C41 SMGB“Kailan ang plano niyo magpakasal anak?” tanong ni Mama habang nakaupo kami sa kanyang harapan. Si Joseph at Ate Sam naman ay nasa gilid at nakikinig lang.“As soon as possible po Mama,” sagot niya naman kay Mama habang napatango ito kay Sir Bryan.“Sige, habang nandito pa ako,” “Payag ka ba kapag sa judge na lang muna tayo magpakasal Shira?” Napatingin ako dahil sa kanyang sinabi. Hindi ko rin mapigilang makaramdam ng dispointment dahil pangarap ko sana ang maikasal sa simbahan, pero mukhang malabo na iyong mangyari.Tumango ako kay Sir Bryan kahit labag sa loob ko ang maikasal sa huwes. Wala naman akong magawa kong ko-kontra pa ako, alam ko naman din na ayaw niya sa simbahan.Pamilya lang namin ang dumalo sa kasal namin kinabukasan. Nagmamadali rin kasi si Mama dahil naiwasan sa amin ang mga kapatid ko at sila lang ang nagbabantay sa tindahan.“Sir, pwede naman na dito na lang muna kami ng anak natin, sayang naman kasi kung ipapasara ko ang tindahan,” Wika ko sa kanya haba

C43 SMGB“What about our daughter?” kunot-noo niyang tanong sa akin.“Isasama ko,” Ani ko habang sumubo ng pagkain.“My God! Dwarf, ano ba naman ‘yang naisip mo? Alam mo naman na bawal dalhi-.”“Manahimik ka. Akala mo ba hindi ko alam na dinala rin ni Ma’am Lota ang mga anak nila kapag sinasamahan niya si Sir Adam sa office nito.” sagot ko naman sa kanya habang masama akong tumingin dito. Akala niya ha, gusto ko ring tingnan ang itsura ng secretary niya.“Ang liit pa ng anak natin dwarf kaya hindi natin siya pwedeng dalhin sa trabaho,” napahinga ako ng malalim at muling tumingin sa kanya.“Basta ‘yon ang gusto ko sa ayaw at sa gusto mo. Kung ayaw mong pumayag aalis na lang kami ng anak mo rito.” Agad siyang nag-angat ng tingin sa akin habang bakas sa kanyang mukha ang pagkagulat.“Are you serious?” hindi makapaniwala niyang tanong sa akin.“Oo, kaya sa ayaw at sa gusto mo sasama kami ni Lilia bukas sa ‘yo,” Nailing naman siyang nakatingin sa akin. pero hindi ko na siya pinansin pa at

C45 SMGB“Ahhhhh!!”“Dwarf naman tumigil ka na nga.” Sinamaan ko naman siya ng tingin habang hawak niya ang anak namin. Nakaka-inis hanggang ngayon na-alala ko pa rin ang ginawa ko sa harap ng pamilya niya. ahh nakakainis ka talaga Shira.“Dwarf, baka lalong mawalan ng laman ang utak mo dahil sa ginawa mo.” “Kasalanan mo ‘to!” sigaw ko naman sa kanya. Binaba niya naman ang anak namin sa crib at lumapit sa akin.“Ano ba kasi ang masama sa sinabi ko? totoo naman kasi ‘yon.”“Ahhh!! Bakit mo naman kasi naisipan na gawin ‘yon ha? Alam mo naman na lalaki ka.”“Dati kasi naisip ko,”“Ano naman ang naisip mong shokoy ka?” Dumilim naman ang kanyang mukha na tumingin sa akin. “Bakit bas a dami-daming pangalan na pwede mong itawag sa akin ‘yan pa?”“Bakit? Maganda naman ah, bagay sa ‘yo,” ngiti ko namang wika sa kanya.“Ayoko nyan, palitan mo.”“Ano na naman ang gusto mong ipalit ko?” Ani ko habang umupo siya sa kama. Napasinghap naman ako ng bigla niya akong hilahin at napahiga ako sa kanya

C47 SMGB“Bakit mo sinabi sa kanya?” bungad niya agad sa akin ng makapasok ako sa loob ng kanyang office.“’Yong alin?” balewala ko namang sagot sa kanya.“Duh, I heard what you are talking about.”“Oh? Tapos narinig mo naman pala?” asik ko naman sa kanya. Habang napatingin sa anak namin na mahimbing pa ring natutulog.“Akala ko ba gising na si Lilia?” kunot-noo kong wika sa kanya. Dahil ang sabi niya kanina ay gising na ito.“Sinabi ko ba?” singhal niya rin sa akin.“Ikaw umayos ka shokoy ha?” Duro ko sa kanya dahil ‘yon naman ang sinabi niya sa akin.“Pinapapasok lang kita dahil kung ano-ano ang lumalabas sa bibig mong ‘yan.”“Bakit? Nahihiya ka ba na malaman nila na magaling ka sa kama?” napasinghap naman siya dahil sa sinabi ko sa kanya. “Gosh! Dwarf, matulog ka na nga lang dyan,” tiningnan ko naman siya ng masama dahil sa sinabi niya sa akin. sira ba siya saan naman niya ako patulogin dito?“Saan?” tanong ko sa kanya habang nasa swivel chair na siya. napatingin naman ako sa dire

C49 SMGB“Good morning! Good morning Mommy, good morning Wife, good morning sa inyong laha-. Ouch!” Inis ko siyang tiningnan matapos ko siyang sikuhin sa kanyang tagiliran habang buhat niya ang anak namin. Tsk, ang tino pa ng loko kagabi tapos ngayon nasapian na naman ng kabaklaan.“Good morning Hijo, good morning apo,” Ngiti ni Mommy at agad humalik sa pisngi ni Lilia.“I miss when you are here anak, our home is so silent if you didn’t here,” Wika ni Mommy habang niyakap si Bryan. Hindi ko maiwasang mapangiti habang nakatingin sa kanila, dahil kait hindi nila totoong anak ang asawa ko ay mahal na mahal nila ito.Ang sabi ni Bryan namatay ang Nanay niya when he is young. May iba na rind aw pamilya ang kanyang ama at hindi sila close nito. ayaw niya rin itong puntahan o kumustahin mana lang, kaya masaya ako at nandyan si Mommy Sharon para sa kanya.“I miss you too Mom,” Aniya habang umalik sa noo ni Mommy.“Ma-miss mo lang naman ako kapag may-kailangan ka,” hindi ko mapigilang mapangit