Tous les chapitres de : Chapitre 121 - Chapitre 130

SAAN nagsimula ang lahat? Iyan ang paulit-ulit na tanong ni Dolores sa sarili. Animo umiikot ang kaniyang paningin habang binabalikan ang mga alaala na nagsimula noong nagkasakit siya ng breast cancer. Ang panahong aligaga ang anak na si Cassandra sa paghahanap ng salapi upang maipagamot lamang siya.  Wala sa loob na natakpan ng matanda ang sariling bibig habang inaalala ang panahong nagtrabaho sa club ang anak upang matustusan lamang ang kanilang pangangailangan at ang gamutan ng ina.  Nang mag-uwi ng malaking salapi ang dalaga ay inakala nilang dalawa na natapos na ang mga pagsubok sa kanilang buhay. Subalit nagimbal sila sa pagdating ni Cassey, ang kaniyang apo.  Pinilit tanggapin ng dalawa ang bagong sibol na buhay sa sinapupunan ng dalaga. At masasabi nilang hindi sila nagsisisi nang dumating sa kanila ang bata.  Gayunpaman, dahil na rin sa guilt na nararamdaman ni Dolores sa pagkakasira ng buhay ng anak kung kaya hindi niya m

INAKALA ni Manuel na tears of joy ang dahilan ng pagluha ni Cassandra ng mga sandaling iyon.  Labis ang kasiyahan ng matanda sa isiping tanggap na ito ng dalaga. Ang hindi alam ni Manuel ay magkaiba sila ng kagustuhan ni Cassandra na sa kaibuturan ng kaniyang puso ay mas nanaisin niyang hindi niya ama ang kaharap dahil kapag nangyari iyon ay may pag-asa sila ni Ian at hindi isang kasalanan ang pagkakabuo sa kaniyang anak na si Cassey. "Are you alright, Hija?" nag-aalalang tanong pa ni Manuel sa dalaga na hinimas-himas ang likuran niya. Hindi naman siya makatugon dahil sa nagbabara sa kaniyang lalamunan dahil sa labis na pag-iyak. Sa halip ay tinanguan lamang niya ang matanda upang hindi na ito mag-alala pa sa kaniya.Makalipas ang ilang sandali ay nahimasmasan na rin si Cassandra at mabilis na pinunasan ang luha na sumaboy sa kaniyang pisngi. "Pasensya na po," saad pa niya sa matanda na agad namang naintindihan nito.&nb

LABIS ang pangambang nadarama ni Cassandra nang mapagtanto na nawawala sa kanilang bahay ang anak na si Cassey. Bagama't naalala niyang nakita niya itong nakatayo kanina hindi kalayuan sa kanila ay naisip niyang sumunod ito kina Ian at sa ama nito. Subalit ngayong hinahanap na niya ang bata ay hindi naman na niya makita kahit ang anino nito. Kanina, makalipas ang ilang minutong pag-uusap nila ng kaniyang ina na si Dolores ay naisipan na ng dalawa na pumasok sa loob ng kabahayan. Sa likod-bahay sila dumaan patungong kusina sapagkat nakita nila sa bintana ang mag-ama na nasa sala ng mga sandaling iyon. Upang hindi nila maistorbo ang mga ito at dahil na rin sa awkwardness na kanilang nararamdaman kung haharapin nila ang mga ito kung kaya umiwas na muna ang mag-ina sa dalawa. Bukod pang siguradong uusisain ni Manuel si Dolores at hindi alam ng matanda kung ano ang ipaliliwanag nito rito.Gayunpaman, bago sila maghiwalay ni Dolores ay pinilit niyang mangako ito na hin

NAG-IGTING ang panga ni Ian sa pambabalewala sa kaniya ng pulis. Muli niya itong nilapitan at malakas na sinuntok ang lamesa nito upang kuhanin ang atensyon ng aroganteng alagad ng batas. "Hey, what kind of service is this? I told you, we need your help, damn it!" galit na saad niya rito at matapang itong tinitigan.Ilang segundong nakipagsukatan ng tingin sa kaniya ang lalaki bago nito kusang ibinaba ang paningin. Marahil ay naiisip pa rin nito ang serbisyo at tungkulin nito sa mga kagaya nilang sibilyan. Muling tumayo ang lalaki at hinarap ang binata. "Sir, sinabi ko rin ho na pumila kayo sa front desk dahil may proseso po tayong sinusunod dito sa presinto," paliwanag nito sa magalang na paraan bagama't halata sa boses na nagpipigil lamang.Huminga nang malalim si Ian at nasapo ang batok upang hindi tumaas ang dugo sa kaharap. Pagkatapos ay inilibot ang paningin sa buong presinto. Naghahanap siya ng isang pulis na hindi abala sa gawain, mas

"Yeah, I knew it," ang mahinahong tugon ni Ian kay Cassandra. Muling bumaling sa kaniyang harapan si Ian kung saan tanging puting dingding lamang ng presinto ang kaniyang nasisilayan. Wala naman talaga siyang partikular na tinitingnan sa bahaging iyon, sa makatuwid pa nga ay animo sa kawalan siya nakatingin. Maging ang isipan ng binata ay blangko at wala siyang ibang maisip. Laking sorpresa nga dahil mahinahon pa rin siya kahit nalaman na niya ang totoo mula sa bibig mismo ng dalaga. Noong una ay inakala niyang makararamdam siya ng galit o hindi kaya ay susumbatan niya si Cassandra kung bakit ngayon lang nito sinabi sa kaniya ang lahat? Subalit sa sandaling iyon ay kapayapaan lamang ang tanging nararamdaman niya na sa wari ba ay kalmado muna ang panahon bago dumating ang bagyo upang liparin sila. Pagkalipas ng ilang sandali ay malalim na bumuntong-hininga si Ian. Pagkatapos ay muli siyang bumaling ng tingin sa dalaga na sa ngayon ay nakayukong