ANG sabi ng utak ni Jornaliza, kailangan niyang itulak si Luigi. Hindi naman kasi niya ito boyfriend para pagkalooban niya ng halik. Ng kanyang first kiss.  Ngunit parang may diprensiya ang cerebellum niya dahil ayaw kumilos ng kamay niya para itulak ito. Sa halip, umangat pa ang kamay niya para yumapos sa batok nito. "Jornaliza…" wika ni Luigi na naghiwalay ang kanilang mga labi. Palagi naman siyang tinatawag ni Luigi sa kanyang pangalan pero ngayon lang niya naramdaman na para siyang idinuduyan sa alapaap. Ang sarap sa pakiramdam. Parang may nag-aawitang anghel sa kanyang paligid."Luigi?" Tanging naibulalas naman niya pagkaraan. Maaari nga madaldal siya kapag kasama ang matalik niyang kaibigan pero ng mga oras na iyon, nawalan siya ng sasabihin. Basta nanatili lang siyang nakatitig sa mga

HINDI alam ni Jornaliza kung anong sumapi sa kanya at nagawa niyang sunggaban si Luigi at halikan ang labi. Basta ang alam niya, gusto niyang gawin ang pagkakataong ibinigay nito para magawa ang kanyang gusto. Ngunit, hindi lang halik ang gusto niyang gawin dito ngayon. May inaasam siyang mangyri na higit pa sa pakikipaghalikan. Hindi tuloy niya namalayan na naging mapangahas na rin ang kanyang kamay. Para itong may sariling isip kaya nagawa pa niyang ipasok ang kamay sa loob ng t-shirt nito at humahaplos doon. Bigla tuloy niyang naalala ang mga nababasa niya sa mga romance stories. "Jornaliza…" padaing na sabi nito na para bang labis na nahihirapan. Sa ginagawa niyang pagdama sa katawan ni Luigi nagsisimula na sanang mag-init ang kanyang pakiramdam. Ngunit, nang magsalita si Lu

"ANONG kalokohan ang sinabi mo sa mga magulang natin?" Nagpa- panic na tanong ni Jornaliza kay Luigi kaya talagang napalakas ang kanyang boses. Mabuti na lang at may sliding door sa terrace kung saan sila naroroon ngayon. "Shhh…ang boses mo," saway sa kanya ni Luigi. Sasabihin na sana niya ritong kahit magsisisigaw siya ay hindi naman sila maririnig ng kanilang mga magulang dahil nagpaiwan pa ang mga ito sa library pero nang maalala niya kung nasaan sila ay bigla siyang natigilan. Para siyang natauhan nang dumapyo sa kanyang pisngi ang malamig na simoy ng hangin. Kahit naman kasi pasado alas-nueve na ay tiyak niya marami pa ring mala-Maritess sa paligid na nag-aabang ng ipapakalat kinabukasan. "Bakit pumayag kang magpakasal tayo?" Tanong niya sa mahinang tinig. Ayaw din naman kasi matsismis ng mga kapit-bahay nilang may makakating dila. Gayunman, alam niyang sa susunod na araw ay magiging tampulan na sila ng usapan ni Luigi dahil tiyak n

SA palagay ni Yael ay sapat na ang apatnapu't limang oras para mapagtanto ni Jornaliza na karapat-dapat siyang maging boyfriend nito. Dama naman niyang mayroon siyang pag-asa sa dalaga dahil masaya itong nakikipag-usap sa kanya kapag dumadalaw siya. Kahit baduy ang kanyang mga jokes ay binibili rin nito. Saka, minsan ay nasabi rin sa kanya ni Jornaliza na ang tipo niya ang pinangarap nitong maging boyfriend. Iyon ang dahilan kaya umaasa siya na isang araw ay sasagutin siya nito. Kaya, kahit na hindi siya sanay na tumatagal ng ilang oras ang kanyang panliligaw ay pinili pa rin niyang maghintay. Marahil ang dahilan ay dahil gusto niya talaga si Jornaliza. Malalim na buntunghininga ang kanyang pinawalan ng unang araw na makita niya ito. Talagang nabighani siya sa ganda nito. Sa paningin niya ay isa itong Diyosa na naligaw sa lupa. Hindi lang dahil sa maamo nitong mukha kundi dahil na rin sa

NAPABUNTUNGHININGA si Luigi habang pinagmamasdan niya ang kagandahan ni Jornaliza. Mistulan itong anghel na natutulog. Maamo kasi ang mukha nito. Iyon nga lang kapag nagagalit ay nagmimistulan itong amasona. Natawa siya dahil sa kanyang isipan ay naaalala niyang kapag napipikon ito sa kanya ay parang unuusok ang ilong at tenga nito tapos nanlilisik ang mga mata nito sa sobrang galit. So, cute. Baliw na nga siguro siya pero talagang sa tingin niya ay lumalabas ang kagandahan ng kanyang matalik na kaibigan kapag galit na galit. Hindi lang siya isang matalik na kaibigan, sabi niya sa kanyang sarili. Hanggang ngayon kasi'y hindi pa mapaniwalaan na darating ang araw na magiging asawa niya ito. Noon kasi'y parang diring-diri pa si Jornaliza kapag tinutukso silang magkakatuluyan. Alam naman k