tangang katulad mo. I'll excuse myself then," lalagpasan ko na sana sya kaso hinawakan nito ang siko ko at hinila ako paharap sakanya.  "Wag kang bastos!" Kumukulo na talaga ang dugo ko sakanya