Semua Bab Isang CEO Pala Ang Forever Ko: Bab 21 - Bab 30

KINABUKASAN ay tila wala pa rin ako sa sariling katinuan habang naglalakad papunta sa banyo. Muntik ko pa nga'ng masagi ang kape ni Nicole na nakapatong sa gilid ng mesa."Hoy, Samantha! Tulog ka pa ba?" Aniya. Buong akala ko ay nakaligtas na sa kanyang paningin 'yon ngunit hindi pa rin pala. "Inaantok pa ako." Tinatamad na palusot ko sa kanya."Sus, anong petsa ka na kasi inihatid ni Daddy Iñigo kagabi eh. Hayan tuloy, para kang lasing diyan!""Oo nga eh." Tanging nasabi ko na lang."Naku, bilisan mo na diyan at ipagtitimpla na kita ng kape para mawala 'yang antok mo!" Dagdag pa ni Nicole habang naroon ako sa loob ng banyo.Maya-maya pa ay magkaharap na kami sa hapag. Siya na rin ang nagluto at naghain ng almusal namin. Pati ang masarap na kape ko ay siya rin ang nagtimpla kaya wala na akong ibang gagawin kundi ang umupo na lang at kumain."Hmm...Sam, hindi mo ba nagustuhan ang pagkain?" Anang kaibigan ko nang mapansin na kakaiba at malamya pa rin ang kilos ko."Huh? Syempre, nagustu

SIMULA pa kanina ay hindi ko pa rin matanggap sa aking sarili na palagi na lang si Miss Shane ang kinakampihan ni Iñigo. Kaya naman ang kawawang pagkain na inihanda ni Nicole ang napagbuntunan ko pa ng sama ng loob. Sa halip na kumain na ay nakapangalumbaba lamang ako habang tinititigan ang mga iyon."Hoy! Anong kadramahan na naman 'yan?'' sita sa'kin ni Nicole.Umiling lang ako bilang tugon."Sus, nagsisinungaling ka na naman!''Hinayaan ko lang na magdaldal ito.Wala talaga ako ngayon sa mood para makipagtalo. Dahil okupado ang isip ko ng mga bagay na patungkol samin'g tatlo nina Iñigo at Shane.."Matutulog na ako Nicz. Bukas na lang siguro tayo mag-usap.''''Ano? Eh pa'no 'to? Ang dami kong inihain na pagkain? Ano, wala ka bang balak na maghapunan?''''Busog pa ako." Tipid kong sagot."Haist, bahala ka nga!'' aniya na puno ng iritasyon ang tinig.Dumiretso na ako sa aking silid. Ni-hindi ko na nagawang magpalit pa ng pantulog na damit. Basta na lang ako humiga sa kama at ginugol ko

DALAWANG linggo na rin buhat ng maging kami ni Iñigo. At walang sino man ang nakakaalam no'n kundi kami lamang dal'wa. Napagkasunduan kasi namin na ilihim na lang muna ang aming relasyon para iwas na rin sa mga pakialamera at tsismosa sa paligid. Maging kay Nicole ay hindi ko pa ito sinabi. Hindi ko rin kasi alam kung paano kong ipapaliwanag sa kanya ang lahat. Kaya naman hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin kung tama nga ba ang ginawa ko. Paniguradong magagalit 'yon saakin sa oras na malaman niyang naglilihim ako sa kanya. "Oh, ba't hindi mo ginagalaw 'yang pagkain mo? H-hindi mo ba nagustuhan ang pinadeliver ko?'' Sita sa'kin ni Iñigo habang sabay kaming nagtatanghalian sa loob ng office niya.''Huh? So-sorry, may bigla lang akong naalala.'' Nakasimangot na sagot ko sa kanya.''What is it baby? You can share it to me para hindi ka diyan nalulungkot. Tsk...daig mo pa 'yong batang inagawan ng lollipop sa sobrang pagbusangot niyang mukha mo eh.'' Ani Iñigo na sinabayan pa ng pang-aasar

ILANG beses ko ng pinraktis sa harap ng salamin ang mga dapat kong gawin at sabihin mamaya pagdating sa kompanya. Sa totoo lang ay hindi pa ako handang harapin ngayon si Iñigo. Wala rin sana akong balak na pumasok pero ayoko naman na madamay pati ang trabaho ko.Isinukbit ko na ang aking bag. Dinampot ko na rin ang susi ng aking kotse at nagmamadaling lumabas ako ng silid. Tinanghali rin kasi ako ng gising kaya't paniguradong traffic na naman."Sumabay ka na sa'kin!" Bahagya akong napaigtad ng marinig ko ang boses ni Nicole. Buong akala ko ay nakaalis na ito."Ginulat mo 'ko do'n ah! Teka, ba't nandito ka pa?''"Naku naman Sam! Syempre hinintay kita! Dalian mo na. Late na ako oh.""Eh, wala naman kasi tayong usapan na magsasabay -"''Huwag ka ng magreklamo. Sumakay ka na sa kotse ko at ihahatid na kita sa kompanya ni Daddy Iñigo." Ani Nicole na halos kaladkarin na ako papasok sa kanyang sasakyan.Wala naman na akong nagawa kundi ang sumunod na lang.Nang pareho na kaming lulan sa kanya

ALAS sais na ng hapon ng ihatid ako ni Iñigo sa bahay namin ni Nicole. Hindi ko na rin nagawa'ng pumasok pa sa opisina dahil hindi na ako pinayagan ni Iñigo.Hindi rin maayos ang pakiramdam ko kaya't napagdesisyunan namin'g magpahinga at matulog na lang matapos ang aming p********k.''See you tomorrow baby.'' Ani Iñigo matapos akog halikan sa noo.''Sige. Mag-iingat ka sa pagda-drive huh!''''Yeah. I love you.'' Dagdag pa nito at kapagkuwa'y kinintalan pa ako ng halik sa labi."I love you too.''Nang tuluyan ng makaalis si Iñigo ay pumasok na ako sa loob. Dumiretso na ako sa aking silid pagkatapos kong hubarin ang aking sapatos.Humilata agad ako sa kama at doon ay muli kong sinariwa ang mga naganap kaninang umaga.Napapangiti ako habang inaalala ko kung gaano kasarap ng aming pinagsaluhan'g sandali. Subalit agad rin akong natigilan nang maisip kong paano pala kung magbunga iyon? Panagutan kaya ako ni Iñigo? Nakahanda na ba talaga siya sa magiging responsibilidad niya o baka naman magay